Morgunblaðið - 14.10.1969, Blaðsíða 18

18 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. OKTÓBER 1060
Guðmundur Snorri
Finnbogason frá
Þverdal — Minning
Þeim faekkar nú óðum gömlu,
styrku stofnumum, sem báru
uppi mannilifið í eyðibyggðum ís
lands. Einn þeirra brast nýlega;
Guðmumdur Snorri Finnbogason
fyrrum bóndi í Þverdal í Aðal-
vík lézt í Landakotsspítalanum
7 þ.m. Útför hans fer fram í
dag frá Fossvogskirkju. Er þa-r
mikill öðl'in.gur til moldar geng-
inn; sannur „a'ldamótamaður“.
Guðmuindur Snorri var fædd-
t
Fynrvenamdi eigimmaður
mimm og faðir okkar
Michael F. Ciesielski
veðurfræðingur,
lézit í bílslysi í MasBachusetts,
USA, 10. þ. m. Jarðarförin
hefur farið fram.
Sigurbjörg Ó. Guðjónsdóttir
John Óli
Sævar Marinó
Anna Björg
Edna María Ciesielski
Grýtubakka 10, Reykjavík.
t
Eiginmaðuir mánm og faðir
Helgi Guðmundsson
prentmyndasmiður,
Stóragerði 38,
amidaðist þamm 11. október.
Svana Óladóttir
Jón Helgason.
t
Móðir okkar, terngdamóðir og
amma
Jóhanna Laura Hafstein
amdaðist þamm 12. þ. m.
Börn, tengdabörn og
barnabörn.
t
Móðir ok'kar og tenigdamóðir
Ólöf Jónsdóttir
frá Hnausakoti í Miðfirði
amdaðisit í sjúkradieild Hrafn-
istu lauigardaginm 11. otot.
Börn og tengdabörn.
t
Eiigimmaður mimm
Jörgen Thtíe
andaðist á heimiili símiu í
Bergen fösitudiaiginm 10. okt.
Útförim fer fram miðvifcu-
dagimm 15. þjn.
Hanna Eysteinsdóttir Thúe
Eliasmarken 25, Bergen.
ur á Sæbóli í Aðalvík 2. apríl
1890, somur hjónamna, sem
bjuggu þar þá; Hamsáu Bær-
ingsdóttur og Finmboga Finn-
þjörnssonar. í>au eignuðus-t 12
böm, en ekki komust þau ÖU til
fullorðinsára og aðeins 2 eru nú
á lífi Inman við fermimgu missti
hann föður sinm og fór þá til
hins merka manos Sigurðar Páls
sonar verzlunarstjóra Ásgeirs-
verzlunar á Hesteyri í Jötoul-
fjörðuim. Dvaldi Smorri þar
til fullorðinsára og bar fóstra
sín-uim jafnan góða sögu. Þarna
beygðist snerruma krókurimn að
því, sem verða vildi, því veru-
legur hliuti af verkum hams í
æsku var bumdin-n verzlumar-
störfuim, en þeim sinmti hann að
einhverju leyti mikinn hktta æv
imnar, þótt ekki væru þau alltaf
ha-ns aðalstörf.
Um tvítugt fór Guðmu-ndur
Snorri í Kennaraskólamm og var
þar við nám einm vetur, en ekki
gat hann lokið þaðam prófi sök-
um veikinda, er þá ásótt-u hann.
Samt gerðis-t hann kemmari í
t
Eiigimfcoma mím
Anna Helgadóttir
lézt í sjúikrahúsi himm 11.
þ. m.
Fyrir míma hömd og bairnia
okkar.
Pálmar Sigurðsson
Fálkagötu 28.
t
Faðir okkar og bróðir
Guðfinnur Brynjólfsson
Suðurgötu 10, Hafnarfirði,
amdiaðist 11. október í Borg-
arsj úkraíhúsinu. Jarðarförim
fer fram laiuigardaiginm 18.
akfóber kl. 2 e.h. fró Þjóð-
kirkj-unmi í Hafmarfirði.
Stefán og Sveinn
Guðfinnssynir
Sigmar Brynjólfsson.
t
Maðurinn minn,
Guðmundur Snorri
Finnhogason
frá Þverdal í Aðalvík
verður jarðsettur frá Foss-
vogsfcirkju þriðjudaginn 14.
þ.m. kl. 13.30.
Jónína Sveinsdóttir.
t
Innilegar þakikir fyrir auð-
sýmda sa-múð við amdiát og
útför móður okfcar, temigda-
móður ag ömnmmu
Lilju Elinborgu
Jónsdóttur
Heiðargerði 76.
Þorbjörg Eggertsdóttir
Elinborg Eggertsdóttir
María Eggertsdóttir
Guðmundur Ó. Eggertsson
tengdabörn og barnabörn.
sveit sin-ni og stumdaði far-
kenmslu allmörg ár, auk þess
sem hanm sinmti og verzlumar-
störfum að einfhverju leyti.
Þegar árið 1912 kvæmtist
Snorri ska-gfirzkri blómarós,
Jónínu Sveinsd-óttur frá Fjalli í
Seyluhreppi, eftirlifamdi konu
sámmi. Vor-u þau, ef ég man rétt,
gefin saima-n í þeirri frægu Víði-
mýrarkirkju þa-nm 17. nóv. það
ár. Lifðu þau því samsn í fair-
sælu hjónaband'i í 57 ár. Var til
þess tekið, hversu glæsilieg hjóm
þau voru meða-n „ársól Wfsins
brann þeim heit á vanga“. Var
Jónína yngst 3ja skagfirzkra
systra, er giftu'st þarna vestur á
hjara veraildar, og er af því ein-
kenmileg saga, sem ekki verður
sögð hér. Búskap sinn hófu þau
hjón í Skagafirði, og þar fæddist
elzti son-ur þeirra. En ekki átti
fyrir þeim að liggja að ílend-ast
þar, því eftir fá ár fluttiust þa-u
vestur í ættbyggð hams og
bjuggu 5 fyrsbu ár s-ím þar að
Görðuim. Árið 1920 fiuttu þau
s-vo í Þverdal og bjuiggu þ-ar í
t
Inmiiegar þafckir fyrir auð-
sýndia samiúð við amdQiáit og
jairðairför
Jóns Péturssonar
Geitabergi.
Steinunn Bjarnadóttir
og börn.
t
Inmiiegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vimiarhug við
amdlát og j-arðarför edigim-
mamms míms, fottur, tenigda-
föður, afa og lamgaifia
Kristjáns Jóns
Benónýssonar
Þorbjörg Lýðsdóttir
Þórður Kristjánsson
Unnur Runólfsdóttir
Benóný Kristjánsson
Sigurbjörg Runólfsdóttir
Jónasína Kristjánsdóttir
Gunnar Thordarson
Ásgerður Kristjánsdóttir
Sigmundur Þórðarson
barnabörn og barnabarna-
böm.
t
Hjairtkær móðir miin, dóbtir,
systir og dóttiirdóttir
Kristín Sigurgeirsdóttir
Rauðalæk 45,
verður j-arðisumigimm frá Foss-
vogskirkju miðvikudiaiginm 15.
þ. m. fcl. 1.30. Bílióm aflþökk-
uð. Þeim siem villdu minmiast
henmiar er bent á bamiaispitala
sjóð Hrimgsiiins.
Oddný Agústsdóttir
Björg Heigadóttir
Arni Jóhannsson
Kristín Frikriksdóttir
Helgi Einarsson
og aðrir aðstanendur.
futtlan aldarfjórðúmg, eða til árs
ins 1945, að þa-u fluttu hingað
til Reykjavíkur. Þau hjón eign-
uðust 5 miannvænleg börn. Þau
eru þessi, ÖLI búsett í Reykja-
vik: Finmbogi Ingimar Guð-
m-undsson kaupmaður í Fáfni,
kvæntur Sigþrúði Helg-adóttur —
Garðar, fyrrum lögregluþjónn,
kvæntur Bertu Hannesdótt-ur —
tvíburarni-r Sveinn húsgagna-
smíðamieistari, kvæn-bur Berg
þóru Skarphéðimsdóttu-r — og
Margrét, gift Hjálmari Gísla-
syni gam-anleikara, nú kirkju-
verði í Nes-kirkju, — og Magnús
húsateikmari, kvæntur Hall-
veigu _ Han-ne-sdóttur, systur
Bertu. 014 eru bönnin myndar-
legt og geðþekkt fólk, eims og
þau ei-ga kyn til, og eitt er þeim
öllum sameiginliegt einkenmi:
mikil og fögur söngrödd, sem
hefði mátt nægja þeim sumum
hverjum a.m.k. til mieiri frama,
ef mikil rækt hefði verið við
lögð, en margir þefckja þa-u þó
öil sem eiimsöngvara, bæði á
þrengna og víðara sviði, og einn
er ég þeirra, sem oft hafa átt
ánægjustumdir, þegar bræðurn-
ir og stuindum systfcinim öii hafa
tekið lagið. Þarf ekki l-en-gí að
leita til þess að vita, hvaðam
þeim kemur röddin og músik-
hneigðin. Mumu fá-ir hafa lagt
Karlakór Reykjavikur rífle-gri
og betri skerf en þau hjóm,
þar sem bræfSur-nir allir hafa
áruan saman verið þa-r kórféla-g-
ar. Auk barna sinma ólu þau
hjón upp Sigurð Sturliusom
verzlumiarstjóra hjá Kaupfélagi
Suðurnesja í Keflavík, kvæntan
Maríu Pálisdóttur, og litu á hann
sem sitt eigið barn á allam hátt.
Þá ólst og upp hjá þeim hjónum
nú á efri árum þeirra Jóníma
dóttir Garðars, og naut mikils
ástrfikis þeirra. Hún er gift Frið
jóni Ska-rplhéðinissymd, raf-
virkjamieistaira. Fleiri böm
voru á heimili þeirra hjóna
aruim aama-n, Kynsæl verða þau
Jónína og Guðmundur Snorri að
teljast, því að við lót hams voru
afkomendumir orðnir 43: 5 börn,
23 barnabörn og 15 þannabama-
t
Þökkum inmdflieiga auðsýnda
saimúlð ag hiiuibtekíniirugu við
amdilJát og j-airðar-för móður
okfcar og ömmu
Vilborgar Eyjólfsdóttur
Skógargerði 1.
Dætur og bamabörn.
t
Inind.liegar þakkir vottum við
öliium vandamönmum og vin-
um sem sýndu okfcur samúð
og hlýhuig við amdlát og jarð-
arför mammisins míns, föður
aktoar og temigdaföður
Sigurbergs Elíssonar
Hraunteig 7.
Vaidís Bjamadóttir,
börn og tengdabörn.
t
Alúðaidþakkir færum við ÖM-
um þeim er sýndu oktour
saimúð og vimáttu við arndiát
og útför föður ofckar, tengda-
föður og afa
Bjama Gíslasonar
HafnarfirðL
Láms Bjarnason
Anna Teitsdóttir
Gísii Bjamason
Katrin Sigurðardóttir
Jón M. Bjamason
Kristín Amadóttir
og barnaböm.
börn. f þessum hópi kunmi af-
inin og Lan-gafinn vel við sig
eins og að líkum lætur, en hamm
var barngóður m-eð afbrigðum
og þuirfti ekki skyldleitoa tii.
Auk búskaparins í Þv-erdal,
sem Guðmumdur Snorri stu-ndaðd
af svo miklum á’hugia, að hamm
sást varla fyrir á s-tu-ndum, hafði
hamn lengst af m-eð hönd-um fisk-
tnóttöku í Aðalvík fyrir Hi-niar
samiein-uðu ísLenzku verzlanir á
ísafirði. Sininti hanm þe'im trún-
aðarstörfum siem öðrum af mik-
illi árverkni og trúmem-nsku.
Þeg-ar au'k þe-ss bættist við, að
hanm var samtímis einm helzti
rél a gsrr, álam-a ð-ur sveitarinnar,
sat m.a. í flestum ef ekki öllum
nefndum langtímum saman og
var oddviti SLéttulhrepps í 12 ár,
má vera ljóst, að ha®n befir ekki
oft setið auðum höndum. En
þrátt fyrir dugnaðdnm og áfram-
haldið við viminum-a, kum-ni Guð-
rnunduir Sn-orri ma-nna bezt þá
list að sk-emmta sér, þegar um
það var að ræða, og var þá
hrótour alls fagniaðlar, emda róm
aiður gleði- og fjörmiaður. Hjarta
góður og hjálpsamur v-ar hann
og því óvenju virasæll meðal
sveitumga sinria. Þótti jafnian
miikið á vanta, ef Guðmumdur
Snorri var ekiki m-eð; htetja dags-
ins í önn og leik. Ónefnt er þó
það, sem e.t.v. dró fiólk mest að
hon-um, en það hversu sönigvinn
hann var af lifi og sál.
Ég hefi þegar vdtkið nokkuð
að verzlu-niarstörfum Guðim.
Smorra, bæði í æsku og síðar,
en þar er þó enn nokkru við
að bæta. í AðalVík kieypti han-n
ásamt Benedikt M-a'gnússyni frá
Stað fisk tdl harðfisfcverkim-ar
arom sam-a-n fyrir eigim reikm-
lng. Þá v-ar hanm trúnaðarm-að-
ur varðandi ma'tvælaúthlutun
lanid-sstj'ómiar'im-niar eftir stríðsór-
in fyrri, og fórst það verk vel
úr hendi. Lofcs er að geba þess,
að moklkru eftir komiuna til
Reykj-avífcu-r hóf h.anm kaup-
menmsku- vi-ð Bústaðaveg og
nefndi verzLun sín-a „Smorraibúð“
og var hún að ég ætl-a aMlengi
ein-a búðin, er fólk þar um slóð-
ir gat snúið sér til varðandi
brýnustu ma-uðþurftir síniar.
Hvorki var þar hátt til lofits né
víitt til veggja, og engar voru
dýrindis innréttimgar. Samt
lögðu margir þangað leið sima
og þótti bæði go-tt og garmari að
verzla við hinm síglaða og apaug
sarna kaupmann, siem einhvern
veginm hafði persónulegt lag á
því að láta alla vera ánægða.
Þarna verzlaðd svo Guðmumdur
Snorri um 20 ára s-toeið, eða þar
til 1964 eða 65, að hamn varð að
víkja með verzlun sí-n a fyrir
byggingarskipulagi. Þá gerðist
hamn dyravörður, eða „afi“, eirns
og börnin kalla það, við Breið-
holitsskóla, og veit ég fyrir víst,
að þar h-afia ekki vandamál risið
í samskiptum, svo hýr og hlýr í
viðmóti, sem h-a'nm var. Þetta var
hans síðasta s-tarf og miuin ha-nn
hafia unað því vel.
Þótt ég sem immfæddur Aðal-
víkingur og síðar stráklLnigur
vestur í Hnífsdal beyrði sneoima
Guðmundar Snorra í Þverdal get
ið, var það ekki fyrr en fiumdum
okkar bair saimam hér syðra, að
ég ky-mntist honum persón-ulega,
en síðan eru að vísu liðim eim
25 ár. Góðkumndnigi mimm, Ingi-
m-ar sonur hans, var aðalforystu
m-aðu-r Átthagafél-a'gs Sléttu-
hrepps, siem gaf okkur á ári
hverju mörg tækifæri tdl þesis að
hittast bæði á aumri og vetri. í
annan stað jók það ábu-ga m-inm
á kymnum við Guðm. Srnorra, að
hann hafði fram-arlega á ævi
Framhald á bls. 16
Haifið þökk aifliir þeir aem
glöddu mig á átbræðiisiafmaeli
mínu 3. okt. sfiL
Guðmundur Sigurjómsson
Austurgötu 19, Hafnarfirði.