Morgunblaðið - 16.01.1969, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. JANÚAR 1969
Rósa Björnsdóttir
Minning
hennar fyrir stofnun kvæða-
manná félagsins Iðunnar, og var
Rósa þá sextán ára, meðal stofn
enda. Björn var síðan ýmist for-
maður eða ritari Iðunnar meðan
honum entist aldur. Sjálf átti
Rósa sseti í stjórn, og nefndum
Iðunnar, og helgaði félaginu
krafta sína i þau fjörutíu ár sem
félagið hefur starfað. Hún varð
heiðursfélagi Iðunnar 1959, elsk
uð og virt af öllum er henni
kynntust. Með ljúfmannlegri
framkomu, fórnfýsi og góðvild á
vann hún sér traust allra þéirra
er hún starfaði með.
Við Iðunnarfélagar kveðjum
hana með söknuði, en um fram
allt með þakklæti fyrir óeigin-
gjarnt starf, og fölskvalausa vin
áttu. Við vottum aðstandendum
hennar okkar innilegustu samúð.
15.1 1969,
Ulrich Richter.
Dáin horfin, þessi orð hljóma
ótrúlega í mínum eyrum. Það
er ekki spurt um stað né stund
þegar dauðinn ber að dyrum, en
hversu snöggt finnst manni ekki
hann skera á lífsþráðinn á stund
um. Svo var mér hugsað er ég
frétti lát frænku minnar, Rósu
Björnsdóttur, þó engum er hana
þekktu hafi dulist að hún hafði
ekki gengið heil til skógar hin
síðari ár, oft meira af hörku,
vilja og ósérhlífni að hún stund
aði sína vinnu, en að hún hefði
þrek til þess. Hún bar sín veik-
indi í hljóði. Gerði ætíð lítið úr
að væri nokkuð að sér. Hún var
trygglynd, glaðlynd og hrein-
lynd, sagði því ekki ætíð það sem
fólk vildi helst heyra í það og
það skiftið, stundum vill þannig
hugarfar vera misskilið.
Hún var tryggur vinur for-
eldra minna og okkar systkin-
anna. Hún kom ávallt í stutta
heimsókn á hverju sumri til
okkar á meðan foreldrar mínir
bjuggu í Gröf, ef við áttum leið
til Reykjavíkur bjuggum við hjá
Rósu og verður það seint þakkað
allt sem hún gerði fyrir foreldra
mína og mitt heimili. Eftir að fað
ir minn dó fluttist móðir mín
hingað til Reykjavíkur á elli-
heimilið Grund og átti Rósa þang
að ófáar ferðir til að gleðja
hana.
Hún kom hér síðast 3. nóvem
ber 6.1. á 75 ára afmæli móður
minnar alltaf átti hún tíma og
rúm til að gleðja aðra. Æfisögu
hinnar látnu ætla ég ekki að
rekja hér í þessum fáu linum,
það gera mér færari.
Er ég stend við hinstu hvílu
þína
hugsa ég um gengna ævibraut
Þakka ég þér allt við mig og
mína
ævinlega, bæði í gleði og þraut.
Jarðarför móður og tengda-
móður okkar
Ingigerðar Kristjánsdóttur
sem lézt á Elli- og hjúkrunar-
heimilinu Grund þann 12. jan.
fer fram frá Norðtungukirkju
laugardaginn 18. jan. kl. 2
eftir hádegi. Bílferð verður
frá Umferðarstöðinni sama
dag kl. 10 árdegis.
Börn og tengdabörn.
Minningarathöfn um eigin-
mann minn og föður okkar
Gunnar B. Jónsson
bryta,
sem fórst aá m.s. Fjallfossi 9.
des. sl. fer fram í Langholts-
kirkju laugardaginn 18. þ. m.
kl. 13,30 e. h.
Hlíf Valdimarsdóttir
og börn.
Útför föður okkar og tengda-
föður
Árna Jónssonar
stórkaupmanns
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 17. janúar kl. 2
eftir hádegL
Stefán Árnason,
Gylfi Árnason,
Kristín Kristjánsdóttir,
Kristrún Jónsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir samúð
og vinarhug við andlát og jarð
arför litla sonar okkar og
bróður
Guðjóns Matthíassonar.
Fjóla Guðjónsdóttir,
Matthías Björnsson
og systkinin.
F. 15.2 1913 D. 12.1 1969.
Rósa Björnsdóttir fæddist 15.
dag febrúarmánaðar, 1913, að Ás
bjarnarstöðum í Vestur-Hópi.
Foreldrar hennar voru þau hjón
Ásdís Björnsdóttir, og Björn
Friðriksson. Á æskuheimili henn-
ar ríkti mikill menningarbrag-
ur, þar voru þjóðlegar listir í
heiðri hafðar, svo sem kveðskap
ur, og ljóðagerð. Árið 1924 flutt-
ist fjölskyldan til Reykjavíkur,
og heimilið varð brátt miðstöð
hagyrðinga og kvæðamanna. Ár-
ið 1929 gekkst svo Björn faðir
t
Eiginkona mín
Ingibjörg Úlfarsdóttir
Dalbraut 1,
andaðist þriðjudaginn 14. jan-
úar.
Guðjón Þorgeirsson.
t
Hjartkær faðir okkar, tengda-
faðir og afi
Jón Jónsson
trésmiður, Freyjugötu 9,
lézt á Landspítalanum 15.
janúar. Fyrir hönd aðstand-
enda.
Betsy Jónsdóttir.
t
Fósturfaðir okkar og frændi
Sigurður Sv. Sveinsson
Vinaminni,
Borgarfirði-eystra,
andaðist að Sólvangi Hafnar-
firði 14. janúar 1969.
Guðný Friðriksdóttir,
Stefanía Ágústsdóttir,
Ottó Oddsson.
t
Konan mín
Helga Sigríður Helgadóttir
sem andaðist 10. janúar sl.
verður jarðsungin frá Gaul-
verjabæjarkirkju, laugardag-
inn 18. janúar og hefst athöfn
in með húskveðju að heimili
hinnar látnu, Hólum í Stokks
eyrarhreppi kl. 13,30.
Magnús Hannesson.
t
Útför
Helgu S. Geirsdóttur,
er lézt að Hlévangí í Kefla-
vík 7. þ. m. fer fram frá
Keflavíkurkirkju, laugardag-
inn 18. þ. m. kl. 2 síðdegis.
Þeir, sem hafa hugsað sér
að minnast hennar, vinsam-
legast láti Keflavíkurkirkju
njóta þess.
Fyrir hönd vandamanna.
Ölafur Þorsteinsson.
Hugheilar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför konu
minnar, fósturmóður og syst-
Ur
Sigrúnar Guðbrandsdóttur
Hundadal, Dalasýslu.
Grímur Jónsson,
fóstursonur
og systkin hinnar látnu.
t
Innilegar þakkir fyrir vin-
semd og samúð við andlát og
jarðarför
Birgis Thoroddsen
skipstjóra.
Hrefna Thoroddsen,
Gísli Thoroddsen,
Ragnar Thoroddsen.
Birgir litli,
Adda Gerður,
Börkur Thoroddsen
og systkin hins látna.
Alúðarþakkir færum við öll-
um þeim, sem auðsýndu okk-
ur samúð við andlát og jarð-
arför sonar okkar og bróður,
Þóris Inga Þórissonar
Heiðargerði 54.
Jenný Ingimundardóttir
Þórir Jensson og systkinin.
t
Hjartanlega þakka ég alla
hjálp og hluttekningu við frá-
fall mannsins míns
Jóns Ólafssonar
Meðalholti 21.
Sérstaklega vil ég þakka
söngstjóra og kirkjukór Nes-
kirkju fyrir ómetaplega vin-
áttu og tryggð við hinn látna.
Guð hlessi ykkur ÖIL
Kristgerður E. Gísladóttir.
Systkinum og öðrum vanda- I frænka, far þú í friði, friður
mönnum, hinnar látnu, votta ég Guðs þig blessi, hafðu þökk fyr-
dýpstu samúð. Vertu sæl kæra I ir allt og allt. Ásta Gunnarsd.
Þórir Ingi Þórisson
— Minningarorð
Þegar ég frétti fyrir fáum dög-
um um lát félaga míns og frænda,
Þóris Inga Þórissonar, sóttu áð
mér hugrenningar um hina ógn-
þrungnu leynd lífsins. — Þær
ráðstafanir almáttugs Guðs, að
kalla til sín ungt fólk, sem björt
framtíð virðist brosa við, en
þyrma þeim hinum, er saddir
eru lífsdaga og hafa lokið sínu
dagsverki, veitist okkur mönnun
um erfitt að skilja.
Barátta manna við sjúkdóma
er einn þáttur í sögu hans. Víst
er um það, að svo mjög hefur
sótzt fram á því sviði hin síðari
ár, að einná helzt má líkja við
býltingu. Samt sem áður fer
því fjarri, áð sigrazt hafa verið
á sjúkdómum, og ólíklegt er, að
það takist nokkru sinni. Rétt
eins og garðagróður á ávallt í
vændum nýjar árásir illgresis og
harðleiknis, þannig á mannkynið
í vændum, að á það herji nýr
sjúkdómur, þegar einn hefur
verið upprættur. Sjúkdómarnir
bregða sér aðeins í nýtt gervi
með nýjum tima og breyttri
menningu.
Síðla sumars varð ljóst, að
Þórir Ingi hafði teki'ð vægðar-
lausan sjúkdóm; sjúkdóm, sem
mannkynið á enn engan mótleik
við. Hann lézt á Landspítalanum
mánudaginn 6. janúar síðastlið-
inn. Fregnin um lát hins unga
drengs kom eins og þruma úr
heiðskíru lofti, þrátt fyrir undan-
gengin veikindi hans. Hann setti
sér markið hátt og var þegar
farinn að vinna að hugsjónum
sínum. Þórir Ingi var listrænn
mjög og sýndi mikinn áhuga á
íslenzkum bókmenntum. Skyn-
semi bar hann með sér, og um-
fram allt samvizkusemi og dyggð,
hvort heldur sem var við vinnu
eða nám.
Þórir Ingi var fæddur 18. ágúst
árið 1953, sonur hjónanna Jennýj
ar Ingimundardóttur og Þóris
Jenssonar. Hann varð þri'ðja
barn þeirra af fimm, sem þau
hjónin reistu fyrirmyndarheimili
að Heiðargerði 54 í Reykjavík.
Með Þóri Inga er genginn góður
drengur langt fyrir aldur fram,
Góði vinur. Þegar ég nú kveð
þig hinztu kveðju, vil ég þakka
þér fyrir björt Qg glöð æskuár —
þakka þér fyrir falslausa vináttu
við allt og alla. Megi sá Guð, er
sólina skóp, gefa þér sinn frið
og ástvinum þínum huggun og
styrk í þungum harmi.
Frændi.
Vilhjálmur Grétar
Arnason — Minning
f. 1. maí 1942 - d. 18. des. 1968.
KVEÐJA frá starfsbræðrum í
lögregluliði Keflavíkur.
Sagt er, að sorgin gleymi eng-
um. Dauðinn gleymir víst heldur
engum. Sorgin og dauðinn hafa
ekki gleymt fjölskyldunni að
Garðavegi 5 í Keflavík. Fjórum
sinnum hafa þau lagt þangað
leið sína í sameiningu. Hið fyrsta
sinnið, er húsmóðirin, móðir
fjögurra barna, varð slegin sjúk-
dómi þeim, er um árabil þjakaði
hana, unz hann fékk hana að
velli lagt, löngu fyrir aldur fram.
Síðan hið annað og þriðja
sinnið, er tveir sonanna féllu í
valinn með skömmu millibilL
báðir í æs'kublóma.
Næst var sorgin ein í för, er
dóttirin, fyrir um það bil einu
ári síðan, veiktist hastarlega af
sjúkdómi þeim, er ennþá heldur
henni í greipum sér. ungri konu
og móður þriggja, lítilla stúlkna.
Síðast nú, fylgdust þau að á
ný, dauðinn og sorgin, þegar
þriðji og síðasti sonurinn, Vil-
hjálmur Grétar, veiktist skyndi-
lega og lézt á þriðja degi þar frá.
Þessi ungi og gjörfilegi maður
hafði þá að sönnu lifað í skugga
dauðans um hart nær þriggja ára
skeið, en þá varð hann hið fyrra
sinnið sveigður til beðs, sem
margir hugðu þá, að verða
myndi dánarbeður, af völdum
hins sama sjúkdóms. í það
skipti fór þó svo, að hann sýndist
hafa náð fullri heilsu á ný og
Framhald a bls. 17
Hjartans þakkir sendi ég öll-
um vinum mínum fjær og
nær, sem heiðruðu mig og
sýndu vinsemd með heilla-
óskum, gjöfum og heimsókn-
um á 80 ára afmælí mínu 28.
désember síðastliðinn.
Guð blessi ykkur öll. 1
Sigríður Jónsdóttir,
Þingeyri.
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
bálför móður okkar, tengdamóður og ömmu
EMILÍU G. Þ. SÖEBECH
Kleppsvegi 58.
Friðrik F. Söebech og fjölskylda,
Sig. Þ. Söebech og f jölskylda.