Morgunblaðið - 18.10.1962, Blaðsíða 17

Fimmtudagur 18. október 1962.
MORGVNBLAÐIÐ
17

Landið
okk
Framhald af bls. 10.
höfum brætt í sumar 60 þús-
und mál og nítján betur. —
— Og eigið von á meiri
síld?
— Nei, ætli það. Við verð-
um að stöðva verkismiðjuna
nú því að allar geymslur eru
orðnar fullar, bæði lýsis og
mjölgeymslur — en við losn-
um við töluvert magn áður en
þrumur úr heiðskíru lofti
brugðum við okkur inn á
símstöðina, sem er þar í
næsta húsi, hringdum í síma
10 og spurðum, hvort við
mættum líta við í eina mínútu
eða svo. Það var auðsótt mál
og við hlupum yfir götuna.
— Nú er ég aldeilis undr-
andi, sagði frú Lita, þegar
hún heyrði, að kominn væri
blaðamaður að sunnan, slíkt
hefur ekki gerzt fyrr öll þessi
ár, sem við höfum verið hér.
— En svo er hún þotin fram
í eldhúsið, við höfðum sem
sé hringt í miðjum bakstri
en sennilega er húsmæðrum
lítt verra gert, en ónáða þær,
þegar svo stendur á.
Haraldur Sigurðsson, læknir
var einn þeirra, sem rétt
Læknishjónin — Lita og Haraldur Sigurðsson
langt um líður, það er búið
að selja um það bil 470 tonn
af mjöli og annað eins af lýsi
sem þegar er farið. Hér mun
hafa orðið einna skárst nýt-
ing af verksmiðjum á Aust
fjörðum, um 53 kg af afurð-
um af hverju máli, sem má
teljast mjög gott.
— Og þú ætlar aftur hing-
að næsta sumar?
— Já, að öllum líkindum —
ég hef verið heppinn með
mannafla og véarnar eru ágæt
ar svo þetta hefur gengið ljóm
andi.
Héraðslæknir í rúm
tuttugu ár.
Héraðslæknisbústaðurinn á
Fáskrúðsfirði er hið vegleg-
asta hús, byggt af frönskum
rétt eftir aldamótin, sennilega
um 1907, og það stendur hátt
og fallega — svo hátt, að við
urðum að gefast upp við að
ná af því birtingarhæfri
mynd. Frakkar gerðu mikið
út frá Fáskrúðsfirði á skútu-
árunum, allt fram undir 1924-
25. Húsið reistu þeir með það
fýrir augum, að þar yrðu lækn
ir og konsúll til húsa — en
svo gerðu þeir lækninn að
konsúl og síðan hefur bú-
staðurinn tilheyrt læknisem-
bættinu.
Héraðslæknirinn, sem nú
annast velferð Fáskrúðsfirð-
inga, er Haraldur Sigurðsson
og kvæntur er hann danskri
konu, Litu, sem einnig er lækn
ir að mennt, og hafði starfað
við lækningar í Danmörku,
áður en þau hjónin settust
að á Fáskrúðsfirði fyrir rúm-
um tveim áratugum. Okkur
datt í hug að fá að heilsa
upp á þau augnablik, en til
þess að koma ekki eins og
sluppu heim fyrir heimstyrj-
öldina síðari, frá Petsamó
>á hafði hann nýlokið
dönsku embættisprófi, hafði
verið við framhaldsnám í
Danmörku frá því árið 1934.
Hann var kandidatsárið í Vi-
borg, en siðan við framhalds-
nám í Nyköbing á Norður Sjá
landi, Aarhus og Kaupmanna-
höfn. Árið 1937-38 starfaði
hann á Ivigtut á Grænlandi.
Aðspurður segir Haraldur
að sér hafi líkað ágætlega í
Grænlandi, þar var bara of
lítið að gera segir hann —
þá voru aðeins 200 manns í
Ivigtut, nær eingöngu Danir
sem voru þar við Kreolyt
vinnsluna. Svo hafði ég líka
þorpið Arouk, þar bjuggu nær
200 Grænlendingar. Hér á Fá-
skrúðsfirði settist ég að árið
1940 og hefur líkað vel. Und-
ir héraðið heyra um eitt þús-
und manns — ég hef líka
gegningarskyldu á Stöðvar-
firði og að Eyri á Reyðarfirði
svo hér er alltaf nóg að gera.
— Hvert sendið þér í sjúkra
hús?
— Til Norðfjarðar, það sem
þar er hægt að gera, annars
suður, ef við verður komið.
Hér í húsinu hef ég tvö rúm
til að nota í neyðartilfellum,
meðan engin er hér sjúkra-
húsnefnan.
— >ið hjónin hafið ekki
hugsað til þess að flytja suð-
ur úr fásinninu á næstunni?
— Nei, ætli maður verði
hér ekki eitthvað áfram, nú
er vegasambandið hingað aust
ur alltaf að skána. Áður fyrr
var ekkert hægt að komast
nema á hestum eða sjóleiðis,
þótt vitlaust væri veður og
sjór. Nú er þetta miklu betra,
einkum eftir að hægt var að
komast akandi til Stöðvar-
fjarðar.
— Hafið þér fengið menn
til að leysa yður af í sumar-
leyfum?
— >að hefði sjálfsagt ver-
ið hægt, ejr ég hefi ekki reynt
það lengi?
— Nei, segir nú frú Lita,
sem er nýkomin inn aftur,
þetta nær ekki nokkurri átt,
hann hefur ekki tekið sumar-
frí í þrettán ár. Sjálf hef ég
alltaf farið til Danmerkur af
og til að hitta fjölskyldu og
vini.
Lita Sigurðsson hafði starf-
að í sjö ár að lækningum í
Danmörku, áður en hún flutt-
ist með manni sínum til fs-
lands. Hún ætlaði að leggja
fyrir sig geðlækningar — og
var síðast aðstoðarlæknir á
geðlæknispftalanum í Risskov
í Aarhus, — en ekki varð
frekar úr sérnámi, því örlög-
in höfðu ætlað henni stað á
íslandi. — Sjáið þér eftir
því? spyrjum við, — en telj-
um okkur þó vita svarið fyr-
irfram, svo glaðleg kona sem
hún er. Enda svarar hún —
O, nei, nei, ég sé ekki eftir
því, úr því að við höfum
alltaf verið svo ánægð hér og
liðið svo prýðilega. >að hefði
verið annað, hefði ekki ver-
ið svo, ef um óánægju hefði
verið að ræða. Auk þess held
ég, að ég sé jafnvel betri í
í húsmóðurstörfum en lækn-
ingum, að minnsta kosti nú
orðið, segir hún og hlær við.
— Farið þér stundum með
héraðslækninum í vitjanir?
— Já, mikil ósköp, ég fer
al’ltaf með honum af og til.
Nú hefur maður nógan tíma,
börnin öll að heiman, svo það
er engin ástæða til annars.
— Fannst yður ekkert erfitt
að samræma heimilisstörfin
lækinisstörfunum?
— Ég kynntist því aldrei
nema með svo góðri hjálp,
svarar Lita, sennilega er það
orðið æði erfitt núna, ég veit
það ekiki, get ekki talað af
reynslu um það — en nú er
orðið svo óskaplega erfitt að
fá nokra húshjálp. Sennilega
er svo um alla útivinnu hús-
mæðra, að hún er erfið, ef
þær þurfa að annast heimil-
in hjálparlaust.
— Er nokkuð auðveldara að
fá heimilsaðstoð hér en í
stærri bæjunum?
— Nei, ekki virðist það
vera.
— En þér eruð ánægð hér
á Fáskrúðsfirði?
— Já, svo sannarlega, mér
hefur liðið prýðilega hérna.
Svo hlær hún stríðnislega og
segir: — en þér megið samt
ekki halda, að ég sé ánægð
með allt. Ég er til dæmis
ekki ánægð með póstsamgöng
urnar og ekki ánægð með
verzlunina hér og það má vel
koma í blöðunum. Kaupmenn
irnir hér virðast alveg stein-
sofandi, — það þarf ekki að
fara lengra en á næstu firði
til þess að fá aukið vöruval
og maður veit, að miklu væri
áreiðanlega hægt að breyta
til batnaðar, ef áhugi væri
fyrir hendi. Og svo er kaup-
félagið alveg ómögulegt, —
það má líka koma í blöðunum
— og það held ég margir
séu sammála um hér á Fá-
skrúðsfirði, segir frú Lita,
hjartanlega og bætir við kím-
in — en ég veit ekki hvort
nógu mikið er kvartað yfir
því.
m.bj.
I

Framtíðarstarf
Gamalt og þekkt innflutningsfyrirtæki óskar eftir
að ráða ungan pilt 17—20 ára til alhliða verzlunar-
starfa, sem allra fyrst. Umsóknir ásamt uþplýsing-
um sendist afgr. Mbl. fyrir 21. þ.m., merkt: —
„Áhugasamur — 3332“.
íbúð til sölu
Þriggja herb. íbúð í Norðurmýri til sölu. Nán-
ari upplýsingar í síma 36169.
IJTBOÐ
Þeir, sem gera vilja tilboð um að byggja dælu-
stöð Vatnsveitu Reykjavíkur við Háaleitisbraut
vitji uppdrátta og útboðslýsinga í skrifstofu vora
Tjarnargötu 12, III. hæð gegn 2.000,00 kr. skila-
tryggingu.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar.
VIKAI KEMUR ÚT í DAG
LESIÐ UM HALLDÓR KILJAN
LAXNESS í ALDASPEGU
Vetrartízkan með fjöida mynda.
☆
Hvernig verða bílar næstu 5 árin?
☆
Augu í heitu myrkri: Saga eftir séra Sigurð Eín-
arsson í Holti.
☆
Getraunin um PRINZINN og hálft kóngsríku
VlKAlll
TIL SÖLIJ
er raðhús við Álfheima. — Húsið er 2 hæðir og
kjallari.
Nánari upplýsingar gefur:
Málflutningsskrifstofa
VAGNS E. JÓNSSONAR
Austurstræti 9. — Símar 14400 og 20480.
TIL SÖLIJ
er 4ra hæða steinhús í smíðum, byggt, sem verzl-
unar- og skrifstofuhúsnæði. Húsið er á mjög góð-
um stað í bænum.
Málflutningsskrifstofa
VAGNS E. JÓNSSONAR
Austurstræti 9. — Símar 14400 og 20480.
Afturköllun uppboðs
Uppboð á húseigninni Klöpp, Hafnarhreppi, sem
fram átti að fara 19. þ.m. afturkallast hér með.
17. október 1962,
Sýslumaðurinn í Gullbringu- og Kjósarsýslu.
Verzlun til sölu
Vegna veikinda er lítil
skemmtileg tóbaks- og sæl-
gætisverzlun *;I sölu strax.
Sendið nafn og heimilisfang
til blaðsins, merkt: „Express
— 3638“ fyrir 20. þ. m.
Við óskum eftir
sambandi við umboðsfirma eða heildsala, sem gæti
tekið að sér sölu á fyrsta flokks garð-sólhlífum. —
Svar merkt: „9600“ sendist A/S Höydahl Ohme,
Osló — Norge.