Morgunblaðið - 24.07.1970, Side 12
12
MORGU NBLA.ÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. JÚL.Í ÍOTO
Breiðdalsvík:
BLAÐAMENN
MORGUNBLADSINS
A
FERÐ
UM
LANDIÐ
Lítil byggð
en í ýmsu
að snúast
ÞAÐ var glampandi sólskin
þegar ég kom til Breiðdalsvík-
ur, og ég var dálítið hissa á að
sjá ekki nokkra manneskju í
sólbaði. Satt að segja sá ég
ekki nokikra manneskju nokík-
urs staðar, eina lífveran virtisit
vera svartur hundur, sem lét
ófriðlega þegar ég ók inn í
þorpið. Bftir að hafa ekið
fram og aftur góða stund, var
ég helzt farinn að hugsa um að
spyrja hundinn til vegar, en þá
sá ég mannveru bregða fyrir
innan við búðarglugga. Stór
veggklukka í búðinni sagði
mér að það væri kaffitími, og
því varla von að margir væru
á ferli, og ljósihærð afgreiðslu
stúlka sagði mér að Pétur Sig-
urðsson, frairrtkvæmdastjóri
frystihússins gæti manna bezt
frætt mig úm staðarins gagn
og nauðsynjar.
Skomimu síðar teygði ég úr
skörtkunum á vistlegu heimili
Péturs, og hann hóf fræðsl-
una:
— Ég held að það láti nærri
að íbúar hér í hreppnum séu
350. Það eru tveir bátar í pláss
inu, og um þá snýst atvinnu-
lífið að verulegu leyti. Annar
báturinn, Sigurður Jónsson,
sem er 200 fonn, er eign frysti-
hússins. iHann fór á troll í fyrra
sumar, en er með þorsikanet á
veturna, og leggur að sjálf-
sögðu upp hjá oklkur.
— Eins og í mörgum minni
plássum gerir sláturtíðin strik
í reikninginn, því við verðum
að hætta að hugsa um fisk á
meðan. Þá er allt vinnupláss
lagt undir sláturvinnu, og
mannskapurinn líka.
— Hinn báturinn heitir Haf-
dís, og er eign hlutafélags á
staðnum. Aðaleigandi er Svan-
uir Sigurðsson (bróðir Péturs),
og bann hefur látið verka sér-
sta/klega þann afla, sem Hafdís
færir að landi. Hún hefur sótt
í þorSkinn í vetur, en svo ver-
ið á síld og hefur þá verið salt
að um borð. í sumar verður sá
hátturinn hafður á.
— Hvernig hefur afkoman
verið hjá Frystihúsinu?
— Hún hefur alla tíð verið
nokkuð erfið. Húsið er eklki
nógu vel búið, og rekstrarsikil-
yrði hafa ekki verið allbof góð,
þannig að við höfum ekki haft
neitt fé til að gera endurbætur.
Það hefur valdið erfiðleikum
hve lítið hráefnið hefur verið.
Þegar síldin kom, lagðist smá-
bátaútgerðin niður, og hefur
ekki risið upp síðan. Það er þó
vissulega þörf fyrir hana, því
frystilhúsið þarf með eirthverju
móti að fá meira hráefni til
vinnslu.
Sem betur fer þarf ég þó
ekki að vera með tómt rauna-
hjal. Afikoman fer nú batnandi,
og útlitið er alveg sæmilegt.
Við erum búnir að fá fé úr at-
vinnujöfnunarsjóði til að ljúka
við frystigeymslu, sem við höf-
um verið með í smíðum undan-
farin ár. Við tilfcomu hennar
batnar aðstaðan verulega.
— Hvað vinnur margt fólk
við frystihúsið?
— í fastri vinnu við það eru
um 30 manns. Þegar mest er að
gera fer það upp í 35—40. Þeg-
ar svo þeir eru taldir með- sem
Pétur Sigurðsson
eru á bátunum, er kominn
drjúgur hundraðshluti af íbú-
unum. Frystihúsið er eign
hlutafélags. Kaupfélagið er
stærsti hluthafinn, en svo eiga
margir einstaklingar hlut í því.
Hlutaféð var aukið töluvert í
fyrra, með fé heimamanna.
— Hvernig er hafnaraðstaða
hjá ykfcur?
— Hún er ek'ki alltof góð, en
stendur nú til bóta. Það stend-
ur til að byrja á hafnarfram-
kvæmdum í sumar, og verð-ur
að öllum líkindum byrjað á
hafnargarði. Það er ekfci nerna
lítill hluti af því sem fyririhug-
að er, og liklega næst ekki stór
áfangi í sumar. En það á að
gera verulegar hafnarbætur,
og hafskipabryggja og hafnar-
garður verða byggð á næstu ár
um. Það er líka mjög mikil
þörf fyrir þetta. Samgöngur
eru oft erfiðar. Rífcisskipin
kcima hér að visu alltaf við, en
á vetrum er oft erfitt um póst
flutninga, og oft furðulegt
sinnuleysi í þeim málum. Næsti
farþegafluigvöllur er svo á
Egilsstöðum, en við höfum hér
ágætan sjúfcraflugvöll. Það er
auðvitað nokfcuð öryggi í því,
en næsti læfcnir er á Djúpa-
vogi, og þangað eru áttatíu
bílóimetrar, og þeir oft erfiðir
yfirferðar á vetrum.
— Hvernig er með skóla?
— Það var byggður barna-
sikóli 7 fcílómetra frá þorpinu,
á árunum eftir stríð. Fyrst var
í rauninni byggt þar samkomu
hús, en skólinn kom í fram-
haldi af því. Eftir að þorpið
fór að stækka hefur börnum
verið ekið þangað. í þessum
Skóla er nú hægt að ljúka
skyldunámi, en fyrir nOkkru
var fitjað upp á því að bæta
við framihaldsdeildum.
— Við erum svo líka að
byggja hér kirkju. Hún er nú
búin að vera í smíðum í mörg
ár, en við vonum að hún fari
langt á þessu ári, það er nú
komið að lókaátakinu. Þú sérð
á þessu að þótt þetta sé lítil
byggð, höfum við í ýmsu að
snúast, og lítil hætta á venk-
efnaskorti næstu árin.
— Óli Tyn.es.