Morgunblaðið - 28.08.1964, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 28. ágúst 1964
ÞAÐ fór sem vitað var fyrir-
fram að Lyndon B. Johnson,
forseti Bandaríkjanna, var
kjörinn frambjóðandi demó-
krata við forsetakosningarnar
í haust. Þrátt fyrir andstöðu
nokkurra fulltrúa Suðurríkj-
anna við mannréttindastefnu
Johnsons lék aldrei vafi á því
að landsþingið í Atlantic City
samþykkti svo til einróma
framboð hans.
Johnson forseti er engin ný
stjarna á stjórnmálahimninum
þar sem hann hefur gegnt for-
setaembætti í Bandaríkjunum
Frambjúðendur Demökrata-
frá því John F. Kennedy var
myrtur í Dallas 22. nóvember
1963 og átt sæti á Bandaríkja-
þingi í 26 ár og gegnt þar
mörgum inikilvægum embætt-
um.
Engu að síður er tímabært
að taka hér upp nokkur atriði
úr grein, sem Douglas B. Cór-
nell, fréttaritari Associated
Press símaði í gær frá lands-
þinginu í Atlantic City. Segir
hann m.a. svo frá:
Johnson forseti hugsar hátt,
setur takmarkið hátt, og
kemst venjulega þangað sem
hann ætlar sér. Og sem stend-
ur stefnir hann að því að
vinna glæsilegasta sigur, sem
unninn hefur verið í forseta-
kosningum í Bandaríkjunum.
Til að ná þessu marki verður
hann að slá metið frá 1936
þegar fyrirrennari hans og
fræðari, Franklin D. Roose-
velt, bar sigur af hólmi í öll-
um ríkjunum nema tveimur.
Litlar líkur eru til þess að
Johnson takist að nálgast met-
ið. En mistakist honum er það
ekki vegna þess að hann ekki
reyndi eða vildi.
Því hérna er maður sem vill
og ætlar að sanna, að það hafi
verið rétt og viturlegt af John
F. Kennedy að velja hann sem
varaforseta fyrir fjórum ' ár-
um, maður, sem vill með kosn
ingasigri undirstrika orð sín
frá því í nóvember sl. þegar
hann sagði: „Frá mínum bæj-
ardyrum séð er ég forseti allr-
ar þjóðarinnar".
í kosningabaráttunni verður
mynd Kennedys, fyrrum for-
seta, leyft að falla í skuggann.
Johnson vill Johnsons-sigur,
byggðan á stefnu Johnsons,
reynslu Johnsons og vinsæld-
um Johnsons. Þetta varð ljóst
strax í apríl sl. þegar hann
ræddi við fréttamenn rúmum
fjórum mánuðum eftir morðið
á Kennedy. Ræddi Johnson
þar um velmegun í Bandaríkj-
unum, og sagði að þetta ætti
að verða „gott ár fyrir demó-
krata“. Svo bætti hann við:
„Dow-Jones (verðbréfavísi-
talan) er 822 stig, 111 stigum
hærri en 22. nóv. sl.“ Með
þessu lagði hann áherzlu á
framfarirnar frá láti Kenne-
dys.
Johnson er mun vinsælli
meðal kaupsýslumanna en
Kennedy og vegna hinnar
löngu setu sinnar á þingi er
hann þar heimavanari og á
meiri ítök. Og hinn nýi for-
seti getur bent á þrjú mikil-
væg lagafrumvörp, sem sam-
þykkt hafa verið í stjórnartíð
hans: frumvarp um skatta-
lækkun, mannréttindafrum-
varpið og frumvarpið um bar-
áttuna gegn fátækt í Banda-
ríkjunum.
Á sviði utanríkismála hefur
Johnson fengið ýmis vanda-
mál að glíma við. Hann hefur
þó hvorki unnið sigur né beð-
ið ósigur á þessu sviði, en þar
hefur hann orðið að fjalla um
ólgu í Laos, Panama, Guant-
anamo, á Kýpur og síðast en
ekki sízt Víet Nam.
Johnson hefur ákveðið að
leggja megináherzlu á þrennt
í kosningabaráttu sinni: frið,
árvekni Bandaríkjanna, og vel
gengni íbúanna á sviði fjár-
mála. Þetta síðasta atriði mun
koma fyrst í baráttunni, því
að velgengni þjóðarinnar hlýt-
ur að auka vinsældir forset-
unni ræði þeir mikið hagnað |
Johnsons á útvarpsstöðvunum, |
en ríkið fjallar að nokkru um I
rekstur þeirra.
★ i
Eftir að Johnson hafði hlot- jj
ans.
Ef svo færi, að Johnsorí tap-
aði forsetakosningunum, er lík
legast að það yrði fyrst og
Lyndon B. Johnson, Bandaríkjaforseti.
Johnson og Humphrey
fremst vegna þess hve mikla
hörku hann hefur sýnt, þegar
deilur hafa orðið vegna fram-
kvæmda mannréttindalag-
anna.
í ræðu, sem forsetinn hélt
um kynþáttaóeirðirnar í Har-
lem, skömmu eftir að lögin
öðluðust gildi, sagði hann
m.a.: „Við getum ekki látið
viðgangast að Bandaríkin
verði eins og frumskógur. Of-
beldið verður að stöðva og
refsa þeim, sem það sýna,
jafnt í New York og Mississ-
ippi, og við munum sjá um að
hvert ákvæði mannréttindalag
anna verði virt“.
Þegar Johnson ræðir um
baráttuna gegn fátækt, minnir
hann oft á, að hann hafi verið
fátækur sjálfur. Hann sagði
t.d. í einni ræðu: „Ég veit ýmis
legt um fátækt. Ég hef unnið
líkamlega vinnu, burstað skó
og unnið að vegagerð fyrir
dollar á dag“.
En Johnson var ekki lengi
fátækur. Honum tókst að afla
sér menntunar og um tíma var
hann kennari, en stjórnmálin
áttu hug hans allan. Hann var
aðeins 29 ára þegar hann var
kjörinn í fulltrúadeild þings-
ins. Johnson og kona hans
eiga nú miklar eignir, fyrst og
fremst útvarpsstöðvar og
landareignir. í sl. viku var
skýrt frá því opinberlega í
Hvíta húsinu, að eignir forseta
hjónanna og dætra þeirra
tveggja næmu samtals um 3,5
milljónum dollara. Tilkynning
in var gefin út vegna þess að
mörg blöð höfðu í skrifum sín-
um sagt aúð Johnsons-fjöl-
skyldunnar mun meiri. Repú-
blikanar telja að talan, sem
Hvíta húsið birti sé röng og
eignirnar nemi að minnsta
kosti 14 milljónum dollara. Og
talið er að í kosningabarátt-
ið útnefningu landsþings
demókrata sem forsetaefni,
valdi hann Hubert Humphrey,
öldungadeildarþingmann frá
Minnesota, sem varaforseta-
efni. Humphrey hefur setið í
öldungadeild Bandaríkjaþings
í 15 ár og í grein eftir Joe Hell,
fréttaritara AP, segir, að hann
lifi og hrærist í stjórnmálum.
Einnig segir, að hann sé einn
af fáum leiðtogum demókrata,
sem hafi jafn mikla starfsorku
og Johnson og vinni 18 stundir
á sólarhring, eins og forsetinn.
Humphrey er 53 ára, og sam
starfsmenn hans í öldunga-
deildinni segja að hann sé enn
jafn ötull og starfsglaður og
fyrir 15 árum, þegar hann sett
ist fyrst meðal þeirra. Eina
breytingin sem orðið hefur á
honum er, að hann er ekki
alveg eins frjálslyndur og
fyrstu árin. Nú samþykkir
Framhald á bls 15.
Hubert Humphrey tekur þátt í matreiðslu á flokksþinginu. —
Hann er að steikja nautakjöt frá Iowa.
Frá landsþingi demókrata í Atlantic City.