Morgunblaðið - 24.11.1962, Side 15

MORGVNRIAÐIB
f Laugardaguí' 24. nóv* .1962
j
Efrí hœð og rís .
eru til sölu við Háteigsveg. Á hæðinni er 5 herbergja
íbúð, um 140 ferm., en í risi eru 2 stök herbergi.
Sérinngangur, sérhitalögn, og sér þvottahús.
Bílskúr fylgir. Laus mjög fljótt ef óskað er.
Málflutningsskrifstofa
VAGNS E. JÓNSSONAR
Austurstræti 9. — Sími 14400 og 16766.
PlANÓFLUTNINGAR
ÞUNGAFLUTNINGAR
Hilmar Bjarnason
Sími 24674.
Stjárnarkjör
í Sjómannafélagi Reykjavíkur hefst á morgun,
sunnudaginn 25. nóvember kl. 1 e.h. í skrifstofu
félagsins í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu. Kosið
verður á sunnudag frá kl. 1 til 2 en framvegis á
venjulegum skrifstofutíma frá kl. 3 til 6 daglega,
nema öðruvísi verði auglýst.
Reykjavík, 24. nóvember 1962..
KJÖRSTJÓRNIN.
4
LESBÓK BARNANNA
Grámann í Garðshorni
1. EINU sinni var kóngur og
drottning I ríki sínu og karl
og kerling í koti sínu. Kóngur
var auðugur mjög að gang-
andi fé, en ekki átti hann
nema eina dóttur harna, og
bjó hún sér í veglegri
skemmu með meyjum sínum
Karlinn var átækur, hann átti
ekkert barn, en hafði viður-
væri sitt og kerlu sinnar af
einni kú, sem þau áttu.
Einu sinni sem oftar fór
karlinn til kirkju og lagði
presturinn út af gjafmildinni
og fyrirheiti hennar.
2. ÞEGAR karlinn kom heim
frá kirkjunni, spurði kerling,
hvað hann segði sér gott úr
úr messunni. Karlinn lét ríf-
lega yfir því, og var hinn
glaðasti, sagði að í dag hefði
verið gott að heyra til prests
ins. Hann hefði sagt, að sá,
sem gæfi, honum mundi gef-
ast þúsundfalt aftur. Kerl-
ingu þótti þetta æði djúpt
tekið í árinni og hélt, að karl
sinn hefði ekki tekið rétt
eftir orðum prests. En karl
var fastur á því og körp-
uðu þau um það stundar-
korn, en hvort hélt þó sinni
ætlan um þetta.
3. Daginn eftir tekur karl-
inn sig til, fær sér fjölda
manna og byggir sér fjós fyr
ir eina þúsund kúa. Kerling
amaðist mjög við heimsku
þessari, sem hún kallaði svo
en fékk engu tauti við ráðið
Að fjósbyggingunni endaðri
fer nú karlinn að hugsa um,
hverjum hann eigi að gefa
kúna sína. Vissi hann nú
gefa sér fyrir hana þúsund
kýr, nema ef það væri kóng
urinn sjálfur, en hann kom
sér ekki að því að fara til
hans.
4. Hann réð því
af að fara til prestsins og
hélt, að hann mundi sízt láta
orð sín til skammar verða.
Fer nú karlinn og teymir
kúna sína til prestsins hvern
móti því. Finnur hann prest
og gefur honum kúna. Prest
ur undrast það og spyr,
hverju þetta sæti. Karl segir
honum allan aðdraganda og
orsök gjafarinnar. Prestur
brást þurrlega við og sneyp
ir karlinn fyrir ranga eftir
tekt og hártogun orða sinna
og rekur hann heimieiðis
•ngan nógu ríkan til þess að
ig sem kerlingin setti sig á
aftur með kúna.
6. árg. ¥ Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ^ 24. nóv. 1962.
nda músin
áff
Agnarögn." Hann reif í
skyndi bréfið utan af
bögglinum og tók skyrt-
una fram. Vasinn var
tóimur!
Klumpur litli var fljót-
ur að klæða sig í þetta
sinn. Þar sem kalt var
úti fór hann í ullartreyj-
una sína, sem hékk á
fataheniginu. Haim hljóp
niður stigann í þremur
stökkum oig hélt sprett-
inum alla leið í þvotta-
húsið. Eigandinn, herra
Þvottabjörn, var að
strjúka lín, þegar Klump
ur kom þjótandi inn um
dyrnar.
„Góðan daginn, Klump
ur litli," sagði herra
Þvottabjörn. „Eitthvað
kaldara í veðri í dag, er
það ekki?“
„Skyrtan mán,“ septi
Klumpur, „hvar er skyrt
an mín?“
Þvottafojöm tók ofan
Rétt í þessu tó
ur eftir því, að
kitlaði hann á brjóstinu,
einimitt þar sem vasírin á íi
hiýju unartreyjunn'ihans
var. Hann leit niður x i
vasann. Þar sat Aignar- v
ögn, teygði sig og’ geisp- ^
aði. 'X
_ , *V v
„Var einhver að: kalla
á miig?-,“ spurði hún milliSj,;
svefns og vöku. „Eiigum ^
við kannski að fara að ^
klæða okkur?“ vjf;
„Agnarögn", hrópaði ji
Klumpur. „Hvernig stend'í
ur á því að þú ert kógn&^
in í treyjuvasann ipinn?'i~
í gærkvöldi háttaðir þú h
úr hilllu baggul vafinn
innan í brúnt brétf. „Til-
búin“, sagði hann hreyk
inn, ,yþvegin og strokin,
gerðu svo vel. Hérna er-
um við ekki lengi að af-
greiða það, sem beðið er
um.“
„Ó — hió,“ snögti
Klumpur, „þú ert þá bú-
inn að þyo og pressa