Morgunblaðið - 24.09.1967, Síða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. SEPT. 1967
Tónlistarhátíð Norðurlanda
Karólina moð eina af myndu m sinum.
Á sjálfu hátíðaprógramminu
var hlutur íslands nokkru minni
en hinna þjóðanna (þrjú tónverk
á móti fimm); mun svo oft hafa
verið á'ður og má þykja ekki
óeðlilegt, ef farið er eftir höfða-
tölureglunni, þótt það lögmál sé
nokkuð haepið í þessu sambandi.
En íslenzku tónskáldin bættu sér
þetta upp með sérstökum íslenzk
» um tónleikum, sem að vísu töld-
ust „utan dagskrár", en komu þó
inn í dagskrána miðja. Þar voru
flutt sex hljómsveitarverk eftir
íslenzka höfunda, sum ný, önn-
ur áður flutt, þó ekkert oftar
en einu sinni að ég hygg.
Chaconna Páls ísólfssonar (um
stef úr Þorlákstíðum) var þar
efst á blaði, eini verulegi tengi-
liður þessa hátíðahalds við li'ðna
tíð, og maklegur virðingarvottur
við þennan Nestor íslenzkra tón-
skálda að ætla honum hér sess,
þótt grunntónn hátíðarinnar í
heild væri annar en er að finna
í verkum bans. Algerð andstæða
við verk Páls, sem dregið er
breiðum og sterkum línum, er
Adagio fyrir flautu, hörpu og
strengjasveit eftir Jón Nordal,
fínunnið víravirki í nýstárlegum
en þó hófsamlegum stíl. Bæði
þessi verk hafa verið flutt hér
áður, hið fyrra á sl. vori en hitt
ári áður (það mun vera samið
í apríl 1966 en ekki 1965 eins
og segir í efnisskrá). — Frum-
flutt var hinsvegar verk eftir
Herbert H. Ágústsson, Forspil og
þrír Davíðs-sálmar, og söng Guð-
mundur Jónsson sálmana með
tilhlýðilegri andakt. Þetta verk
er einnig nýtízkulegt, en ber þó
trúarlegan blæ, eins og til heyrir.
Eftir hlé hófust tónleikarnir
með þremur lögum eftir Fjölni
Stefánsson við ljóð úr Tímanum
og vatninu eftir Stein Steinar.
Lögin eru „míríatúrar" í hrein-
um „tólftónastíl“, að ég hygg,
láta ekki mikið yfir sér fremur
en ljóðin og fara þeim vel. Hanna
Bjamadóttir gerði þeim falleg
skil. Þessi lög voru nú flutt í
fyrsta sinn í hljómsveitarbúningi,
en þau eru upphaflega samin
með píanóundirleik.
,1 Atli Heimir Sveinson mun vera
frumlegastur íslenzkra tónsmiða
í nafngiftum verka sinna. Lítið
sýnishorn: Hlými, Fönsun, Mengi,
Seimur, Hjakk, Klif og Ferli.
Upptalningin er tekin eftir efnis-
skránni, og hefur undirrita'ður
heyrt fátt eitt af þeim verkum,
sem hér voru talin. En fyrst
talda verkið, Hlými, hefur hann
heyrt áður á tónleikum hjá
Musica nova og þykir það enn
sem fyr ærið langdregið og slitr-
ótt. Má mikið vera ef það fengi
ekki stórum betri áheyrn, ef
það væri stytt um tvo þriðju
hluta. En svipað mætti segja um
mörg önnur verk, sem samin eru
í líkum stíl og byggjast aðallega,
að því er virðist, á „slagverks-
effektum."
Síðast á þessari efnisskrá var
Þjóðvísa, rapsódía fyrir hljóm-
sveit, eftir Jón Ásgeirsson, og
mun það verk ekki hafa heyrzt
áður opinberlega. Þetta er stutt
verk, knappt í formi og hressi-
legt á svip, þótt naumast nægði
það til að lífga heildarsvip tón-
leikanna, sem var satt að segja
heldur dauflegur.
Musica nova í Háteigskirkju
á fimmtudag.
Fjögur af sjö verkum, sem
flutt voru á þessum tónleikum,
eru samin fyrir strengjakvartett
(eitt þeirra fyrir tvo kvartetta),
í hinum öllum kom við sögu
hljóðfæri, sem lítt eða ekki er
• þekkt hér á landi — altflautan,
stóra systir hinnar venjulegu
hljómsveitarflautu. Forustu fyrir
strengjakvartettinum hafði Björn
Ólafsson, og má því engum dylj-
ast, að starf hans og félaga hans
í sambandi við þessa hátíð er
mikið — í hljómsveit og kvartett.
Á altflautuna lék sænskur lista-
maður, Bengt Christiansson, og
var gaman að fá að kynnast hér
þessu fremur sjaldgæfa og eink-
ar hljómfagra hljóðfæri. Sænsk
tónskáld, en þau höfðu ekki
heyrzt fyrr á hátíðinni, áttu
bró'ðurpartinn af efnisskrá þess-
ara tónleika. Þau voru Csaba
Deák (f. í Budapest 1932 en bú-
settur í Svíþjóð frá því 1957)
með strokkvartett nr. 2, Ake
Hermanson (f. 1923) með „Suoni
d’un flauto", Siegfried Naumann
(f. 1919) með „Risposte 1“ fyrir
altflautu og sláttarhljóðfæri, og
Lars Johan Werle (f. 1926 og
kunnur m. a. af tónlist við kvik-
myndir Ingmars Bergmans, „Per-
sona“ o. fl.) með „Pentagram"
fyrir strengjakvartett. Öll voru
þessi verk áheyrileg og báru gott
vitni því stigi, sem sænsk tón-
menning og tónsmíði stendur á
um þessar mundir. Tvö þeirra
höfðu þó verið sett á efnisskrána
í stað annarra verka eftir sömu
höfunda, sem upphaflega höfðu
verið valin til flutnings, en ekki
reynzt viðráðanleg af einhverj-
um ástæðum. En ekki verður því
neita'ð, að öll virtust þau furðu
áþekk á svip, ef sleppt er hljóð-
færaskipaninni. Mesta tilbreyt-
BRAUÐHÖLLIN, heitir ný smur
brauðstofa, sem opnuð var um
síðustu helgi að Laugateig 6. Þar
hefur húsnæði verið breytt og
fært í hentugt og smekkiegt
- VIETNAM
Framhald af bls. 1
og því lýst yfir, að Sovétstjórn-
in væri staðráðin í því, að
hjálpa N-Vietnam að mæta vax-
andi árásum Bandaríkjanna í
Vietnam.
N-Vietnamstjórn lýsir fyrir
sitt leyti yfir þakklæti fyrir
hina miklu og áhrifamiklu að-
stoð, sem Rússar hafi veitt
N-Vietnam í viðureigninni við
bandaríska heimsvaldasinna og
til þess að mæta þörfum efna-
hags landsins. Samkomulagið
undirrituðu Nghi af hélfu
N-Vietnam og Vladimir N. K.
Novikov, varaforsætisráðherra
Sovétríkj anna.
1 GÆR opnaði að Álfhólsvegi 11
í Kópavogi blómaverzlun, sem
hlotið hefur nafnið Blómahöllin
s.f. Eigendur verzlunarinnar eru
tveir ungir menn, Bóas Kristjáns
son, blómaskreytingamaður og
Jón R. Björgvinsson, garðyrkju-
fræðingur.
Þeir félagar buðu blaðamönn-
um að skoða hir>a nýju verzlun
í gær og er hún bæði skemmti-
leg, rúmgóð og björt. Flatarmál
húsnæðisins er um 160 fermetrar,
auk vinnupláss og birgða-
ingin var verk Naumanns, þar
sem sænskur slagverksmaður,
Björn Liljequist, sýndi frábæra
leikni.
Önnur viðfangsefni á þessum
tónleikum voru kvartett eftir
finnska tónskáldið Kari Rydman,
Magnificat, op. 44, eftir norska
tónskáldið Egil Hovland (f. 1924)
og loks Elegie II fyrir tvo
strengjakvartetta eftir finnska
tónskáldið Erkkl Salmenhaara
(f. 1941), sem mun vera yngstur
tónskálda á þessari hátíð. Ruth
Little Magnússon söng einsöng í
norska verkinu með undirleik
altflautu og hörpu og fór frá-
bærlega fallega með hlutverk
sitt. Má vafalaust að verulegu
leyti þakka henni, að þetta verk
mun ver það, sem mestum tökum
náði á áheyrendum á þessum
tónleikum. Mikill alvörusvipur
var á finnska verkinu, og mátti
það teljast hæfilegt lokaatriði
á þessum tónleikum, sem í heild
báru furðu elegískan blæ.
Jón Þórarinsson.
form til þcssara nota. Rúmgóð-
ur afgreiðslusalur snýr að götu,
stórt og vistlegt smurherbergi að
baki og loks elhús til vinnslu
áleggs.
Eigendur hinnar nýju stofu
eru Almar Gunnarsson og Krist-
ján Jónsson og hefur hinn síð-
arnefndi daglega stjórn stofunn-
ar með höndum.
Brauðstofan hefur á boðstólum
allar tegundir smurbrauðs, snitt-
ur, brauðtertur og mun leggja
sérstaka áherzlu á brúðkaups-
tertur, sem vinsæilar eru. Síðar
meir mun verða löigð áherzla
áað útbúa nestispakka. Þá eru
að sjálfsögðu á boðstólum öi og
gosdrykkir. Er rými til neyzlu
á staðnum og sent er um bæ-
inn ef óskað er.
í Brauðhöllinni starfa fjórar
smurbrauðsstúlkur og afgreiðslu
tími er frá 9 árd. tii 11.30 á
kvöldin.
geymslu.
Þeir félagar sögðu, að markmið
verzlunarinnar væri að hafa á
boðstólum, sem fjölbreyttasta og
bezta vöru. Hefur verzlunin
beint samband við blómarækt-
endur á öllu Suðvesturlandi, en
það telja þeir félagar að sé for-
senda þess, að neytendur hafi úr
sem mestu og beztu að velja í
blómakaupum.
Einnig munu þeir verzla með
alls kyns vörur viðkomandi blóm
um, svo sem potta og blómavasa,
Opnor mólverkn-
sýningu í
Cnsn Novn
UNG reykvísk stúlka, Karó-
lína Lárusdóttir opnar á
morgun kl. 2 málverkasýn-
ingu i nýbyggingu Mennta-
skólans í Reykjavik. Sýnir
hún milii 40—50 myndir, sem
allar eu málaðar á tveimur sl.
árum. Er þarna um að ræða
Þorsteinin Einarsson íþrótta-
fulltrúi og einn helzti talsmað-
ur fuglaverndunar hér á landi,
fawn í :gær að máli við Morgun-
(Ljósm.: Sv. Þorm.)
erlenda og innlenda. Einnig ann-
ast þeir félagar skreytingar við
öll tækifæri og annast heim-
sendingu á slíku.
Innréttingar eru me'ð mjög ný-
stárlegu sniði og er þeim
skemmtilega fyrirkomið. Hefur
Snorri Hauksson, innanhússarki-
tekt teiknað þær og skipulagt.
Smíði þeirra hefur annazt Smíða-
stofa Daða Guðbrandssonar, en
uppsetningu á lofti og lýsingu
önnuðust Páll M. Jónsson, tré-
smíðameistari og Páll Þorláksson,
r af virk j ameistarL
Eigendur Blómahallarinnar s.f.
hafa áður rekið gróðrarstöðina
Alaska um nokkurt árabil.
olíumálverk, vatnslitamyndir,
klippmyndir og teikninga.r
Þetta er fyrsta sjálfstæða sýn
ing Karólínu, og stendur að-
eins í eina viku.
Karólína hefur stundað
nám í málaralist í Englandi
þrjú undanfarin ár. Var hún
fyrst í skóla í london, en
síðan í Ruskin í Oxford. f
vetur heldur hún aftur til
Lundúna, en skóli sá, sem
hún var þar fyrst í, hefur
boðið henni aðstöðu í húsa-
kynnum sínum til að mála
endurgj aldislaust.
blaðið í samibandi við fregnina
um álfltadrápið á vatnisbóli
Reykvíkinga. Sagði hann, að í
lögunum um fuglavernd og
fugladráp væri gert ráð fyrir
að heimila undanþágur, en
vatnsból væru þar ekki með.
Eni viissulaga megi gara ráð
fyrir því að vatnsiból f.alli undir
undanþágu regluna. En menn
verði að fara að öllu að löigu'm
og leita verði eiftix undanfþágu
hjá menntamálaráðuneytinu ef
það kætmi fyrir aftur að beita
þurfi skotvopnum gegn fuglum
á vatnsbólum, Þá sé og nauð-
synilegt að þeir, sem skotvopni
hafi ndir hiöndium, hafi til þas»
l'eyfi lögregluyfirvalda.
Var þetta
nauðsyn?
FULLORÐINN maður, sem á
sumarþústað upp við Elliðavatn,
kom að máli við Mhl. í gær. Hann
kvaðst vera nýbúinn að lesa
fréttina um álftadrápið við
Gvendarhrunna. Hann sagði, að
þessi fuglamorðingi hefði orðið
þarna að bana þrem vinum hans
og margra hér í borginnL
Þetta munu hafa verið þrír af
ung.um álftahjónanna á Rey.kja-
víkurtjörn. Elliðavatn væri ann-
ar bústaður fjöls.kylduninar
seinnipart sumars og á haustin.
Hann sagðist vera sannfærður
um það, að mátt hefði faela ung-
ana burt af þessum forboðna stað
með púðurskotum, Annars
mundi saur fuglanna ekki vera
mikið hættulegri en annar saur
manna og dýra, sem bærist rneð
rigningarvatni í vatnið og lækj-
um sem féllu í það.
„Brauðhöllin"
— Ný smurbrauðsstofa
Eigendur Blómahallarinnar í hinni nýju verzlun sinni í gær.
Blómahöllin
— ný verzlun í Kópavogi
Leita verður undanþúgu til
að skjótoiugla ó vatnsbólum
-segir Þorsteinn Einarsson