Morgunblaðið - 07.09.1969, Side 28

28
MORG-UNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. SEPTEMBER 1969
Hann leit á hana, glotti, neri
saman höndunum eins og til þess
að hita þær í rakanum og rign-
inigunmi. — í>ú verður alltaf söm
við þig, Luise. Og ég liklega
líka. Þú breytist ekki. Við verð-
um eins og við vorum krakkar...
Hann kinkaði kolli .— Já, alveg
eins og krakkar sýna, hvernig
þeir eru og hvað við verðum allt
af, ævina á enda.
Hún þrýsti sér upp að honum.
— Já, ég samþykki þetta. En
hefurðu tekið eftir Dirk? Hann
er ekki nema þriggj a ára og
reyndar tæplega það, en það er
eitthvert blik í augunum í hon-
um, sem mér hnykkir við. Væri
GIRÐINGAREFINII
gott úrval dgóðu verði
FINNSKIR TRÉSTAURAR
REKAVIÐARST AURAR
GALV. JÁRNSTAURAR
TÚNGIRÐINGANET
LÓÐAGIRÐINGANET
GADDAVÍR
fó5ur
grasfrœ
girðingmfni
MJÓLKURFÉLAG
REYKJAVÍKUR
Símar: 11125 11130
s
i5
I
Vel
klœdd
nofar
VOGUE
Viljið þér hafa fallegri
fætur, þá ráðleggjum við
Vogue-sokka og sokkabux-
ur.
Vogue er sænsk gæðavara,
sem framleidd er úr fínu
og mjúku úrvalsgarni.
Vogue hefur úrvalið í
sokkum og sokkabuxum.
Vogue hefur gæðin.
Fætur er reynt hafa Vogue
biðja aftur um Vogue.
Sölustaðir: Vogue, Skólavörðust. 12,
Vogue, Laugav 11, Vogue, Háa-
leitisbr., Vogue, Hafnarfirði, Verzl.
Skemman, Akureyri, Kaupfélag Þing-
eyinga, Húsavík, Femina, Keflavík,
og Verzl. Sigurðar Ágústssonar,
Stykkishólmi, Verzl. Drífandi Vest-
mannaeyjum, Verzl. Böðvars Svein-
björnssonar, Isafirði.
ég hjátrúarfull, mundi ég segja,
að sálim úr herani Hendirkje
gömlu væri endurborin í Dirk.
Ég er hálfhrædd við hann, ekki
stærri en hann er.
Hann skalf af hlátri. Hann
strauk henni og sagði: — Það
er víst enginn vafi á þvi, að þú
sért hjátrúarfull, elskan. Jæja,
við skulum þá gera skyldu okk-
ar.
4
Nokkrir siðustu dagarnir í
júlí og fyrri helmingur ágúst-
mánaðar voru góðviðrasamir og
þurrir, með heitu, glampandi sól
skini, sem skrældi jörðina og
kreisti ísætan, ramman þurrveð-
ursilminn úr grasinu. Það var á
þessu tímabili, sem Edward mál-
aði myndiraa af fjölskyldunni.
10
| Það var stórt málverk — stærra
en hitt, sem hékk upp yfir hlað-
borðirau í borðstofunnd — og Wil
fred sagði, að það yrði að ætla
því rúm á suðurveggnum í setu-
stofunni.
— Þar hefði fyrri myndin þín
átt að hanga, drengur minn,
sagði hann við Edward, en Prim
rose vildi endilega að það yrði
hengt þarna yfir hlaðborðinu.
Hún sagði, að fólk kynni betur
að meta myndir, sem hægt væri
að sjá meðan á máltíð stæði. Og
maður verður alltaf að láta eftir
kvenfólkinu, þegar um er að
ræða húsiasikipun og þesis háttar,
finnst þér ekki?
Nokkrum vikum eftir, að Ed-
ward og Luise voru farin, stönz-
uðu Graham og Hermine í fylgd
með Nibiu, í borðstofunni, til
þess að horfa á nýrammaða mál-
verkið, sem nú var búið að
hengja upp. Graham hélt að sér
höndum og starði með opinn
munninn. Hermine brosti, hálf-
kæruleysislega, Nibia var lotn-
ingarfull á svipinn, og sagði í
sífellu: Ó, massa! Líttu á þetta!
Grahaim snerd sér snöggt að
Nibiu og sagði: — En sérðu
nokkuð, Nibia? Líttu á Dirk.
— Hvað um massa Dirk?
— Á myndinni, á ég við, sagði
Graham og benti.
— Hann situr í kjöltunni á
mömmu, sagði Hermine. — Við
sjáum hann vel.
— Já, við getum séð hann.
Nibia kinkaði kolli .— Hvað er
athugavert við hann, massa
Graham?
Graham kipptist við: — Ég er
margbúinn að segja þér að vera
ekki að kalla mig massa Graham,
Nibia. Ég kann ekki við það.
Mér finnst þá eins og þér þykir
ekkert vænt um mig.
Hermine hló og tók dansspor.
— Mikið ertu vitlaus, Graham.
Alltaf að segja einhverja vit-
leysu.
— Það er engin vitleysa! Tár-
in koum fram í augu hans og
Nibia tók hann og þrýsti hon-
um að sér, og sagði: — Þetta
er ekkert, barnið gott. Ég veit
vel, hvað þú meinar. En þú ert
að verða stór maður og þá verð
ég að kalla þig massa. Þrælar
verða að sýna virðingu, skil
urðu, baimið gott? Hún srtrauk
á honum hárið og klappaði hon-
um á kinnina.
Þá jafnaði hann sig og svar-
aði gælum hennar í sama. Hann
hélt í höndina á henni og sagði:
— Ég ætlaði að segja þér frá
myndinni, Nibia. Líttu á Dirk.
Og vertu svo væn að kalla hann
ekki massa Dirk. Segðu mér,
hvað þú sérð í Dirk á þessari
mynd, Nibia.
Nibia svaraði og röddin lýsti
blíðu og eftirlátssemi: — Ég sé
hann bara sitjandi í kjöltu
mömmu sinnar. Og frúin heldur
handleggraum um brjóstið á hon-
um. Áttu við það?
— Nei, nei, svaraði Graham,
óþolinmóður. Ég á við augun í
honum.
— Er eitthvað að þeim?
— Sérðu það ekki, sagði Gra-
ham, hissa. — Þau eru svo villt
— eins og í villidýri í skóginum.
Þvottabjamaraugu ......... Mér
þætti gaman að vita, hvers
— og garðurinn er gamall.
vegna Edward frændi hefur mál
að þau svona?
— En augun í Dirk eru svona,
sagði Hermine. — Þau eru ekk-
ert villt. Hvað þú getur verið
mikill kjáni, Graham! Hún fór
aftur að dansa og svipurinn var
stríðnislegur.
— Ég er enginn kjáni. Mér
líkar ekki augun í Dirk á mynd-
inni. Ert þú ekki hrædd við þau,
Nibia?
Nibia þrýsti honum upp að sér
og raulaði eitthvað. — Nei, barn
ið gott, það er bara á myndinni.
Ekkert að vera hræddur við.
Massa Edward hefur málað
hann svona. Það er ekkert rangt.
Graham þagði stundarkorn og
hélt sér í lærið á henni, en svo
— Já, þetta er víst rétt hjá
þér. Þetta er bara mynd.
Edward frændi hefur bara mál-
að hann svoraa af því að . . .
af því að hann er málari. Þetta
eru augun í Dirk, en bara . . .
bara eitthvað svo villt. Við skul-
uim faraa og gamga úti undir app-
elsínutrénu, Nibia. Ég er orð-
inn þreyttur að horfa á þessa
mynd.
En Graham var ekki einn um
það að finnast eitthvað einkenni
legt við augun í Dirk, eins og
Edward hafði málað þau. Einn
dag, þegar einhverjir kunningj-
ar voru gestkomandi — fólk frá
næstu búgörðum — var það, að
sautján ára stúlka, dóttir frú
Swiffermann, starði á mvndina
og tók að gera athugasemdir um
Dirk.
— Ég kann ekki við augun í
honum, sagði hún.
Elísabet heyrði þetta og kink-
aði kolli. — Já, Janetje, þar er
ég á sama máli. Ég sagði þetta
við einhvern, en mér var sagt,
að það væri bara sjónhverfing,
sem væri birturani að keraraa.
Það er það ekki, sagði Janetje
eiirabeitt og eiras og hún skildi
ekkert í þessu. — Málarinn hef-
ur málað þau svona. Hr Groen-
wegel hefur haft einhverja
ástæðu til að gera það, er ég
viss um. Kannski hefur hann
gert það í gamni.
— Svona, svona, Janetje. ávít-
aði frú Swiffermann. — Það er
ekki þitt að gagnrýna hr.
van Groenwegel. Hann er mik-
ill listamaður og þú mátt heldur
ekki vera of framhleypin.
Elísabet hló. — Kannski er
þetta alveg rétt hjá henni, Rak-
el. Edward finnur oft upp á
ýmsum brellum áð gamni sínu
og það er vel hugsanlegt, að
hann hafi ætlað að vera fynd-
inn á kostnað Dirks — enda þótt
ég geti ekki skilið, hvers vegna
Dirk þuirfti að verða fyrir val-
inu.
Primrose greip nú fram í, éin-
beiUlega: — Þú ert að ímynda
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Áform geta farlS út um þúfur í dag. Ættingjar þínir gera ákveðnar
kröfur til þín. I.áttu ekki bugast.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Fólkið, sem þú umgengst mest er auðsært í dag. Vertu tillitsamur
i allri umgengni.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Fjármálin blómgast í dag. Vertu bjartsýnn.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Athugaðu heimili þitt stofur ganga og geymslur. Er ekki hægt að
lagfæra eitthvað þar? Vertu viðbúinn óvæntum atburðum.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Lifðu fyrir líðandi stund. Farðu varlega með heilsuna.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Bjartari dagar eru framundan. Breyttu til og farðu út og skemmtu
þér.
Vogin, 23. september — 22. október.
Samvinna við utanaðkomandi fólk virðist heillavænlegri en sam-
vinna við þína nánustu. Ætttingjar þínir geta fundið upp á því í dag
að minna þig á gefið loforð.
Sporðdrekinn, 23. október. — 21. nóvember.
Mikið veltur á þvi að þú skipuleggir daginn vel. Helgaðu vinum
þínum kvöldið.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Láttu aðra stjórna í þetta skipti. Gleðstu með vinum þínum.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Atburðarásin er hæg í dag. Ef til vill veldur hún þér vonbrigðum.
Ekki missa kjarkinn.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Mikil vinna og erfiði er á næsta leyti. En þú munt hljóta verðskulduð
laun vinnu þinnar.
Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz.
íhugaðu vel öll atriði þeirra verkefna sem þú vinnur að. Bjóddu
vinum og vandamönnum heim í kvöld.