Morgunblaðið - 24.10.1962, Síða 12

12
MORGVNBL AÐ1Ð
Miðvikudagur 24. október 1962
tJtgefandi: Hí. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
'Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 4.00 eintakið.
VIGHREIÐUR
í VESTURHEIMI
Á torginu fyrir framan höll Imamins í Taw voru hinir dauðadæmdu hálshöggnir.
Imaminn lét myrða
300 höfðingja
til að tryggja sig í sessi
Covétríkin hafa gert Kúbu
að víghreiðri sínu í Vest-
urheimi. Á sama tíma sem
kommúnistar hafa fullvissað
bæði Bandaríkjamenn og all-
an heiminn um það að vamir
Kúbu væru eingöngu mið-
aðar við að verjast árás,
hafa Sovétríkin unnið af
kappi að byggingu stórkost-
legra eldflaugastöðva á
Kúbu. Með slíkum eldflauga-
stöðvum 90 mílur frá strönd-
um Bandaríkjanna hefðu
Rússar aðstöðu til að skjóta
stærstu borgir Norður- og
Suður-Ameríku í rústir með
vetnis- og kóbalt-sprengjum
á skömmum tíma.
Þegar stjóm Bandaríkj-
anna hafði fengið óyggjandi
vissu um þennan stórkostlega
árásarviðbúnað Sovétríkj-
anna á Kúbu, taldi hún ekki
lengur til setunnar boðið. —
Kennedy forseti hefur nú
stigið það öriagaríka skref að
slá herkví um Kúbu og banna
alla vopnaflutninga þangað.
Jafnframt hafa Bandaríkja-
Kienn eflt flotastöð sína á
Kúbu og gert aðrar víðtæk-
ar ráðstafnir til þess að koma
í veg fyrir að haldið verði á-
fram uppbyggingu rússnesks
víghreiðurs í hjarta Vestur-
heims.
★
Þegar þetta er ritað er ekki
vitað um viðbrögð Rússa við
þessum ráðstöfunum Banda-
ríkjanna. En í hinum frjálsa
heimi mun yfirleitt talið að
Bandaríkjamönnum hafi ver-
ið nauðugur einn kostur að
. grípa til fyrrgreindra örygg-
isráðstafana. Svik og fláræði
Rússa í sambandi við her-
stöðvar þeirra á Kúbu, minn-
ir mjög á aðfarir nazista á
sínum tíma. Krúsjeff og
Gromykó lýsa því yfir hvað
eftir annað, utanríkisráðherr
ann síðast í samtali við Kenn
edy forseta í Hvíta húsinu
fyrir nokkrum dögum, að all-
ur stuðningur Sovétríkjanna
við Castro miði að því að
koma upp vömum á Kúbu
til þess að verjast árás. En á
sama tíma em Rússar sann-
'anlega að koma fyrir eld-
flaugastöðvum fyrir kjarn-
orkusprengjur, sem hægt er
að skjóta frá Kúbu til allra
landa Vesturheims.
Krúsjeff hefur að vísu fyrr
lýst því yfir að hann muni
hjálpa kommúnistastjórninni
á Kúbu ef hún þurfi á að
haldá með öllum þeim tækj-
um, er Rússar hafi yfir að
ráða. En margt bendir til
þess að hinn rússneski ein-
ræðisherra muni hugsa sig
tvisvar um áður en hann legg
ur út í slíkt ævintýri. Lík-
legra er að Rússar muni
hætta hergagnaflutningum
sínum til Kúbu þegar þeir
sjá framan í öryggisráðstaf-
anir þær, sem Bandaríkja-
menn hafa gert til þess að
svipta Sovétríkin þeirri fót-
festu, sem þau þykjast hafa
fengið á Kúbu. Hins vegar er
ekki ólíklegt að þrýstingur
Rússa á Berlín kunni að auk-
ast. —
Ekkert skal þó um þetta
fullyrt að svo komnu máli.
Heimurinn er í dag staddur
á mikilli hættustund. Hinn
alþjóðlegi kommúnismi hef-
ur leitt yfir mannkynið gíf-
urlega hættu, sem engan veg
inn verður séð fram úr í dag.
HLUTLEYSIÐ
BRÁST
Ckjól hlutleysisins brást
^ þeim Nehru og Krishna
Menon eins og það hefur
brugðizt öllum, sem hafa
treyst á það sér til skjóls og
varnar. Leiðtogar Indlands
héldu að þeir gætu tryggt ör-
yggi lands síns og þjóðar með
því að neita að viðurkenna
yfirgang hins alþjóðlega
kommúnisma. Þeir gengu
m. a. s. svo langt að fulltrú-
ar þeirra hjá Sameinuðu
þjóðunum tóku upp harða
baráttu fyrir því að Rauða
Kína yrði veitt innganga í
samtökin, þrátt fyrir það
þótt Pekingstjómin hefði
staðið fyrir árás á Samein-
uðu þjóðirnar í Suður-Kóreu
á sínum tíma.
Hið kommúníska Kína hef-
ur nú hafið árás á hið hlut-
lausa Indland. Svo virðist
sem Nehru hafi nú gert sér
ljóst að hlutleysið eitt dugir
ekki. Hann hefur snúið sér
til Breta og Bandaríkja-
manna og óskað eftir því að
þeir láti hann hafa vopn til
þess að verjast árás kín-
verskra kommúnista. Áður
hafði hann einnig fengið vopn
frá Sovétríkjunum.
En skipbrot hlutleysisstefn
unnar í Indlandi er ekki að-
eins lærdómur fyrir þá
Nehru og Krishna Menon. —
Allar þjóðír heíms geta af
því lært. í hlutleyáí eh ekk-
ert skjól. Það er aðeins blekk
EFTIR að byltingin var gerð
í Jemen, hefur mikið v/.ið ritað
um landið. Heimildir um stjórn-
arfar og lifnaðarhætti íbúanna
eru bó af heldur skornum
skan-.inti, því að landið hefur
verið mjö’- einangrað. Vitað hef
ur verið að geysileg harðstjórn
hefur íkt í landinu, sem er
mjÖK skammt á veg komið og
sagt hefur verið að öll menn-
ing hafi staðið í stað frá því á
miðöldum. Sama fjölskyldan,
Said, hefur ríkt í Iandinu s.l.
1000 ár og flestir konungarnir
hafa verið myrtir og af því má
marka „vinsældir“ þeirra.
Imaminn Arhmed, sem
lézt 18. sept. s.l. 66 ára gamall
dó þó á sóttarsæng, en það var
ekki vegna þess, að þegnar hans
hefðu ekki láfcið hjá líða að
gera tilraunir til að ráða hann
af dötgum. 12 sinnum höfðu vél-
byssuskot verið fjarlægð úr l'ík
ama hans og alltaf reis hann
frískur upp atf sjúkrabeðinum.
ing og flótti frá hinum kalda
veruleika.
HVAÐ GERA
RÚSSAR?
k rás kínverskra kommún-
^ ista á Indland skapar
Rússum mikinn vanda. Sovét
ríkin eru í orði kveðnu banda
menn Sovét-Kína og skuld-
bundin til þess að koma Kín-
verjum til hjálpar ef á þá er
ráðizt. Nú heldur Peking-
stjórnin því fram að Indverj-
ar hafi ráðizt á Kína. Hvorki
Kínverjar né Indverjar hafa
að vísu lýst yfir styrjaldar-
ástandi, en orustur geisa á
landamærum ríkjanna og á-
tökin fara harðnandi með
degi hverjum.
Hvernig snúast Rússar við
þessum atburðúm? Peking-
stjórnin segir að Indverjar
Þegar Imam Aohmed I. tók
við völdum 1948 ætlaði hann að
tryggja sér rólegt líf, — án
morðtilrauna. Hann .hélt mikla
veizlu. í Canaa og bauð þangað
þrjú hundruíð æðstu mönnum
landsins. í lok veizlunnar gekk
hann fyrstur út úr salnum og
'hurðin hafði varla lokast á eftir
honium, þegar hermenn, búnir
vélbyssum, birtust í gluiggunum
og sfcutu til bana alla, sem inni
voru. Nokkrir tugir háttsettm
manna í landinu bomust lífs af
úr þessum fjöldamorðum, þeir
sem Imaminn taldi sér fullkom-
lega hættulausa. Þeim var ekki
boðið til veizlunnar.
Imaminn taldli of hættulegt
að búa í höfuðborginni Sanaa
og flutti þVí aðsetur sitt til Taiz
og gerði hana að höfuðborg
landsins.
í Sanaa búa um 60 þús. manns,
en aðeins um 15 þús. í Toiz.
Fyrir framan höll Imamins
í Tazi, er markaðstorg og þar
hafi ráðizt á Kína. Nehru og
Krishna Menon lýsa því yfir
að Kínverjar hafi ráðizt á
Indland.
Hvorum aðilanum trúir
Moskva? Krúsjeff hefur selt
Nehru vopn en hann er í
varnarbandalagi við Mao-
tse-tung!
Um það þarf ekki að fara í
neinar grafgötur að þessi á-
tök Kínverja og Indverja
koma Moskvu mjög illa. Þau
brjóta niður alla trú á hlut-
leysisstefnuna, sem kommún-
istar hafa notað sem sauða-
gæru yfir ofbeldisáform sín
víða um lönd. Þau dreifa
kröftum kommúnistaríkjanna
og kunna að hafa truflandi
áhrif á áform Sovétríkjanna,
áuk þess sem þau sýna heim-
inum á ótvíræðan hátt að
ekki er allt með felldu í sam-
búðinni milli Moskvu og Pek
ing. —
voru þeir, sem hann dæmdi til
dauða, teknir af lífi. Imaminn
var æðsti dómari landsins. Þeir,
sem hlutu líflátsdóm voru annað
hvort hálshöggnir, grýttir eða
hýddir ';il bana. Aftökurnar voru
opinberar athafnir, sem allir
gátu verið viðstaddir. Áður en
hinir dauðadæmdu voru leiddir
fyrir oöðlana, lók hljómsveit
hersins.
Þegar Imam Achemed I. var
sýnt banatilræði skömmu eftir
að hann kom til valda, sá hann
að það hafði ekki nægt að myrða
höfðingjana 300.
Tók hann einhvern af æðstu
mönnum hvers einasta ættflokks
í landinu sem gísl og hélt hon-
um föngnum í höll sinni í Taiz.
Ef einhver mótþrói gegn Imam
inum varð vart hjá ættflokknum
voru gíslarnir tafarlaust háls-
höggnir.
Þegar Imam Aohmed I. lézt og
sonur hans Imam E1 Badr tók
við völdum, ætlaði hann að draga
úr harðstjórninni og byrjaði á
því að láta gísiana lausa. Það
gagnaði þó ekki, því að 9 dögum
eftir að hann kom til valda, var
byltingin gerð og sagt var að
hann hefði verið drepinn. Eins
cg kunnugt er, er nú talið full-
víst, að E1 Badar hafi komizt
lífs af og sé nú að reyna að ná
völdunum aftur í sínar hendur.
Harðstjórlnn Imant Achmed.
Hann lifði 12 banatilræði
og lézt á sóttarsæng.
/