Morgunblaðið - 27.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 27. marz 1962
GEORGE ALBERT CLAY:
INA
Saga samvizkulausrar konu
------- 19 ------
Gina og ég er Vicente de Aviles.
Ég fae allt, sem ég vil, og það
«ettirðu að hafa í huga.
Ginu var ekki nema eitt i hug
nú: að komast burt úr húsinu
tafarlaust. Hún átti litla peninga
og ekkert athvarf, en hún gat
ekki staðið móti þessari fyrir-
ætlun sinni samt, og tók nú að
taka saman föggur sínar, fljótt
en vandlega, og svo niðursokkin
var hún í verkið, að henni varð
hverft við þegar frú Lolyta á-
varpaði hana allt í einu úr dyr-
unum
Hvað er þetta? spurði hún. Ég
var á leiðinni til morgunbæna.
Ertu að fara, Gina?
Já. Gina hristi höfuðið til þess
að átta sig á þessu öllu, og sé
skjótt, að það yrði ekki eins hægt
um vik og hún hafði haldið að
sleppa út úr húsinu, eins og hún
hafði ákveðið í flaustri sínu. Ég
hef ákveðið að snúa aftur til San
Francisco — ég ætla ekki að gift-
ast Diego. Ég hefði átt að segja
yður það fyrir nokkrum vikum
um leið og ég sagði það honum
sjálfum, en nú vitið þér allan
sannleikann í málinu.
Ég held ég þurfi að fá mér
sígarettu, sagði frú Lolyta,
dræmt, og seildist eftir bréfi, sem
lá á snyrtiborðinu. Þetta er víst
ekki smárifrildi, sem lagast aft-
ur, Gina? Og svo vildum við, að
þú yrðir hérna við brúðkaupið.
Luisu langar að hafa þig fyrir
brúðarmey.
Gina hristi höfuðið án þess að
svara og nú í fyrsta sinn, öfund-
aði hún ekki Luisu, heldur fann
hún aðeins til meðaumkunar með
henni.
Frú Lolyta saug vindlinginn og
horfði á Ginu, meðan hún velti
íyrir sér þessu vandamáli í hug-
anum. Þetta krefst umhugsunar,
sagði hún loksins. Já, guð skal
vita, að það krefst umhugsunar.
Ég skal senda önnu með morgun-
matinn og svo tölum við saman
á eftir.
Hún skauzt út úr herberginu
og Gina þóttist þess viss, að hún
færi beint til Don Diegos, og
varð því ekkert hissa, þegar
Anna færði henni með morgun-
verðinum, orðsendingu frá Don
Diego, þar sem hann bað hana
hitta sig sem fyrst í bókastof-
unni.
Litlu drengimir tveir, sem
höfðu það starf að þurrka mygl-
una af bókunum allan daginn,
þutu út úr stofunni, þegar hús-
bóndinn kallaði til þeirra. Hann
gaf Ginu vindling og beið iþangað
til hún var setzt í háa hæginda-
stólinn, þá ræskti hann sig og
mælti:
Ég er ekki vanur að skipta mér
af annarra manna málefnum,
nema þegar þau snerta mig og
mín málefni og verða þannig eins
mikilvæg mér og væru þau mín
eigin. Hvort þið ungi Diego giftið
ykkur eða ekki, skalt þú sjálf
ákveða, en að fara að opinbera
það nú ríður í bág við fyrirætl-
anir mínar. Við höfum ekki vilj-
að segja þér það, en undanfarið
hefur verið mikið talað um ykk-
ur Vicente, .. að þið hafið orðið
ástfangin hvort af öðru og það
sé þessvegna sem ungi Diego
kemur ekki að vitja brúður sinn-
ar. Frú Filipo var ekki sem þag-
mælskust um samkvæmi, sem
haldið var í strandhúsinu, og það
er vitað, að þið Vicente voruð
saman lengi fram eftir.
Gina ætlaði að grípa fram í en
hann varð fyrri til: Frú Lolyta
er hrædd við hneyksli, svona rétt
fyrir brúðkaupið, og það hneyksli
verður enn meir áberandi, ef þú
ferð héðan svona allt í einu og
fyrirvaralaust, rétt fyrir brúð-
kaupið.
Þessvegna á brúðkaupið að
vera svona fljótt, sagði Gina, og
vissi nú ástæðuna fyrir smaragð-
hringnum. Trúið þér á kjaftasög-
ur, Don Diego? spurði hún.
Helzt vil ég vera laus við það,
svaraði hann dræmt. Við héldum
að við gætum kæft þaer með því
að flýta brúðkaupinu, en líklega
höfum við í heimsku okkar að-
eins blásið eldi í glæðurnar. Það
eru nú ekki nema sex vikur til
stefnu, hélt hann áfram, og það
gæti verið heppilegt ef þú gætir
orðið brúðarmær. Landsstjórinn
telur, að það mundi kæfa slúður-
sögurnar. Það gæti líka verið
heppilegt, ef þú gætir farið á
morgun til strandhúss Sffredos,
sem gestur Luisu.
Ég vildi helzt ekki vera hér
kyrr, sagði Gina einbeittlega.
Mér var erfitt að ákveða mig, og
nú veit ég hvað ég á að gera. En
mér hefur liðið vel hérna og það
er ekki auðvelt að yfirgefa ham-
ingjuna.
Ef við höfum gert þig ham-
ingjusama á heimili okkar, gætir
þú þá ekki svarað okkur í sama,
með því að vera kyrr? sagði
hann blátt áfram. Eftir brúð-
kaupið þarf ég að fara til Amer-
íku og Evrópu í verzlunarerind-
um. Konan mín fer með mér og
við gætum tekið þig með okkur..
Gina fór aftur til herbergis
síns og tók upp dótið sitt aftur
með aðstoð Önnu. Það var óhugs-
andi að verða ekki við bón Don
Diegos, sem gaf svo mikið en
ætlaðist til svo lítils í staðinn.
Þegar frú Lolyta kom inn í her-
bergið hennar, var hún mjög feg-
in að Gina skyldi hafa látið til
leiðast að vera kyrr.
Þakka þér fyrir, Gina. Ég er
heimsk kerling, sagði hún og hló
að sjálfri sér. Eg hef ferðazt um
allan heiminn, til þess að fræðast
og menntast og samt er ég ekki
betri en það, að ég er hrædd við
sögur, sem sagðar eru að baki
mér. Guð minn góður! Það er
ekki furða þó að maðurinn minn
sé áhyggjufullur!
XIII.
Það var við hanaatið í septem-
berlok, sem Gina fann, að hún
var barnshafandi.
Hún hafði skemmt sér ágæt-
lega þennan mánuð, sem hún var
hjá Luisu í strandhúsinu. Þetta
voru langir, rólegir og friðsælir
dagar; þær syntu í sjónum og
fóru í sólbað á eftir. Þannig varð
vikan að mánuði og hún hafði
enga löngun til að fara til Cebu-
borgar aftur.
Stöku sinnum var þessi friður
rofinn af heimsóknum Vicentes,
en brátt tókst Ginu að frétta um
þær fyrirfram og var þá fjarver-
andi. En mistækist það, gætti hún
þess vel, að þau væru aldrei ein,
og hún lézt aldrei skilja hálfyrði
hans, sem Luisa skildi raimveru-
lega ekki, þar sem hún var með
allan hugann við brúðkaupið,
sem í hönd fór.
Og svo var Gina líka farin að
kunna mjög vel við Betetu, sem
hún hafði uppgötvað, að átti
heima örskammt þama frá. Það
var auðvelt að sleppa við vernd-
arkonu Luisu, sem hataði sjóinn,
og eftir fáa daga þarna, var
heimilisfólkið orðið því svo vant
að sjá hana eina í sundfötum, eða
taka litla bátinn og róa eitthvað
úr augsýn.
Það var þegar farið að sjá
þunga á Betetu og Vicente heim-
sótti hana sjaldan. Dagarnir voru
langir hjá henni, grunaði Ginu,
og þá ekki síður næturnar. Hún
var því fegin heimsóknum amer-
ísku stúlkunnar og bráðlega datt
af henni feimnin, og hún hafði
sjálf gaman af því, að Ginu
skyldi takast að stelast svona
burt frá húsi sjálfs landsstjórans,
til þess að heimsækja hjákonu
Vicentes. Það sást ekki, að hún
bæri neina óvild til hans, heldur
gerði sér hlutskipti sitt að góðu,
vitandi, að hann mundi koma
aftur til hennar seinna.
Tveim vikum fyrir brúðkaupið
og daginn áður en halda skyldi
heim, heimtaði Vicente, að þær
Luisa og Gina, ásamt verndar-
konunni' skyldu koma með hon-
um á hanaatið.
Þegar þangað kom var þar
sægur af fólki á öllum hugsan-
legum aldri, og flestir höfðu hana
meðferðis. Þetta var metnaðar-
atriði því að það er draumur
hvers Filipseyings að eiga sigur-
sælan hana. Jafnvel það sem
vinnst í veðmáli er hégóminn
einber í sambanburði við heið-
urinn af að eiga sígursælan hana.
Langur, harður leirvegur lá að
bardagasvæðinu, og þar moraði
af fólki og hönum og gömlum
konurn, sem seldu matvæli: rís,
ávexti og steikt ket. Æsingurinn
sem var á öllum, smitaði frá sér,
en Ginu sló fyrir brjóst af þefin-
um af hálfsteiktum mat, og flug-
urnar voru þarna í milljónatali.
Eldar, sem aðeins reyktu en log-
uðu ekki, gerðu hana blinda, svo
að hún sá ekki niður fyrir fætur
sér og steig því stundum ofan í
hænsnadrit og stundum rakst hún
á unga hana, sem voru bundnir
hér og þar. Hanar verða að vera
viðstaddir hanaat mörgum sinn-
um áður en þeir taka þátt í þeim
sjálfir, ekki til að horfa á leik-
inn, því að það hefur enga þýð-
ingu, heldur til þess að venjast
reyknum og óloftinu, sem þarna
er, og svo hávaðanum. Svo verð-
ur haninn að venjast því, að fólk
taki hann upp, til að kynnast
holdarfari hans og sigurvonum
í sambandi við það, og hann má
ekki láta blekkjast af neinum
gælum því að þá getur hann síð-
ar meir fengið skurði af rakvél-
arblaði, og honum blætt til ólífis.
Sjálfur vígvöllurinn var lítill,
líklega svo sem þrjátíu fet á hlið,
með moldargólfi, sem var orðið
hart eftir hundruð fóta, sem á
því höfðu troðið. Utan um svæð-
ið var lág girðing. Utan við þessa
girðingu lágu stórir trjábolir, er
voru notaðir fyrir sæti, og jafn-
skjótt sem Spánverjarnir komu,
var veifað til þeirra innlendra
manna, sem seztir voru og þeir
látnir víkja sæti sín.
Atið var þegar byrjað og rauð-
ir blóðblettir komnir á moldar-
gólfið. Ginu varð illt við þetta
og hún leit undan. Verndarkonan
sat við vinstri hlið hennar og
reyndi að láta fara vel um sig
á óþægilegu sætinu, Luisa sat
hægra megin, en hallaði sér upp
að Vicente, sem sat hinumegin
við hana, og var að skrafa vin-
gjarnlega við innlendan mann.
Fólkið að baki Ginu, hallaði sér
svo fram á þá, sem fyrir framan
voru, að hún varð að sitja álút,
og þefurinn af óhreinindum,
blóði og svita ætlaði alveg að
gera útaf við hana.
Ungur Filipseyingur kom inn á
sviðið með glæsilegan rauðan
hana og eldri maður kom með
annan nijallhvítan. Báðir settust
á moldargólfið og héldu hvor sín-
um hana fyrir framan sig og
horfðust í augu. Aðrir þutu hring
inn í kring um þá, veifandi pen-
ingum yfir höfðum sér og æpandi
af öllum mætti.
Þeir eru að bjóða í veðmál,
sagði Luisa við Ginu. Það er veðj
að meira á þann hvíta — hann
hefur tekið þátt í mörgum ötum.
Vann hann þá alltaf? spurði
Gina.
Vicente, sem hafði heyrt til
þeirra, svaraði: Þeir fara nú ekki
aftur út úr hringnum, nema þeir
vinni.
öðru hverju voru áhorfendurn-
ir að kasta peningum inn á svæð-
ið, og einn af mönnunum, sem
öskruðu og pötuðu inni á svæð-
inu lagði þá sömu upphæð á móti.
Margir voru reiðir og mikið um
rifrildi. Stundum greip eigandinn
peninginn sinn aftur, reiðir menn
hræktu inn á sviðið og veðmála-
hlutföllin breyttust og síðan var
byrjað aftur.
Vicente gaf merki og ungur
drengur færði honum rauða han-
ann, og hann tók hann varlega í
hendur sér og teygði úr fótunum
á honum
Hann er að hugsa um að veðja,
og þá er eins gott að athuga
fæturna á þeim fyrst, sagði Luisa
við Ginu Stundum fótbrýtur eig-
andinn sinn eigin fugl og veðjar
svo á andstæðinginn.
Gina laut fram og sá þá egg-
hvasst blað, langt og mjótt, sem
bundið var á fætur hanans. Vic-
ente athugaði líka blaðið, hvort
það væri vel bundið, en gætti
Iþess að snerta það ekki. Síðan
rétti hann eigandanum hanann
aftur.
Hann fleygði svo hundrað-
peso seðli á jörðina og mennirnir
inni á sviðinu stungu saman
nefjum hljóðlega. Svo var seðill-
inn réttur til hans aftur og mað-
urinn hristi höfuðið um leið og
hann gerði það. Þá tók Vicente
seðilinn og rétti fram fimm peso
í staðinn.
Nú varð þögn á sviðinu og and-
stæðingarnir stóðu hvor gegnt
öðrum. Það var líkast því, sem
mennirnir væru andstæðingarnir,
en ekki þessir sakleysislegu fugl-
ar. Allt í einu sveifluðu þeir
handleggjunum og færðu hanana
hvorn að öðrum og ýfðu á þeim
SHUtvarpiö
Þriðjudagur 27. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi — 8:15 Tónleikar. —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar —•
9:10 Veðurfrernir — 9:20 Tónl.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk.,
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. —
Tónl. — 17:00 Endurteknið tón-
listarefni).
18:00 Tónlistartími barnanna: Jórunn
Viðar kynnir vísnalög, með að
stoð Þuríðar Pálsdóttur.
18:20 Veðurfregnir — 18:30 Þingfrétt
ir — Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Einleikur á píanó: John Brown
ing leikur krómatíska fanta-
síu og fúgu eftir Bach.
20:15 Framhaldsleikritið „Glæstar von
ir“ eftir Charles Dickens og Old-
field Box; ellefti þáttur. I>ýð-
andi Áslaug Árnadóttir. — Leik
stjóri: Ævar R. Kvaran. Leik-
endur: Gísli Alfreðsson, Baldvin
Halldórsson, Helga Valtýsdóttir,
Þorsteinn Ö. Stephensen, Gisli
Halldórsson og Flosi Ólafsson.
20:50 Aríur úr söngleiknum „Ester**
og „Alcina'* eftir Hándel (Joan
Sutherland, William Herbert og
Hervey Alan syngja).
21:10 Alþjóðlegur leikhúsdagur:
a) Guðlaugur Rósinkranz þjóð-
leilchússtjóri flytur ávarp.
b) Sveinn Einarsson fil. kand.
talar um alþjóðlega leikhús
ið í París.
21:40 Tónleikar: Þrír dansar úr söng
leiknum „Nell Gwyn“ eftir Ed-
ward German (Pro Arte hljóm
sveitin í Lundúnum leikur; Sir
Malcolm Sargent stjórnar).
21:50 Formáli að fimmtudagstónleik-
um Sinfóníuhljómsveitar íslands
(Dr. Hallgrímur Helgason).
22:00 Fréttir og veðurfregnir — 22:10
Passíusálmur (31).
22:20 Lög unga fólksins (Úlfar Svein
björnsson).
23:10 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 28. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi — 8:15 Tónleikar. —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar —•
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 „Við vinnuna“: Tónleikar.
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk.,
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. —
Tónleikar. — 17:00 Fréttir —
Tónleikar).
17:40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18:00 Útvarpssaga bamanna: „Leitin
að loftsteininum" eftir Bern-
hard Stokke; V. (Sigurður Gunn
arsson þýðir og les).
18:20 Veðurfregnir — 18:30 þingfrétt
ir — Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Varnaðarorð: Friðþjófur Hraun
dal eftirlitsmaður talar um með
ferð rafmagnstækja á sveitabýl
býlum.
20:05 Harmonikulög: Picosarnir tveir
leika.
20:20 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Eyrbyggja
saga; XIV. (Helgi Hjörvar
ritihöfundur).
b) íslenzk tónlist: Lög eftir Sig
fús Einarsson.
c) Dr. Sigurður Nordal prófesa
or les gamlar og nýjar þjóð
sögur; II: Sagnir af sýnuim
og draumum.
21:15 Föstuguðsþjónusta í útvarpssal
(Prestur: Séra Emil Björnsson.
Organleikari: Jón G. I>órarins-
son. — í lokin les séra Sigurð
ur Stefánsson vigslubiskup úr
passíusálmum (32^.
22:00 Fréttir og veðurfragnir.
22:10 Veraldarsaga Sveins frá Mæli«
fellsá; IX. lestur (Hafliði Jóns-
son garðyrk j ust j óri).
22:30 Næturhljómleikar: Frá tónlistar
hátiðinni í Liége í Belgíu í sept.
s.l. (Sinfóniuhljómsveit borgar-
innar leikur og kór belgíska
útvarpsins syngur. Einsöngvar
ar: Raymonde Serverius og
Pierre Mollet. Einleikari á píanós
Marcelle Mercenier. — Stjóm-
andi: Bruno Maderna).
a) „í minningu um Gesualdo di
Venosa“ eftir Stravinsky.
b) Þættir fyrir píanó og hljóm
sveit eftir Stravinsky.
c) „Espana en el Corazon” eftir
Luigi Nono.
d) Canbone Septimi Toni eftir
Monteverdi.
í) Tónlist fyrir strengjasveit, 4
sláttarhljóðfæri og klukku-
spil eftir Béla Bartók.
23:55 Dagskrárlok.
GEISLI GEIMFARI
X- X- X-
— Frú Lára Preston að spyrja eft-
ir yður, Geisli höfuðsmaður. Hún seg-
ir það það sé áríðandi!
•— Sendið hana inn!
— Geisli höfuðsmaður, það er
tvennskonar hætta á ferðum. Það er
ekki nóg að lífi mínu heiur verið ógn-
að.... Heldur verðið þér að grípa til
skjótra aðgerða til að koma í veg fyr
ir morð!