Morgunblaðið - 10.11.1966, Qupperneq 4

4
MORCUNBLAÐIÐ
Flmmtudagur 10. nðv. 1966
ALLTAF FJOLGAR VOLKSWAGEN
er fimm manna
fjölskyldubíll
vmmá
HEKLA hf
BILALEIGAN
FERÐ
SÍAfl 35135
OC 34406
SE N DU M
Hverfisgötu 103.
Daggjald 300
og 3 kr. ekinn km.
Benzín innifalið.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bílaleigan
Ingólfsstræti 11.
Sólarhringsgjald kr. 300,00
Kr. 2,50 ekinn kílómeter.
Benzín innifalið í leigugjaldi
Simi 14970
BlftALEIGAIM
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Simi 35135.
BILALEIGA S/A
CONSUL CORTINA
Sími 10586.
Fjaðiir, fjaðrablóð. hljóðkútar
púströr o.fl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bilavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Sími 24180.
Húseigendafélag Reykjavikur
Skriístoía á Bergstaðastr. lla.
Sími 15659. Opin ki. 5—7 alla
virka daga nema laugardag*.
Sveinbjörn Dagfinnsson, hrl.
og Einar Viðar, hrl.
Hafnarstræti 11 — Simi 19406.
RAFMAGNS VIFTUREIMAR
2 hraðar, 2 hitastillingar
SJÁLFVIRK HITASTILLING
2000 vött.
— Hagstætt verð —
Br. ORMSSON hf.
Hagamel 9. Sími 38620.
111 var þín fyrsta
ganga
Sn. J. skrifar:
Einn hinna allrabeztu
þátta sem Ríkisútvarpið hefir
nokkru sinni haldið uppi, var
kveðskaparþáttur Guðmundar
Sigurðssonar veturinn 1963—
64, og mjög var þa'ð misráðið
að láta þann þátt nokkru sinni
niður falla. Var því og fagn-
að af mörgum er það kvisaðist
í haust að hann yrði nú end-
urvakinn. Okkur hlustendur
grunaði ekki að þarna væri
um nokkra refskák að ræða
eða bellibrögð — hugðum allt
vera græskuláust af hálfu ráða
manna útvarpsins.
En nú vitum við að þarna
koma enn í ljós látalæti og
alvöruleysi þessara skaðlegu
valdamiklu manna. Þessi láta-
læti, þessa hræsni, höfum við
áður þekkt í þeim efnum er
varða móðurmáiið. Má minna
á fimm-mínútna þáttinn, er
sumir nefna Pílatusarvatn út-
varpsins. íslenzka tunga er það
fátæklingsbarn, sem ekki er
vandskírt á þessum menning-
arvettvangi þjóðarinnar.
Liblega hefir það verið þungi
almenningsálitsins, sem knúði
ríkisútvarpið til að láta kveð-
skaparþátt Guðmundar hefjast
á ný 30. f.m. En nú var hann
ekki alveg umbúðalaus og nú
voru honum, eins og í daglegu
máli okkar, ætlaðar fimm mín
útur eða minna. í bak og fyrir
var hlaðið a'ð honum þeirri ó-
dæma fátæktarfíflsku, sem jeg
fyrir mitt leyti blygðaðist mín
að hlýða á. Þar glórði ekki í
vit, og með því að vitað var
að enginn utan þess (væntan-
lega fámenna) hóps, er smal-
að hafði verið að hljóðneman-
um, mundi fást til að brpsa —
að jeg ekki tali um að hlæja
— voru nú ieigðar, ekki grát-
konur eins og við jarðarfarir,
heldur flisskonur í fermingar-
aldri, sem gerðu sitt bezta til
þess að bæta gráu ofan á svart.
Ekki má taka af þessum telp-
um þann heiður sem þeim ber;
ekki er hann svo mikill.
En örugglega verður tilgang
inum náð, ef haldið er áfram
sömu braut. Þeir sem vilja
hlusta á snilld Guðmundar
Sigurðssonar, og hans sam-
verkamanna þeir fá sig ekki
tii að hlýða á hraðbergsfíflsk-
una. Vart er nokkur sá hlut-
ur, að ekki megi selja hann of
dýru verði.
Ef endilega þarf að halda á-
fram vitleysunni, þá er- ein-
sætt a'ð láta þáttinn ávalt hefj-
ast á kveðskapnum. Þá gétur
fólk með heilbrigðri skynsemi
lokað fyrir flónskuna sem á eft
ir mundi fylgja.
En ekki trúi jeg því, að Guð-
mundur Sigurðsson geti skilað
sínu ágætis hlutverki nema
hann hafi nokkuð rúman tíma
til umráða, varla minna en 20
minútur, mundi jeg segja. Og
til þess að tryggja árangurinn
mundi jeg telja að allraheppi-
'legast hefði verið að þeir ynnu
áð þættinum í sameiningu
Guðmúndur og Sigurður Jóns-
son. Með hinu mikla vísna-
safni Sigurðar þæri þá tryggt
að ávallt mætti af hagleik fylla
þær eyður, sem kynnu að skap
ast vegna ónógs framlags af
há-lfu hlustenda, einkum fyrsta
misserið.
Svo vil jeg endurtaka það,
að þátturinn „Á hraðbergi"
(eitt þeirra marklausu heita,
sem útvarpið í örbirgð sinni
grípur til) var háðung þegar
frá er skilið kveðskaparatrið-
fð.
Sn. J.“
Á rauðu Ijósi
Bílaeigandi skrifar:
„Margt var á sínum tíma
ritað um réttmæti þess, að
Ríkisútvarpið innheimti sér-
stakt og fúllt afnotagjald af
útvarpstækjum í einkabifreið-
um. Kom í Ijós sem oftar, að
eigi tjóar að deila við dómar-
ann, enda ætla ég ekki að ræða
það álitamál í þessu bréfi, held
ur annað atriði því skylt.
Margir taka bíla sína úr um
ferð að vetrarlagi, einkum úti
á landsbyggðinni, þar sem snjó
þyngsli eru miki.l og notagildi
bifreiða þess vegna minna en
endranær. Fá þá menn bifreiða
eftirlitinu númeraskiltin til
var'ðveizlu, en á móti kemur
frádráttur bæði á bifreiðaskött
um til ríkisins og trygginga-
iðgjöldum, miðað við innistöðu
tíma bílanna.
Innheimta Ríkisútvarpsins
hefur einnig undanfarin ár end
urgreitt hluta af afnotagjaldi
útvarpstækja í bifreiðum, sem
inni hafa staðið, gegn framvís-
un vottorða þar að lútandi frá
bifreiðaeftirlitinu. Tala ég hér
af nokkurra ára reynslu, þótt
játa verði, að mikill seinagang
ur hefur að jafnaði veri’ð á
sendingu slíkra endurgreiðsl-
na, og stundum hafa þær ekki
fengizt fyrr en eftir ítrekaðar
kröfur. Það liggur meirp á á
vorin, þegar Ríkisútvarpið
sjálft hefur sína innheimtuferð
með „viðeigandi“ bægslagangi
og hótunum.
Snemma á þessu ári sendi
ég innheimtu RíKisú-tvarpsins
bréf með tilheyrandi vottorð-
um frá viðkomandi bílaeftirliti
og qskaði eftir endurgjaldi á
hluta afnotagjalds útvarps
tveggja bifreiða, sem staðið
höfðu inni á árinu 1965, önn-
ur 4 mánúði, hin 6 mánuði.
Að þessu sinni hafa engar end-
urgreiðslur borizt, þótt beiðni
um þær hafi verið ítrekuð.
Hvergi hef ég þó heyrt né séð
þess getið, að Ríkisútvarpinu
beri ekki framar skylda til að
inna af höndum slíkar endur-
greiðslur, ef réttmætar kröfur
koma fram.
Þar sem ég ætla, að ýmsir
hljóti að hafa yfir hinu sama
að klaga, þætti mér vænt um,
ef Velvakandi vildi minnast á
þessa umkvörtun mína í dálk-
um sínum. Ríkisútvarpið
mundi þá ef til vill fást til að
svara fyrir sig.
Bíleigandi“
Bezt ú auglýsa
^ Meira um
Tyrkjann
Ungfrú á Pósthúsinu
skrifar:
„Það er leiðinlegt, finnsb
mér, að einhver stúlkan á Póst-
húsinu í Reykjavík skuli hafa
móðgað „Frú í Vesturbænum“
um daginn og meira að segja
Tyrkjann líka með því að
kannast ekki tafarlaust við
„Turkey“, eins og „Frúin“ upp
lýsir í bréfi sínu til Velvak-
anda. Mættu þó fslendingar
enn í dag muna „kurteisisheim
sókn“ þeirrar þjóðar hér um
árið. En í þá daga voru þeir
ekki ávarpaðir á ensku hér á
iandi, heldur látið nægja að
kalla þá Hund-Tyrkja, og gæti
allur misskilningurinn legið í
þvi.
Nú veit ég ekki, við hvaða
stúlku á Pósthúsinu „Frúin“
kann að hafa átt tilgreind við-
skipti, en mig langar samt til
að segja henni þetta:
Þa'ð er oft æðimikið að gera
hjá okkur stúlkunum í af-
greiðslunni, og kanh þá svo að
fara mitt í ösinni, að ekki gef-
ist miki-11 tími til að átta sig
á augnablikinu, jafnvel ekki á
svo augljósu fyrirbæri sem
„Turkey“, og skal „Frúin“ þvi
ekki rengd um þann þátt við-
skiptanna.
Hin spurningin: „Er það I
Evrópu eða Ameríku?“ er hins
vegar án efa misheyrn hjá
„Frúnni". Stúlkan hefur áreið-
anlega spurt: „Er það í Evrópu
eða ASÍU?“ En svo er mál
með vexti, að „Turkey" þókn-
ast nú einu sinni að vera bæði
í Evrópu og Asíu, og er ekki
sama póstburðargjald til beggja
landshlutanna. Þess vegna hef-
ur stúlkan orðið a'ð spyrja til
hvorrar heimsálfunnar bréfið
ætti að fara.
„Eg er aðeins gagnfræðing-
ur“, segir „Frúin“. Það mun
standa heima. Menntahrokinn
mun jafnan vera mestur á þvi
skólastigi.
Frk. á Pósthúsinu"
í Morgunblððinu
Bifreiðaeigendur
Annast viðgerðir á rafkerfi
bifreiða, gang og mótorstill-
ingar, góð mælitæki.
— Reynið viðskiptin.
Rofstilling
Suðurlandsbraut 64
(Múlakaffi). Einar Einars-
son. Heimasimi 32385.
Keflavik
Kartmannsarmbandsiír
úr stáli (Marvin) hefur senni
lega tapazt á Tjarnargötu eða
Hafnargötu siðastliðið laugar-
dagskvöld. Skilist á tann-
lækningastofu Garðars ólafs-
sonar, Tjarnargötu 7, gegn
fundarlaunum.
Y"""BÍLALEIGAN
Falur

Kr. 2,50
á ekinn km.
300 kr. daggjald
RAUÐARÁRSTÍG 31
SÍMI 22 0 22* ,
MAGMUSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftir lokon sími 40381