Morgunblaðið - 01.12.1966, Blaðsíða 10

10
MOHGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 1. des. 1966
Brezki irmflutnings-
tollurinn afnuminn
London 30. nóvenruber — NTB.
KINN umdeildi innflutningistoll-
ur Bretlands, sem afnuminn var
í nótt hefur sennilega kostað inn-
flytjendur 400—450 millj. pund
þau tvö ár, sem hann hefur ver-
ið í gildi. Tollurinn, sem upp-
haflega var 15%, en var síðan
lækkaður niður í 10%, var lagð-
ur á tilbúnar vörur, strax eftir
að brezki verkamannaflokkurinn
komst til valda í október 11964.
Ekki eru fyrir hendi neinar
opinberar tölur, en á grundvelli
þeirra tolltekna, sem gefnar hafa
verið upp, er unnt að reikna St,
Brynjólfur Jóhannesson
hve mikið brezka ríkið hefur
hagnazt á tollinum vegna minn’l-
andi • innflutnings. Slíbur lYc-
reikningur leiðir í ljós, að í stað-
inn fyrir þau 340 millj. pund,
sem Wilson reiknaði með á
tveggja ára tímábili, verða end-
anlegar tölur einhvers staðar á
milli 400 og 450 millj. pund. I>að
er því unnt að segja, að Wiison
hafi náð því marki, sem hann
vildi, þ. e. að atfla ríkissjóði auk-
inna gjaldeyristekna.
ðjoproi í mali
Sæúlfs
Eins og skýrt var frá í Mbl.
sökk vélbáturinn Sæúlfur frá
Tálknafirði 25. f. m. 23 sjómíl-
ur austur af Dalatanga, er hann
var á leið til lands með síldar-
farm.
Sjóprófum er nú lok’ið í mál-
inu og tjáði Sigurhjörtur Péturs
son, fulltrúi bæjarfógeta á Seyð
isfirði, blaðinu að ekkert hefði
komið fram er -skýrt gæti það,
að báturinn sökk, er hann hallað
ist í stjór. Engin síld var á
dekki er þetta gerðist og lestin
var full af síld.
Svo sem greint var frá björg-
uðust allir skipsmenn um borð
í Vonina frá Keflavík, en misstu
allar eigur sínar um borð í
skipinu.
ííí:í?55í
A-

Íííívíííiiíííí
Jólatréð á Austurvelli.
Beðið eftir tilneiningu fulltrún
Karlar eins og ég
ÚT er kamin bók, sem nefnist
Karlar eins og ég, sem eru ævi-
minningar Brynjólfs Jó'hannes-
sonar leikara. ólafúr Jónsson,
bókmenntagagnrýnandi Alþýðu-
blaðsins, færði bókina í letur,
Gísli B. Björnsson sá um útlit,
og útgefandi er Setberg.
Ekki þarf að kynna Brynjólf
Jóhannesson. Hann er með elztu
leikurum þessa lands og vinsæll
mjög. Hjá Leikfélagi ReykjavíV-
ur hefur hann nú starfað um 42
ára skeið og oftast leikið í Iðnó.
Bókin er 220 bls. að stærð og
I henni fjöldi mynda. Eru þær
einkum aif Brynjólfi í hinum
ýmsu hlutverkum. Aftan við
æviminningarnar er hlutverka-
skrá Brynjólfs frá árinu 1916 til
1966. Eru hlutverkin 177, þar af
hefur hann leikið 159 sinnum í
Iðnó. Auk þess hefur hann kom-
ið 300 sinnum fram í útvarpinu.
í éftirmála segir Brynjóifur:
„Ég hef ekki talið æviferil minn
það merkilegan að ástæða væri
til að festa hann á bók. Og ég
hef Mtið verið gefinn fyrir slik
rit, sem sum hafa verið ýkt,
ósönn og jafnvel gerð að píslar-
vættisskáldritum.
En það, sem ýtti undir mig að
tóta nú undan ásókn ýmissa
góðra manna, var það tækifæri
sem bauðst til að gera stutt yfir-
Mt um starfsemi Leikfélags
Reykjavíkur þau 42 ár, sem ég
hef starfað hjá félaginu. Því mið-
ur er ekki til nein heildarsaga
þess merkilega fórnar- og braut-
ryðjendastarfs, sem Leikfélagið
hefur unnið í nær 70 ár.
Þetta er ekki tæmandi saga
Leikfélags Reykjavíkur, þó að
óhjákvæmilega komi margt fram
sem er samofið starfi mínu í fé-
Iaginu".
Ólafur Jónsson
til frekari umræðna um stofnun olíusamlags
Mbl. snéri sér í gær til Magn-
úsar Valdimarssonar hjá FÍB,
og spurðist fyrir um hvemig
gengi með stofnun olíusamlags
ins, sem mjög befur verið til
umræðu að undanförnu.
Magnús sagði að svo stöddu
væri lítið hægt að segja um mál
ið, nema hvað beðið væri eftir
að nokkur félög, sem áhuga hefðu
sýnt á stofnun samlagsins til-
nefndu fulltrúa til frekari um-
ræðna um samlagsstofnunina.
Kvað Magnús hina nýju samn
inga olíufélaganna við Bússa
varðandi innflutning á oktan-
Emil Jónsson
endurkjörinn
formaður Al-
þýðuflokksins
ÞING Alþýðuflokksins hófst í
Reykjavík sl. föstudag og lauk
aðfaranótt mánudags.
Pormaður flokksins var end-
urkjörinn Emil Jónsson, utan-
ríkisráðherra. Gylfi í>. Gíslason,
menntamálaráðherra, var endur
kjörinn varaformaður og Bene-
dikt Gröndal, ritstjóri og alþing-
ismaður, var endurkjörinn rit-
arL
Stúdentablaðið
komið út
ÚT ER komið Stúdentablað 1.
des. 1966. Gefur Stúdentafélag
Háskólans blaðið út, og er það í
fyrsta skipti, sem þetta félag
sér um útgáfuna.
Meðal efnis í blaðinu eru minn
ingargreinar um síra Bjarna
Jónsson, Kristin Ármannsson,
rektor og Lúðvík Guðmundsson,
skólastjóra. Þá er grein um hand-
ritin eftir rektor, Ármann Snæv-
arr. Aðalgrein blaðsins er helguð
málefni dagsins, andlegu sjálf-
stæði, og er Sigurður A. Magnús
son höfundur hennar. Einnig eru
greinar um félagslíf stúdenta.
Blaðið verður til sölu í bóka-
verzlunum.
hærra bensíni engin áhrif hafa
haft á stofnun samlagsins.
Öryrkjoheimíl-
ina bsrst gjöf
frú Zionsklúbbi
Kjolarness
Svo sem áður er getið, mun
veggur í anddyri hins nýja Ör-
yrkj aheimilis við Hátún verða
gerður sérstaklega til þess að
geyma nöfn þeirra er gefa fé
til byggingarinnar. Nýlega barst
Öryrkjabandalaginu svohljóðandi
bréf:
„Á fundi sem haldinn var í
Lionsklúbbi Kjalarnesþings,
fimmtudaginn 13. október 1966
var samþykkt með öllum atkvæð
um, að gefa til byggingar ör-
yrkjaheimilis þess, sem nú er
hafin framkvæmd við í Reykja-
vík, fjármuni að upphæð tuttugu
og fimm þúsund krónur“.
Öryrkj abandalagið flytur hug-
heilar þakkir fyrir þessa rausn-
arlegu gjöf, sem sannarlega kem-
ur í góðar þarfir.
(Prá Öryrkjabandalaginu).
Tvær barna-
bækur frá
ísafold
Komnar eru út tvær nýjar
barnabækur hjá Isafold, eftir
Ingibjörgu Jónsdóttur og Ragn
heiði Jónsdóttur.
Bók Ingibjargar heitir „Strák-
ar eru og verða strákar“. Fjall-
ar hún um þrjá litla ólátabelgi,
Gísla, Eirík og Helga sem kom-
ast ekki á skólaaldur fyrr en
þeir tveir elztu í bókarlok.
Bók Ragnheiðar heitir „Atli
og Una“, og er saga fyrir börn
og unglinga. Fjalar hún um
sumardvöl barnanna að Höfða
og þau fjölmörgu ævintýri, sem
þau lenda þar í. Sigrún Guðjóns
dóttir gerði kápumynd og teikn-
ingar í texta.
— Handritastofnun
Framhald af bls. 1.
isútvarpinu, þar sem lands-
menn allir voru bvattir til
þess að styðja byggingu húss
fyrir handritin með fjár-
framlögum. Leitaði Stúdenta-
félagið síðan samvinnu við
helztu félagssaimtök landsins
um söfnun þessa, og tilnefndu
þau hvert einn fulltrúa 1
landsnefnd, en Stúdentafé-
lagið 3 fulltrúa. Hófst að þvl
búnu alimenn fjánsöfnun.
Var málið kynnt í blöðuma
og útvarpi með ýmsum ráli-
um, en aðalsöfnunin fór þó
fram innan félagssamtakanna
með bréfum og fjársöfnunar-
Mstum. Varð þátttaka mjög
almenn og skiptu gefendur
mörgum þúsundum. Barst þó
fátt stórgjafa en á hinn bóg-
inn bárust gjafir frá nær
hverjum einasta hreppi lands-
ins. Á lokadegi söfnunarinn-
ar, 1. desember, fór fram
merkjasala með betri árangri
en áður voru dæmi tiL
Síðan sagði Páll Ásgeir, að
nú, þegar síðustu hindruninni
hefur verið rutt úr vegi og
fullvíst að handritin komi
heim, hefði landsnefndin orð-
ið sammála um að afhenla
menntamálaráðlherra íslands
söfnunarféð. í gjafabrófinu
segir m. a. :
„Árið 1952 fór fram fjár-
söfnun til byggingar húss yfir
hin fornu handrit, sem þjóðin
vonaðist til að kæmu heim til
íslands áður en langur tírni
liði. Stúdentafélag Reykja-
víkur hafði forgöngu, en leit-
aði jafnframt liðsinnis og
samvinnu við flest félagssam-
tök í landinu. Fulltrúar frá
þessum samtökum skipuðu
landsnefnd fjársöfnunarinnar.
Fjárframlög bárust úr öll-
um byggðalögum landsins.
Með því undirstrikuðu ís-
lendingar vilja sinn í verki
til endurheimtu handritanna
svo og að þeim væri búinn
sæmandi samastaður.
Fé það, sem safnazt hefur
er nú að upphæð kr. 1.000.000
ein milljón krónur.
Þar sem málum er nú svo
komið að sýnt er að handritia
köma heim viljum við undir-
ritaðir fulltrúar í fjársöfnun-
arnefndinni hér með afhenda
menntamálaráðlherra íslands
fé þetta. Fylgir því ekkert
skilyrði annað en að þessu
frjálsa framlagi almennings I
landinu, tákni um samihug og
virðingu þjóðarinnar fyrir
dýrmætum menningararfi
verði varið til byggmgar
handritahúss".
Páll kvað það vera ótk
þeirra, sem að söfnuninni
stóðu, að framlög muni halda
áfram að berast til Handrita-
stofnunar íslands. „Eins og
fram esr tekið í gjaífabréfinu
fylgja gjöfinni engin skil-
yrði“, sagði hann að endingu.
„En það er von okkar að með
þessari þjóðargjöf sé lagður
fram drjúgur skerfur ti‘1 veg-
legs minnisvarða um forna,
sígilda bókmennt íslands. Við
erum þess fullviss að með
þessari þjóðargjöf hafi ít-
lenzknr almenningur 1 a g t
fram enn eina sönnunina fyrir
siðferðilegum rétti okkar til
þessarar merkustu menning-
ararfleiðar, sem nú er á leið-
inni heim eftir langa útivist“.
Gylfi Þ. Gíslason, mennta-
málax áðherra, þakkaði gjöf-
ina. Hann kvað ríkiestjórnina
hafa rætit um ráðstöfun á fé
þessu, og einnig hefði hann
rætt við forráðamenn Hand-
ritastofnunarinnar og gefend-
ur. Hefðu allir orðið sammála
um að leggja það ekki i
væntanlegan byggingarkostn-
að, heldur til þess að gera
listskreytingar á húsinu, og
yrðu íslenzkir listamenn að
sjáifsögðu fengnir ttl þess.