Morgunblaðið - 28.06.1970, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐEÐ, SUNNUDAGUR 28. JÚNÍ 1070
Sverrir Jóhannesson
MÁNUDAGINN 22. júni 1970
lézt í Borgarsj úk,rahúsinru í
Reykjavík Sverrir JóhaTinjeSEson
hú sgagmaamíðameistari.
Sverrir var fæddur í Stykkis-
hólnæi 1. aept. 1912 og ólst þair
upp h.já foreidrurn sínjum til 18
ára alduirs, þeim Guðtojörgu
Jónsdöttur og Jótharmiesi Ekuars-
syni. Áttu þau 13 börn og var
Svejrrír n.æst ynigsfcuir í þeim
stúra systkinialhópi, en af þeim
eru nú 5 etftir á lífi. Á þessu
æslkuihjeimili Sverris mun oft
hatfa vefrið glatt á hjalla eiras og
títt er í stórum sysitlkiniahópi, ojg
þar mun harun hafa vamizt á, að
tafca fu'llt tillit til amnarra, og
vanizt á að fraim'kvaema hvert
það verit fljótt og vel er honum
vasr falið að leysa af hendi.
Sverrir var lagtækur og lið-
taekur til flestra hluta, en huig-
urinin 'hnjeigðist helzt að smíðum
svo að árið 1930 þá 18 ána flutt-
ist hainn ti.1 Reykjavíkur, og fór
að Isera húsgagnasmíði, en því
mámi l'aufc hamn 1934. í»á réðst.
hann til Kristjáns Siggeirssonar,
og vamn hann þar i 20 ár. Því
naest vaimn hanm hjá Gamla
Kompaníiniu í 8 ár siem verfc-
stjóri. En síðustu árin vanm hamin
hjá umdirrituðum þanigað til
daginn sem hann var fluttur á
sjúbrahús, en þar lá hamn í 2
mániuði, em þá kvaddi þessi mæti
maður þetta 'jarðruesika líf sáttuæ
við guð og merm.
Árið 1939 hinm 7. október
kvæntist hann eftirlifamidi komiu
sinni, frú Aðalheiði Siggeírs-
dóttur, og áttu þau yndislegt
heimili að Silfurteigi 1 hér í
bomg. Eignuðust þau 3 mannvæn-
t
Móðir ofcfciar, tengdamóðir og
airrumia,
Guðrún Hólmfríður
Andersen,
lézt að kvöldi hiins 25. þ.m.
að heimili sínu Víðimel 51.
Fyrir hönd vamdamanna.
Sigríður Þ. Viggósdóttir.
t
Eiginkonia mín og móðir
olkibar,
Jórunn Guðmundsdóttir
lézt 25. þ. m.
Guðjón Hafliðason
Rósa Magnúsdóttir
Jón Magnússon
Einar Magnússon.
t
Faðir oikkar,
Halldór Eiríksson,
amdiaðisit á Fjórðumigsisjúkra-
húsfcuu á Atoureyri föstudag-
inn 26. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hannes Halldórsson
Geir Halldórsson.
t
Faðir okfcar,
Jón Marteinsson,
frá Fossi,
andahist að Ellihefcnilinu
Grund 25. júmí.
Börnin.
teg börm: Sigigeir, fkugvélstjóra
hjá Lotftleiðiuim kvænitur Elímu
Sigurþórsdóttuir, Öniniu gjaldfcema
hjá Steypustöðinn.i og Jón Þór,
nemamidia í 5. befek Menmtasfcóla
Reykjavikuir. Svo áttu þaiu 3
barnaböim sem voru sérlega
hænd að atfa sínurn, og mikil var
sú gleði hjá honiuan, er hamm
mimrutist á heimili sitt og bairma-
börmin og oft mum huigur hams
hafa dvalið hjá litla niatfna hame
em þeir voru sértega sammrým'dir
ag mátbu vart hvor af öðrum
sjá.
Svemri hatfði mikinm áhuiga á
íþróttum, ag gsfek hanm umigur
í Knattspymutfélag Reyfcjavíkur.
Haœrn keppti í víðavangshlaupi
í mörg ár og vamm marga sigra
og var hamm léttue og glaður yfir
því. Einmig hatfði hamn mikimm
áhuiga á knattspymu og var
hamm í öllu þessu af lífi oig sál.
HugUir Sverris hneigðist einmág
að söng og var hamm í kariakór
Iðmaðarmammia og kirkjufcór
Lauigamesfcirfcju í mörg ár.
Sverrir var mjög l'éttur í lumd,
var síglaður og hvikuæ maður,
afbutrðiaduigtegur og kotn miklu
í verk. Svo áhugasatmur var
haran að hverju sem hanm gefck,
að hamm ætlaði sér nauim'aist af,
og það var eimis og hamm gæti
alltaf bætt á sig veriketfnum, allt
var sjálfsaigt að afgmeiða, fljótt
og vel.
24. apríl í vor, en það var á
föstudeigi, kom óvæmt verketfni
sem þuirtfti að leysa í smiatri og
bað ég Sverri um að vimmia við
það á lauigardagiran ásamt öðrum
manmi.
„Já, já, alveg sjálfsagt" var
t
Eiginmaiður mim,n faðir, som-
ur, bróðir og afi,
Þorleifur Jónsson,
Ljósheimum 20,
er lézt 21. þ. m. verður jarð-
sunigiran þriðjud. 30. júhi kl.
1,30 frá Foss'votgsikirkju.
Hulda Hannesdóttir
Jóna Sigríður Þorleifsdóttir
Hanna Steinunn Þorleifsd.
Pétur Þorleifsson
Helga Hrönn Þorleifsdóttir
Gunnar Þorri Þorleifsson
Jón Gunnarsson
Sigurveig Jónsdóttir
Kristmann Jónsson
Halldór Geir Lúðvíksson.
t
Sormir miran og fósturfaðir,
Jóhann Filippusson,
verður jarðsumiginm frá Foss-
vogskirkju mániudaginn 30.
júmí kl. 3 e. h.
Fyrir hömd áðistamdiemida.
Filippus Amundason
Birgir AðalsteinsSon.
t
Útför eigjnrr.anns míns og
föður okkar,
Sverris Jóhannessonar,
húsgagnasmiðs, Silfurteig 1,
fer fram frá Fossvogs’'irkju
mánudaginn 29. júní n. k. kl.
13.30. Blóm vinsamlega afbeð-
in, en þeim sem vildu minm-
ast hans er bemt á líknar-
stofnanir.
Aðalheiður Siggeirsdóttir
og böm.
svarið. Þeir urarau þetta verk á
l'au'gardaginn, em kl. 3 á summu-
dag var hanm komimm iran á
sjúkiraihús, haldinm óiæ'kraamdi
sjúkdómi sem haran var búimm
að ganga með raokkuim tímia, en
áldrei var kvairtað.
Þau orð voru höfð etftfc þeim
læbnii er hjálpaði honum mest,
að hamm hefði verið sérstaklega
duglegur og aldrei kvartað í
þessuim erfiðu veikindum aínum.
Heimlþráin var mikil og áhutg-
inm á að koimast til startfa á
ný, til að viraraa í hagimm fyrir
ástvinina sem heimia biðu
milli voniar og ótta.
En kl. 6.00 að morigmi hinn 22.
júmí kvaddi þessi góði maðiur
þenraam heim, þafcklllátur fyrir allt
og hið góða sem lífið hafði veitt
honum. Og 29. júraí kl. 1,30 e.h.
verður haran j arðsettur frá
PossvoigSkirfcju,
Við vinraufélagairmir munum
sakraa þín úr hópnum Sverrfc, og
rraumuim ávallt miranast þín með
virðiragu og þökk.
Við hjónin og vinnufélaigar
þínir senidum koniu þirani, börm-
t
Eigimmiaður miimm, faðir okk-
ar, teragdafiaðir og afi,
Ólafur Ágóst
Guðmundsson,
skósmíðameistari,
Grettisgötu 70,
verður jarðsiumginm frá Foss-
vogskirkju þriðjudiaginn 30.
júraí kl. 3 e.h.
Jónína Þoriáksdóttir
Erla Ólafsdóttir
Sigurbjörg Jónsdóttir
Guðmundur Ólafsson
Helgi Einarsson
og bamaböm.
t
Inniilegt þakklæti fyrir auð-
sýnda vimáttu og siaimúð við
aradlát og jiarðarför siomar okk-
ar, stjúpsomar og bróður,
Reynis Th. Cortes,
stud. arch.
Ámý Amadóttir
Kristján Bjamason
Sigrún Cortes
Thor E. Cortes.
um og barmiaibörraum obkar inmi-
legustu samúðarfcveðjur.
Kæri viraux!
Far þú í friði, frið'uir guðls þig
blessi, hafðu þöklk fyrir liðtna
tíð.
Kristinn Sveinsson.
GÓÐUR er hver giemigimra, er
mællt og átt við, að keppzt sé við
að lofa lábnia og það j'atfmivel,
þótt verðleikar séu elkki á margö
fiska.
Bldki er það ætlunin með
þessum fáu og fátæfctegu orðum
að fara að hefja totfsömg um
Sverri heitiran Jáhiamiraession og
verððleika hanis uimÆram það, gem
skjaMest er, heldur viljum við
í stjórm KR mú, þegar hamn er
allkú-, tflytja þökfc þeiirri forsjóm,
sem gaf félagi oklkar Sverri á
síiraum tíma.
Sverrir Jóharaníessan tók umg-
ur ástfóstri við iþróttir, og hanm
var tvímælalauist í alllfremistu röð
íslienzfcina hlaupara á árumum
fyrir heimsstyrjöldina sáðari —
áruiraum, sem kierand voru við
kreppu og nteyð.
Þegar Sverrir var í Iðmskóliam-
um í Reykjavíik til uradiribúnings
ævistairfi símu, tók hairan tvívegis
þátt í Skólahlaupinu, víðavamgs-
hlaupi sfcóliaisveima^ og hamm bar
sigur úr býtum í bæði ákiptin.
F. 7. jan. 1910. D. 20. júní 1970.
DAUÐSFÖLLIN gera ekki boð
á umdam sér. Og á srtumdium
fcomia amdlártsfréttir yfir manm
efcus og reiðarslaig. Þær míiirana
óþægitoga á það hve skiammt er
á milli lífs og daiulða og eragimm
getur séð síraa lífsbraut fyrir,
þótt líkamtog heilsa virðdst þá
stuindiiraa vera í bezt lagi.
Ýmsar svipmyndir frá liðiraum
áruim liðu örhratt í gegnum hug
mér, er ég frétti lát Jóhanns
Filippuissomar, viraar míras um
áratuiga sbeið. Um kvöldáð þann
10. þ. m. heimeótti hamm mig á
vfcunuistað og hinfcraðd við með-
am ég var að búa mág til heim-
ferðar eftir vimmudag. Síðam ók
ég horaum hiefcn á Hverfisgötu
85, eins og svo oft áður, em það
var í leiðinni fyrir rraiig. Við
spjölluiðum run alla hieima og
geiima eiimis og eiradrainœr. Jóhainm
var hresis og kiáitiur að vanda og
hlakfcaði tíl þass að hefja aftur
Schannongs minnisvaröar
Biðjið um ókeypis verðskrá.
Ö Farimagsgade 42
Köbenhavn Ö
Seiraraa árið, 1934, varð hanm
ÍSliarndsmeistaini í 5000 m hifaiupi
í fyrsta siiran, árið etftir varð hamm
íslaradsmieistari í 1500 m hlaupi,
árið 1936 aftur í 5000 m hlaupi,
og tofcs árið 1938 og niáði þó
sínium bezrta áramgri, 4:19,2 míra.
í 1500 m hlaúpi og 16:34,4 mdm. í
5000 m felaiupi, árangri, sem
nægja muiradi til verðfauma á
f rj áligíþróttaimótuim hértendis í
dag.
Þá sigraði Sverrir í ViðavamlgB
hlaupi ÍR á sumardiaginm fyrsta
fjögUT ár í röð, 1936—1939.
Hlaupastíll Sverris var sér-
kienmilegur, kröftuigur, em þó
léttur, og hann var fuirðu skref-
laragiuir af ebki 'hærri marani að
vera.
Lumdin var, eiras og hlaupa-
stílliran, létt, og hamn átti ekki
til vol eða víi, þótt ekki væru
aðstæðiur til íþrótta upp á það
bezta á þes'sum árutrn. Hanm var
þess vegna góður félagi. Það statf-
aði frá hotnum þessi Mýja, sem
bætir þá, sem umlgangast slífca
mieran. Hann var efcfci aðeins af-
refcsmaður, hann var sairanur
íþróttamaður.
Fyrir þetta taer okfciur að
þafcfea, em jafintframt færum við
ölllum hans raáruuistu dýpstu
samúð okkar við frátfal/l hams.
störtf letftir lamigt verfcfiall. Um
ruóttimia lézt hamni’ í svefni.
Það má sagja að þetta hafi
verið áfcjósairategur daiuðdiaigi fyr-
ir sítovifcan atfeiafniamienm ednis pg
Jóhamin var. Ein við vfcuir hams
feiefðum óstea® þess að mega
nijóta hams agn lemigur. Jóharan
var svo miemmistour og iirandtegur
vim/ur viraa siiiniraa, jiaifiniam gla'ður
oig reiifur á feverju seim getok,
sj'aldam ráðalauis. Jóhanm vamdiat
sniemimia allri viranu og stundaði
ýmiis störf, fairmiemmisltou, síldvieið-
ar, sftörf í vél á slkiipi eða
toaminigki miatreóðsluistarf á tog-
ara eða báti. Allt virtist lieilka í
höradium hams. Jófeemm taldi siig
sjéilfam í vertoaimiammaistiétit, og má
það til siamms veglar færa. Hann
var aðabmaður í vertoarraamna-
stétt.
Það yrði aðeimis stikliað á
stóru, etf rekja ætti viðkynmiingu
Okftoar Jófeamos, sem staðffiS hafði
í 35 ár eða þaæ um bil, em of
pensómiuleigt til að tooma öðrum
við. Erada eáiga þesisi kveðjuorð
mín heldur efcki erimdi til ann-
arna en þeirra, sem þakfctu Jó-
bamm. Honum verður varla lýst
svo að gla/gmi toomi, miemia í löragu
mláli. Hanm var litrítour, sér-
toeranátegiur persóniuleiki, sem
tengi verður safcniað af þeim,
sem þekktu hamm bezt. Jófeamm
var af þeirri marunigerð, sem ekki
vildi vamm sitt vita. Vildi æv-
imlega skila h'Verju starfi eims
vel og framast var uminit, og þá
um ledð að vera ófe'áður og sjálf-
um sér nógur. Hamm gaf sér þó
alltatf við og við tórn til þess að
gera isér diagamum og veitti þá
af rauism. Em í eðli sínu var Jó-
hiaran sparraeiytiiran reglumaður,
sem vildi að allt væri í föistium
stoorð'uim og fever hlutur á sín-
uim stiað.
Endia þótt störf Jóhamras hefðu
oftaisf verið hversidagisleig og
hanm haf'i etolki gegrat foryisitu-
hlutverki var hamm sjiálfur erag-
Framhald á bls. S
Stjóm KR.
Jóhann Filippusson
— Minning
t
Þöktoum immilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
Guðna Einarssonar,
Landakoti.
Böm, tengdabörn og
bamaböm.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð við útför
SIGFIIMIMS JÓNSSONAR
frá Bræðraborg, Seyðisfirði.
Sérstaklega þakkir til lækna, St. Jósepssystra, Eiríks Jó-
hannessonar og starfsfólks St. Jósepsspítala, Hafnarfirði, fyrir
langa og góða aðhlynningu. Þökkum órofa tryggð og vináttu
við hinn látna, samkvæmt hans eigin ósk.
Aðstandendur.