Morgunblaðið - 04.12.1969, Blaðsíða 18

18
MORG-U'NBLAÐIÐ, FIMMTUDAG-yR 4. DESEMBER 1069
Guðmundur Gíslason
skipasmiður - Minning
HTNN 26. nóvember andaðist
Guðmundur Gíslason stkipasmið-
ur í Landakotsspítala. Ævidagur
hans var orðinn langur, því
hann var fullra 93 ára. Fæddur
var hann að Vatnsleysu í Bisk-
trpstungum 8. apríl 1876. Foreldr
ar Guðmundar voru þau hjónin
Gísli Matthíasison frá Miðfelli í
Hreppum og Þórdís Ámundadótt
ir frá Sandlaök í Eystri-hrepp og
var hann þannig kominn af
hinni þekktu Sandlaskjarætt,
sem margt nýtra manna á kyn
sitt að rekja til víðsvegar um
land.
Guðlmundur var orðinn full-
tíða maður er ég þefckti hann
fjrrst. Oftsinnis kom ég í æslku
til þeirra hjóna með þvi að synir
þeirra voru leikfélagar mínir.
Margrét Gísladóttir kona Guð-
mundar lézt árið 1949, en þau
höfðu þá verið í farsælu hjóna-
bandi frá 15. nóv. 1902.
Guðroundur Gíslason hóif nám
i trésmiði 1896 hjá Steindóri
Jónsisyni í Reykjavík, og lauk
námi 1901 með sveinsprófi í tré-
smíði.
Skömmu síðar, eða 1902, er
Slippurinn hóf startfsemi sína,
hótf hann sitt langa starf þar og
má með sanni segja að hann
heOgaði Slipptfélaginu starfs-
kraifta sína óslitið meðan heilsa
og starfsorlka entust. Vann hann
þar að trésmiði og skipasmíði.
Eftir sjötugt hætti hann þar
etörfum, enda var starfsdagurinn
orðinn langur.
Heilsan þvarr smám sarnan unz
hann varð algerlega rúmtfastur
í nokkur ár.
Með Guðmundi Gíslasyni er
fallinn í valinn síðasti starfistfé-
laginn af hinum eldri starfs-
mönnum Slippfélagsins.
í fyrstu virtist Guðmundur
frekar fáskiptinn og dulur, en
við nánari kynni var hann ræð-
inn og kunni á mörgu góð skil
og munu rnenn þvi betur hatfa
kunnað að meta hann er kynn-
in urðu nánari, enda fyrirgaf
hann okkur íkrökkunum ærsl,
sam oft voru miikii í Vesturbæn-
uim á þekn árum,
Þau hjónin bjuggu allan sinn
búsfeap að Vesturgötu 30, og þar
ólust bömin upp, frú Sesselja,
sesn látin er tfyrir nökkrum ár-
um, frú Þórdís gitft kona hér 1
bæ, og bræðumir, sem fyrr er
minnzt á, Gísli og Haraldur, sem
enn búa í gamla húsinu.
Trauistleiki Guðlmundar birtist
í umhyggju hans fyrir heimili
sínu og fjölskyldu, ágætri eigin-
konu og mannvænlegum dætr-
um og sonum og síðan bama-
börnum. Hafa synimir enft í
ríkum mæli hagleik tföður síns
á hinu verklega sviði, eins og
þeir geta bezt dæmt um er til
þekkja.
Maðurimn mámin og faðdr okk-
ar,
Friðrik Jónsson,
Nesvegi 58,
andiaðist í Lamdspítalanium 3.
desember.
Elín Þorbjamardóttir
og böm.
Guðbjörg Gísladóttir
frá Vestmannaeyjum,
aem andaðist að Hnatfnistu
fcwigiairdiaginin 29. nóvember,
verður jarðisuingin firá Foss-
vegskirkju föstiuidajginn 5. des-
ember ki. 3.
Börnin.
Þökkum iranilegia hlýhug og
samúð okkur aiuðsýnda við
ancQiát og jairðarför kicxnu
minmar og móður,
Árninu Hjálmarsdóttur.
Indriði Friðhjamar,
Eiður Indriðason.
Þegar gamaltl maður kveður,
slitinn af erfiði og reynslu ár-
anna eins og Guðmundur, þrejrtt
ur af ertfiði langrar ævi, virðist
mér góð huggun vera fyrir
etftirfcomendur hans, að hér eru
góðar minningar geymdar.
í dag tfer fram útför Guð-
mundar frá Fríkirkjunni i
Reykjavfk, en það var hans sókn
arkirkja alla tíð.
Niðjar hans biðja honum bless
unar og gamli Vesturbærinn er
orðinn snauðari, er hann í dag
kveður Guðimund Gíslason
hinztu kveðju.
Ragnar Benediktsson.
Rannveig Jónsdóttir
- Minning
Fædd 19. ágúst 1932.
Dáin 8. nóvember 1969.
Þegair mér barst firegmán usm
að þú værir dúim, Ramniveiig mín.
brá mér mjög miikiíð. íjg vissi þó
svo vel, hvemsu mákið þú vamst
veik. Én ég vomaði aMtatf í
lengsbu lög að eátrthivað væiri
hægt að gera og atEt var Mka
gert. En kaMlið kKwn; þú varst
kvödd héðam svo umg. Ég hetfi
Markús ísaksen
- Minning
Fæddnr 10. janúar 1925
Dáinn 27. nóvember 1969
MARKÚS Ísaíksen, Ferjubakka
14 í Reykjavik er látinn. Hann
varð bráðkvaddux 27. nóvember
síðasttiðinn.
Markús var tfæddur ip. janúar
1925 í Tromvík í Tromöfylki i
Noregi, sonur hjónanna Hager-
up ísafcsen og Margrétar Markús
dóttur ísaksen, en hún er ís-
lenzk að ætt, þau búa nú á Ás-
vallagötu 63.
Þau hjón tfluttu til íslands frá
Noregi þegar Markús var 2ja og
hálfs árs. Markús ólst svo upp
hér í Reykjavík. Hann bar
hlýja ást til íslands — ættlands
móður sinnar, þó mun huigur
hans hafa leitað einnig til Nor-
egs — ættlands föður hans.
Markús óx upp með mann-
margri fjölskyldu. Systkini hans
eru:
Óskar kvæntur Margréti Sig-
urðardóttur; Harald, kvæntur
Ingibjörgu Þorgrimsdóttur; Haf-
steinn, kvæntur Hönnu Hannes-
dóttur; Kristinn kvæntur Unni
Þorstednisdóttur; Ester, gift
Bjama Kristjánssyni; Erla, gift
Herbert Henz Steinmann.
Markús vann við algeng störf
á unglingsárunum, en fór ungur
í siglingar, eða 19 ára gamall,
og var í þeim í sex ár. Hann var
á mörgum skipum og fór víða
um heimsins höf og lönd. Hann
var þvi mjög víðförull og hafði
margt séð.
Agnes Theódórsdóttir
Fædd 14. nóv. 1387.
Dáin 27. nóv. 1969.
Kveðja frá Svönu.
Mimramigiaimiair milda siár
mér þær orna lífs á vegi.
Drottinin þernar treigajtár
til hans htverfa Hðiin ár.
Hneilíliir miamninffi feiigðairfár
fólk er kvatt á nótt og degi.
Miaminigamiar mikia sár
mér þær arma lliffc á vogi.
Nú er lirauð þraotin þín
þú emt heil í Drottiins örmium
ellskiu góða aonana mín.
Umdnaibirta við þér skin
berð þú aftur brúðarlin,
burtu leidd frá neyð og hörmum.
Nú er Bmuð þratÁim þín
þú ert heil í Drottins öisimm.
Það er margit sem þa&ka ber,
þú mér beindir réttar leiðir.
Hjartamflieigiar þakkir færum
við ölllium þeim, aem auðsýndu
okíkur samúið og hiliurbtieknimgu
við amdflát og jarðiarför mammis
ins nums og föður okkar,
Gústafs Guðnasonar,
bifreiðarstjóra,
Fossvegi 20, SiglufirðL
Guð btessd ykkur öJL
Jórnnn Frímannsdóttir
og böm.
Ungri hélzt í örmum þér
einkar fcaar því varstu mér.
Ei þig framar augað sér,
eiiífð mót þér tfaðminm bredðir.
Það er mamgt sem þakfca ber
þú mér beimdlir rébtar leiðdr.
Það leynist miaingt er lamigar tniiig
að sieigja
er leggur þú að hiimiins björbu
strömdum
og við sam hérma emnþá edtir
sbönduim
eigum líka seinrna strið að bieyj'a.
Nú kveð ég þig, imeð þökk og
þumguim trega,
En þú ert seed og blessuð edlíf-
F. K.
Eiftir heimkomuna vann hann
við ýms störtf.
Markús kvæntist Hjördísi Jós-
etfsdóttur á páakadag 1959. Þau
eignuðust eina dóttur, sem heit-
ir Margrét Hjördis og er á þriðja
ári. Þær mæðgur syrgja nú ást-
ríkan föður og eigimmann.
Marfcús vamn við margar óllk-
ar starfsgreinar, þvi að hann var
fjöiHhæfurmaður. Hann var glað-
sinna og sfcemmtilegur félagi og
hlýlegur tifl vina sinna. Hann
var óádeilinn og vildi aldrei
hallla á aðra. Hanin var hjálp-
samur við hvem, sem í hlut átti.
Nú fyrir þrem áruim nálega
missti hann heilsuna og var lang
dvölum á sjúkrahúsum, en nú
síðast á Vífilsstöðum, er hann
lézt.
Ég votta konu hans og dóttur,
foreldrum og systlkinuim og öðr-
uim ættingjum og vinum, samúð
mína og bið Guð að blesisa hinn
framfliðna.
1. desember 1969.
Lárus Salómonsson.
ekki þekkt koiniu gvo Mifisiglaða og
lébba í Jumd siem þig.
Ég þakka þér fyrir góiða kyran-
iingiu. Ég votba rraanni þdraum og
börmum mitna dýpstiu samúð, og
ég vedt, að mininiingin um þig
verður þeim gleMá og hiuggiun í
hainmi sámusn.
Þú áttár stúJku og uinigian sveán
og aMt þiibt láf var hieligað þeim.
Þú loöfllliuð vaæst alð fcveðja otf
tfljótt,
nú fcomin er þín Jainga nótt.
Þú áttir lueimiffi og mamin,
nú eimin og hljóðúr syrgár hann,
en samt er ljós sem lýsir þekn
Mf og diaiuði er leiðin hiedm.
Þú áittir von í hjarta þér
það er nú eifist í hiugia mér.
Þú bainst rraeð þér þá birtu og trú
siem bezta mámming á ég miú.
Þú áttir móðúr, hún mjög er
sjúk,
það niæðdr um marga Mfisiras fjúk.
Hvað er það sem igietfur grið
og græðir jiífisiins erfiðið.
Vom um lítf, þalð var mám trú,
ég stoil það ekkd að dæir þú.
Nú honfli ég út í húmið fcalt
og hugsa um hvað afllt er valt.
Ég iglenig að ginötf og giræit,
en hvað þýðdr það?
Ég gemig að gröf og Jæt
þar lítið HLjuþlað.
Húmið færist ytfir
hmága iiaiutf tii mofldiar.
Þú varst veik og þnedtt
fiarin guðls á friðiairveig
því fær enigimn bneytt
Kunningjakona.
SVAR MITT njj
EFTIR BILLY GRAHAM

ui au ndupd uiuu,
sem okkur vanhagar um, eða eigrun við að gleyma öllu því,
sem tilheyrir þessum heimi?
HAGSÝNI er dyggð, og Biblían hvetur til herrnar: „Dýr-
mætur fjársjóður og olía eru í heimkynnum hins vitra,
en heimskur maður sólundar því“. (Orðskv. 21,20).
Margt ungt fólk nú á dogum er að sökkva í skuldum,
af því að það kaupir allt, sem það girnist, án þess að
hugsa um þær kvaðir, 9em það tekur á sig um leið. Mörg
heimili leysast upp vegna vöntunar á hagsýni, og margur
hjónaskilnaðurinn á rót sína að rekja til óvits og eyðsiu-
semi í fjármálum.
Biblían gerir hvort tveggja að vara okkur við ágimd
og eigingimi og hvetja okkur til hófsemi og hagsýni.
Jafnvel Jesús sagði við lærisveina sína, þegar hann hafði
mettað mannfjöldann: „Takið saman brauðbrotin, sem
afgangs em, svo að ekkert fari til spillis“. Þó að Drottinn
hefði mátt til þess að skapa, lifði hann sjálfur í hófsemi
og án alls munaðar.
John Wesley hafði þrjár reglur um peninga. Hann
sagði: „Græddu eins mikið og þu getur. Eigðu eins mikið
og þú getur. Gefðu eins mikið og þú getur“. Flest útveg-
um við okkur allt, sem við getum, eyðum því, sem við
getum og fáum að láni eins og við getum, en gefum
Drottni lítið.
Kæra fjölskylda og vimár.
Þakfca hjartanflieigia góðar gjatf-
ir og vmarþefl á 75 ária atfmæi-
isdegimuim 28. oóvemibar.
Megi geisJadýrS Betleflueim-
stjörraunmiar ljóoraa á Mtfsbnaiut
ykfcar aJflra.
Guðrún Eiríksdóttir,
Linnetsstíg 6, Hafnarfirði.
HjartamJlaga þaídtoa ég öfliliuim
viniuim og vairadiairniöniniumi, sem
gJöddiu miig rrueð gjétfuim,
blóimium og heáJJaóisfcaistoeytum
á atfmiæfliisdiaglknm minm 27.
fyrra miámialðar.
Guð bJessá yfldtouir öflfl.
Kristín J. Guðmundsdóttir.