Morgunblaðið - 16.11.1963, Síða 15

Morgunblaðið - 16.11.1963, Síða 15
Laugardagur 16. nðv. 1963 MORCUNBLAÐIÐ 15 Konungur konunganna (King of Kings), bandarísk, / Gamla bíó, 160 mín. " Leikstjóri: Nicholas Ray. I>AÐ er víst réttara að taka það strax fram, að undirritaður er persónulega á móti biblíumynd- um yfirleitt, hvort sem þær eru á póstkortum, sem gefin eru í eunnudagaskólum, eða á glamp- andi þiljum kvikmyndahúsanna. Jafn persónuleg og abstrakt til- finning og trú verður tæplega sett á svið svo vel fari og hefur nær aldrei verið túlkuð í kvik- myndum svo smekklegt geti tal- izt. Að koma persónu sem Jesús á kvikmynd er svo vonlaust sem nokkuð getur verið, að furða er að menn skuli hafa reynt það og með öllu óskiljanlegt að Nicholas Ray skuli hafa tekið það að sér. Trú hefur oftast verið túlkuð í kvikmyndum með einhverjum glumrugangi í kórsöngvurum, sem líklega er ætlað að vekja trúartilfinninguna, og andlitum með annarlegan svip, sem helzt mætti kenna við ofnotkun á nautnalyfjum. Og ekki er undir- ritaður búinn að ná sér eftir þá reynslu, að heyra rödd Jesús úr einkahátalara hátt upp á vegg aft ur í sal Háskólabíós; Specíal effektar og andlegheit blandast illa saman. Konungur konunganna veldur álíka vonbrigðum og stór og fal- legur jólapakki, margvafinn skrautbréfum og böndum, en þegar allur gljápappírinn er rif- inn utan af kemur í ljós, að gjöf- in er lítið meira en pappírinn og veldur ekki mikilli hrifningu. — Konungur konunganna getur engan veginn talizt merkileg kvikmynd á nokkurn hátt, þrátt fyrir vel mynduð atriði inn á milli. En eftir nær þriggja tíma setu hlýtur það að verða teljast þunnar trakteringar. Leikstjór- anum hefur ekki tekizt að fá neinn heildarbrag á þetta monstr úm, ekkert eftirminnilegt eða vekjandi. Það er slæmt að vita jafn mikla hæfileika fara í að smíða bákn slíkt sem Konung konunganna og að árangurinn skuli ekki vera meiri og betri. Enginn í myndinni getur talizt sýna góðan leik og á sumum stöð- um er leikur og stjórn frámuna- lega klaufaleg og óviss á stund- um, eins og hvorki leikstjóri né leikendur hafi getað komið sér niður á það, hvernig skil gera íetti orðum og gerðum. Það má samt þakka Ray að hann hlífir manni við þeirri helgislepju og smekkleysi sem oftast er fylgifiskur biblíu- mynda, svo minnzt sé hörmungar innar um hann Sánkti Pétur, sem Háskólinn opnaði .bíóhöll sína með. En Ray virðist ekki hafa vitað hvað koma ætti í staðinn. Svo útkoman verður mynd, sem á ytra borði getur haldið áhorf- andanum vakandi með fallegum uppstillingum og búningum, hávaðasamri en ófínni „tónlist" Miklos Rosza, en með efni og með ferð hvorki móðgar né hrífur, og þar sem Kristur er persónugerð- ur af svefngengli með kúreka- göngulagi. Ray hefur blessunarlega sleppt því að líkja eftir gömlum helgi- myndum í uppstillingum, t. d. í kvöldmáltíðaratriðum, og auð- sæilega reynt að gæða persón- urnar einhverju lífi, gera þær að verum af holdi og blóði, með til- finningar líkt og manneskjur yfirleitt hafa, en ekki gera þær að leikbrúðum sem spila upp einhverja gamla sögu. Hann kem ur einnig með nýja túlkun á hegðun Júdasar og ástæðunni fyr ir svikum hans, og með allri virð- ingu fyrir hinni miklu bók, virð- ist hún ekki ósennilegri en sú gamla skýring að Júdas hafi svik ið Jesús einungis vegna silfur- peninganna frægu. En þrátt fyrir þetta tekst Ray og leikendum ekki að gæða eina einustu per- sónu lífi, jafn góður leikari og Robert Ryan gerir Jóhannes skír- ara að litlaustri málpípu. Árang- urinn af öllu saman er trúarmynd sem ekki er hægt að taka trúan- lega. Jesús sagði: „Leyfið börnunum að koma til mín“. En eftir því hef ur Aðalbjörg ekki farið bókstaf- lega, því til Jesú í Gamla Bíó fá þau ekki að koma yngri en 14 ára. Pétur Ólafsson. — Um bækur Framh. af bls. 13 ar fyrir þá, sem þekkja til af eigin raun, og auk þess fróðlegar fyrir hina, sem hafa gert sér óljós ar hugmyndir eftir afspurn einni saman. Þórður Sigurðsson var náfrændi Stephans G. Stephans- sonar, og hefur hann líkst frænda sínum í sjón eftir myndum að dæma. Vilhjálmi lætur bezt að skrá frásagnir af starfi og athöfn. Af- staða hans til vinnandi manna er samúðar eðlis. Lesandinn hefur einhvern veginn á tilfinning- unni, að sögumenn hans'séu dag- farsgóðir, traustir og hógværir hversdagsmenn, jafnvel þótt þeir hafi háð harða baráttu í svaðil- förum og mannraunum. Það er vandaverk að dubba fá- látan hversdagsmann upp í að verða minnisstæð söguhetja í læsilegri bók. Þann vanda tekst Vilhjálmi oft að leysa, þótt hann slái ekki um sig með orðskrúði, þaðan af síður fyndni. Hann skrifar þægilegan stíl, þegar honum tekst bezt upp. Málfar hans er oftast eðlilegt og alþýðlegt. Bókin í straumkastinu fjallar að mestu leyti um sjósókn og fisk veiðar, og þar víða minnzt á fisk. Það gegnir því furðu, að ranga eingarfallið fiskjar — í stað fisks — kemur þráfaldlega fyrir í þátt- unum. Er sá ruglingur því hvim- leiðari, sem orðmyndin fiskjar er til sem eingarfall annars orðs. Þá sakar ekki að geta þess, að þá- tíðin af ráða er réð, en ekki réði. Annars er fátt um mállýti í bók- inni. Mikils er ávallt vert um þá stemmingu, sem bók skilur eftir í vitund manns að lestri loknum. Þótt sitthvað megi setja út á bók Vilhjálms og sumt efni hennar sé nú orðið úrelt, er hún ekki af því taginu, að hún gleymist, um leið og hún hefur verið lögð til hliðar. „Það er eitthvað í henni“, sagði Steinn Steinarr um eina af skáld- sögum hans. Má ekki segja það sama um beztu þættina í þessari bók? Það er eitthvað í þeim, ein- hver seigla, látlaus og hversdags- leg að vísu, en markar þó sín spor í huga lesandans. Ef til vill felast verðleikar þeirra í því, hve Vilhjálmur er trúr sínu efni. Hann veit, hvað hann vill, veit, hvert hann er að fara, stefnir að sínu marki, rólega, en ákveðið. Tilgerð er ekki í skrifum hans fremur en í áraburði gamals ræð- ara, sem hugsar um það eitt að koma skipi sínu áleiðis. Frágangur bókarinnar er góð- ur með hliðsjón af útliti, og prýða hana myndir allra sögumanna nema eins, sem kaus að halda nafni sínu leyndu. Erlendur Jónsson. OPNUM I DAG nýja deild að Laugavegi 26 Á2.HÆÐ verðum með enn sem fyrr FJÖLBREYTT HÚSGAGNA ÚRVAL frá yfir 40 framleiðendum einnig: HEIMILISTÆKI LAMPA KERAMIK ÚTVARPS & SJONVARPSTÆKI allt heimsþekkt merki .• Samband húsgagnaf r a mleiðenda Laugavegi 26 — Sími 20970

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.