Morgunblaðið - 28.03.1969, Page 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. MARZ 19&9
— Þetta var dásamlegt af þér
John, sagði hún, þakk'lát.
Henni hefur sjálfsagt fundizt
það, en mér ekki. Mig langaði
ekkert til að aka heim með John.
En eins og á atóð virtist ekki
vera um annað að raeða. Við yf-
irgáfum litla bílinn og stigum
upp í Bentley Johns, Lucy og
ég aftur í, en Kay við hliðina á

rafh/öður
fyrir
ÖU viðtæki
Heildsala- smásala
VILBERG &
ÞORSTEINIM
Laugavegi 72 simi 10259
honum. Þegar langi, liðlegi
bíllinn lagði suðandi af stað,
andvarpaði Kay af hrifningu. —
Þetta er yndislegur bíll John.
Þetta er í fyrsta sinn, sem ég
kem upp í hann.
— Ég fékk hann nú héldur
ekki fyrr en í vikunni, sem leið.
Þú verður að koma út að aka
með mér einhvern daginn. Þú
Lucy og Melissa.
— Hvaða dag? spurði Kay,
sem lét aldrei gott tækifæri fram
hjá sér fara. — Þú verður að
muna, að ég er vinnandi stúlka.
— Það verður að vera þegar
ég kem heim aftur.
— Hvert ætlarðu?
— Til Rómar.
— Þú átt svei mér góða daga,
sagði hún. Aldrei förum við
neitt.
— Það færð þú seinna. Þú hef-
ur tímann fyrir þér. Þú þarft að
eignast ríkan mann.
— Þá verður þú að finna
hann handa mér, sagði Kay.
John hló. — Ég skal sjá til,
hvað ég get.
Nú vorum við að beygja heim
að hliðinu hjá okkur. Ég sá
strax, að Mark var kominn heim
því að það var ljós í forstofunni
og setustofunni. Ég kvaddi John
í snatri og hjálpaði Lucy út úr
Bentleybílnum og upp framdyra
tröppurnar. Kay var lengur að
kveðja. Kay var eitthvað veik
fyrir John, vissi ég. Og 'líklega
ekki hvað sízt í kvöld, að því að
henni hafði lent saman við Don.
— Andartak, Melissa! sagði
John, um leið og Kay kom til
mín og ætlaði inn, og ég var í
þann veginn að loka framdyrun-
um.
Ég sneri mér við með nokk-
urri tregðu.
— Ég þarf að segja nokkuð
við þig, sagði hann.
Kay og Lucy voru komnar inn
og við stóðum þarna tvö úti í
hlýju kvöldrökkrinu. Þetta var
allt mjög svo rómantískt, nema
hvað ég var ekki með réttum
manni.
— Hatarðu mig? sagði John
og leit á mig.
— Já. Og furðar þig nokkuð á
því?
— Nei, mér þykir bara fyrir
því. En ég hef ekki hugsað mér
77
að taka aftur eitt orð af því,
sem ég sagði í morgun.
— Heldur ekki ég.
— Jæja, þú hefur þennan
hálfa mánuð til stefnu.
— Já, það ertu þegar búinn
að taka nógu greinilega fram.
Þegar ég sneri mér til að fara
inn, og næstum áður en ég vissi
hvaðan á mig stóð veðrið, hafði
John gripið mig í fang sér og
var að kyssa mig. Ég brauzt um
eins og villidýr. En hann
var sterkur og hélt mér eins og
í járngreipum.
— Slepptu mér! hvæsti ég.
En í þess stað kystsi hann
mig enn og hélt sterkri hend-
inni undir hökuna á mér, svo að
ég gat ekki hreift höfuðið.
Loksins tókst mér að slíta mig
lausa. Ég sendi honum langt
augnatillit, sem ég vonaði, að
segði miklu meira en nokkur orð
hefðu getað, og þaut svo inn í
húsið. Ég heyrði Kay og Lucy
vera að tala saman í eldhúsinu
og gat mér þess til að Kay væri
að hita þeim eitthvað að drekka.
Ég flýtti mér upp og kal'laði
til þeirra „góða nótt um leið,
en bætti því við, að ég væri
þreytt og ætlaði að fara að
hátta.
Þetta var óvenjulegt af mér,
vissi ég sjálf. Venjulega breiddi
ég ofan á Lucy og kyssti hana
góða nótt.
Andartaki seinna kallaði Kay
til mín og spurði, hvort ég vildi
ekki heita mjólk eða kókó.
Ég hallaði mér fram yfir stig-
ann og vonaði, að ekki sæist
framan í mig. — Nei, þakka þér
fyrir.
— Er allt í 'lagi með þig, Mel-
issa?
— Vitanlega. Ég er bara
þreytt.
Ég flýtti mér að hátta,
fór upp í rúmið og slökkti ljós-
ið. Og nú brutust tárin fram, sem
mér hafði tekizt _að hafa hemil
á allan daginn. Ég grét hljóð-
lega, en ákaft. Ég grét vegna
hans Bob, sem hafði kysst mig
um morguninn, og svo skömmu
seinna heyrði ég, að hann meinti
ekkert með þessum kossi sínum.
Ég grét vegna hans Nick, sem
hafði gert þá glópsku að stela
frá John og þannig komið okk
ur öllum á vald Johns. Og ég
grét af skömm yfir þessum kaup
um, sem John hafði reynt að gera
við mig og ósvífni hans að hafa
haldið mér í fanginu og kysst
mig.
Ég hevrði fótatak í stiganum
og vissi, að Kay og Lucy voru
á 'leiðinni í rúmið. Ég heyrði
svefnherbergisdyrnar þeirra lok
ast. Ég reyndi að stilla mig um
nýja grátkviðu, af því að her-
bergi Lucy var þarna alveg við
hliðina á mér, en sízt af öllu
vildi ég láta hana heyra mig
gráta.
En nokkrum mínútum seinna
var drepið létt á dyr hjá mér.
Ég svaraði ekki. Ég vonaði að
Lucy — því að auðvitað hlaut
þetta að vera hún, en ekki Kay
— héldi mig vera sofnaða. En
svo heyrði ég, að dyrnar voru
opnaðar hægt og óstöðugt fóta-
tak ltom haltrandi yfir að rúm-
inu mínu.
— Ertu viss um, að ekkert sé
að, Melissa? spurði blíða röddin
í Lucy.
Ég rétti út aðra höndina og
greip hennar hönd og þrýsti
henni upp að kinninni á mér,
án þess að átta mig á því nógu
snemma, að kinnin var tárvot.
Engu að síður sagði ég hressi
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
Þér verður sýnt traust og þú kemst að einhverju. Notfærðu þér
það, því svona tækifæri eru ekki á hverju strái.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Þú færð góðar fréttir, og verður hissa, en láttu það ekki glepja
þig frá skyldustörfunum.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní
Reyndu að fá kauphækkun. Reyndu að vinna þannig að þú eigir frí.
Krabbinn, 21. júni — 22. júlí
Nú er bezt að ljúka öllum samningum. Rómantíkin er í nánd.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst
Þú hefur merkilega mikinn kraft, ef nauðsyn krefur.
Meyjan, 23. ágúst — 22. sept.
Áríðandi viðræður vegna verkfæra, farartækja, eða þ.h. verða.
Vertu róiegur, og komdu til móts við kröfur annarra.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Nú gengur allt betur, og ljúktu hverju máli eftir röð.
Sporðdrekinn, 23. okt. — 21. nóv.
Allt fer eftir því, hve vel þú hcfur undirbúið. Vertu umburðar-
lyndur þótt aðrir flækist fyrir.
Bogamaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Fjármái, safnfé og þ.h. þarfnast eftirlits. Þér græðist fé.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Viðskipta og samgöngur eða eitthvað mikilvægt eru frek á tíma
þinn. Reyndu að ljúka fljótt skyldustörfum, því að einhvers verður
krafizt af þér síðar, er verður tímafrekt.
Vatnsberinn, 20. jan. — 18. febr.
Ljúktu samningum og þvíliku, ef ráðgjafi þinn leyfir.
Fiskarnir, 19. febr. — 20. marz
Ljúktu daglegum störfum, en hættu svo. Biddu betri tíma með
fjárkröfur. Taktu lífinu með ró.