Morgunblaðið - 25.09.1962, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 25. sept. 1962
MORCVWBL'AÐIÐ
3
í óveðrinu um helgina
! björguðust menn naum
|lega af sökkvandi báti
l á Ströndum, og einnig
I af báti er slitnaði frá og
sökk í Þorlákshöfn. —
1 Trillur sukku í Reykja
vík og bátar rákust á í
I höfninni. Mótauppslátt
)ur hrundi á Suðurnesj-
) um og járnplötur fuku.
— Óveðr/ð
í Keflavík var búið að slá upp fyrir 955 ferm. sí ldarþró og átti að fara að steypa, en í óveðrinu
Iagðist uppslátturinn í hrúgu. Ljósm.: Heimir Stígsson.
Framh. af bls 1
Kristínu rak upp í kletta og
tveir menn sluppu naumlega
í land.
Á landi varð nokkurt tjón af
veðri í verstöðvum, einkum fauk
uppsláttur að byggingum, sem
átti að fara að steypa, og í
Reykjavík fuku járnplötur af
skúrum, girðingar lögðust niður
og margra áratuga gömul ösp
slitnaði upp.
Óveðrið hófst á laugardags-
kvöld er þykknaði upp með SA
átt og hvassviðri og rigningu
um nóttina, en gekk í suðvestan
á sunnudagsmorgun og var
veðrið verst um miðjan daginn
á sunnudag. Samtímis gekk
hann í NA á Vestfjörðum með
elydduhríð og síðan snjókomu og
var hvöss norðan átt um allt
norðanvert landið. í gær var
lægðin komin norðaustur fyrir
og að fjarlægjast.
Björguðust naumlega
upp á kletta
Norður á Drangsnesi á Strönd-
um fór þilfarsbáturinn Kristín
upp í kletta og björguðust tveir
menn naumlega á land. Blaðið
átti i gær tal við Guðmund Hall-
dórsson á Drangsnesi, eiganda
Kristínar, og sagðist honum svo
frá:
Við sóttum bátinn á laugar-
dagskvöld í legufærin og fórum
með hann inn fyrir Horn. Þar
er skjól fyrir sunnan- og suð-
vestanáttinni og eru bátar oft
hafðir þar í þeirri átt. Við ætl-
uðum að fá skjól til að vinna
við hann. Við komumst ekki að
bryggju á Drangsnesi, því verið
var að steypa ofan á hana. Við
unnum svo við bátinn allan
laugardaginn og ætluðum að
f«ra með hann aftur í legufær-
in á laugardagskvöld, en þá fór
vélin ekki í gang.
Við sendum þá eftir öðrum
báti frá Drangsnesi, en eigand-
inn þurfti að fara á árabát út í
hann og tók það nokkurn tíma.
En á meðan skall skyndilega á
ofsarok með stórsjó og breyttist
áttin á augabragði yfir á austan.
Þetta gerðist svo snöggt að hinn
báturinn náði ekki til okkar.
Kristín slitnaði frá akkerinu
að aftan og skipti það engum
togum að báturinn kastaðist upp
í klettana. Með mér um borð
var Pétur Ingvarsson. Við stukk
um strax upp og ef við hefðum
ekki farið á þessari báru þá
hefðum við ekki sloppið. Sjó-
gangurinn var svo mikill að
hann mölvaði stýrishúsið og allt
ofan af bátnum og það kom á
eftir okkur upp í klettana. En
báturinn kom ekki upp aftur.
Svartamyrkur var og klett-
arnir sleipir, svo við áttum í
örðugleikum með að fóta okk-
ur. En okkur varð ekki meint
af. —
Kristín var 12 lesta þilfars-
bátur, byggður 1942. Og við ætl-
uðum að fara að byrja vertíð.
Skýjaborgin náðist upp
Fréttaritari blaðsins í Þorláks-
höfn símaði:
Skýjaborgin úr Reykjavík lá
hér við bryggju í óveðrinu á
sunnudaginn og gengu ólög öðru
hverju yfir hana. Milli kl. 12 og
1 kom nokkuð stórt ólag og
fyllti bátinn og fór skipshöfnin,
3 menn, þá í land, en 15 mínút-
um seinna kom aftur brotsjór
og sleit bátinn frá bryggjunni.
Lagðist hann á hliðina, rak út
á leguna og undir afturendann
á mb. Klæng, og sökk þegar.
Hefðu mennirnir ekki verið
farnir í land, þá hefðu þeir
varla sloppið lifandi, því þó þeim
hefði tekizt að komast út úr
bátnum, þá var ekki hægt að
setja fram bát.
Vír lá úr Skýjaborginni og
upp á bryggjuna og þannig
fundu björgunarmenn hvar bát-
urinn lá í morgun, en það var
skammt undan hafnargarðinum.
Mótorbáturinn Friðrik Sigurðs-
son krækti í Skýjaborgina með
dreka og gat lýft henni og síðan
var hún dregin á vírnum, sem
hafði verið í land, upp að bryggj
unni. Var unnið að björgunar-
starfinu allan daginn.
Kl. 7 lyftu síðan tveir kranar
bátnum úr sjó og var verið að
dæla úr honum, er fréttaritar-
inn símaði áður en-símanum var
lokað. Og var ekki enn hægt að
sjá hve mikið brotinn hann
væri.
Eigandi Skýjaborgarinnar er
Þórarinn Sigurðsson, ljósmynd-
ari, og skipstjóri Magnús Þórð-
arson úr Reykjavík.
í óveðrinu gerðist það einnig
að mb. ísleifur lagðist á hhð-
ina, þar sem hann lá á legunni,
og köstuðust veiðarfæri fyrir
borð. En báturinn rétti sig aft-
ur. —
Trillur sukku og bátar rákust á
Veðurhamsins gætti mest í
Reykjavík á sunnudagsnótt og
sunnudag. Hafnarverðir kölluðu
út bátaeigendur og aðvöruðu þá,
og komu þeir yfirleitt á vett-
vang. Aðfaranótt sunnudags
slitnaði 24 lesta vélbáturinn
Freyja upp við. Verbúðarbryggj-
urnar og rak yfir á næstu
bryggju, þar sem Aðalbjörg RE
5 var og brotnaði dekkið á henni
við áreksturinn. Einnig urðu
skemmdir á Freyju. Þá sukku 3
trillubátar og ein trilla með
dekki, en þær lágu við baujur í
höfninni. Rak þær upp í garð-
inn og sukku. Var dekktrillunni
náð upp á sunnudagsmorgun, en
ekki munu eigendur hafa verið
farnir að huga að hinum í gær.
Lögreglan var mikið kölluð
út í óveðrinu, þangað sem járn
var að fjúka af skúrum. Einnig
voru brögð að því að fánasteng-
ur brotnuðu og grindverk fóru
við Grænuborg og víðar. — T.d.
fauk geymsluskúr, sem áfastur
var við íbúðarbragga við Bú-
staðaveginn og járn fór af nýj-
um byggingaskúr í Álftamýri..
Stór ösp, fjögurra áratuga
gömul, sem gnæf ði upp yf ir
einnar hæðar hús, með risi og
kjallara, á Njálsgötu 42, tók á
sunnudag að hallast og berjast
utan í húsið. Fóru 8 lögreglu-
þjónar á vettvang, vopnaðir köðl
um og felldu þeir þetta mikla
tré.
Mótauppsláttur af stórum
fiskhúsum fauk
f verstöðvunum á Suðurnesj-
uni varð mikið tjón af því að
uppsláttur að fiskhúsum í bygg-
ingu fauk. Fréttaritari í Kefla-
vík símaði:
Veðurhæðin var hér gífurleg
um helgina og mest um 4 leytið
á sunnudag, þá 65 hnútar eða
yfir 120 km vindhraði á klukku-
stund. í Njarðvíkum slitnaði
vélbáturinn Vöggur frá bryggju
og rak upp á milli bryggjanna,
en náðist lítið skemmdur.
f Keflavík varð mikið tjón á
byggingum. Var búið að slá upp
steypumótum fyrir um 945 ferm
síldarþró, sem Fiskiðjan á. Átti
að fara að steypa í mótin, en
þau lögðust alveg niður og eru
gjörónýt.
Einnig var verið að byggja
ofan á tvö stór fiskvinnsluhús
á Vatnsnesi. Fór allur uppslátt-
ur að efri hæð á 450 ferm. fisk-
Framhald á bls. 6
lagði niður girðinguna í Höfðatúni 2. Ljósm. Mbl.: Ól.K.Mag.
A Njálsgötu 42 stóð 40 ára gömul ösp, 10 m há. óveðrið um
helgina lagði hana að velli.
-
STAKSTEINAR
Hvar er samdrátturinn
Framsóknarmenn eru óþreyt-
andi að telja r;áLum sér
öðrun- trú um að hér ríki n i
samdráttur og nokkurs konar
kreppuástand. Þessum áróðri
linnir ekki, þótt hvarvetna sé
svo mikil atvinna að mjög erfitt
er að fá. fólk til starfa, og fram-
kvænt.dir stöðvast yfirleitt af
því einu að ekki er hægt að á
vinnuaf'. Ef t.d. er spurzt fyrir
um það í sjávarþorpi úti á landi,
hvort mikið sé um íbúðarhús-
byggingar er svarið yfirleitt að
svo sé, en bó mundi meira byggt,
ef mannafla væri hægt að fá.
Sama er að segja um aðrar fram
kvæmdir. Þær takmarkast af
því einu að fleiri hendur eru
ekki til að vinna verkin. Það
er því ekki að ófyrirsynju að
Mbl. hefur margspurt Tímann að
þvi, hvar samdrátturinn væri.
Hins vegar hefur staðið á svar-
inu og gerir sjálfsagt enn, en
þó er spurningin ítrekuð enn
einu sinni, þótt segja n?«gi, að
þögn Tímans ætli að vera full-
nægjandi fyrir þá, sem á annað
horð vilja vita sannleikann, en
ekki taka ómeltar fullyrðingar
fréttafölsunarblaðsins.
Hveriir fá of mikið?
Önnur meginkenning Fram-
sóknarmanna er sú að hér sé
verið að skapa þjóðfélag fárra
ríkra og margra snauðra. Þessi
fullyrðing, eins og fleiri í hinni
nýju stefnu Framsóknarmanna,
er auðvitað tekin beint úr kenni-
setningum kommúnista. En af
þessu tilefni hefur Mbl. Iika
spurt, hverjir það væru, sem of
mikið bæri. úr býtum. Hvaða
atvinnugreinar eru það, sem
hagnast óhæfilega á kostnað al-
mennings, svo að þar séu að
rísa upp áuðfyrirtæki, sem skilji
almenning eftir snauðan. Þessari
spurningru hefur heldur ekki ver-
ið svarað, enda mála sannast að
auður sá sent. t.d. fékkst af síld-
veiðunum hefur dreiíst meðal
þúsundanna eins og vera ber.
Þegar dró
úr framkvæmdum
Þegar vinstri stjórnin sá.luga
tók við völdum 1956 var eitt af
lofovðum hennar þetta:
„Fundin verði varanleg lausn
húsnæðisvandamálsins".
Árið áður voru 1808 íbúðir í
smiðum ■ Reykjavík en þeim
fækkaði jafnt og þétt og árið
1958, síðasta ár vinstri stjórn-
arinnar, voru þær komnar niður
í 1203. Þessi þróun var óhjá-
kvæmileg, þvi að gagnstætt þvi
. að leysa húsnæðisvandamálin
minnkuðu lánveitingar úr hinu
almenna veðlánakerfi úr 8,7
milj. að meðaltali á mánuði nið-
ur i 3,9 milj. Lán út á hverja
íbúð voru líka lækkuð úr 55 þús.
kr. að n’.eðaltali niður i 36 þús.
kr. En byggingarkostnaður 100
fermetra ibúðar hækkaði úr 280
þús. kr. í 375 þús. kr. Árið 1954
(var byrjað á. 596 ibúðum fleira
en lokið var, árið 1955 922 fleiri
og 1956 335 fleiri en lokið var.
En 1957 er þróunin komin i Ijós.
Þá er byrjað á 8 íbúðum færra
en lokið er og 1958 er byrjað
á 355 íbúðum færra e Iokið er
það ár. Það sýnir auðvitað fyrst
og fremst þróunina í byggingar-
málum hve mörgum ibúðum er
byrjað á og þess vegna út í blá-
inn að hæla vinstri stjórninni
fyrir það þótt menn lykju við
ibúðir sínar með einhverjum
hætti á óstjómartímanum, því
að enn þá dýrara var að Iá.ta
þær standa hálfgerðar en að
brjótast í því að ljúka þeim.