Morgunblaðið - 14.03.1967, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. MARZ 1967,
Hanna Sigríður Kristvins-
dóttir — Minning
BERNSKUVINKONA mín,
Hanna S. Krístvinsdóttir var
jarðsett hér í Reykjavík föstu-
Eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og bróðir,
Jón Björgvin Jónsson,
sundlaugavörSur,
Hólmgarði 38,
lézt að heimili sínu laugar-
daginn 11. marz.
Kristín Einarsdóttir,
börn, tengdabörn,
bamabörn og bróðir.
Helga Finnsdóttir
frá Grund,
andaðist laugardaginn
marz.
11.
Guðjón Sigurjónsson,
börn og tengdabörn.
Móðir okkar,
Margrét V. Guðjónsdóttir,
lézt í Landsspítalanum sunnu
Börnin.
daginn 12. marz.
Hjartkaer eiginkona mfn,
móðir og tengdamóðir, amma
og stjúpmóðir,
Elísabet Halldórsdóttir,
Njálsgötu 4 B,
andaðist 10. þ. m. á Sjúkra-
húsi Hvítabandsins.
Sigurður fshólm,
Halldór Sigurðsson,
Kristinn Sigurðsson,
Haraldur Sigurðsson,
Hanni H. Sigurðsson,
bamabörn og stjúpböm.
Konan mín og móðir okkar,
Pálmey Magnúsdóttir,
Miðengi,
verður jarðsett frá Garða-
kirkju 14. marz, kL 2. Blóm
vinsamlegast afbeðin, en þeim
sem vildu minnast hennar er
bent á Slysavamafélagið.
Kristján Eyjólfsson
, og böra.
daginn 3. marz sl, en hún lézt í
St. Jósefsspítala í Hafnarfirði
laugard. 25. febrúar.
Hún fæddist hér í borg 12.
ágúst 1921, og voru foreidrar
hennar Rannveig Hannesdóttir
frá Tandraseli og Kristvin Þórð-
arson, járnsmiður.
Við Hanna áttum indælar sam
verustundir á bernsku- og æsku-
árum uppi í Borgarfirði, en það-
an eru ættir okkar beg'gja runn-
ar. Við dvöldum samtímis í mörg
surnur að Ölvaldsstöðum í Borg-
arhreppi, hjá vinum okkar og
frændum, Guðrúnu Pétursdóttur
Qg Alberti Jónssyni, sem þar
bjuggu um langt árabil, en búa
nú að Kárastöðum í sömu sveit.
Dvöl okkar hjá þeim öðlings-
hjónum varð okkur báðum lær-
dómsrík og þroskandi, og átt-
Maðurinn minn,
Keynir Berndsen,
málarameistari,
Bústaðavegi 97,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju miðvikudaginn 15.
marz kL 1.30. Blóm afþökkuð.
Fyrir mína hönd, barna minna
og annarra vandamanna,
Hulda Ingvarsdóttir.
Þakka innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för eiginkonu minnar,
Guðborgar Þórðardóttur
frá LangabóU.
Sturlaugur Jónsson.
Beztu þakkir færum við
öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og vinsemd við andlát
og jarðarför föður okkar,
tengdaföður og afa,
Kristjáns Jónssonar
frá Móabúð í Eyrarsveit.
Börn, tengdaböra
og baraaböm.
Lokað
vegna jarðarfarar frá kl. 12—4 í dag þriðjudag.
Borgarbúðin, Hófgerði 30, og Kársnesbraut 93.
um við þaðan Ijúfar minningar
sem við yljuðurr. okkur við i
hvert skipti sem við hittumst síð
ar á ævinnL
Við vorum þarna snúninga-
telpur frá 8 og 9 ára aldri, svíif-
um saman fyrstu sumrin og
pískruðum á kvöldin um heima
og geima. Síðustu 4—5 sumrin
áttum við að heita kaupakonur,
rökuðum og rifjuðum, settum
hey í 'hlöðu, þeystum á hesta-
mannamót eða íþróttamótið að
Ferjukoti. Við vorum ungar og
kátar, og lífið var unaðslegt.
Á vetrum áttum við Hanna
ekki samleið í skóla og hittumst
þá stundum stopult, en er vora
tók og grasið fór að grænka í
BorgarfirðL fóium við að huga
hvor að annarri — og sveitin
fagra seiddi okkur báðar til sín
með kynngikrafti. Við hlökkuð-
um báðar til þess að hitta aft-
ur fxændur og vini að Ölvalds-
stöðum, finna töðuilminn og
ösla um engjarnar.
Hanna var falleg og fjörug
ung stúlka og hafði hýr, blá
augu, sem heilluðu marga. í
Borgarfirðinum kynntist hún
ungum, hugljúfum piltL Kjart-
ani MagnússynL ættuðum frá
LækjarkotL og 3 maí 1942, gift-
ist hún þessum æskuvini sínum.
Þau eignuðust tvc synL Hauk og
Eyþór, sem báðir eru uppkomn-
ir og mestu efnispiltar. Hanna
og Kjartan bjuggu á Seltjarnar-
nesi í 12 ár, en fluttust 1954 upp
í Borgarfjörð, sveitina, sem var
þeim báðum svo kær, og settust
að í Lækjarkoti. Þar höfðu þau
búið vel um sig, endurbætt húsa
kynni og áttu þar hlýlegt og
fallegt heimilL Hönnu fóru öll
húsmóðurstörf mjög vel úr
hendL og var heimili hennar
ávaílt fágað og prýtt. Þau hjón-
in voru sérlegá samhertt og alltai
jafngamán að heimsækja þau.
Eftir að þau Hanna og Kjartan
fluttust upp í Borgarfjörð, hitt-
umst við alltof sjaldan, en mér
er minnisstæð stutt heimsókn til
þeirra og hjartanlegar móttökur
sumarið 1965.
SL vor komu þau hjónin il
okkar hér í Reykjavik, og var
Hanna þá að leita sér lækninga
við sjúkdómi þeim. er var alvar-
legri en við gerðum okkur grein
fyrir þá. Nú er því erfiða stríði
lokið og þessarar hugljúfu konu
sát saknað af öllum, sem hana
þekk+u.
Ég flyt vini mínum, Kjartanl
Magnússyni og sonum þeirra
hjóna innilegar samúðarkveðjur
svo og foreldrum Hönnu og
systkinum.
Hanna mín, þér þakka ég af
alhug minningarnar frá sam-
veru okkar sumrin mörgu að
Ölvaldsstöðum.
Rósa Gestsdóttir.
Jón Jóhsnnsson hósasmíðe
meistari — KveðjuorÓ
f DAG fer frarn frá Fossvogs-
kirkju útför Jóns Jóhannssonar,
húsasmíðameistara, Efstasundi
31, hér í borginnL en hann lézt
að heimili sínu hinn 5. þ.m. 55
ára að aldrL
Jón Jóhannsson var fæddur
16. september 1911. Hann ólst
upp hjá foreldrum sínum Guð-
björgu Gíslasóttur og Jqftianni
Kr. Hafliðasyni, byggingameist-
ara, sem nú eru bæði látin. Frú
Guðbjörg andaðist 7. júlí 1965,
en Jóhann 5, septemiber síðast-
liðinn. Börn þeirra Guðbjargar
og Jóhanns voru sex og lifa nú
aðeins þrjú þeirra, ein systir og
tveir bræður.
Jón Jóhannsson, sem við kveðj
um í dag, lærði trésmíðaiðn hjá
föðuT sínum, sem var kunnur og
mikilsmetinn meistari í sinni
starfsgrein. Eftir að Jón lauk
námL starfaði hann lengi með
föður sínum og undir hans leið-
sögn. Hann nam þannig af hon-
um ekki aðeins faglega kunnáttu
í iðninni, heldur einnig þá dyggð
að rækja störf sín ávallt með öt-
ulleik, ósérhlífni og samvizku-
semL enda einkenndu þessir kost
ir störf hans ávallt síðan.
en hann var líka slíkur að hans
er gott að minnast. Hann var
fyrst og fremst góður drengur,
glaðlyndur hjartáhlýr og hjálp-
samur. Það er þess vegna bjart
yfir minningunni um hann og
þess vegna er hann nú kvaddur
af ástvinum, ættingjum og vin-
um mieð virðingu og þakklæti og
einnig þess vegna trúum við þvL
að þegar hann nú, að ioknu ævi-
starfi, ekur heilum vagni heim,
að þar verði honum vel fagnað.
E.H.
Þökkum auðsýnda samúð
við andlát og jarðarför föður
okkar, fósturföður, tengdaföð-
ur, afa og langafa,
Bergs Pálssonar,
skipstjóra.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabamaböra.
Hjartans þakkir fyrir auð-
sýnda hluttekningu og vinar-
hug við andlát og útför móð-
ur okkar og tengdamóður,
Þuríðar Eyjólfsdóttur
HöydahL
flulda Höydal,
Gerda og Poul Björlykhaug.
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og hlýhug við
fráfall og jarðarför
Pauls Smith,
fyrram símaverkfræðings.
Gunnar og Soffía Smith,
Erling Smith,
Thorolf og Unnur Smith.
Jón kvæntist hinn 29. október
1932 Ingvöru Önnu Guðbjörns-
dóftur, ágætri konu, og bjuggu
þau saman í farsælu hjónabandi
þar til hún lézt hinn 28 .janúar
1965. Þeim hjónum varð sex
barna auðið, sem öll lifa, mann-
vænleg og dugar.di fótk, hvert
á sínu sviðL — Dæturnar eru
þrjár, allar giftar og synirnir
einnig þrír, allir kvæntir. Barna
börnin eru nú orðin 22 talsins.
Það er þvi stór hópur ástvina og
náúuia ættingja, sem nú sakna
bróður, föður og afa og harma
hið sviplega fráfall hans, fyrír
aldur fram.
Mikið s'karð hefir á sköramum
tíma verið höggvið í hina stóru
fjölskyklu Jón Jóhannssonar. Á
tveimur árum hafa þannig horfið
okkur kona hans. foreldrar báð-
ir, bróðir hans og nú síðast hann
sjálfur.
Jón Jóhannsson vann alla ævi
að smíðum. Það varð hans aðal-
starf og ævistarf. En hann var
ekki neinn venjulegur smiður,
hann var listasmiður. Hann var
mjög listrænn í eðli sínu og kom
það fram með ýmsum hættL
enda hafði hann mikinn og mjög
þroskaðan fegurðarsmekk á fjól
breyttum sviðum. í tómstundum,
sem voru takmarkaðar, skar
hann út fagra gripi og smdðaði
margt, sem bar vött um óvenju-
legan hagleik og bar listrænan
svip. Hann hafði mikið yndi af
að prýða heimili sitt og einnig
umhverfi þess með fögrum
gróðri. Hann hafði einnig áhuga
fyrir tónlist og ótvíræða hæfi-
leika á því sviði. í því sambandi
má geta þess, að hann var einn
af stofnendum Lúðrasveitarinnar
Svanur og starfaði í henni um
árabiL
Jón Jónhannsson var einn
þeirra manna, sem erfitt er að
sjá á bak og sjónarsviptir er að,
- UTAN UR HEIMI
Frmahaid af bls. 16.
bandalaginu hefur veitt
mikki fjármagni inn í landið.
Luxemburgarbúinn er yfir-
leitt giaðlyndur og áhyggju-
laus, sem eyðir frístundum
sínum gjarnan við silungsveið
ar eða skytterí. Hann hefur
áreiðanlega engar álhyggjur
haft, er landið var ríkisstjórn
arlaust í einn mánuð nú fyrir
skömmu. Tveir aðalflokkar
eru í landimi, sósíalistar og
kristilegir sósíalistar, sem
báðir samþykktu að afnema
skyldu til heræfinga á þessu
ári. Aðeins verður um sjálf-
boðaliða að ræða, sem verða
undir fullri yfirstjórn NATO
eins og íhinn herinn var.
Forsætisráðherra Luxem-
burgar hefur nýlega lagt
fram frumvarp, sem felur 1
sér hækkun á áfengL elds-
neyti og tóbaki, svo og hækk
un á símagjölckim. Lux^rn-
burgarmenn reyna eftir
mætti að laða til sín ferða-
menn og þeir verða að leggja
enn harðar að sér til að ná
fleira fólki frá Bretlandi og
FrakklandL sem einungia
setja landið í samband við
hina frægu útvarpsstöð Radio
Luxemburg. Luxemburg hef-
ur upp á að bjóða flest það
sem ferðamaðurinn girnist
auk einkar rólegs og fagurs
um'hverfis.
(Observer —
öll réttindi áskilin).
Mínar innilegustu þakkir til
allra þeirra er glöddu mig
með heimsóknum, blómum,
skeytum og gjöfum á 75 ára
afmæli mínu.
Sérstaklega þakka ég son-
um og tengdadætrum fyrir
það sem þau gerðu mér dag-
inn ógleymanlegan.
Guð blessi ykkur öll. Lifið
heiL
Kristín Jacobsen.