Morgunblaðið - 30.04.1970, Side 24

24
MORGUMBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. APRÉL 1070
GECRGES SIMENON:
EINKENNILEGUR
ARFUR
þegar þér farið héðan, spurði
Gilles og lét sem honum brygði
ekkert.
— I>að veit ég ekki enn.
Gilles sá strax, að hann var að
ljúga og gefck fastar á hann.
— Einmitt? Með konu og
barnahóp á framfæri hafið þér
varla getað lagt mlkið til hliðar.
— Ég fæ áreiðanlega atvinnu.
125 g smjör
2 msk. tómatkraftur
(helzt ósætur)
1 tsk. klippt steinselja
HræriS smjör, tómat og stein-
selju saman og berið meS
steiktum og soðnum fiskrétt-
um.
Hrært smjör meS mismunandi 5
bragSefnum gerir matinn fjöl- jL
breyttari, fyflri og bragðbetri. 1
— Með öðrum orðuim, þér eruð
þegar búinn að fá hana, er það
efcki?
— Jæja, . . . það er að segja. .
. . .Hálft í hvo'ru
— Hjá hverjum?
Þeir stóðu enn í skuggaiegri
byggingunni Poineau sneri sér
til dyranna og sagði í hálfum
hljóðum:
— Hjá hr. Babin. . Ég hef allt
af vitað, að hann mundi taka við
mér og láta mig annast útskip-
unina hjá sér.
— Hvenær hittuð þár hann
seinast?
Þegar svona beint var spurt,
gat Poineau ekki lengur svarað
með neinum hálfyrðum:
— í gær.
— í vinnutímanum?
— Ég var efcki frá nema stund
arfjórðung.
— Hringdi hann yður upp?
— Hann bað mig bara að líta
inn í Bar Lorrain og ég skrapp
þangað. Hann gaf mér í skyn. .
— Eruð þér einn í þann veg-
inn að fara?
Nú náðu vandræði verkstjór-
ans hámarki.
— Mig grunar, að viðgerða-
mennirnir, sem hafa verið hér
lengst, komi með mér tiil Babin.
Eins og þér skiljið og nú er
ástatt, þá er það svo, að menn-
imiir, sem hafa unnið lengst hjá
hr. Octave. . .
En Gilles tók fram í fyrir hon-
um, snöggt.
— Jæja, allt í lagi, hr. Poineau.
Ég skal segja honum tengdaföð-
ur mínum af þessu.
— Ég býst við, að hann hafi
grun um það.
— Kaupið yðar verður gert
upp í kvöild.
Ésprit Lepart hafði verið að
horfa á þá úr skrifstofunni sinni,
sem var aðeins aðs'kiilin með gler
vegg. Þegar Gilies kom inn til
hans, stóð þann upp, vandræða
legur.
— Hvernig ætlið þér að fara
að þessu, hr. Gilles?
— Heldurðu, að þú gætir tek-
FÓÐUR
fóórió sem bœndur treysta
HESTAMENN!
FRANSKIR
FéÐURHAFRAR
• 50 KG SEKKUR KR: 426 —
M.R. HESTA-
FÓÐUR
• 40 KG SEKKUR/MJÖL KR 304 —
• 40 KG SEKKUR/KÖGGLAR KR: 314,—
fóSur
grasfrœ
gir3ing(irefni
MJÓLKURFÉLAG
REYKJAVÍKUR
Símar: 11125 11130
{
ið við af Foineau? Að minnsta
fcosti í biili?
— Ég skal gera hvað ég get.
En ég er bara hræddur um, að
efcki sé mikið tillit tekið til mín
hérna. . . En ef það er bara í
bili, þá. . .
— Láttu alla fara, sem það
vilja. . Ég ætla efcki að fara að
halda aftur af þeim Og hafðu
kaupið þeirra tilbúið. En segðu
mér: hafa þeir nokfcuð taiað við
þig? Þú veizt, hverja ég á við.
Lepart skildi til fullnustu
við, hvern var átt, og kinkaði
fcolli.
— Babin?
— Nei. Þú veizt, að konan min
hefur dálítinn saumaskap fyrir
nokkrar frúrnar hérna. Það var
frú Plantel, sem lét orð failla.
— Hvenær?
— Fyrir viku.
Með öðrum orðum fyrir brúð-
feaupið. Svo að þeir höfðu þá
reynt að fá Esprit Lepart á siltt
band, en hann hafði ekfci nefnt
það einu orði við neinn.
— Gilles greip hönd hans og
kreisti hana.
— Þafcka þér fyrir.
í meira en tíu mínútur stóð
hann í dyrunum á gömlu kirkj-
unni og horfði á regnið og velti
því fyrir sér, hvað Colettehefði
getað verið að vilja að fara út
svona snemma.
Svo andvarpaði hann og gefck
heim á leið. Þar var Alice í
morgunsilopp og með fallega il-
XXXV
sfcó á fótunum berum. Hún sat á
borðshorninu í eldhúsinu, þar
sem stúlkan var að afhýða græn
meti. Báðar voru hlæjandi og
honum var forvitni að vita, að
hverju þær hefðu getað verið að
hlæja.
— Ert þetta þú, Gililes? Ég er
að koma. Ég var rétt að segja
fyrir um matinn.
Þegar Gilles kom í búðina
klukkan hálfþrjú, varð hann
hissa er hann fann ekki Gerard-
ine frænku í litlu skrifstofunni,
þar sem hún var annars venju-
lega allan daginn. Aftur á móti
vair Bob þarna, að tala við mann
með skipstjórahúfu, Bob, sem
annars kom helzt efeki nærri
verzluninni.
— Er Gerardine frænka
hérna?
— Hún bíðUr þín uppi.
Hann gekk upp skrúfustigan.n
sem lá upp úr búðinni. Á stiga-
gatinu var myrkur. En svo opn-
uðust dyr og rödd kallaði:
— Er þetta Gilles? Komdu
inn.
Hann gekk inn í setustofuna
og varð ekkert hissa, þegar hr.
Plantel var þar fyrir. Þveginn
og strokinn sem endranær, rétt)
útgerðarmaðurinn út höndina,
kæruileysislega, án þess að
standa upp úr hægindastódnum,
sem hann sat í.
— Seztu niður, ungi vinur.
Það varð andartaks þögn, sem
Gerardine rauf síðan og sagði:
— Fáðu mér fraikkann þinn,
Gilles. Hann er rennvotur.
Þau Plantel litu hvort á ann-
að. Plantel stakk vindlinum sín
um í rafmunnstykki, dustaði af
sér ösfcu, sem hafði dottið á vest
— Er þetta morgunmaturinn? Hvað þá um hádegismatinn?
ið hans, krosslagði fæturna og
hóf síðan máls:
— Mér þykir leitt að þurfa að
segja þér það, að úrskurður um
uppgröft féil í morgun. Hann
Octave, frændi þinn. . .
Gilles leit beint framan í hann.
Það var slæm birta þarna inni
og regnið heyrðist bylja á járn
þakinu.
— Haldið þér, að honum hafi
verið byrlað eitur, hr. Plantel?
Það kom dálítið á útgerðar-
manninn við svona beina spurn-
ingu.
— Það er ekki mitt að segja
neitt álit á þeirri spurningu. Það
eina, sem ég veit er það, að
frændi þinn sýndi okkur
frænku þinni visst traust, og
oklkur heáuir undanfairið veitzt
erfitt að verða við því trausti,
sökum samvinnutregðu þinnar.
— Þú verður að viðurkenna,
Gilles,' að þú hefur ekkert gert
til þess að. . . tók Gerardine
fram í.
En bending frá Plantel þagg-
aði niður í henni.
— Octave Mauvoisin, vinur
minn, vissi áreiðanlega, hvað
hann var að gera, þegar hann
samdi þessa erfðaskrá. Þessi eitr
un á frú Sauvaget hefur æst
Upp almenningsálitið og vakið
nýjar grundsemdir. Fólki hlýtur
að detta í hug, hvort maður,
sem byrlar konunni sinni eitur,
hefði ekki líka getað eitrað fyr-
ir eigiinmainin frillu sininar. Og
eins og málin nú standa, getur
ekkert dregið úr þeim grunsemd
um.
— Nema sannleikurinn svar-
aði Gilles.
Plantel yppti ofurlítið öxlum.
Síðan hélt hann áfram:
— Það er ekkert til, sem heit-
ir allur sannleikurinn, en hins
vegar eins margar útgáfur af
honum og menn kæra sig um að
sjóða saman. Sjáðu nú til, ungi
maður. Þú vildir gifta þig og eng
inn gat neinu tauti við þig kom-
ið. Þú hefur lítilsvirt vinóttu
frænku þinnar, og hver er nú
útkoman? f gær fóru ýmsir af
elztu starfsmönnum þínum yfir
til Babins og sögðu honum, að
þeir þyldu ekki lengur við í
þjónustu þinni.
— Það var hann, sem sendi eft
ir þeim. Hann hringdi til Poin
au.
Plantel lét sem hann heyrði
þetta ekki.
— Þú ert ungur. Þú þekkir
heiminn ekki nokkum skapaðan
hlut og því síður viðskiptamálin.
Fáfræði er hægt að fyrirgefa —
að vissu marki. En að ganga svo
langt að heimsækja Sauvaget
lækni, eftir að konan hans er
dáin, og láta hana frænku þína
bíða í knæpu á næstu grösum!
Annað eins fréttist. Það er hvísl
að og síðan endurtekið upphátt,
og getur að lokum hæglega
komizt í blöðin. Hamingjan ein
má vita, hversu langt baktal get
ur komizt, þegar það er komið
af stað á annað borð. Fólk er
þegar farið að tala um „Mauvois
in-hneykslið“. Naflaus bréf ber
ast á hverjum degi. Og svo kem-
ur skipunin um uppgröft á hon-
Hrúturinn, 21. marz — 19. april. I
Láttu eins lítið yfir viðskiptum þínum, og hægt er.
Nautið, 20. apríi — 20. maí. /
Vertu ánægður með það, scm þú hefur áunnið í vikunni. 1
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Gerðu þér ekki í hugariund, að neitt, sem er að gerast, hafi var-
anleg áhrif.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Bréfaskriftir eru mjög mikils virði í dag. i
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst. /
Nú ber á einhverri óánægju varðandi heimilislíf og lífskjör. 1
Meyjan, 23. ág:úst — 22. september. \
Hvíldu þig, borðaðu léttmeti eða fastaðu, hvort sem hentar þér 1
betur. Snúðu þér fyrir alvöru að andans málefnum.
Vogin, 23. september — 22. október.
Hcimilislífið er fjörugra, en ætti ekki að stjórnast af neinu einu 1
áhugamáli. t
Sporðdrekinn, 23. októb-er — 21. nóvember.
Það eina sem máli skiptir í svipinn, er að fara varlcga mcð fé.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Notastu við það, sem þú hefur handbært í stað þess, að sanka
óþarflega að þér.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Það tekur því ekki að láta undan óþolinmæðinni, þótt aðrir séu
ófullkomnir. Gefðu þeim líka tækifæri.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Ef þú situr á þér, gerir þú meira gagn en þig grunar.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Gerðu alls engin viðskipti í dag.