Morgunblaðið - 20.08.1967, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. ÁGÚST
Pólýfónkórinn opnar Evrópa syngur III. í baksýn sjást nokkrir meðlimir úr ungverska kórnum
Veszprém, seim kom fram á eftir Pólýfónkórnum. (Ljósm. V.A.).
miðnsettið og þá átti Pólýfón-
STÆRSTA söngmót heims —
Europa Cantat — eða Evrópa
syngur, hið þriðja í röðinni, var
haldið í belgísku borginni Nam-
ur dagana 29. júlí til 6. ágúst
sl. Mót þetta sóttu flestir beztu
blandaðir kórar álfunnar og
einnig tveir frá Bandaríkjunum
og einn frá Kanada. í fyrsta
sinn sótti nú íslenzkur kór þetta
söngmót — Pólýfónkórinn frá
Reykjavík undir stjórn Ingólfs
Guðbrandssonar. Var þátttaka
Pólýfónkórsins honum til mesta
sóma og fékk hann mjög vin-
samlega dóma fyrir sinn skerf
til þessa mikla móts. Hélt kór-
inn tvenna sjálfstæða tónleika
og voru aðrir þeirra opnunar-
tónleikar söngmótsins. Einnig
tók Pólýfónkórinn þátt í flutn-
ingi stórverka, söng í belíska út-
varpið og inn á plötu, sem gefa
á út til minja um þetta mót.
Fall er fararheill.
Bftir tuttuigu tíma ferðalag frá
Reýkj avík náðum við loks til
Naimur klukkan þrjú eftir mið-
nætti hinn 29. júlí. Frá Kef'lavik.
flugurn við með leiiguflugvél frá
Löftleiðuim og var áæfclað að
filljúga beint til Briuistsei en
slkanmmt norður af Skotlandi kom
uipp vélarbiliun í einum hreyflin-
uim og urðum við að lenda á
flugvellinum í Glasgow. I ljós
tocwn að Loftleiðavólin var ekki
til lengra flugs og urðum vrð
■að bíða í flugstöðinni heila átta
tíma unz samningar tókust um
fankost til Brussel. Þangað flutti
okkur svo vél frá brezka flug-
félaginu Autair. Þegar til Bruss-
ed kom var orðið það á'liðið, að
feHa varð niður sikoðunarferð
uim borgina en þesis í stað var
háldið beint til Namur, sem er
02 km. í suðaustur frá höfuð-
borginni. Ekki ge'kk sú stutta
ferð þó áfallalaust því í ljós
kom, að rútulbiifreiðm, sem Eiutti
ofckur, var Ijóslaus að aftan og
urðúm við enn að bíða á meðan
því var kippt í lag.
Það var því þreyttur hópur,
sem loks náði í áfangastað í
Namur þessa nótt. En þó fólkið
vissi að framundan væri aðeins
þriggja tiima svefn og sivo opn-
unartónleikar um kvöldið datt
enguim í hug að mögla hið
minnsta. Fall er farariheiiMi, söigðu
menn í gamiansömum tón og
viissulega áttiu þessi orð eftir að
sanna giidi sitt í þessari ferð.
Strangir dagar.
Aðsetur Pólýfónlkórsins var í
heimavist eins stærsta skóla
þeirra Belgíumanna, Insfitut
Saint Ðertlhu, sem er í þorpinu
Malonne rétt utan við Namur.
Fólkið varð því að fara snemma
á fætur til að ná til bor'garinnar í
tæka tíð fyrir morgunverð, sem
snæddur var milli' klukkan sjö
og átta.
Allt borðhald fór fram í stóru
oig rúmgóðu húisi sem eict sinn
var vopnabúr og í stríðinu bséki
stöð Þjóðverja.
Að lofcnum morgunverði söfn-
uðust allir mótsgestir sarnan í
sýningarhödl Naimur og tóku
lagið saman. Á hiverjum morgni
frá kluikkan 8:30 til 9:30 sungu
allir mótsg'estir þarna saman
undir stjórn einlhvers söngstjór-
ams, sem hafði kór sinn á sviðinu
hjó sér til að leiða sönginn.
Söngsalurinn í Sýningarhöll-
inni rúimar um 5000 manns í
sæti og var þó ekfci nema tæpur
he'lmimgur af stærð hússins.
Strax fyrsta morguninn kom
í ljós, hversu stórfenglegur við-
burður Evrópa syngur 111 yrði.
Rúimltega 3000 manns af nítjám
þjóðernum sameinuðust þarna í
tónlistinni. Voldugur söngunnn
ómaði og - boðaði mótsgestum
frið og bræðralag undir merki
tó'hlistarin'nar.
Að samsöngnum loknum héldu
kórarnir svo til æfingastöðva
sinna, sem voru ýimist í kirkjum
eða sfcólum. Þar hófust æfingar
fyrir aðaillhlíj'óimlieika mótsins.
Þrír eða fllieiri kórar æfðu saman
eitthivert stórverk, sem þeir svo
fluttu í sameiningu. Pólýfónkór-
inn hóf æfingar á verkinu: Con-
serva Me, sem samið er fyrir
þrjá sexradda kóra og hljóm-
sweit, eftir snilltinginn E. Blanc-
hard, sem uppi var á árunum
1696 til 1775. Meðflytjendur PóJý
flónlkórsins í þessu verki voru
kórarnir Cantiga, Barcelona og
Bachdhor Gútersloh. UndirLeik
skyldi annast hin fræga kamm-
erhljómisveit Jean — Francois
Paillard frá París, sem talin er
ein hin bezta sinnar tegundiar í
heiminum nú. Stjó-rnandi þessa
verks var César Geoffray frá
Lyon, frægur söngsfjóri og einn
af upphafsmönnuim þeirrar söng-
stefnu, sem hleypti Evrópu syng
ur af stokkunum. Geoffray var
heiðurtsforseti þessa móts en
verndari þess var Faibola, droftn
ing Belgíu.
Þessar samæfingar voru haldn-
ar tvisvar á dag: frá klukkan
tíu til tóif að morgni og frá hálf
fimm til korter yfir sex síðdegis.
Hiádegisverður var snæd'dur milli
hádJf eitt og tvö en kvöld'verður
frá korter yfir sex til átta
fimmtán.
Miilil'i þrjú og fjögur á daginn
héldu kórarnir sérhljómleika
sína, þeir sem það gerðu og á
kvöiXdin var aftur akne'nnur sam-
söngur, aðalhljómleifcar og sér-
hlljóimleikar.
Af þessari upptaliningu má sjá
að dagskráin var allt annað en
auðveld og ofan á aliht þetta
bættusf svo æfingar þær, sem
kórarnir þurftu fyrir sérhljóm-
l'eika siína. Þátttakendiur urðu því
að hafa sig all'a við, ef endarnir
áftu að ná saman.
Venjulega lauik dagskránni um
kórinn eftir að komast til Mal-
onne í svefninn, sem oftast var
flóllkinu kærfcominn hrvíld eftir
erfiði dagsins.
Það gefur auga leið, að svo
milkið sem þarna var um að vera
• reyndist algjörlega ókXeift að
vera viðstaddur aXla þá tóniist-
arviðburði, sem þarna áttu sér
stað. Sá á kvölina, sem á völina,
segir má'ltækið og visisiulega var
oft erfitt að veljia í milli þess,
sem á boðstólum var.
Pólýfónkórinn opnar „Evrópa
syngur III“.
Hin eiginlega mófssetning fór
fram í Sýningarhölflinni og hófst
klufckan rúmlega átta að kvöldi
hins 29. Francois Bourel, forseti
Samíbands ungra kóra í Evrópu,
setti mótið með stuttu ávarpi.
Þar sagði Bourel m.a., að þöríjn
á slkilningi og bræðralagi manna
í milluim færi ört vaxandi. Þetta
söngmót væri ein tilraunin trl
að au'ka saimk'ennd mannanna og
veita þeim skilning á gildi henu-
ar. Evrópa syngur er ekki sam-
keppnismiót, sagði Bourd, held-
ur saimvinna Okkar alXra að
lausn listrænna viðfangsefna í
andia bræðralags og undir merki
tónlis'tarinnar.
Að loknu ávarpi Bourelis hófst
svo Evrópa syngur III.
Pólýfónkórinn undir stjórn
Ingólfis Guðbrandisisionar gekk
fram á sviðið. Kórfél'a'gar sikrýdd
ust allir einkenniskyrtlum sín-
um, sem gáfu hljóm'Xeikunum há-
tíðlega stemmningu og juiku á
hin seiðmögnuðu áhritf, sem í
salnuim riktu. AIls söng Póly-
ifónkórinn þarna sjö lög við geysi
igóðar undirteiktir áheyrenda, sem
skipuð hviert það sæti, sem ssi-
urinn hafði upp á að bjóða.
Á efnissikrá kórsins voru m.a.
ísiland farsælda frón, Ó mín flask
■an fríða, My bonny lass, sem átti
eftir að verða vinsælaista verk
'kórsins, og Oh, Mother, give me
not a man í útsetningu Gunnars
R. Sveinsisonar. í lok hljómleik-
anna var kórnuim og stjórnanda
hans innilega fagnað og þeir kall
aðir tvisvar fram á sviðið.
Daginn eftir birti dagblað Nam
urmanna: Vers L’Avenir .nynd af
Pólýfónklórnuim á fonsíðu og var
það eina myndin frá mótinu, sem
þangað komst. Inni í blaðinu var
svo uimsögn nm hlijómleikana.
Þar var fyrst rætt uim kyrtlana
og s'kemimtiXega framkomu kórs-
ins en um sönginn var þetta
sagt: Og hvað söng kórinn?
Íslenzk þjóðlög. Og eitt þeirra
var sérstaklega fallegt: Oh, mot-
her, give me not a man. Söngur-
inn var lauis við alla væmni —
hXjómfa'IXið svelXandi. Yfir söng
kórsins hvílldi léttleiki, sem helzt
minnti á álffa.
Og SteXiman, einn þelkktasti
tónlistargagnrýnandi' Belgíu
skrifaði í stórblaðið Le Soir:
Pó'lýflónikórinn frá Reykjavxk
(íslandi) undir stjórn Ingólfls
Guðlbrandisisonar vakti mikla at-
hygli fyrir góða-n söng, fuiilkom-
in og fáguð blæ'briigði. Á efnis-
skránni voru sýnishorn bæði af
fjölrödduðum söng miðaldanna
og nútímianis — verk, sem vissu-
lega eru erfið í flLutningi.
Orðin: Fall er fararheill voru
þegar farin að sanna giXdi sitt í
þessari ferð.
Namur.
Borgin Namur á sér langa og
merkilega sögu. Tillvist sína á
hún að þakfca hieppilegri stað-
setningu á bökkum ánna Sa'inbre
og M-euse — þýðingarm.klar
kros'Sgötur og hernaðarlega mi'k-
ilvægur staður. Sögur herma, að
Namiurborg hafi risið þégar fyrir
áið 990 — rómiversk setuliðsstöð,
;em þegar óx fiskur um hrygg.
Á næstu öl'dum sikiptast mjög
á skin og slkúrir í sögu Naimur
borgar. Stöðug umsátur og sífelld
ar hernaðaraðgerðir settu svip
sinn á framvindu þessarar litliu
borg'ar, sem þátt fyrir erfiða
tíma stóð af sér alla storma og
þróaðist hægt og örugg'lega upp
í það, sem hún er nú.
í d'ag telur Naimur röska 40.000
Jbúa. Þó borgin sé eikfci steerri
en þesisi tala gefur tiil kjynna
hvíl'ir furðu mikill stórborgar-
bragur yfir henni. Verzlun er
aðalatvinnuvegur borgarbúa en
iðnaður er lítill. Einnig er mik-
ið um þjónustustörf við héruðin
í kring og loks er Naimur miikil
oig merk menningarborg. Þá er
borgin og vinsæli viðfcamustaður
ferðamanna, sem oft eru fleiri
að sumrinu til en íbúarnir sjálf-
ir.
I borginni er aragrúi verzlana,
bankar, leikhús, kvifcmyndahús,
Menningarmiðstöð, hin glæsileg-
asta byggimg, Sýningarhöllin, sjö
mikiil og merk sötfn, sfcemmti-
garður, ótal minnism'erki um hitt
og þetta, sumdihöM, íþróttaleik-
vangur, viðurkenndir lista- og
tónilistarskólar, kirkjur, krár,
slkemmtistaðir, hótel, kauphöll,
ráðhús, glæsilegt Casino, margir
skólar, gömul og rómantísk hús
og stræti og óta.1 margt fleira,
sem ferðamanni er forvitni í að
sjá. Yfir borginni gnæfir gamall
og virðulegur kastati, sem nú er
safn — gömull minning um það,
sem áður setti svip sinn á þessa
borg. Og Namuræsikan á líka
sinn bítlafcjal'Lara, þar sem ■ \n-
ingarnir sveifla sér eftir nýjustu
bítlaXögunum og drekka bjór
þe®s á milli. Það er sagt, að hveir
borig hafi sinn svip. Yfir Namur
hvílir svipur menningar og róm-
antíkur, rótgróin ásjóna, sera
birtist manni, hvar sem komið
er. Fólkið er vingj.arnlegt, talar
frönsku og geifur sér góðan tíma
til að slappa af mitt í amstri
dagsinis.
Og mitt í öl'lu þesisu iðandi
lífi hýsti Namurborig á fjórða
þúsund manns, sem þangað
sóttu söngmótið mikla: Bvrópa
syngur III.
Á blaðamannafundi með Bourel.
Einn daginn boðaði Francoiis
Bourel blaðaimenn á sinn fund
í M'enningarmiðstöðinni. Þar
rakti hann sögu Sambandis ungra
kóra í Evrópu, sem hann er fotr-
seti fyrir, og skýrði frá þeim
tvexm söngmótum, sem áður hafa
verið haldin undir nafninu
Evrópa syngur.
Nofckrir evrópskir söngstjór-
ar komu saman í borginni Genf
í maímánuði árið 1960. Þar stofn
uðu þeir með sér félagsskap, sem
hlaut nafnið: Samband ungra
fcóra í Evrópu og sfcyldi nann
vinna að auknum sams'kiptu.m
hinna ýmsu landa á sviði tóin-
listar.
iSaimbandið hóf þegar að v.nna
að þesisu kappsimáli s'ínu með
skipulagningu á heimsóknum
kóra innbyrðiis, söngimótum og
söngferðalögum. Sambandinu
hefur frá upphafi verið ljó’St, að
án náinnar samivinnu milli Þýzka
Framhald á bls. 27.
Séð yfir hluta áheyrendasvæðisLns í Sýnin.garhöllinni. (Ljósm. V.A.)