Morgunblaðið - 22.10.1969, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 22.10.1969, Blaðsíða 15
MÖBG-UNBLAÐIÐ, MIÐViKUDAGUR 22. OKTÓBER 1Ö6Ö 15 WILLY Brandt var kjörinn kanslari Sambatndslýðveldis- ins Þýzikalands á fundi Sam- bandsþingsinis í gær. Hann varð þá fyrsti þýzki kansl- arinn úr röðum jaifnaðar- manna í 40 ár og einnig yngsti maðurinn til'þess að taka við kanslaraembættinu í Vestur- ÞýzJkalandi, en Brandt er nú 55 ára. ,,Ég mun aldrei framar verða í fratmboði sem kanisl- araefni fyrir jafnaðanmenn“, var faaft eftiir Brandt eftir þing'kosningarnar 1965. Þessi yfirlýsing var sikiljanleg þá. Jafnaðanmenn höfðiu enn einu sinni beðið lægri hlut fyrir kristilegum demókrötum og munurinn á fylgi flbtókanna var það mikill, að eflaki virtist anna-ð sýnna en að ja'fnaðar- menn biðu önnur fjögur ár í stjórnarandstöðu. Kristilegir demðkratar mynduðu að nýju stjórn með frjálsum demó- krötum. En varla var ár liðið, er stjórnarsamvinna síðast- nefndra tveggja floklka fór út um þúfur og komið var á fót samsteypustjórn kristilegra demóikrata og jafnaðanmanna, þar sem Willly Brandt tó(k við embætti utanrí'kisráðfaerra. — Kurt Georg Kiesinger tók við af Ludwig Enhard sem kansl- ari og meginvefakefni nýju stjómarinnar var að ráða bót á efnahagsikreppu, sem virti'st vera að koma upp í landinu. Jafnaðarmönnum var fengið mjög mikilvægt hlutverk í því við þann vanda, er Karl Schiller var gerður að efna- hagsmálaráðherra. Á þeim tíma, sem liðinn er síðan, breyttist ástandið mjög til batnaðar í landinu á þessu syiði, og V-Þýzkaland varð að nýju efnaihagslega öflug- asta land Vestur-Evrópu. Þá aflaði Brandt sér virðingar, sem utanrilkisráðherra. Hann bar fram nýjar tillögur í utan ríkisimálum, sem fólu einkum í sér að draga úr spennunni við ríki Austur-Evróptu. Þegar dagur uppgjörsins rann upp og þingkosningar fóm fram að nýju 28. sept. sl. kom í ljós, að kjósendur faöfðu veitt jafn aðanmöninum undir foryistu WiHy Brandts blessun sína. Flloklkurinn vann mjög á og varð nú þess megnugur að talka við stjórnanforystunni, að vísu ðkfci einn heldur í samvinnu við frjálsa demó- krata. Uppthaflegt nafn Willy Brandts er Herbert Ernst Karl Fralhm. Hann er ósfcilgetinn, somur búðarstúiku í Lubeck og töfc í fynstu upp nafnið Willy Brandt sem dulnetfni, þegar nasistar voru að hefj- ast til valda í Þýztkalandi og hann tók upp baráttu gegn þeim. Skrifaði faann þá marg- air greinar í blöð jafmaðar- manna, og notaði þá jafnan nafnið Willly Brandt sem faöf- undarfaeiti. Willy Brandt hetfur verið mjög tengdur Nonðurlöndum á ævi sinni. Því valda ástæð- ur, sem eru að hluta persónu legar en að nokkru landfræði legar. Þegar faamn var 17 ára og í þann veginn að ljúka Skólagöngu, tófc hann þátt í átölkum milli æslkumanna úr faópi naziista og jatfnaðar- manna í faeiimaborg sinni Lú- beck, sem stendur við Eystra- salt gegnt Dainmöriku. Þetta at vilk og önnur „uppreisnarstarf semi“ af hálfu Brandts gleymd ist ekki. Þremur árum síðar, þegar nasistar tóku öll völd í Þýzkalandi, fékk Brandt að vörun, um að nafnið Herbert Frafam stæði ofarlega á lista Gestapo í borginni. Tveimur dögum eftir að Hitler hafði komizt til valda (í janúar 1933), var dr. Júlí- us Leber, vinur Brandts og samistarfsimaður (Brandt hafði stanfað við blað, sem Leber var útgefandi að), handtelkinn af nasistum. Hálfum mánuði síðar skipulagði Brandt klukkustundar verlkfall í öll- uim verksimiðjum í Lúbeck í mótmælasfcyni, þar sem þess var krafizt, að Leber yrði lát- inn laus. Á þamn hátt jók Brandt enn á hættuna á refsi- aðgerðum af hálfu Gestapo. Eftir brtuna rífcisþingsihúss ins í næsta mánuði á eftir, klæddist Bramdt duliargervi, ekki veigamiklu að vísu, og hélt tifl. Dnesden, þar isiem jiafn aðairmiaininiafílokkiuriinin héllt fllókkislþiiug. Þar var ákveðið, að áiróðursmaðiurinin Herbert Ermlsit Kanl Fraíhim ypði að favenfa oig í faamis stað kæmi Willy Brandlt, er sæi ásamt fileirum um áiróðuirsisitanfsiemi „ueðainj'arðar" fyirir íllofcfciinn. Á síðari áiruim, er B'Tiaindt vair giagnirýndiuir fyrir að taika ekiki upp aifitur Jþýzlka niaifn- ið“ siitt, var hainn vamur að svara: „Allllt í ilífii mímiu, sem er þesis virði að niefinia það, heifiur orðið í Mffi Willy Brainidts en eklki Herbert Fralhmis11. Þar aem atðaiistöðvar jiatfn- aðarmannaifilakksiinis vonu í Berién og því beinilíniiis undir augum Geötapo, var ákveðið að koma upp bækiistöðivum fiiokksiinis erlemdds, þaðam sem uinmt væmi að vimrua með árangri gegn veldi nasista. í marz 1933 var Bmamidlt þvi vafllimm till þess að taikaisit á henidiur þá faættuiflarð að kom- ast á bát fná Þýzkalamdi til Danimiertour (tiilraun, sem garð faafði verið áðiur í sama sfcymi, faaifði enidað með skellfimigiu, er Gestapo kiomist á smioðir um hania). Verkeifai Bnamidts var að kioma upp bækiistöðvum í Osló með aðsitoð niomslkra jiatfn- aðainmiammia. Hommm tókst að komiast til dönisiku eyjiardmmar Lolfliainids mieð tagana og hiaíði þá meðferðiis fötim sem hamm Stóð í, bréfatösfcu mieð tamm- bursta í og miokikinum lieyni- Skjöúium mieð Stainflstfyrirmæl- um. Allir peniimigarmár, sem hainm haifði, niámu um eitt þúsumid M, kr. í 18 ár samtffleytt drtó Bramidt fram lífið sem andnasistískur flóttamaðiur í ýmisum hötfuð- bargum Evrópu og barðist fyr ir méili stetfnu siinmiar á meðal j'afniaðarmammialeiðltaga áillfumm ar. Á þessum tfcraa dvaildiiist hanm ennfaemur m.a. í 5 móm- uði á Spárni í bongaraistyrj- öflldimmd þar sem fréttariitari ýmiissa stoanidimiavískira blaða. Komimiúnistar 'ásöikuiðu hamm þá um að vem „útsandara Franoos“ og „nijóismiaria Gesta- po“. Eftir beiimisistyrjiöldimia var faionium hiinis vegar borið það á brýn í Þýzkalamidi að haifia bairizt mieð alþjóöalið- sveit kommúniiista á Spémi. Þeim ásökunum hetfur hann jatfinian svamað nieitandi, em lýst því yfir, að faamm myndi vem hreyfciinm aif því, eí svo hietfði verið, að hanm faetfði tek ið þátt í bardögium gagn fas- istastjórnininii. Staðreynidim væri þó sú, að hainm betfði ein- unigiis skrifað biaðagireiinar þaðam. Þegar nasistar réðust inn í Noreg, var Brandt enm á ný í hættu. Hann flúði til fjalla ásaimt svo mörgurn öðruim og þegar Gestapo hóf leit að þeim, sem talldir voru hæititu- legir, útveguðu vinir Brandts horuuim nionskam einikiemm'iisbún iinig. Þegar hamm var hamdtek- inm, viáfltust Þjóðverjar á hom- um og hainm var settur í þýzk- ar fiangabúðir sem niorskur stríðsfiangi. Eftir aðeimis 5 vik- ur var hamin „leystiur" úr ruorskia hernium og gait sinúið afltur til Osló rnieð ný sfciilríiki. Að isimirai var hann laiuis úr yf- irvofandi hættu. Hættan jókst þá atftur, þeg- ar Þjóðvarjar tótou að sér stj'óm laindsiinis við hlið norska faisistaflleiðtoganis, V’itodum QuiSliirugs. En Brandlt tókst að forða sér á nýjan leik raeð því að flýja til Svílþjóðar. Er Braindit var komimm tii Stiokk- hóirras var hornum tiflkymmt af hálfu niorstou útlagastjiórmiar- inmiar í Lonidom, :að hanrn væri nú lögiegur niorskur ríkisborg ari og kom miorski rífcisborg- ararétturimm í stað þess þýzika, sem nasistar höfðu raunar lönigu áður svipt hamm. í aug- um masiista var Brandt föður- lanidssvitoarii og hættufleglur miaður. Má telja víst, að hetfði nasistum tekizt að hafa hend- ur í háni faanis, hetfðu dagar hamis þar með veriö fcaidir. Þegar Wiilfly Brarudt varð aft ur þýzikur rtílkiisborgairi efitflr styrjöldina sæt/td faamm fyrst gaiginirýni úr röðum sininia eig- im flolklksmanna vegna fexils hams í styrjöldiminiL Leiðtogar jiaflniaðarmianinia í Bier'Mm, þar sem Bramidt tók sér bólltfésitiu, báru faonium á brýn, að hamn væri ekki mógu „örieilgal)egiur“. Á meðaá þesis, sem þeirn geðj- aðisit ektoi að við faamm, voru vel sniðin skiamdiiniavísk; föt hanis. Jafnvel árið 1955, þagiar síðami eigimlkonia faiamis, Rut, sem er faá Noregi, sait ásamt miammi siinium hið árflega hótf blaðamaininia í Vestur-Berillím, kom fram óámiægja úr röðum fioktosifélagia og eöigiimitoveninia þeinra yfir kflæðnaðd frú Rut, sem er giæsilag kiomia og kflæddist að þessu simmá að- stoormium kjól. Þar við bætfcist, að Bramdt var mifcili stuðniiinigsmiaðiur og sfcjólstæðiinigiur Ermst Reuters, „ioftbriúarlboirgaristjár anis“ faæga í Vestur-Berlín, er einmig faatfði dvaflizt í út- legð á stríðstímuniurn (í Tyrk- landi) og sömuflleiðlils faatfði 'það orð á sér að vera „memm/ta- miaður“, sem ekki var veá þokkað á meðai óbiiflainllegiuistu stuðmiinlgsmiaminia jiaifiniaðar- mianmiafidktosiimis. En Brandt var boðið ör- uggt sæti á Samibamdsþingániu í Boran. Sem þinigtfiuilfltroii firá V-Berilíin faatfði hainm faimis veg- ar ekki atkvæðisrétt á Sam- bandisþimigimiu, en að öðru leyti sama 'rétt og atðæir þiinig- menn. Þetta var einimiitt það sem faainm vildi. Á þemmiam hátt gat faanm fynst giert miafm sitt kunmiugt í spemmlfcu and- rúmsiotfti tvískiptrar Berflím- airborgar, áðiur em faamm faæffi þátbbökiu að marki á stjórm- miálaisiviðiniu í B'omtn. Willy Brandt. — Mynd þessi var tekin í Reykjavík í fyrra, en Brandt sat þá utanríkisráðherrafund Atlantshafsbandalagsins þar. Á mæistu miámiuðum tótost hiorauim að virunia á sitt bamd þá áfariflamianm ininiam flokks- imis í V-Beriím, sem verið böfðu ain/dismiúndir ihomium, með því að bj'óða þeám heiim tiá sín og ryðja úr vegi misiskiln- ingi og ósættá j?fir koraíaks- glasi. Urðu þessi kvöldboð hiams kuran og stóðu stumidium lanigi kvöldis. Gáifiu gárminigarm ir faionium naifiniið „Wiilly Biranidy" vegmia þeirra. Wiflly Bramidt beifur faeldur aldred raeitað því, að sér þættd tooní- ak gott, endia þótit faamm iþyki þar ’h'ófisimiaður einis og í öðru. Siðar, á tírnium tauigaistæiiös þess, er Kriús'jiefif stóð fyrir og leiddi ti'l bygigiinigar Berflímar- múrtsinls 1961, varð Bnandlt að niænri þjóðisiagmiakiemmidri per- sóniu í vifcund sam'bongara simmia sem ainmiaris istaðar. Sá orðstír, sem Bramdit ávamm sér þá, átti faaimiar öðmu þátt í því, að fory'sfcumieinm jiaifmiaðar- mianinia á Sambainidisþimgiiniu í Bonin tóiku það ráð að valja hanm fyrir floklkslieiðtoga í baæiáttunmi við kristifllega demófcrata um kanslaraem- bættið og vöidim í iamidiiruu. Biramidt faatfði komið í stað Ernist Reutems sem aðalllbargar Stj'óri í V-Berflín og hafði þá Stöðu á bemidi í 7 ár. Hvatniimg arræður þær, sem faamm hélt vitou hverj'a til íbúanma í V- BerQlím, urðiu til þess að arfla honum svipaðnar virðimiglar og aðd'áuniar og Reuter faiatfði not ið á tíma loftbrúarimmar til Berllín, er firamtíð himis fajáflsa hfluta Beriin'ar viirtilst í sem miestd hættu. I þeim tvemmium toosnimigum tifl Samibamdisþinigisims, þar sam Brandt faefur verið kansl airaefind jiafinaðanimiainma, hetfur fylgi fiWkkisinis íairið stöðuigt vaxamidi og hlaiu/t filototourimm nú yfiir 14 miitlflj. atkjv’æða. JaÆniaðaiimianmium hetfur hirus vegar ekki tökizt að sigra krilstiílega detmiákrata, sem eru efitiir sem áðiuir stæmsti stjóæm- miálafiloktour iainidsiimis. Bramidt þykir haifia ummið sér virðinig'ar á aflþjóðavett- vamigi sem utamiriífciisróðlherra í samisteypustj’órmiimmi með kriistiflegum áemófcirötum. Bf homium tekist að faalda traiusitiu stj’órmiarsannistanfimiu við frjáflisia demólkmata, mó gera ráð fyrir ,að faann verði kansl ari Vestur-Þýztoalamids mæstu fjiöigiur árán. ★ Rut, toomia Braindlfcs, er sem að firaimain greinir aif ruorsltou bergi brotim. Sem 19 éra Stúflltoa hótf hiún þátttötou í ‘aind spyrmiuhreyfiirngummi í Nomegi og gatf út ieymiiblað, sem bar raafinið H. 7. Húm var faiamdltek in áisamt systur simmi atf Gestapo fyrir að dreifia atfrit- um atf íréttaútsemdimigiuim brezka útvarpsing og fyTir að hjáflpa flóittafólki yfiir iamida- mærijn til Svíþjóðar. Þær systur voru þó iátnar iaiusar og tðkist þeim Skiömimiu síðar að filýjia til Svíþjóðaæ, en miáttu þoila miikiar raurair á leiðirani. Rut gekk í hjómiabamd í Sví- þjóð, en maður hemmiar lézt úr berkflum stuittu ’etftir stríð. Hún fétok þá stamf við blaða- deild norslka sendiráðsins í Stoklkhóflimd oig fcynmtist þá Wi'l'ly .Biraindt, er stairtfiaði þá sem biaðaifiufllltrúi og yfirmiað- ur sænsik- ntorsfcrar frétita- stofu. Þau Rut og Wiflly Brandt gengu í hjónaband 1948. Brandit hatfði, á rraeðam stríiðið stóð yfir, genigið að eiga aiðira norisika komu, Gar- loittu, en hjóiniaibamidi þeirira laiuto með skiflniaðd. Þaiu Rut og Bramidt eiga tvo symi, sem þótt hafa fremiur ódæflir í skoðiunium, eimikuim sá eflldri, Peter. Hatfa þedæ báðdr látið tifl. sím talkia iinnam svo- kaliaðrar ,,Apo“ (Aussenpairfla mentarisicihe Opposiltiion), em það er h'reyfimig róttæltora ægkumiammia, sem er í amidstöðu við níkjiandi þjóðskipuflag og hafur Mao Tse-tiunig og Che Guevara að leiðanljóisium sín- um. Leikur eklki vatfi á, að þeir faatfa vaidið föður siínium erfíðflieilkium elkki hvað sízt fyrir þremur árum, er Peter tók að sér hliutverk í kvik- mynd, sem þóitti mjög amd- þýz'k og síðar, <er faamm var hamidtekinm vegrua þáttfcökiu í stúdentaó'eirðium í Vesfcur- Beriím. B'ramidt hetfur faimis vegar sýn.t siomium símium um- burðairiyndi og getfið það skýrt tiil kyruna, að hainm telji róttæikiar stooðamir þeirra ein- kenmd æskumianinisdinis, sem sé uppreismiargjarm í eðli símiu, en vitkist sáðar og breytist.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.