Morgunblaðið - 29.08.1967, Blaðsíða 18
18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. AGUST 1907
Eyjólfur Jónsson
fyrrverandi skipstjóri
— Minningarorð
í DAG verður gerð útför Eyjúlfs
Jónssonar fyrrverandi skip-
stjóra, Snorrabriaut 42 hér í
borg, en hann andaðis-t 21. þ.m.
t
Systir mín
Sólrún Björnsdóttir,
(fædd Óladóttir),
búsett í Stavangri, Noregi,
andaðist 22. ágúst 1967.
Helga Óladóttir,
Hringbraut 84.
t
Móðir okkar, tengdamóðir
og amma
Sigurbára D. Árnadóttir,
frá Saurbæ,
andaðist á Landsspítalanuim
28/8.
Eyjólfur Einarsson,
Vilhelmína Einarsdóttir,
Kjartan Hjálmarsson,
og barnabörn.
t
Móðir okkar ag fóstur-
móðir
Geirlaug Stefánsdóttir,
Ránargötu 16,
lézt að heimili síinu sunnu-
daginn 27. ágúst.
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Herdís Guðmundsdóttir,
Ragnheiður Guðmundsdóttir,
Erna Stefánsdóttir Rubjerg.
t
Hjartkær systir okkar
Sigríður B. Kristjánsdóttir,
Skipasundi 60,
andaðist að heimiili sínu þann
19. þm. Jarðarförin hefur
farið fram.
Ingibjörg Kristjánsdóttir,
Marteinn Kristjánsson,
og aðrir aðstandendur.
t
Eiginmaður minn, faðir og
sonur
Jónas Steinsson,
Signýjarstöðum,
Hálsasveit,
andaðis't 25. þ. m. á spítalan-
um á Akramesi.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ema Pálsdóttir og börn,
Steinn Ásmundsson.
t
Sonur minn
Michael A. Doust,
lézt í Honig Kong 23. þ. m.
Þórunn S. Doust.
eftir langa sjúkdómslegu. Eru
þá aðeins liðnir 4 mánuðir fró
því að bróðir hans, Einar bóndi
á Bakka í Landeyjum, lézt.
Eyjólfur var sonur hjónanna
Ólafar Eyjólfsdóttur og Jóns
Sigurðssonar, sem síðast bjuggu
á Tjörnum undir Eyjafjöllum.
Hann var fæddur að Seljalands-
seli hinn 23. des. 1891 og var
tvíbur-abróðir móður miininar,
Járngerðar í Miðey, en auk
hennar lifa hann aðeins Sigur-
jón úrsmiður og Eyjólfur
Eyfells listmálari af þeim syst-
kinunum.
Eyjólfur var tekin í fóstur að
næsta bæ, Syðr-i-Rotum, og þar
var hann í umsjá Jórunnar Ól-
afsdóttur frá Núpi til fulloiðins-
t
Faðir minn
Steinar Steinsson
skipasmíðameistari,
Sogaveg 101,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskapellu miðvikudaginn
30. ágúst kl. 2 e.h.
Elísabet Halldórsdóttir,
börn, tengdabörn,
bamabörn og
systkin.
t
Jarðarför
Einars Þorvaldssonar,
múrara, Austurbrún 4,
fer fram frá Fríkirkjunni
þriðjudaginn 29. ágúst kl.
1.30. Jarðað verður í gamla
garðinum. Blóm afbeðin.
Þeim sem vildu minnast hans
er bent á líknarstofnanir.
Aðstandendur.
t
Eiginmaður, faðir og tengda
faðir
Þorsteinn Daníelsson,
skipasmíðameistari,
Ránargötu 17,
verður jarðsungin-n frá Frí-
kirkjunni fimmtudaginn 31.
þ. m. kl. 1,30.
Lára Guðmundsdóttir,
Daníel Þorsteinsson,
Esther Valdimarsdóttir,
Ásta Þ. Maack,
Viggó Maack,
Hjördís Þorsteinsdóttir,
Steingrímur Gunnarsson,
t
Jón Ólafur Þorkelsson,
Njálsgötu 79,
lézt á Landakotsspítala 20.
ágúst. Bálför hefur farið
fram. Innilegar þakkir fær-
um við starfsliði Landakots-
spítala fyrir hlýhug þess og
góða hjúkrun. Þökkum auð-
sýnda samúð.
Fyrir hönd bama, barna-
barna og annarra vanda-
manna.
Óskar Vigfússon.
ára. Reyndist Jórunn honum
sem væri han-n sonur hennar.
Vonu miklir kærleikar milli
þeirra og á heimili Eyjólfs á
Akranesi dvaldist Jórunn síð-
ustu ævilárin.
Á ungum aldri var Eyjólfur
óvenju tápmikill, glaðvær og fé-
lagslyndur. Hann var ágætur
íþróttamaður og var einn meðal
stofnenda ungmennafélagsms
„Drífanda“, sem starfaði um
nokkurt skeið undir Fjöllunum.
í hópi æskufólks var Eyjólfur
hrókur alls fagnaðar á þessum
árum, glaðvær og fjörmikiM.
Hann var vel á sig korninn, fríð-
ur sýnum og allur hið álitsleg-
asta mannsefni.
t
Innilegar þakkir fyrir sýnda
samúð og vináttu vegna and-
láts og jarðarfarar mannsins
mins
Jóns Thordarsonar,
Fyrir mína hönd og ann-
arra vandamanna.
Anna Þórðardóttir.
t
Þökkum innilega samúð og
vinarhug við andlát og jarð-
arför
fyrrverandi ljósmóður,
Katrínar Vigfúsdóttir,
Nýjabæ Eyjafjöllum.
Sérstaklega þökkum við
hjúkrunar- og starfsfólki
Sjúkrahúss Selfoss, fyrir góða
umönnun í banalegu hennar.
Einar Einarsson, börn,
tengdabörn og barnaböm.
t
Þökkum innilega öllum
þeim er auðsýndu samúð,
hjálpsemi og vinarhug við
andlát og jarðanför móður
minnir, tengdamóður og
ömmu
Guðrúnar Vigfúsdóttur,
Búðardal.
Vigfús Raldvinsson,
Katrín Karlsdóttir
og dætur.
t
Þökkum innilega samúð og
vináttu sem okkur var sýnd
vegna fráfalls
Þorgerðar Jónsdóttur,
frá Vestri Garðsenda.
Kristín Einarsdóttir,
Ragnar Jónsson,
Jón Einarsson,
Sóley Magnúsdóttir,
Sigríður Einarsdóttir,
Brynjólfur Erlingsson,
Sigurður Einarsson,
Elín Ingvarsdóttir,
Anna Þorkelsdóttir,
Ingimundur Þorkelsson,
og barnabörn hinnar
látnu.
Aðalstarf Eyjólfs var sjó-
miennska, sem hann hóf í Vest-
mannaeyjum um tvítugsaldur.
Síðan fluttist hann til Akranesis,
þar sem hann bjó um árabil, og
frá Akranesi lá leiðin síðan til
Sandgerðis.
Eyjólfur var um mörg ár skip
stjóri og farnaðist honu-m mjög
vel í því ábyrgðarmikla starfi.
Hann var oft mjög aflasæll
enda harðsækinn og dugmikill
á þeim árum. Slys eða alvarleg
óhöpp hentu aldrei í hans skip-
stjórnartíð. Margar vertóðir var
hann skiipstjóri á sk-ipum Har-
aldar Böðvarssonar á Akranesi
og til Haraldar bar Eyjóitfur
jafnan góðan hug o,g milli þeirra
var góður vinskapur.
Eyjó'lfur var^ tvíkvæntur.
Fyrri kona hans var Guðrún
Guðnadóttir frá Akranesi. Þau
eignuðust 4 börn en misstu eitt
þeirra u-ngt. Þau sem upp kom-
us.t eru:
Guðni fyrrv. skipstjóri, Akra-
nesi, kvæntur Emm,u Reyndal;
Jórunn gitft Jóni Araisynii, verk-
stj., Reykjavík; Jón netagerð-
arm., Akranes-i, kvæntur Svövu
Gunnarsdóttur.
Síðari kona Eyjólfs er Guð-
rún Bjarnadóttir en þau gengu
í hjónaband áriið 1939. Þau
eignuðust ekki börn en synd
Guðrúnar, Sverri Kærnested
garðyrkjumanni, reyndis-t Eyj-
ólfur mjög vel og milli þ.eirra
voru innilegir kærleikar.
Á Akranesi stofnaði Eyjólfur
ásamt fleirum íþróttatfélag, nefnd
ist það Hörður og starfaði aðal-
lega á árunum milii 1910 — 20.
Alla tíð hafði hann lifandi
áhuga á íþróttum, fór regiulega
í sund, þegar hann átti þess
kost og hv-atti börn isín og barna-
bör-n til íþróttaiðkana.
Eyjóllfur va-r einstaklega vin-
fastur maður og tryggur þeim,
sem hann batt virVengi við.
Hann lét sér mjög annt um börn
barnabörnin bættust í hópinn
urðu þau hins sama aðnjótandi.
Þegar hann átti frítíma notaði
hann jafnan drjúgan hluta þess
tíma til að heimsækja skyld-
menn og vini, þannig að aldrei
rofnuðu hin traustu bönd, sem
tengdu hann skylduliði og vin-
um.
Ég kynntist Eyjólfi á síðasta
skeiðii ævi hans, eftir að hann
hætti sjómennsku. Eg hef fáum
mönnum kynnst, sem ég hef
haft jafn óblaoidna ánægju af
að umgangast. Ákafi hins afla-
sæla formanns var ekki lengur
til staðar og gáski æsfcunnar
langt að baki. Þess í stað vakti
sifellt í huga hans óv-enjuleg
hlýja og heillt vintfengi til
skyldfólks og vina. Margar
ánægjustundir áttum við á heim-
ili þeirra Guðrúnar á Snorra-
braut 42.
Síðasta árið var mjög
erfitt, en þá þurfti hann
að líða miklar sjúkdóms-
þrautir. En í þeirri baráttu stóð
hann ekki einn. Konan hans
deildi þeim kjörum með honum,
eins og h,enni var unnt, og
axlaði byrgðarnar með honum.
Og þegar yfir lauk vaxti hún
við sænguristakkinn. Megi sú
enidurminning hennar, að hatfa
innt af höndum skylduna eins
og bezt varð á kosið, vera fró-
un í djúpri sorg.
Þagar ég faom að sjúkra,beði
frænda míns degi áður en hann
dó, var hann svo altekinn sjúk-
leika að hugsunin var ekki
lengur skýr. En síðustu orðin
sem ha-nn sagði við mig voru þó,
eins og jafnam áður: „Ég bið
að heilsa“. Og nú finnet mér
Framh. á bls. 19
Guðfinna Jóhanns-
dóttir — Minning
ENDA þótt nokkuð sé liðið frá
andláti hennar og útför, verða
hér skráð nokkur minningarorð
með þakklæti fyrir góða við-
kynningu um 3 áratugL
Guðfinna Jóna Jóhannsdóttir,
— en svo Ihét hún fullu nafni, —
var fædd í Hafnarfirði 7. júlí
1906. Voru foreldrar hennar:
Helga Jónsdóttir o,g Jóliann
Jónsson skipstjóri, en ha-nn
drukknaði af þilskipinu „Kjart-
an“ 21. marz 1907.
Nokkru síðar fór Helga sem
ráðskona til Kristinis Kristins-
sonar, sem þá bjó að Bakka á
Álítanesi og síðar að Grslhalti
í Holtum. Fylgdi Guðtfinna móð-
ur sinni og eins og þá gerðist
um unglinga í sveit vandist hún
fljótt allri algengri vinnu og má
s-egja að hún hafi verið sístarf-
andi svo lengi sem heilsan leyfði.
En lengst starfaði ‘hún hjá þeim
heiður.shjónum, Elímu Hafstein
og Ásgeiri Þorsteinssyni, sem
reyndust henn.i mjög vel og
m.inntisf Ihún þeirra jafnan með
þakklæti.
Guðfinna mun ekki hafa notið
annarar fræðslu en barnaskóla-
náms, eins og það gerðist á upp-
vaxtarárum hennar. Lífið og
starfið varð hennar skóli. Þó
mun hún hafa þráð meiri lær-
dóm, einfcum í söngifræði, því
hún var söngelsk og hafði
bjarta og fagra rödd. Er ekki
ólíklegt að hún hefði náð langt
í sönglistinni ef aðstæður hefðu
leyft, en þar fékk hún aðeins
notið eins vetrar náms hjá
Pétri Á. Jónssyni ópeiruisön.gvara.
Hinn 27. maí 1939 giftist hún
eftirlifandi manni isínum, Einari
Ermenrikssyni, múrarameistara
og eignuðust þau 4 börn. Af
þeim eru 3 á lífi: Erlingur Helgi,
bókbindari, giftur Sóleyju Her-
mannsdóttur, Ingunn Erla, gift
Gústaf Guðmundssyni, mat-
reiðsJumanni og Si-gríður, ógift.
Manni sínum reyndiist Guð-
finna vel og lét sér mjög annt
um börn sín og barnabörn. Hún
var líika kærleiksrík og gj-afmild
kona, sem ával'lt vildi -gleðja
aðra. Eftir að börnin stálpuðust,
vann hún utan heimilisins og
naut vinsældar hjá samstarfs-
fólki sínu, enda búin léttri skap-
gerð og fús til siamstarfs.
Guðtfinna Jóhannsdóttir áttí
við nokkra vanheilsu að stríða
síðustu árin, en í ágústmánuði á
liðnu ári, er hún ásamt manni
sínum var stödd erlendis, varð
hún fyrir alvarlegu sjúkdóms-
tilfelli og dvaldi síðan of-tast á
sjúkrahúsi og síðustu vikurnar
á s.iúkradeild Elliheimilisins
Grund, þar sem hún andaðist 21.
marz síðastliðinn.
Blessuð sé minning hennar.
S. G. S.
Ég þakka af alihug öllum
þeim mörgu sem minntust
mín á 70 ára afmæli mínu 25.
ágúst s.l. með blómum, skeyt-
um og gjöfum. Sérstaklega
vil ég þakfca börnum mínum,
systkinum og tengdafólki
sem gerðu mér daginn
ógleymanlegamj.
Sófus Guðmundsson,
skós m íð am eist a r i.