Morgunblaðið - 04.01.1967, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. JANÚAR 1967.
3
Krakkarnir prentuðu
jólakortin sín sjálf
BÖRN í einum barnaskólan-
um í Reykjavtík, Höfðaskóla,
framleiddu í ár sín eigin jóla-
kort, teiknuðu þau, bjuggu
myndamótin og prentuðu
ajálf. Voru þetta al'lra falleg-
ustu jólakort, eins og sjá má
á þessum tveimur, sem vi’ð
Ibirtum hér myndir af.
Kennari bekkjaríns, Árni
Jón Pálmason, útvegaði sér
gamla handsnúna vindu, og
notaði hana fyrir pressu, en
einn nemandinn fékk svolitla
prentsvertu hjá pabba sínum.
Svo skáru krakkarnir mynd-
ir sínar út í gólfdúkspjötlur
og bjuggu sér þannig til
myndamót, sem kennarinn
setti á kefli vindunnar og
prentaði eins mörg eintök
fyrir þau og þau vildu af jóla
kortunum þeirra.
Árni hafði í sumar verið í
Þýzkalandi og keypt þá
nokkra útskurðarhnífa, til
notkunar við að skera í lino-
leum og lét krakkana nota
Iþá. Brýndi hann fyrst vel fyr
ir þeim, 'hvemig þau ættu að
beita hndfnum frá sér, til að
ekki væri hætta á að þau
skæru sig, og voru þau fljót
að komast upp á það. I>að
þarf ekki alltaf flókinn og dýr
an útfoúnað, éf beitt er svo-
litlu hugmyndaflugi og vilja
til að leysa vandamálin.
í bekknum eru 11, 12 og 13
ára börn. Þau voru fjarska
ánægð með prentsmiðjuna
sína og kortin, sem von er.
Sezt var á rökstóla til a’ð velja
fyrirtækinu heiti og kom
fram sú hugmynd að láta það
heita Bókin. Það töldu sumir
ekki geta gengið, þar sem
ekki yrðu prentaðar neinar
bækur í prentsmiðjunni.
— Já, en. ein prentsmiðja
jheitir Hólar og ekki em nein-
ir hólar þar, sagði þá einn
pilturinn. Og það leysti mál-
ið. Þá var auðvitað alveg eins
hægt að láta þessa prent-
smiðju heita Bókin.
Krakkarnir sendu svo fall-
eg jólakort, sem þau höfðu
gert gert sjálf, til vina og ætt-
ingja, sem áreiðanlega hefur
þótt ennþá meira varið í þau.
SMSIEIiAR
Engin stefna
Áramótagreinar leiðtoga stjóm
arandstöðuflokkanna s ý n d u
tvennt: í fyrsta lagi, að þessir
stjórnmálaleiðtogar og flokkar
þeirra eru algjörlega stefnu-
lausir gagnvart þeim vandamál-
um og framtíðarverkefnum, sem
úrlausnar krefjast á næstunni.
Og í öðru lagi, að báðir þess-
ir stjórnmálaleiðtogar, Eysteinn
Jónsson og Einar Olgeirsson, tala
tungu liðins tíma, sem tslend-
ingar á siðari hluta 20. aldar
eiga erfitt með að skilja af
þeirri einföldu ástæðu, að við-
horf þessara manna mótast enn
af þeim vandamálum, sem við
var að etja fyrir þremur ára-
tugum. Þeir hafa ekki fylgzt með
tímanum og þess vegna er engum
blöðum um það að fletta að þeir
eru báðir að renna sitt loka-
skeið á stjórnmálabrautinni. For-
maður stærsta stjórnarandstöðu-
flokksins, Framsóknarflokksins,
hafði ekki annað fram að færa í
áramótahugleiðingum sínum en
endurtekningar á rangfærslum
um fjárlögin, sem fyrir löngu
hafa verið hraktar bæði í Al-
þingi og á öðrum vettvangi, ítrek
un á áragömlum fullyrðingum
Framsóknarmanna um að at-
vinnuvegimir fái ekki lánsfé. Og
loks skrifar hann enn um það
að „efla eigi sterkan umbóta-
fIokk“, þótt sveitarstjómarkosn-
ingarnar sl. vor hafi endanlega
eyðilagt alla drauma Framsókn-
armanna um það, að þeir gætu
sameinað vel flesta vinstri menn
í landinu í sínum flokki.
Engin úrræði
Góiir dómar þýzkra blaða
— um Norræna myndlistarsýningu i Hannover
1 JÚNI sl. var haldin samnor-
ræn sýning á verkum málara og
myndhöggvara í Hannover í
Þýzkalandi. Það var Nordisk?
Kunstförbundet sem fyrir sýn-
ingunni stóð, en það hefur áður
staðið fyrir hliðstæðri sýningu,
þá í Róm fyrir 11 árum.
Viðstaddir opnun sýningarlnn
ar voru m.a. ambassador íslands
og Svíþjóðar í Þýzkalandi, svo
og ræðismenn Norðurlandanna
þar.
Á sýningunni vom 170 mál-
verk og 35 höggmyndir. Vakti
sýning þessi töluverða athygli
og var mikið um hana skrifað
í þýzk blöð. Ejúka blöðin lofs-
orði á listaverkin og segja þau
sérstæð og í augljósum tengsl-
um við Norræna náttúra.
Verður hér lítillega rakin
ummæli nokkurra blaða um þá
íslenzku listamenn er þátt tóku
í sýningunni.
Jón á Þúfu
láfinn
VALDASTÖÐUM. 3. Janúar. —
Jón Bjarnason á Þúfu í Kjós
lézt á nýársdag, Jón bjó á Þúfu
ollan sinn búskap, var merkis-
bóndi og kom upp börnum. Jón
var elzti karbnaður í Kjósar-
sýslu á 86. aldursári, er hann
iézt. — S. G.
Dietrich Helms ritar m.a. svo:
Meðal Dananna vekja tveir mál-
arar athygli, Wilhelm Freddie
(f. 1909), þróttmikill málari fí-
gúrativra hópa, sem var í snert
ingu við súrrealismann á fjórða
tug aldarinnar, en er nú í ná-
inni snertingu við Jorn og
Bacon og Alsing Nielsen (f.
1907), sem málar hávaðalausar
myndir í jarðarlitum. í mynd-
um íslendingsins Jóhanns Briem
má sjá skyldleika með Nolde.
Hann málar myndir sínar með
sterkum litum. Jóhannes Kjar-
val málar mjög sérkennilegar
myndir. Hjá honum komast lit-
irnir í órólega hringiðu, og í
hverju smáatriði mótast þeir
þessum. ókyrru skreytilistardrátt
um, sem birtast einnig í stærra
formi í útlínum. Jafnvel undir-
skrift þessa listamanns rennur
út í bandskreytingar. Gjallturn
eða öllu heldur gjallfjall úr
bráðnu alúmíníum, járni og kop
ar eftir Jóhann Eyfells sýnir
með gjörólíku efni sama óróa í
hverju einstöku atriði og skilst
helzt í sambandi við náttúruna
eins og verk Kain Tippers, hér
auðvitað alveg sérstaklega í sam
bandi við náttúru íslands........“
Rudolf Lang segir m.a. svo í
dómi sínum um sýninguna: „Það
er ekki heldur erfitt að finna
ákveðin séreinkenni, sem eru
einkennandi fyrir listamenn
hinna einstöku landa. Til dæmis
hafa íslendingarnir, sem eru auð
sjáanlega leiðir á hinn tíða
dumbungsveðri og rigningu
lands síns, flestir dálæti á sterk
um, skærum litum. I>etta sann-
ast greinilega á verkum Jóns
Engilberts úr Reykjavík, sem
eru gædd mjög aðlaðandi form-
um, og einnig á málverki Reyk
víkingsins Svavars Guðnasonar
„Sól í hvirfilpunkti", sem minn-
ir á mynd frá upphafsárum ex-
pressjónismans.“
Werner Schuman ritar m.a.
svo í blaðið Badische Neueste
Nachrichten: „Einn mesti hæfi-
leikamaðurinn meðal íslending-
anna virðist vera Jóhannes Jó-
hannesson með hinni leiftrandi
kompósisjón ,Stormur“. Auk
þess sker sig úr mynd Valtýs
Péturssonar „Hugsanir um
kletta“, verk í kúbískum form-
um, og hin hrífandi natúralist-
iska mynd af fiskimanni eftir
Jðhannes Kjarval, „Við, hafið“.
Kjarval er aldursforseti íslenzku
þátttakendanna sem hafa flestir
stundað nám í Kaupmannahöfn.
c
I HAFNARFIRÐI
2ja herb. íbúð í Kinnunum, jarðhæð.
Útborgun ca. kr. 300 þús.
Einbýlishús í Kinnunum, 5 herb., eldhús, baf
og þvottahús. Bílskúr. Ræktuð lóð.
Einbýlishús, 4 herb., eldhús, bað og þvottah.,
á Hvaieyrarholti.
Símí 21735
SKIP & FASTEIGNIR
Austurstraeti 18 III hæð
Eftir lokun.
36329
1 áramótahugleiðingum form.
Framsóknarflokksins komu eng-
ar nýjar hugmyndir fram, hvorki
til lausnar aðsteðjandi vanda-
málum í atvinnulifinu eða í
sambandi við þau framtíðar-
verkefni sem vinna verður að.
Eysteinn Jónsson hefur ekkert
fram að færa um vandamál tog-
araútgerðarinnar. Hann hefur
ekkert fram að færa um vanda-
mál minni bátanna. Hann hefur
ekkert fram að færa um erfið-
leika hraðfrystihúsanna vegna
efnivöruskorts. Hann hefur enga
tillögu um það, hvernig leysa
beri þau vandamál, sem skapazt
hafa sökum verðfallsins á annan
veg en rikisstjórnin hefur ákveð-
ið að gera. Hann er stefnulaus
stjórnmálaleiðtogi með stefnu-
lausan flokk, sem hefur dagað
upp í nútima Islandi og er enn
að velta fyrir sér vandamálum
liðinna tíma.
Hvað er að hrynja?
Einar Olgeirsson forystumaður
kommúnista spyr í áramótahug-
leiðingum sinum: Hvað er að
hrynja? Þessi aldni forystumað-
ur kommúnista virðist ekki enn
hafa gert sér grein fyrir því að
það, sem þegar er hrunið, era
ekki aðeins hugmyndir hans um
kommúniskt þjóðfélag á Islandi
heldur og einnig það valda-
kerfi, sem þeir höfðu byggt upp
á íslandi og flokksvél þeirra.
Sameiningarflokkur Alþýðu, Sósí
alistaflokkurinn er hruninn. Á-
hrif hans í verkalýðshreyfing-
unni og meðal menntamanna eru
búin og tilraun þessa flokks til
þess að framlengja líf sitt með
stofnun Alþýðubandalagsins hef-
ur nú endanlega farið út um
þúfur. Þær vonir, sem aðilar þess
gerðu sér um framtíðina að
loknum sveitarstjómarkosningun
um sl. vor eru brostnar. Þess
vegna eru það fyrst og fremst
hugmyndir og flokkskerfi komm-
únista á fslandi, sem þegar er
hrunið, og framundan hjá þeim
er ekkert annað en sú skemmd-
arverkastarfsemi, sem þeir um
áratugaskeið hafa unnið í ís-
lenzku efnahags- og atvinnulífi,
en til allrar hamingju hafa þeir
nú ekki lengur jafngóða að-
stöðu til skemmdarverka og þeir
áður höfðu.