Morgunblaðið - 03.01.1962, Blaðsíða 16

16
MORGUNIiLAÐlÐ
Miðvikudagur 3. jan. 1962
Margaret Summerton
HÚSIÐ
VIÐ
SJÚINN
Skáldsaga
Til J>ess að þurfa ekki að horfa
á hana, kom ég mér fram úr
rúminu. Ég vildi alls ekki láta
hana vita, hversu mjög hún
faafði sært mig.
Ef þú ert í nokkrum vafa um
viðbrögð Marks gegn þessu ætt-
irðu að tala við hann tafarlaust,
sagði hún.
Hanclleggimir á mér vom hálf-
ir út úr morgunsloppnum. þegar
hatur mitt á henni fékk snögga
útrás. Þú skalt ekki fara að setja
mér neina skilmáia. Þig varðar
ekki nokkum skapaðan hlut um,
favað ég segi við Mark eða hann
við mig.
Víst varðar mig um það svar-
aði hún grimmdarlega. Og Es-
mond varðar líka um það. Líf
hans getur oltið á því, hvort þú
faeldur aftur af Mark, svo að
hann fari ekki til lögreglunnar;
að minnsta kosti veltur frelsi
faans á því. Mark þegir ekki nema
því aðeins hann viti sig munu
faafa meira upp úr því en að tala.
Og þú ert það. sem hann vili
faafa upp úr því.
Ég skalf af reiði og blygðun.
Ég hefði helzt viljað læsa fingr-
unum í þetta slétta bak hennar
og hrinda henni út úr dymnum.
Ef þú ert í vafa um fyrirætlanir
Marks, hvæsti ég, þá er hann í
álíka vafa um þinar!
Hvað? Hvað sagði hann? Hvað
áttu við? Hún skaut út hendi og
greip fantataki í öxlina á mér.
Hann sagði.... Ég þagnaði og
spurði sjálfa mig, hverjum ég
tryði. Og í fljótum hasti hafði ég
ekkert fast undir fótum, um það
hvernig þeirri spurningu yrði
svarað. Þessvegna hætti ég við
ásökunina, sem var komin fram
á varirnar. Til dæmis er það hún
Fóstra. Ekkert ykkar þorir að
slepoa henni lausri.
Er það allt og sumt? Hún lét
höndina falla og brosti til mín.
Það sýnir bezt, hvað Mark er
dómgreindárlaus. Fóstra gengur
laus. Sonarsonur hennar sótii
hana í bíl klukkan hálfníu í
morgun, og fór með hana beim
til sín.
Ég sat á rúmstokknum. í gær-
kvöldi hafði hún enga hugmynd
um. að hún ætlaði neitt að fara.
Hvernig getið þið sent gamla
konu út í buskann, svona gjör-
samlega fyrirvaralaust?
Þetta bar ekkert brátt að. Hún
vissi, að hún var að fara, en
bara ekki daginn, sem sonar-
sonur hennar myndi sjá hana.
Hann hefur bílaverkstæði rétt
hjá Torquay og veit aldrei fyrir-
fram hvenær hann getur verið
laus. Hún var alveg tilbúin nema
hvað hún átti eftir að láta niður
í litla tösku. Og ég get fulivissað
þig um, að hún sýndi engan mót-
þróa.
Er hún þá alfarin, án þess að
segja um það eitt orð við Ed-
vinu?
Lísa hló. Þú virðist heldur
ófróð um gömlu konurnar.
Charlotte. Á þessari stundu nýr
Fóstra saman höndum af gleði
yfir því að vera sloppin frá Ed-
vinu. Og þegar Edvina heyrir
um þetta, skríkir hún við til-
hugsunina um', hvemig Fóstra
mundi kunna við sig í tveggja
herbergja kofa með vatnspóst úti
fyrir dyrum.
Þú býst þá við, að hún leiti
heim aftur? spurði ég.
Áður en lýkur, gerir hún það
sagði Lísa. Eftir svo sem mánuð.
Kannske gæti hún þolað við í
tvo mánuði.
Og svo hvað? sagði ég.
Þú átt við, að hún fari að tala
um Esmond? Sennilega gerir hún
það, en þá gerir það bara ekkert
til. dTóstra gamla er meira og
minna utan við heiminn og helm-
ingurinn af tali hennar tilheyrir
grárri forneskju. Ég skyldi veðja
á hana, að hún gæti ruglað fyrir
hvaða leynilögreglumanni sem
væri.
En nú þegar hún er alveg ný-
búin að sjá Esmond — talar hún
þá ekki um hann við hann sonar-
son sinn?
Kann að vera, en hann tekur
bara ekkert mark á því. Þú skil-
ur, að Ivor hefur undirbúið þetta
og sagt honum, að fráfail Es-
monds hefði verið svo mikið áfall
fyrir hana, að hún sé alls ekki
með sjálfri sér.... haldi að hann
sé enn á lífi. Og þau eiga heima
það langt héðan. að þau grunar
áreiðanlega ekki neitt.
Ég svaraði gremjulega. Mér
finnst þið heldur betur örugg um
sjálf ykkur, eða hvað finnst þér?
Það verðurn við að vera sagði
Lísa og lét sér hvergi bregða.
Þessi leikur er ekki fyrir neina
veikgeðja bjána. Ög þú ert með
í leiknum, Charlotte. Og að eigin
ósk, mundu það! Jæja. vertu nú
góða stúlkan og klæddu þig og
náðu svo í Mark.
Hvað segirðu, ef ég neita því
algjörlega, eftir það, sem ég er
búin að heyra? Ef það er satt.
sem þú segir... .ég píndi mig tií
að koma upp orðunum... .,að'ég
sé ekki í hans augum annað en
meðal ti'l að ná í reiturnar henn-
ar Edvinu, gætf þér þá heldur
ekki dottið í hug, að sómatil-
finning mín.... ?
Hlustaðu nú á mig, Charlotte.
Breytingin, sem varð á rödd
hennar róaði mig dálítið. Hún
var allt i einu orðin djúp og ró-
1eg, og virtist alveg hreinskilin.
Mér þykir leitt ef ég hef sært
þig eða móðgað. Það var alls ekki
ætlun mín. Ég veit ekki um til-
finningar þínar til Marks, eða
hvort það stendur þér á nokkru
hvemig maður hann er. En merg
urinn málsins er sá, að ég varð
að segja þér þetta. Þú verður að
vita það til þess að geta spiiað
rétt úr spilunum. Líf Esmonds,
framtíð mín og Timmys og Ivors
veltur ölil á því, hvort þú getur
fengið Mark til að standa við
loforð sitt eða ekki.
Allt í einu _var allri stillingu
hennar lokið. Ég sá fyrst ofurlitla
taug titra á hálsinum á henni, en
þá greip hún höndum fyrir augu
og axlirnar skulfu. Ég horfði á,
dauðskelfd. v.
Hún tók nú hendurnar frá aug
unum og safírlitu augun horfðu
á mig. full af tárum. Og þegar
tárin ætluðu að falla, strauk hún
þau af með höndunum og grét
eins og krakki, sem orðið hefur
fyrir vonbrigðum. Þú veizt ekki,
hvar þetta getur endað....
Þú veizt vel, að mér er ekki
sama. hvað um ykkur verður,
sagði ég hreinskilnislega. Mér er
jafnsárt 'um það og ef ég sjálf
ætti í hlut.
Er þér nú það? Er þér nú full-
komin aivara?
Ég kinkaði kolli
Hún brosti. Tárin voru horfin.
Þá skaltu fara til Marks. vera
eins mikið með honum og þú get
ur og halda honum við loforðið
sitt.
Ég skal gera mitt bezta, lofaði
ég.
Þegar hún kvaddi mig var hún
glaðleg og eins og áhygjulaus.
Vertu blessuð, Charlotte. Ég
hitti þig við hádegisverðinn.
Tilhugsunin um matinn fékk
mér velgju, og ég held ekki. að
ég hafi verið með neina greini-
lega hugsun í höfðinu aðra en
þá að ná í Mark. Jafnskjótt sem
ég liti framan í hann mundi ég
sjá hvort nokkur fótur væri fyrir
þessu baktali Lísu um hann.
Það var ágætis veður þennan
morgun. Mér fannst líklegast að
finna hann í garðinum, og stytzta
leið þangað var gegn um setu-
stofu Edvinu.
Þegar ég kom út á garðþrepið
leit ég kring um mig og gáði um
það sem ég gat séð af gerðinum.
En þegar ég varð þess vör, að
Mark mundi ekki finnanlegur inn
an kallfæris fylltist ég örvænt-
ingu. Ég gekk niður þrepin af
brúninni. Eftir óveðrið kvöldinu
áður fannst mér sólskinið og
kyrrðin, sem þarna var núna
hafa algjörlega ummyndað garð-
inn.
Ég lyngdi aftur augu-n móti
sólinni og marglitu blettunum
þar sem jurtirnar voru enn í
blóma. Mark? Lísa? Ef Mark
segði satt gat Lísa verið vel tit
með að myrða manninn sinn, og
Ivor Tarrand var þegar sekur
um hræðilegan glæp.
Og ef Lísa segði satt? Þá var
Mark einhver fyrirlit'legasta teg-
und ævintýramanns.
Ég opnaði augun aftur og gekk
áfram. Ég vissi alLs ekki lengur
hvar raunveruleikanum sleppti
og sjónhverfingarnar tóku við.
Ég settisf niður á steinbekk spöl-
korn frá tjöminni og horfði á
sefið hjá garðhúsinu.
Brátt varð ég þess vör, að ég
var farin að tala við sjálfa mig
og endurtaka orðin aftur og aft-
ur: Nei, enginn ska-1 deyja.
Allt kring um mig virtist ríkja
friður. En í ekki nema mílu fjar
lægð hírðist Esmond í Sjávarhóli
og frelsi hans va-lt á manni, sem
ég var innilega bundin og loforði
hans. Og svo treysti ég ekki þeim
loforðum.
Ég stóð upp og gekk í áttina
að húsinu. Hinumegin við tjö-rn-
ina var eitthvað, sem hafði einu
sinni verið tennisvöllur, en nú
var þetta ekki annað en yfirgef-
inn blettur, umgirtur vírneti.
Lengst burtu takmarkaðist hann
af girðingunni um aldingarðinn
og þar voru dyr, sem viss-u út að
tanganum.
Ósjálfrátt hafði ég ekki augun
af þessum dyrurn á göngu minni.
Það var hugsanlegt, að í svona
góðu veðri, hefði Mark farið nið-
ur að sjó og mundi þá koma
þessa leið til baka.
Þarna var einhver á gangi,
hratt en þó með fullri gát Ég
starði bar hönd fyrir augu gegn
birtunni. og var reiðubúin að
hlaupa og kalla nafn hans, en þá
kom al.lt í einu aftur yfir mig
þessi óttalega vonbrigðakennd.
Þessi maður var of iágvaxinn til
að geta verið Mark og hann var
í frakka, með linan hatt.. mér
fannst einhvemveginn ég kann-
ast við hann.
Ég stóð kyrr og horfði á hann
ganga eftir stígnum handan við
tennisvöllinn, lyfta lokunni á
garðhliðinu og — hverfa. Ég tók
ti'l fótanna heím að húsinu.
Fyrir neðan þrepin stanzaði ég
— Já, ég er ákveðin í því að hugsa ekki um neinn nr.egrunar-
kúr í kvöld.
GEISLI GEIMFARI
í gamalmennaklúbbnum ....
— Klimmer foringi hefur sjálfur
komið til að aðstoða við handtöku
Péturs! Ágætt!
— Gar læknir, ég sé Pétur hvergi — Pétur er farinn ungfrú Fox.
í kvöld. Ég er hræddur um að hann sé frek-
tu: óáreiðanlegur náungi!
og lagði höndina á steinhandrið-
ið. svo að mig kitLaði í lófann.
Þetta hafði verið hugarburður.
Eða kannske hafði einhver mað
ur gengið eftir stígnum lengra
SHtltvarpiö
Miðvikurdagur 3. janúar
8:00 Morgunútvarp. (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi: Valdimar Örn-
ólfsson stjórnar og Magnús Pét-
ursson leikur undir. — 8:15 Tón
leikar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-
leikar — 9:10 Veðurfregnir
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 ,,Við vinnuna“: Tónleikar.
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk.
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tónl,
— 17:00 Fréttir — Tónleikar).
17:40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18:00 Útvarpssaga barnanna: „Bakka-
Knútur“ eftir séra Jón Kr. ís-
feld; XI. (Höf. les).
18:20 Veðurfregnir.
18:30 Lög leikin á þjóðleg hljóðfærl
frá ýmsum löndum.
19:00 Tilkynningar 19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Merlin leikur létt lög
á orgel.
20:20 Kvöldvaka?
a) Lestur fomritaí Eyrbyggja
saga; IV; (Helgi Hjörvar rit-
höfundur).
b) íslenzk tónlist: Lög eftir
Sveinbjörn Sveinbjörnsson.
c) Snorri Sigfússon fyrrv. nám-
stjóri talar um séra Magnúa
Einarsson á Tjörn.
d) Bergsveinn Skúlason flytup
frásöguþátt: Frá Höskuldsey;
fyrri hluti .
21:45 íslenzkt mál (Jón Aðalsteinn
Jónsson cand. mag.).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Upplestur: Sagan um pólstjðrn-
una, indverskt ævintýri (Einar
Guðmundsson kennari þýðir og
les).
22:30 Næturhljómleikar: ..Hnetubrjót*
urinn“, — balletttónlist eftir
Tjaíkovskl. (Kór og hljómsveit
Bolshoj-leikhússins f Moskvu
flytja; Rosjdestvenskij stjórnar).
24:00 Dagskrárlok,
Fimmtudagur 4. Janúar
8:00 Morgunútvarp. (Bæn. — 8:05
Morgunleikfiml: Valdimar Örn-
ólfsson stjómar og Magnús Pét-
ursson léikur undir. — 8:15 Tón
leikar —- 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-
leikar — 9:10 Veðurfregnir
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónletkar
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 ,,Á frívaktinni; sjómannaþáttur
(Sigríður Hagalín).
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk,
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tónl,
17:00 Fréttir — Tónleikar).
17:40 Framburðarkennsla í frönsku og
þýzku.
18:00 Fyrir yngstu hlustendurna fGuð
rún Steingrímsdóttir).
18:20 Veðurfr. — 18:30 Lög úr kvik-
myndum. .
19:00 Tilkynningar 19:30 Fréttir. ’
20::0 Af vettvangi dómsmálanna ^Há-
kon Guðmundsson hæstaréttar-
ritari).
20:15 Kórsöngur: Alþýðukórinn syngur
Söngstjóri; Dr. Hallgrímur Helga
son.
a) ferjú íslenzk þjóðlög í útsetn^
ingu Jónasar Tómassonar.
b) Þrjú íslenzk þjóðlög í útsetn#
ingu Hallgríms Helgasonar.
c) Þrjú kórlög eftir Sigursvein
D. Kristinsson, Jónas Heiga-
son og Hallgrím Helgason.
20:45 Austfirðingavaka: Dagskrá 'nljóð
rituð eystra á Vegum Ungmenr.a-
og íþróttasambands Austurlanas.
I>ar koma fram Ármann Hall-
dórsson kennari, Sigurður Ó. Pála
son kennari, Þórarinn Þórarins-
son skólastjóri, séra Marinó
Kristinsson, Þórólfur Friðgeirs-
son skólastjóri, Sigfús Magnús-
son bóndi og Jón Ólafsson lög-
gæzlumaður. Auk þess verða
flutt lög eftir austfirsk tónskáld*
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 „Svalt er á seltu'*: Loftur Gu8
mundsson rithöfundur les bókar
kafla eftir Oddmund Ljone í þý<f
ingu sinni.
22:35 Harmoníkuþáttur (Högni Jónsson
og Henry J. Eyland).
23:05 Dagskrárlok.
Hann gleymdi
að endurnýja!
'Happdrætti
HÁSKÓLANS