Morgunblaðið - 25.08.1962, Blaðsíða 6

6
MORGVTSRL ifílU
Laugardagur 25. ágúst 1962
Fiugkeppni og flugmódel-
sýning á morgun
Hver verbur Islandsmeistari i vélflugi?
E I N S og Mbl. hefur áður
greint frá, heldur Flugmála-
félag íslands flugkeppni á
sunnudag. Jafnframt verður
haldin sýning á flugmódel-
um. Hvort tveggja fer fram
á Reykjavíkurflugvelli og
hefst kl. 2 eftir hádegi. Að-
gangur er ókeypis.
1 keppninni er keppt nm
Shcll-bikarinn, sem Skeljungur
Kaupmannahöfn 24 ágúst NTB
Eitt mesta f járdráttarmál,
sem danska Iögreglan hefur
fengið til meðferðar er nú í
uppsiglingu í Kauprr.anna-
höfn. Hefur lögreglan hand-
tekið 62 ára forstj. fyrirtæk-
isins „Utslillingskontoret“ og
er hann sakaður um að hafa
dregiö' að sér með svikum að
minnsta kosti átta milljónir
danskra króna.
hf. gaf 1957. Þá var keppt um
hann, en síðan hefur ekki af því
orðið. Nú er ætlunin að keppt
verði á ári hverju. Sigurvegari
hlýtur titilinn „íslandsmeistari
í vélflugi“.
Þegar er vitað um átta flug-
vélar, sem taka þátt í keppninni,
en vænzt er að þær verði alls
10 eða 11.
Keppnin er ekki um hraða
heldur nákvæmni og hæfni
flugmannsins. Flugvélarnar eiga
að fljúga um einnar klukku-
stundar flug um nágrenni Reykja
víkur og vinna ákveðnar þraut-
ir, sem flugmennirnir fá ekki að
vita um, fyrr en þeir leggja af
stað. Eiga þeir að fljúga ákveðna
leið, gera nákvæma áætlun, sem
ekki má skeika, og verða menn
til eftirlits á vissum stöðum, sem
gefa tíma vélanna upp í síma
eða um radíósíma í bílúm Flug-
björgunarsveitarinnar. Þá eiga
þeir að þekkja ákveðin kenni-
mörk, færa leiðarreikning inn á
kort, kasta hylkjum niður á
vissum stöðum o. s. frv.
Þegar flugvélarnar koma til
baka, sýna þær nokkrar lend-
ingar, t.d. marklendingu og
nauðlendingu.
í hverri flugvél verður einn
flugmaður og einn aðstoðarflug-
maður.
Dómnefnd skipa Björn Jóns-
son, sem er keppnistjóri, og
tveir flugstjórar, annar frá Loft-
leiðum, hinn frá Flugfélagi ís-
lands.
Þá sér Jón Pálsson, tómstunda-
ráðunautur, um sérstaka sýn-
ingu módelflugvéla og kynnir
smíði þeirra. Sýndax verða alls
konar gerðir módelflugvéla, þar
á meðal fjarstýrðar flugur.
Afhjúpusi minnisvarða
á Blönduósi
Á SUNNUDAGINN var, þ. 19.
þ.m., voru við hátíðlega athöfn,
sem fram fór í Héraðsspítalan-
um á Blönduósi, afhjúpaðar
brjóstmyndir úr eir af Páli
Kolka, fyrrverandi héraðslækni,
og konu hans, frú Guðbjörgu G.
Kolka. Jón fsberg, sýslumaður,
setti athöfnina og hélt aðalræð-
una, en í henni minntist hann
starfs Kolka sem héraðslæknis
Austur-Húnvetninga í 26 ár og
þeirrar forustu, sem hann hafði
veitt í því að koma í framkvæmd
smíði Héraðshælisins á Blöndu-
ósi, en jafnframt rakti hann
þann þátt, sem frú Guðbjörg
hefði átt í störfum manns síns,
og lýsti þeim vinsældum, sem
hún hefði unnið sér sem hús-
móðir á þessum stað.
Kvað hann ýmsa vini þeirra
hjóna hafa ákveðið það á
sextugsafmæli læknisins að láta
gera þessar myndir og setja
þær upp í Héraðshælinu, þótt
dregizt hefði þar til nú að fá
myndirnar fullgerðar og upp-
settar. Þorsteinn B. Gíslason
prófastur og Guðbrandur Js-
berg, fyrrverandi sýslumaður,
fluttu þarna einnig ræður og
tóku mjög í sama streng, en Páll
Kolka þakkaði fyrir hönd þeirra
hjónanna. Allmargt manna var
við athöfnina og var þeim öllum
boðið á eftir til kaffidrykkju í
baðstofu eða samkomusal Hér-
aðshælisins. — Myndirnar hafði
gert Ríkarður Jónsson og er það
flestra mál, að þær séu mjög
vel gerðar.
Það þótti á sínum tíma í all-
mikið ráðizt, þegar Austur-
Húnvetningar hófu smíði Hér-
aðshælisins, en það hefur
sjúkradeild með 30 rúmum,
elli- og hjúkrunardeild nokkru
minni, húsnæði fyrir alla lækn-
ingastarfsemi héraðsins, og að
auki íbúðir fyrir yfirlækni, að-
stoðarlækni og annað starfsfólk.
Undirbúningur verksins tók sex
ár, enda gekk smíði hússins
fljótt og vel, svo að með ein-
dæmum þótti með opinbera
framkvæmd og varð mjög ódýr,
miðað við stærð hússins og það,
hve vel var til þess vandað. —
Mátti einkum þakka það dugn-
aði yfirsmiðsins, Sveins Ásmunds
sonar, og framkvæmdastjóra
verksins, Jóns ísberg, þáverandi
lögreglufulltrúa. Teikningar að
húsinu gerði á sínum tíma Hall-
dór Halldórsson arkitekt, en um
stærð þess og alla innri tilhögun
réði Páll Kolka héraðslæknir
mestu.
f fyrrasumar var sett upp i
garði Héraðshælisins mynda-
stytta af móður með barn, eftir
Guðmund Einarsson frá Miðdal,
og var fé til hennar fengið með
frjálsum samskotum. Nú er i
ráði að setja upp í sjúkrabið- j
stofu stofnunarinnar eirmynd a£ !
Jósep Skaftasyni, fyrsta héraðs- i
lækni Húnvetninga, en hann var
læknir þeirra 1837—1875, karl-
menni mikið og héraðshöfðingi,
auk þess sem hann var mestur i
skurðlæknir á íslandi á sinni '
tíð.
LAUGARAS
LAUGARÁSBÍÓ er nú að hefja
aftur sýningar eftir sumarfríin.
Hefur verið notað tækifæri með-
an sýningarhlé var til að breikka
bilið milli sætanna, til að betur
fari um gesti á aftari bekkjum
hússins. En nokkuð þröngt var
þar áður. þar eð stólar reyndust
full stórÍT, er þeir komu utan
lands frá í upphafi.
Nú er einnig tekin upp sú nýj-
ung, að fréttamyndir koma frá
Englandi vikulega og eru sýndar
á undan aðalmyndinni. Verður
sýnd ný fréttamynd á hverjum
laugardegi og munu margir vera
fegnir þeirri þjónustu.
Myndin, sem bíóið er að hefja
sýningar á, er spennandi saka-
málamynd, Anatomy of Murder,
gerð eftir samnefndri bók, sem
var metsölubók í Bandaríkjun-
um. Otto Preminger gerði mynd
ina, en aðalhlutverkið leikur
James Stewart. Hann sést hér
ásamt aðalkvenhetjunni, Lee
Remrick.
V.O. skrifar Velvakanda eft-
irfarandi pistil, sem hundavin-
um mun tæplega geðjast að:
• Enga hunda i Reykjavík.
Á hverju sumri skrifa ólögleg
ir hundaeigendur í Rvíik grein
ar í Mbl. og bera siig arunlega.
Um langan tíma hefur verið
bannað að hafa húnda hér í
borg, m.a. af heilbrigðis og
hreinlætisástæðum, einnig eru
hundar hávaðasamir; og hættu-
leg rándýr, þrátt fyrir einhverja
taminingu. Að öllu töldu hafa
flest stærri byggðarlög og bæ-
ir neyðzt til að banna hunda-
hald hjá sér og því fjarstæða
að heirnta hunda í borgina, þótt
sumir freistist til að hafa hund.
Þá eru þeir að fremja vísvit-
andi lögbrot á áberandi og
storkandi hátt og sýna lögum
og sambýlisreglum okkar víta-
verða óvirðingu.
• Hundar verða hér hvorki
til gagns né þrifa.
Kunnur rithöfundur sagði í
daglblaði í vor: „Hér þurfum
við ekki á hundum að halda til
eins eða neins — og hinn diæma
lausa óþrifnað af þeim, t.d. í
erlendum borgum, hafa allir
kynnzt, sem komið hafa út fyr-
ir landsteinana.“ Hundahaldi
fylgir einnig aukin götuhreins
un, sérstakt heilbrigðiseftirlit
og mannskap til að sjá um að
hundahaldsregium sé hlýtt. Það
yrðu miklir peningar, sem al-
menningur yrði að greiða, auk
alls annars ónæðis og óþæg-
inda.
• Ekkert uppeldisgildi.
Hundar hafa ekkert uppeld-
isgildi fram yfir önnur dýr,
nema síður sé, og í borgum þarf
ekki að smala fé né villast í
þoku o.fl., þar sem væmin
sveitarómantík getur gilt.
Dýravinir hafa úr nógu öðru
að velja en því, sem er bannað,
t.d. fugla, fiska og ketti. Mér
finnst t.d. að persónuleiki katta
sé miklu uppbyggilegri en
hunda, kettir hafa stolt og sjálf
stæði til að bera, eins og við
Íslendingar, en iáta hvorki kúg
ast af dekri né matarást.
• Mér er sagt
að hér í borg séu hundar tékn-
ir, hvar sem til þeirra næst eða
kvartað er yfir þeim. Mun það
vera lögregluskrifstofan, sem
sinnir slíkum kærum. Borgar-
búar ættu að standa saman í
því að kveða niður hundaplág-
una, og íhuga, er þeir sjá einn
sakleysislegan hunda, að hundr
uð og þúsundir hunda munu
breyta götum okkar í saursvað
og bílar, hús og girðingar verða
útbíuð og lyktandi, eins og við
höfum séð erlendis. Auk þess
virðast hundaeigendur allir
meira og minna bilaðir af öfga
kenndu dekri og furðulegu
snobbafbrigði, sem ekkert hef-
ur hér að gera.
• Uppspretta ólöghlýðni?
Þegar fólk sér hvernig hunda
eigendur misnota umburðar-
lyndi lögreglunnar, þótt þeir
auglýsi lögbrotin á áberandi
hátt, hlýtur það að auka á lít-
ilsvirðingu manna á lögunum
og kvetja til smáafbrota eða
verra, einkum hjá krötokum er
alast upp í þessu aðhaldsleysi,
V.O.
• Leiðrétting
í „opnu bréfí til þjóðarinn-
ar“, sem birtist hér á fimmtu-
dag, var rangfeðruð þessi
þekkta vísa:
Lastaranum líkar ei neitt,
lætur hann ganga róginn;
Finni’ hann laufblað
fölnað eitt,
þá fordæmir hann skóginn.
Þessi ágæta vísa er eftir
Steingrím Thorsteinsson.