Morgunblaðið - 11.07.1964, Blaðsíða 3

Laugardagur 11. júlí 1964
MORGUNBLAÐIÐ

fpw'

STAKSTEINAR
j = Laugarvatni síöastliðið mið- ’
! g vikudagskvöld, að Guiur, hinn -• * , -.í- „ WaHÍ
! g kunni kappreiðahestur Bjarna
; = Bjarnasonar, datt skyndilega
j E dauður til jarðar. Skömmu
i §j áður hafði verið að þjálfa
: = hann íyrir stökk'keppni á he.sta
| = mannamótinu á þingvöllum,
= sem haldið verður á morgun. Barhhóll (á miðri myndinni) í túni Laugavatns. íbúðarhús skólastjóra íþróttakennaraskól-
= Eigandi Guls og fleiri Laug- í baksýn. (Ljósm. Mbl. Benjamin Halldórsson).
BWWWWB
Gulur datt dauður ni&ur
| Sumir telja að
ekki sé allt með felldu ■
hafi orðið bráðkvaddur
vetningar hneigjast til að setja
dauða hestsins í sambandi við
álagablett nokkurn, í túni
Laugarvatns. Álagablettur
þessi nefnist Barnhóll og hef-
ur að sögn sveitunga þá nátt-
úru, að-sé við honum hróflað,
deyr bezti gripur bóndans.
Mongunblaðið átti í gær tal
við Þorkel, son Bjarna, og
spurði hann um nánari atvik '
dauðsfallsins. Þonkell sagðist
hafa verið að æfa hesta undir
kappreiðarnar ásamt fleiri
mönnum. Er þeir höfðu sprétt
af hrossunum, hópuðust menn
saman og tóku tal saman.
Hrossin voru skammt frá
þeim. Allt í einu féll Gulur
til jarðar og lá hreyfingar-
laus. Þegar að var gáð, sást
að hann var örendur.

BARNHÓLL.
„Sumir hér, þar á meðal
pabbi, vilja kenna þetta álög-
unum á Barhhóli“, sagði Þor-
kell. „Þar er barnsleiði, sem
aldrei má slá. Hins vegar er
hóilinn sleginn allt í kringum
leiðið. Sagan segi,r að sé leið-
ið slegið, farist bezti gripur
bóndans. Ég man eftir því frá
fyrstu tíð, að faðir minn lagði
ríkt á við kaupamenn og aðra
aðrir að hann
„Ég vil ekki leggja neinn
dóm á náttúru Barnhóls, en
hvað sem rétt kann að vera
um hana, þá hef ég enga trú
á því, að álögin eigi við núna.
Leiðið hefur aldrei verið
slegið síðan beljan dó. Að
vísu eru einhverjar fram-
kvæmdir neðan við hólinn á
vegum íþróttaskólans, en á-
lögin eru tæplega svo viðtæk,
að þær framkvæmdir hafi orð-
ið Gul að fjörtjóni. Auk þess
kemur fyrir að hestar verði
bráðkvaddir, eins og mann-
fólkið, þótt það sé nokkuð
sjaldgæfara.

Gulur sigrar í 350 m. hlaup-
inu, 1962. Knapinn lítur um
öxl til aff svipast um eftir
þeim næsta. (Ljósm. Mbl. Sv.
Þormóðsson),
ókunnuga, að slá ekki leiðið.
Svo bar þó við, þegar ég var
strákur, að leiðið var slegið í
ógáti. Skömmu síðar dó bezta
mjólkurkýrin.“
skildi alveg þessa hegðun kúa
smalans og hélt sig á samri
stundu vera kominn á ræsi-
mark á skeiðvelli. Geistist
hann af stað í einu vetfanigi
og svo var viðbragðið snöggt,
að smalinn sat eftir á götunni.
Þorkell Bjamason sagði, að
Gulur hefði þó alltaf verið
mjög vanstilltur á kappreið-
um. Á hestamannamótinu í
Húnavatnssýslu nú fyrir
skömmu tapaði hann í fyrsta
sinn hlaupi. Það voru 800 m.
en hann hafði ékki áður hlaup
ið þá vegalengd. Fór Gulur
alltof geist í byrjun, svo að
endaepretturinn varð ekki sem
Skyldi. Þorkell kvað Gul hafa
átt beztan tíma, sem vitað
sé um, í 400 m. hlaupi, 29,4
sekúndur. Það met setti hann
á Hellu 1961. Sagði Þoijkell
að Gulur hefði verið frábær
stökkhestur, sem miklar von-
ir hefðu verið bundnar við.
Bindindissíða „Tímans“
Á 3ju síffu „Tímans“ birtist dag
lega dálkur undir heitinu „Á víffa
vangi“. Eru þar venjulega póli-
tísk skrif; stefna blaffsins og
Framsóknar rakin og skýrff. I
fyrradag tekur dálkurinn bind-
indissemi upp á arma sína. Undir
fyrirsögninni „FORDÆMIÐ
SKIPTfR MESTU“ er rakin álykt
un, sem gerff var á ársþingi IOGT
í júní. Þar segir m.a.:
„Þingiff hikar ekki viff aff staff-
hæfa, að hinir fullorffnu eigi lang
oftast meginorsök á ávirðingum
unga fólksins, meffal annars meff
vítaverffu fordæmi á ýmsum
sviðiun, og þá ekki sízt um
neyzlu áfengis og- tóbaks. Þir
átelur sérstaklega þá háttu
ráðamanna þjóffarinnar, aff veita
áfengi í veizlum .... Mættu þeir
gjarna rifja upp hiff sígilda speki
mál séra Hallgríms Péturssonar:
„Hvaff höfffingjarnir hafast aff,
hinir ætla sér leyfist þaff“.“
HVERAOPNA.
„Hér er annar álagablett-
ur,“ sagði Þorkell. „Á veturna
er vök á vatninu við hverinn.
Nefnist hún Hveraopna. Þau
álög hvíla á Hveropnu, að
ekki má skjóta þar álftir. Sé
það gert, á einnig að drepast
góður gripur. Böðvar Magnús
son, fyrrverandi hreppstjóri
hér í Laugardal, segir svo frá,
að á búskaparárum föður hans
hafi vinnumaður nokikur skot-
ið álft á Hveraopnu. Morgun-
inn eftir fannst bezti reiðhest-
ur Magnúsar hengdur í hest-
húsinu.“

lllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
FRABÆK STÖKKHE STUR. §
Gulur var fæddur og upp E
alinn að Torfum í Eyjafirði. s
Vakti hann fyrst athygli ó =
kappreiðum á Akureyri vorið %
1959. Sama vorið vann hann M
350 m. hlaup á fjórðungssmót- M
inu á Sauðárkróki. Fengu =
Laugarvatnsfeðgar auga á =
Gul, og keyptu hann þar. Gúl- j=
ur var ekki ganghestur að eðl- =
isfari, en hafði óvenjumnikia g
hlaupa'hæfileika og var sér- §§
staklega viðbragðsfljótur, þeg s
ar hann var ræstur. Hánn var M
mjög þægur og meðfærilegur M
fyrir alla. Eitt skemmtilegt M
dæmi er til um Gul eftir að 1
hann kom að Langarvatni. =
Kúasmalinn á staðnum fór eitt H
sinn að sækja á honum kýrn- !§
ar. Meðan hann beið eftir að s
= Hér sést Þorkell BJarnason halda vlff Gul í ræsimarkinu á þær snigluðust heim traðirn- =
= kappreiffum Fáks á hvítasunnu, 1962. Gulur vann 350 m. ar, hallaði knapinn sér fram 1
§§ hlaupiff. á makkann, en Gulur mis- =
^lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHU
Samkvæmisdrykk j a
samvinnumanna
Síffan endurprentar „Tíminn“
eftirfarandi úr ályktuninni og
gerir orff hennar aff sínum:
„Þingiff beinir því til ritstjóra
blaffa og thnarita, að þeir forffist
aff birta myndir og frásagnir, sem
líklegar eru til aff efla drykkju-
tízkuna. Á þingiff þá einkum viff
myndir af samkvæmisdrykkju,
sem því miffur gerast hér æ tíff-
ari í blöffum, og telur, aff þeim
megi aff ýmsu jafna til áfengis-
auglýsinga, sem bannaffar eru
meff lögum“.
Til áréttingar því, aff „Tíminn“
fylgi þessu máli heils hugar, birt
ast til hliffar viff pistilinn fjórar
M | myndir og texti. Má þaff heita
M affalefni síffunnar. Myndir þessar
§ eru af mikilli samkvæmis-
= drykkjú. Á myndinni eru full-
| trúar á aðalfundi Samvinnu-
g i trygginga, sem haldinn var aust-
I ur á Ilallormsstaff. Þar sjást
II helztu menningarfrömuffir Fram
= sóknar, svo sem Sigríffur Thorla
H cius, Halldór Ásgrímsson og
= j Jakob Frímannsson og fleiri,
1 standandi, sitjandi, liggjandi,
S hlæjandi og skálandi úti í guðs
grænni náttúrunni.
Eitt er að kenna boðorffin,
<t annaff aff halda þau.

mm
í
. | fWæ.' Á A .
••yrc-.'VfVA'-Vw'u^VVWVVVVV
\->*u
. tvr..
ftfou t»Vn ,*&.
rtcí »».'«••• ••;•.•.••;•.•.
•.Oí é»Ki 'M'í'v Vc WS*S*\V.V.-;v.Vv.?.
4V.'-r 'Cn»'»ít»ý. ýc . . ..■•.•.••;•.•.••;•-
kko- i'n,(»rw»'rv >\««oCc*'
"• '•’ "'■-' »'•»•'■ i »o»>.»t> 'C; . VV'V
■o-.hroo' Ihv- -ÞV'rO' l'»U -VV-V-V
'-VO- »».,"'Vut' »,• Ao»h»lrA>.. ••.•-••;-"••>.•
hiii'k áu,. f».u»u. <um v-v-v;
.0-, vú'VM »i-'"1 p-V cí-ro,
'W 'V-ó »."»"Mt ■_•.•
.. »v »"» ttVuúV fré Aó M» -VH ••í
AoM'.Vwu'k.v. .v -.V'iVe-V.V*: J
.•.*>'»)■->.*,'W>t'Vv-VvÁVW»»’t'‘.'.T
'WV>.VtW'.V'V'A'íWwWWV»-.-.-.-..»
»t. 'tuvi' ú<M vc ,'»..'i ".-o' ív-V-V-
»‘\»' \t»o»"..-V"V>•.•.••»••:•••••••
C"»r-\i. -"• »,•» '-iús' -•' •• - .»
VassáeclSa
'r »--r -•.,' c 'U- "»-'»<•
k-.'^^|W»'-Vy-V.V-X'\yV"VMWv%
i OO',•,"»,-. o.S'V'eMMWt'V-VVV-
V".. »vtu\t» .•.•.•.....;•
•.fWVúW.VéVoÁ'Wú'tWóiáOrVvV'V-V
. ‘WW'-VV’-Vv
-A' .'•» '. V' MAV m- ;;
v■: >-» ...
•Í^\VV.'VW^
fj" frVr »0. í ,'iVtú >!>>-> • V
V>Ww>\V-V>W*VJT«'^rVVVVv
at ."va»v»ki\"-. •■•'•;■.••»■•• W
■•vwvw^v'Avv>wvv-vvVí
\W»^W>\JAl«íáW/AiW«^»»VV*VV'-
>V. rA'ú, „ • •. \'Wr. ,"t •-*».*r.V»VW»
.» VfT* W ■.>\'».'t<i>V»'U .
»'».'»>•.'•>>'«."> '• -JA*.'sO • •••;•.••“•-•“•»
1-A •-, -•., ' ••■ ••
»V-'- \""r -A-'-V •
V. V.V3 ',• ■
" u,t t-.-. «;"•».-
>v»-"*>ú'»->' -** ■•■•;•••;.»•
■V-\ "» •-.', ."r .'..\\V -
-.t>»\W»\VV-'V't'>>> V-'VV'frV ■ »»•»» •-•
•.•A»^»’W>VV.'-tV.'VW-V-vVVW
\%0
V.snv", s-> ••• '\ VvW
•: Áw • o-'MM o>i.v». .\'V; • ;vvv
>TU "J * 'T. . .,'»*• .v-VVV
■.íww'.,.^'.'iW-.-vw‘W-V»»váK
.»VV»V»«Sni«cVdVáúV.-^»vVVV4V®
■V-VÁÍjtóútA'Wði
Bindindissíffa „Tímans".