Morgunblaðið - 06.06.1964, Blaðsíða 3

LaiiÉf&rdagur 6. iún' 1964
MORGU N BLAÐIÐ
3
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiimi
m
1 VINNUSKÓLI Reykjavíkur.
1 tók til starfa 1. júní. Skóla-
g stjórinn, Ragnar Júlíusson,
= settur skólastjóri Vogaskólans,
= skýrði Mbl svo frá í gær, að
= um 300 unglingar mundu
M starfa á vegum skólans í sum
g ar. Mun tala drengja og
S stúlkna vera svipuð. Ragnar
H tók við skólastjórastarfinu við
E Vinnuskólann nú í vor, en
S síðastliðin 5 ár hefur hann
S verið yfirverkstjóri þar.
Ragnar kvað tölu þátttak-
E enda unglingavinnunnar svip
= aða og í fyrra. Hins vegar
= hefðu á 7. hundrað verið í
h Vinnuskólanum árið þar áð-
|l ur. Helztu vinnustaðir stúlkna
S verða í sumar ýmsir garðar
s og opin svæði í Reykjavík.
= Einnig verða stúlkur við gróð
= ursetningu trjáa í Heiðmörk.
Tvær 13 ára bamfóstrur í starfi.
Sigurbjörg, Helga og Sigríður.
Talið frá vinstri: Leifur,
lllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
I>á munu nokkrar verða til
aðstoðar barnfóstrum á bama
gæzluvöllum borgarinnar, 1—
2 á hverjum stað. í>á munu
stúlkur vinna á lóð Sumargjaf
ar við barnaheimilið að Steina
hlíð og við kartöflurækt þar.
Strákunum er skipt í nokkra
álíka stóra flokka 15 til 18
saman, og er einn kennari
verkstjóri yfir hverjum. Verða
4 flokkar sirm í hverju hverfi
borgarinnar og munu þeir sjá
um hreinsun opinna svæða
kringum skóla og aðrar opin-
berar bygigingar. Flokkur
verður í Öskjuhlíð í allt sum
ar við að ryðja brautir og
gangstíga fyrir þá, sem þar
stunda skemmtigöngur og
sóldýrkun. Einnig munu strák
arnir vinna við hreinsun og
viðhald íþróttasvæða. „Þá er
komið að glansnúmerinu okk-
ar,” sagði Ragnar, „sem er
sveitavinna við Úlfljótsvatn.
Þeir, sem óska eftir því, geta
fengið að vera þar í 3—4
vikur. Strákarnir munu búa
í húsum Skátaskólans og hef-
ur Björgvin Magnússon, sem
var skólastjóri hans, umsjón
með drengjunum. Þeir munu.
vinna á búi Rafmagnsveit-
300 börn í Vinnuskóla Reykjavíkur
Ólafur Þórðarson, kennari, með strákaflokk sinn i landhreinsunarvinnu skammt fyrir ofan
Árbæ.
.............. • .......................................................................................... ^ ..........................................................................................................................................................................................................
Unnið að njólatöku á Árm annsvelli. Guðlaugur Stefánsson, kennari, segir strákunum til.
unnar að Úlfljótsvatni og s
sennilega starfa eitthvað við S
að hreinsa til í kringum Sogs- s
virkj unarstöðvarnEU-.‘‘
Við fylgdumst með yfir- “
verkstjóra Vinnuskólans, s
Sverri Koibeinssyni, kennara S
við Vogaskólann, á yfirreið j§
um nokkra af vinnustöðum |§
unglinganna. Fyrst var komið =
að barnagæzluvellinum á =
horni Nóatúns og Samtúns. b
Þar voru tvær 13 ára stúlkur, 3
Sigurbjörg Ragnarsdóttir og 3
Sigríður Hólmsteinsdottir, og =
gættu barna. Þær kváðust M
ekki eiga nein yngri systkini, g
en ekki var r.einn viðvanings- =
brag að sjá á meðhöndlun j§
þeirra á krökkunum, sem §§
skríktu hátt, er stöilurnar 1
róluðu þeim. Sigurbjörg og 3
Sigríður sögðust hlakka til 3
að eyða sumarinu úti með =
litlu krökkunum og una vel H
hag sínum
Á íþróttasvæði Ármanns S
við hlið leikvallarins var s
flokkur stráka undir stjórn E
Guðlaugs Stefánssonar að M
taka upp njóla, sem sprettur s
vel þar. Guðlaugur var ánægð M
ur með afköst stráka sinna og h
hældi þeim fyrir dugnað, eink =
um ef þeir væru ekki of marg 1
ir í hóp. Sumir strákanna s
sögðust ætla að Úlfljótsvatni 3
síðar í suroar.
Næst varð fyrir okkur þóp S
ur drengja, sem vinnur að É
hreinsún svæðisins frá Árbæ 1
að selási, og sýndist okkur s
aðvarla muni af veita. Verk- 1
stjóri flokksins er Ólafur E
Þórðarson, einndg kennari við 1
Vogaskólann.
:illllllllHIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIll||||||||||||||||||||||||||f
STAKSTEINAR
Betra að snobba fyrir
sinfóníu en bíl!
Alþýðublaðið birtir í gær sam-
tal vijj Ragnar Jónsson, forstjóra
Helgafells. Lýkur hann samtal-
inu með þessum orðum:
„— Skólarnir hafa lyft þjóð-
inni geysimikið síðustu áratug-
ina. Hvergi sézt það betur en á
sinfóníukonsertunum undanfar-
ið og í leikhúsinu. Þeir virðast
framleiða gott fólk. Annars hef-
ur velmegunin gert talsvert af
Reykvíkingum dálítið leiðinlega.
Og eftir tvær til þrjár kokkteil-
veizlur er alveg nauðsynlegt að
skreppa austur á Eyrarbakka eða
upp í Flóa, og tala við skemmti-
legt fólk, að safna kröftum fyrir
næsta partý. Ekkert á jafn ríkan
þátt í að gera fólk leiðinlegt og
vínið. Það hefur alltaf verið
f.vrir útvalda.
En þeir, sem sækja tónleikana.
Hve margir koma til að hlusta
á tónlistina, — hve margir koma
til að sýna sig og sjá aðra?
Það er betra að snobba fyrir
sinfóníu en bíl,“ segir Ragnar
Jónsson að lokum.
Listamál lands-
byggðarinnar.
Tíminn birtir í gær forystu-
grein um fjölgun listasafna ©g
ræðir í því sambandi um tillögii
tveggja þingmanna Framsóknar-
flokksins á Alþingi um listasöfn
og listsýningar utan Reykjavík-
ur. Forystugrein Tímans lýkur
rueð þessum orðum:
„Það heyrir nú til algerra
undantekinga ef myndlistar-
nienn þjóðarinnar sýna verk sín
á opinberum sýnipgum á stöðum
utan Reykjavíkur. Jafnvel á
Akureyri eru myndlistarsýningar
fágætur viðburður. Þeir fáu
listamenn, sem þar hafa sýnt
þurfa þó ekki að kvarta undan
því að sýningar þeirra hafi ekki
verið vel sóttar. Áhugi er víða
fyrir hendi og fullvíst að þann
áhuga má glæða, ef eftir væri
leitað. Þessvegna var það annað
aðalatriðið í umræddri tillögu
að ráði yrði fundin til þess að
fjölga myndlistarsýningum utan
höfuðborgarinnar. Ef til vill er
fjölgun listsýnipga nauðsynleg-
ur undanfari stærri aðgerða í
listamálum landsbyggðarinnar.
\íða eru sæmilegar aðstæður til
myndlistarsýninga og ef þær
væru nýttar sem kostur er, mætti
stórlega fjölga listsýningum úti
um land, án teljandi viðbúnaðar
eða kostnaðar“.
Vinnufriði fagnað.
Óhætt er að fullyrða að allir
íslendingar fagni því að nú hef-
ur verið tryggður vinnufriður í
eitt ár. Að sjálfsögðu hefði ver-
ið æskilegra að samið hefði ver-
ið til tveggja á.ra, eins og tíðkast
í nágrannalöndum okkar, sér-
staklega á Norðurlöndum.
- Allir gefa fagnað
Framh. af bls. 1.
inál upp við þá samninga, sem
nú eru eftir, en auðvelt ætti að
vera að leysa þau, ef sama hugar
far helzt eins og réði við gerð
heildarsamninganna. En sérsamn
ingarnir verða, eins og ég sagði,
gerðir innan ramma þeirra.
— Um einstök atriði samnings
ins skal ég ekki fjölyrða, sagði
Bjárni BeneÖiktsson, forsætisráð
herra, — enginn skyldi halda, að
allur vandi væri leystur með
þeim. Meira að segja geta sum
etriði haft hættur í för með sér,
ef úr böndum fer. En nú hafa
verið sköpuð betri skilyrði en
um langt skeið til að hafa hemil
á verðbólgunni, og er vonandi, að
allir leggist áfram á eitt um að
það megi takast. Þó að ég vilji
cirki ræða einstök atriði, þá lýs.
ég sérstaklega ánægju minni yfir
því, að nú hefur tekizt betur en
fyrr að gera ráðstafanir til bóta
á kjörum þeirrá, sem verst eru
settir, án þess að aðrir geti byggt
á því kröfur sér til handa, því
á þá er ekki hallað.
— Að lokum vil ég enn á ný
þakka öllum þeim sem hafa átt
hlut að þessum sáttum og vona
að þær leiði til heilla fyrir land
og lýð. Hér hefur svo vel farið
að allir geta fagnað sameiginleg
um sigrL
Da«skrá hátíða-
haldanna í
Hafnarfirði
HAFNARFIRÐI — Sjómanna-
dagurinn verður með líku sniði
og undanfarin ár. Klukkan 13.30
verður messa í Hafnarfjarðar-
kirkju og prédikar séra Garðar
Þorsteinsson. Við guðsþjónust-
una syngur frú María Eyjólfs-
dóttir einsöng. Kl. 14,30 verður
skrúðganga frá kirkjunni að
Fiskiðjuveri ,Basj arútfferðarinn-
ar og verða þar sett útihátíða-
höld-af fulltrúa Sjómannafélags
afnarfjarðar, Kristjáni Eyfjörð.
Síðan fara fram eftirfarandi at-
riði: Fulltrúi Slysavarnafélags-
iiis Hraunprýðis, Rannveig Vig-
fúsdóttir, flytur ávairp og Sigur-
jón Einarsson sönmleiðis fyrir
Skipstjóra- og stýrimannafélag-
ið Kára. Síðan verða þrír aldr
aðir sjómenn heiðraðir. Fjórða
atriðið eru þjóðdansar (Þjóð-
dansafélag Reykjavíkur), og
loks róðrakeppni. Lúðrasveit
Hafnarfjarðar leibur á milli at-
riða. Um kvöldið verða dansleik
ir í samkomuhúsunum.
Almennur skilningur er nú að
skapast á þeim háska ,sem fólg-
inn er í kapphlaupinu milli
kaupgjalds og verðlags. Nú skipt
ir öllu máli að stöðva vöxt dýr-
tíðarinnar, ella er hætt við því
að vísitölufyrirkomulagið, sem
nú hefur verið samið um, leiði
til nýs skrúfugangs og dýrtíðar-
aukningar.
Þjóðin er orðin þreytt á verk-
föllum og kauphækkunum, sem
renna að vörmu spori út í sand-
inn, og enga raunverulega kjara
bót hafa í för með sér fyrir al-
menning.