Morgunblaðið - 05.04.1962, Side 3

FimmíúdagUr 5. apríl 1962
MÖRGUNBLAÐIÐ
3

I
ð
I
I
i
I
I
Fiskvinna í frístundum
Guðrún Ingibergsdóttir hefur
lokið störfum í mjólkurbúð-
inni og er hér farin að vigta
fisk.
LJÓSMYNDARI Mbl. í
Vestmannaeyjum, Sigur-
geir Jónasson, tók þessar
skemmtilegu myndir, sem
prýða síðuna. Þær eru af
fólki, sem brugðið hefir
sér í „atið“, eins og það
er nefnt í Vestmannaeyj-
um. Það hefir að loknu
aðalstarfi sínu haldið nið-
ur í fiskverkunarstöðvarn-
ar og tekið þar til hönd-
unum er kvölda fer.
Þessar myndir eru teknar
fyrir viku, eða meðan
aflabrögðin voru sæmileg í
Eyjum, og jafnframt geisaði
þar inflúenza og var því til-
finnanieg mannekla i fisk-
verkunarstöðvunum. Þetta
eru a'ðeins örfá dæmi um
þann mikla fjölda fólks, sem
bregður sér í „atið“, þegar
eitthvert at er, eða „hrota“
kemur, eins og hendir á flest
um irertíðum. Enn hefir ekki
komið regluleg „hrota" á
þessari vertíð. Inflúenzan
krafðist hins vegar fórna af
þeim sem unnið gátu einhver
aukastörf.
★
Auk fólks þess, sem við
hér birtum myndir af komu
smiðir, rafvirkjar, bifvéla-
virkjar, vélvirkjar, pípulagn-
ingamenn, bakarar, kjötiðn-
aðarmenn, málarar og múrar-
ar til kvöldvinnu þegar
bjarga þarf verðmætum. —
Þetta gildir jafnt þegar afla-
hrota kemur, 1500—2000
tonn á dag, og þegar farsótt-
ir geisa.
★
Þótt að þessu sinni sé
fyrst og fremst getið þess
fólks, sem fer í fiskvinnuna
til aukagetu, gleymast ekki
þeir sem vinna dag út og
dag inn hin erfiðu störf og
meet reynir á þegar mikið
er að géra. Þá stendur fast-
ráðna fólkið 12—18 stundir á
sólarhring. Hins vegar er
starf aukafólksins bráðnauð-
synlegt þegar svo stendur á.
Ef það fengist ekki gæti svo
farið að eitthvað af aflanum
eyðilegðist og svo vinnst hrá
efnið fyrr og nýtist því bet-
ur.
Hér skal nú kynna fólkið
sem ljósmyndarinn heimsótti
að þessu sinni.
Bankastarfsmaður
Guðjón Herjólfsson er
starfsmaður í Útvegsbankan-
um hér. Þar hefir haim unn-
ið rúmlega ár við alla al-
menna bankavinnu og nú síð-
ast aðallega við erlendar inn
Her gefur Ólafur varðskýrslu
sína.
heimtur. Jafnframt þessu
starfi hefir Guðjón alla þessa
fjóra vetur látið framleiðsl-
ima lokka sig. í ísfélagi Vest-
mannaeyja hefir hann alla
jafna imnið, þegar eitthvað
hefir verið fyrir aukamenn
að gera, varaliðið, eins og
það er stundum nefnt. Þar
hefir hann unnið alla venju-
lega vinnu við aðgerð á fiski.
Símamærin
Elín Bryndís Einarsdóttir
er starfsstúlka hjá Landssím-
Hér er húsnr.óðirin, Stefanía
Guðmundsdóttir, komin í fisk-
vinnuna.
Það er henni þó ekki nóg,
heldur berst hún með
straumnum þangað sem atið
er meira.
Húsmóðirin
Stefanía Guðmundsdóttir
er img húsmóðir, sem ný-
byrjuð er búskap hér, gift
ungum skipstjóra, sem rær
nú fyrstu vertíðina sína og
er með einn af 10 efstu bát-
Og hér er simastúlkan Elín
Bryndis búin að setja upp
skýluna og er komin „í atið“.
Elín Bryndís Einarsdóttir,
símamær, er hér við tækin,
en á þessum tíma er „allt
brjálað" á símanum, eins og
stúikurnar segja.
anum. Þar hefir hún unnið
nú í rúmt ár og líkar vel,
enda þótt geysimikið arg og
erill sé þar oft á þessum
tíma árs. Sér til upplyfting-
ar hefir hún tekið fram
svuntuna og hleypur niður í
fiskverkunarstöðvar á frí-
vöktunum.
Afgreiðslustúlka í
mjólkurbúð
Guðrún Ingibergsdóttir er
starfsstúlka hjá Mjólkursam-
sölunni, útibúinu í Eyjum.
Stefanía Guðmundsdóttir vinn &
ur hér eldhúsverkin heima. ■
®
yngri skólastúlkur, sem fæst
til vinnu í frystihúsin.
Lögregiuþjónn
Þótt segja megi að það séu J
mestmegnis heimamenn, sem jf
geta komið því við að skipta
starfi sínu eru lögregluþjón- S
arnir úr Reykjavík undan- (j,
tekning. Þeir koma hingað í Jj
vertíðarbyrjun og eru allt til íf
loka, 3 í einu og jafnaðarlega -
einn mánuð í senn.
Hér í Eyjum eru 7 fast- £
ráðnir lögreglumenn, en með
öllum þeim fjölda aðkomu-
fólks sem bætist við á vertíð
inni er óhjákvæmilegt að v
auka starfslið lögreglunnar.
Hefir sá háttur verið á hafð- 3
ur þrjá síðustu vetur að (t
fengnir hafa verið menn frá Jj
Reykjavík.
,Ólafur Guðmundsson lög- v
STHKSTEINAR
„F!atarmál“ blaðsins
Eins og Morgunblaðið hefur
skýrt frá, eru hatrammar deilur
innan komúnistaflokksins. Kenn-
ir þar hver öðrum um ófarimar
að undanförnu og hrakfarirnar,
sem kommúnástar sjá hilla undir
i borgarstjórnarkosningum. Harð
ast hefur þó verið deilt á mál-
gagn flokksins, sem flokksmenn
telja algjörlega hafa brugðizt. f
gær grípur ritstjóri blaðsins tll
varna í forystugrein. Þegar hana
lýsir öðrum dagblöðum, segir
hann m. a.:
„Allir vita, að efnisgæði Iþess-
ara blaða hafa ekki vaxið í hlut-
falli við magnið, þvert á móti
leggja þau vaxandi áherzlu á
hismi og hégóma og forheimsk-
unaráróður enda telja þau því
likan málflutning henta málstaá
sínum. Engu að síðu hafa þao
umskipti gerzt, að Þjóðviljinn,
sem fyrir nokkrum árum va<
annað stærsta dagblað á íslandi,
er nú orðið minnsta dagblaðið að
flatarmáli“!
Huggunin á sem sagt að vera
sú, að ,flatarmál“ Þjóðviljans sé
svo lítið. En flokksmenn ritstjór-
ans telja ástæðuna aðra. Þeir erú
sem sagt þeirrar skoðunar, að
„flatarmálið" sé illa notað, enda
ber þar mest á nokkurra áratuga
gamalli þvælu Einars Olgeirsson-
Frh. á bls. 23.
Ólafur Guðmíindsson lög-
regluþjónn bregður sér úr
einkennisfötunum og fer í
fiskinn.
unum, þótt nýliði sé. Stefanía
er fædd og uppalin í Reykja-
vík og þótt nýflutt sé hing-
að er hún þegar búin að
laga sig að lifnaðarháttum
bæjarbúa og notar frístund-
irnar í fiskvinnu eins og svo
margar stöllur hennar. Það
eru einmitt húsmæðurnar,
sem er sá starfskraftur, sem
mestu ræður í pökkunarsöl-
unum og þá ekki hvað sízt
á sumrin, en þá er fátt um
annað starfslið nema þær. og
Hér er Guðjón kominn i
vinnufötin og byrjaður að
stafla saltfiski.

*Q=p>tír:=<Q=?c<s=::* Q^=<(r**(h=z<6
1
i
|
i
l
I
Guðjón Herjólfsson, bankastarfsmaður, er hér í sínu daglega J
starfi, en það erfr«t á vertíðinni. . J
i vær pressur
Ritstjóri Moskvumálgagnsins
er að hvetja menn til að leggja
fram fé til að greiða fyrir rota-
sjónispressu þá, sem á sínum tíma
var framieidd í Hitlers-Þýzka-
landi og blaðið hefur áður lýst
sem hinum ágætasta grip. Áður
höfðu kommúnistar keypt aðra
pressu í Danmörku. Hún mun
hafa reynzt ónýt og því aldrei
flutt hingað til lands. Spurning-
in er, hver greitt hafi andvirði
hennar. Ekki er vitað til, að
kommúnistar hafi hafið hér neina
söfnun í þeim tilgangi, svo að
fjármálasérfræðingar flokksins
hafa sýnilega útvegað kaupverðið
annars staðat. En enginn völ
hundsnýta þá pressu, ekki einu
sinni fyrir austan tjald.
Snilldarverk
Annars lýsti snilldin við pressu
kaupin í Danmörku sér ekki ein-
ungis í þvi að tækið var ónýtt.
Jafnframt var það alltof stórt
og gat með engu móti rúmazt
í prentsmiðju Þjóðviljans. Það
hafði sem sagt gleymzt að huga
að „flatarmáli“ pressunnar. Ef
því engin furða, þó orðið „flatar
mál“ sé ofarlega í huga ritstjór-
ans, þegar hann ræðir um vol-
æði málgagns síns. Hirasvegar má
gera ráð fvrir, að Þjóðviljamönn
um sé það ekki á móti skapi að
fá pressu, sem Hitler sálugi lét
framleiða, jafnnáskiyldur og
kommúnisminn er nazismanum.
Ritstjóri kommúnistablaðsins
segir að aðal „stjórnmálaverkefa
in“ felist í þeim fína „business",
sem imí fex fram á Skólavörðu-
stíg. Hann segir í niðurlagi grein
arinnar:
„Þess vegna eru framkæmdirn
ar í þágu Þjóðviljans mikilvæg-
ustu stjórnmálaverkefnin una
þessar mundir“.
Kommúnistar virðast sem sagt
ætla að draga sig út úr því, sem
hingað til hefur verið nefnt póli-
tík og stunda i staðinoi viðskipta-
starfsemi, enda dyljast ekki hæfi-
leikar þeirra á því sviði.