Morgunblaðið - 02.06.1967, Blaðsíða 15

MOKGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. JÚNÍ 1967.
1S
STYÐJUM ÞÁ SEM MEST OG BEZT HAFA
STUÐLAÐ AÐ FRAMFÖRUM
BÆNDUR VERÐA AÐ HAFA
FRUMKVÆÐIÐ I SINNI BARÁTTU
Nú er síldarvertíðin að hefjast og norðlenzku skipin búa sig sem óðast Rmdir
veiðarnar. Hér er verið að setja nótina um borð í Súluna.
Ljósm.: Hallgrímur Tryggvason.
Úr Niðursuðuverksmiðju K. Jónssonar &
Co h.f., sem verið hefur í örum vexti og
veitir á annað hundrað manns atvinnu,
þegar mest er. Hún framleiðir bæði fyrir
innanlands- og utanlandsmarkað.
— segir Vigfús Jónsson, bóndi á Laxamýri
Óþarft er að fara mörgum orðum um hið landskunna höfuðból, Laxa-
mýri, þar sem Jón Þorbergsson býr félagsbúi með tveim sonum sínum.
Við hittum annan þeirra, Vigfús Jónsson, að máli:
— Laxá þornaði upp fyrir nokkrum
árum og var óbtast, að þrir árgangar
hrfðu orðið illa úti, en samkvaemt því
ætti veiðin að fara að glæðast núna.
Ég mundi því álíta, að Grænlandsveið-
arnar hefðu áhrif hér, ef við fáum ekki
veiði í ár, enda hefur talsvert mikið
klak verið látið í ána á seinni árum.
— Sé það tilfellið, er fótunum kippt
undan veiðinni. Þiá getur ekkert annað
komið til en alþjóðasamþykkt um bann
við laxveiði í sjó, og get ég ekki betur
séð en okkar eina von sé, að okkur vold-
ugri þjóðir eins og Bretland og Kanada
stöðvuðu þetta.
— Okkar stærsta böl hér er kalið.
Meiri áherzlu verður að leggja á jarð-
vegsrannsóknirnar, en sú starfsemi hef-
ur ekki nóigum starfskröftum á að skipa.
Vel getur verið, að hér sé vitlaus áburð-
ur eða vitlaus fræ. Við vitum ekki nógu
miikið um moldina, sem við erum að
rækta. Hér er við ramman reip að draga
og við búum við illt árferði eins og er.
— Einyrkjabúsikapurinn er á margan
Hlutur ríkiss|óðs í kostnuði
við hafnargerðir stóraukinn
A SCÐASTA þingi voru samþykkt ný hafnarlög, sem
m. a. fela í sér stóraukna hlutdeild ríkissjóðs í kostnaði
við hafnargerðir, Þannig kemur ríkissjóður til með að
greiða 75% af stofnkostnaði hafnargarða og af kostnaði
við dýpkunarframkvæmdir í stað 40% áður. Auk þess
var hafnarbótasjóður efldur með Iögunum, en hann
á að standa undir þeim höfnum, sem erfiðast eiga fjár-
hagslega.
Síðan 1960 hafa um 20 skip, 100 rúmlestir og stærri,
bætzt við flotann, sem gerður er út frá Norð-Austur-
landi, þar af er um helmingur 225 rúmlestir eða stærri.
Sýnir það eitt út af fyrir sig nauðsynina á því að bæta
hafnarskilyrðin hér norðanlands jafnframt því sem að
því ber að stefna, að unnt sé að gera út héðan allt árið
um kring.
Meðal hafnarframkvæmda mætti nefna:
Á næsta ári verður lokið framkvæmdum við dráttar-
brautina á Akureyri, en hún mun geta tekið allt að
2000 tonna skip, og mun kostnaður ekki verða innan við
40 millj. kr.
Unnið er að gerð nýs bátalægis í Olafsfjarðarhöfn.
Höfnin í Hrísey verður dýpkuð og byggður garður
til að forða sandburði inn að bryggjunni.
Áframhaldandi framkvæmdir eru fyrirhugaðar á Dal-
vík. I sumar verður ekið grjóti utan á hafnargaröinn.
Á næsta ári verða tvö ker sett niður á Hauganesi, sem
lengja bryggjuna um 25—30 m.
Ný bryggja hefur verið byggð á Arskógsströnd.
Hafnarskilyrði í Grenivík eru gjörbreytt.
Lífhöfn er í byggingu í Flatey.
Næsta ár hefjast nýjar framkvæmdir við höfnina í
Grímsey.
Lokið er miklum hafnarframkvæmdum á Húsavík.
Haldið verður áfram framkvæmdum við höfnina í
Þórshöfn í sumar.
Ný hafskipabryggja hefur verið reist á Raufarhöfn.
Loks mætti nefna stórfelldar framkvæmdir á Akur-
eyrarhöfn á næstu árum. Þar þarf að koina umskip-
unarhöfn til að efla vöxt og viðgang bæjarins. Enginn
vafi leikur á því, að slík framkvæmd mundi stuðla
mjög að þvi, að höfuðstaður Norðurlands mætti í ná-
inni framtíð verða það mótvægi við Stór-Reykjavík, sem
flestir eða allir eru nú sammála um að þar þurfi að skapa.
Vigfús Jónsson
hátt neyðarlegur. Hann er þannig til-
kiominn, að við höfum ekki getað keppt
við aðrar atvinnugreinar á vinnumark-
aðinuim. Auðvitað er samvinnubúskap-
urinn æslkilegri, en svo virðist sem ís-
lendingum henti hann ekki. En þar ssm
hann tekst, hefur hann algj'öra yfir-
burði. Hér er t.d. samvinnubúskapur hjá
okkur feðgunum og eftir þá reynslu,
Friamhiald á bls. 23
segir Ásgeir Ágústsson oddviti á Raufarhöfn
Raufarhöfn á uppgang sinn eins og ýmsir aðrir staðir norðanlands og
austan síldinni að þakka. Síldin er undirstaðh atvinnulífsins og afkoma
flestra henni háð. I'ar hafa miklar framkvæmdir verið undanfarin ár og
hittum við oddvitann, Ásgeir Ágústsson, að máli:
— Atvinnuástand er ágætt eims oig er
og heflur verið ágætt nú um nokkuð
mörg undainfarin ár. Raufarhöfn hefur
um árabil verið stærsti síldiariðnaðar-
bserinn á landiiniu og oftar en einu sinni
komiizt í það að vera þriðja til fjórða
stærsta útflutningsihöfnin. Fáir eða eng-
ir staðir hafa því aflað meiri gjaldeyris-
tekna á íbúa en Rauflarhöfn.
— Smábátaútgerð hefur verið nokkur
hér, en mætti aukast, þar sem síldveið-
aimar, þótt góðar séu, eru of sveiflu-
kenndair til að byggja framtíðarafkomu
Iheils byggðarlagis á. Einnig finnst mér
vel kom til greina, að hér verði stefnt
að fullnýtingu síldairinniar, og á ég þá
aiuðvitað við niðursuðu eða niðurlagn-
ingu. Svo mætti nefna lýsisherzlu, en
það er mál, sem alltaf er á dagskrá.
Ef s'líkur iðniaður risi hér upp, yrði
atvinna öruggari, sá fjárhagslegi grund-
völlur, sem allt þetta byggist á.
— Einis og ég sagði áðan hafa allir hér
nóg að starfa og við trúum því, að
Raufarhöfn muni hér eftir sem hingað
til vera miðstöð sóldveiðanna hér á landi
og valda hlutverki sínu.
— Á s.l. sumri var byggður flugvöll-
ur í Hólshrauni hér sunnian við, og má
segja, að með tilkomiu hans hafi loks
náðsit það taikmairik, að við kæmumst í
samband við aðra landshluta. Aður
þuiftum við að nota flugvöllinn við
Kópasker. Þangað er um 55 km langan
veg að fana, sem oft er ófær langtímum
sarnan. Ég vil auðvitað um leið þaktoa
flugmálastjóm og þó sérstaklega flug-
málaráðherra, Ingólfi Jónsisyni, fyrir
sérstaka lipurð og ánægjulegt samstarf
í þessu hagsmunamáli okkar.
— Ef við lítum til vegamálanna, verð-
ur annað uppd á teningnum. Telja verð-
ur, að vegurinn yfir Melrakkasléttu sé
nánast ruðninguir frá tímum heistvagn-
anna. Og þeir vísu menn, sem eiga að
sjá um uppbyggingu og viðhald vega
hér í sýslu, virðast ekkert um þennan
veg vita, því að aldrei verður miaður
var við, að meinar lagfæringar né end-
urbætur séu gerðar á honum, hvað þá
nýbyggingar.
— Þú getur bætt því við, að af kunn-
ugum mönnum er talið, að leggjia megi
veg yfir Sléttu, sem bæði yrði öruggur
og tiltölulega ódýr, þar sem um gott
ýtuland er að ræða, auk þess sem hann
mundi stytta vegalengdina um helming.
Og það má bætia því við, að það er
furðulegt, að vegamálastjórnin, sem oft
hefur verið bent á þessa möguleika,
sbuli ekki hafa látið athuga þá gaium-
gæfilega, þar sem með slíkri vegagerð
yrði ekki aðeirns leystur vandi okkar
hér, 'heldur einnig Þórshafnar og Vopnia-
fjarðar.
— Síðustu árin hafa verið byggð
Pramhald á blis. 23