Morgunblaðið - 04.09.1970, Qupperneq 3

MORGUNBLAEtíÐ, FÖSTUDAGUR 4. SBPTEMBER 1970
3
búið og lítife Ihiáttitair rdigmiinig vtar.
ÞyTknnnar liemitu á igraisibala inm-
am vierikisimiðjargm'ðliingiairiininiar, em
þiaæ sitióiðiu gljáfægðir isivartir
J-aiguiarbilar af mýjiuEtiu gerð tál
ráðlstöfiuinlar fyrir þjóðböfðingj-
amia clg fyiigdiarlið þeirria. Damsfcir
og íisOiemzlkir fláinar blöktu í strekk
iinginluim, em bita®tgið var 16 til
18 stig.
Forsetalijónin, frú Halldóra og herra Kristján Eldjárn heilsa n pp á Islendinga á Hotel d’ Angle-
terre síðdegis í gær.
Forsetahj ónin með
Islendingum í Höfn
Konungshjónin í fyrsta sinni í
þyrluferð með erlendum
þjóðhöfðingja í Danmörku
Kaupmannahöfn, 3. september.
Frá Sverri Þórðarsyni,
blaðamanni Morgunblaðsins.
A ÖÐRUM degi forsetaheim-
sóknarinnar til Danmerkur var
að vissu leyti brotið blað í heim-
sóknum erlendra þjóðhöfðimgja
á danska grund. Friðrik IX og
lngiriður drottning hans buðu
íslenzku forsetahjónunum í
smögga ferð suður á Fjón. Það
sean átt er við með tímamótum
var að konungshjónin fóru þessa
stuttu ferð með gestum sínum
í stórri Sikorski-þyrlu og að
sögn danskra blaðamanna er það
í fyrsta sinn, sem dönsku kon-
ungshjómin ferðast með gesti
sína í þessum ágæta farkosti 20.
aldarinnar.
Perðiin ihófst á blalðániu við
Pr©dieinisiboai@arlhöll í mioirigiun um
kl. 09. Ij'tilisiháttar taifir uirðu á
ráðgierðri áætluin, en það skipti
eikJki miáli. Ferðim var fa>rin til
Óðjni'ivéa tiil þe®s aið sikoðia þar
tvö .-tór fyrirteeki. í fyrstia liaigi
Odieir.ise-giarin-verktsmiiðjiuna oig
aystunfyrirtaelkiið Fyenis Strþmpe-
íaibrik, en í garn-vieriksmiðjiuimni
er framleitt Hjartaigiarnið, sem
felenzikar húismæður humdnuðum
eða iafmvial þúsunidum samiam
hafia hiaft á prjónunum í mörg
ár. í öðnu liaigi var flarið í stál-
skipasmóiðasitöðdna Lindþ, sem er
í bætnium Mumtoebo.
Það er skem'inst frá að segja,
aið á siaiginiu kl. 10, einis og glert
var riáð fyrir, bintilst þyria þjóð-
hiöfðingjiainna á \nesturkrftiniu yf-
ir verksmið'jiusvæðiiniu, bak við
himiinháan reyikháf, sem mierkt-
ur var hjarta, vörumierki Hjarta
gamisverkismiðjiainmia, Loftiö yfir
fæðdmgiarbæ H. C. Arvderseins, er
fonsctaihj'ániiin klomiu, var þurng-
• REGNHLÍFAR — EKKERT
REGN
Forráðiamiemm vierkismið j ummiar
voru tilbújnár að mvæta huigsam-
legú regmi og voiru ótal regm-
hlíflar í sieilimgarfjarlœigð frá
móttökumiefm'diinmd. Fyrsf lemiti
að sjélfsö'gðu þyrla þjóðhöfð-
imigjiamwa, og vtoru mieð þeim um
borð Ingiríður drottmiiinig oig Hall-
dóra Eldjártn, forsietafrú, Mar-
grét ríkilsiarfd, svo og Sigurður
BjarmiaBom, semddherra, ikona hamis
og Emil Jónisson, utanríkisráð-
hieirra, í himmi þyrliummi, sem á
eÆtdr klom, var fyligdarlið þjóð-
hlöfðSmgjammia, Var forsieti ís-
lamde, hierra Kristjám Eldjám,
'klæddur gráum föitum, em for-
setafrúin i ljósæi kápu. Komumg-
urimm vaæ í fkiigf'orinigjabúmimgi,
ein drottminigin í græmmi draigt.
Ekki er að orðlengja það, að
meðam gestirnir heilsuðu mót
töOíuinefndinni kom elkki dropi úr
lotfti, Forstjóri verksmiðjunnar,
Einar Brenner, kymmti gestina
fyrir viðstöddum, samStarfsmörun
um sínum og stairfsfóllki, ikanum
Framhald á bls. 19
fi:|sg3

Frá heimsókninni í skipasmiðastöðina í Lindp. Herra Kristján
IX ræðast við í fylgd forráðamanna stöðvarinnar. Að baki er
Eldjárn og Friðrik konungur
risaolínskipið Texaeo Denniark
ÞETTA KOM í
HERRADEJLD:
ÞETTA KOM í
DÖMUDEILD:
MIDI-FBAKKAR
MAXI-PEYSUR
FÖT m/VESTI
MIDI-PEYSUR
STAKIR JAKKAR,
SAFARI o. fl. SNIÐ
PEYSUR
JERSEY-BLUSSUR
HERRAPEYSUR
MIDI-KJÓLAR
MAXI
SKYRTUR -- MARGAR GERDIR
KRUMPLEÐURLÍKISKAPUR
100% SILKIBINDI
ULLAR-MtDI-KAPUR
BELTI — LEÐUR
BELTI
STÓRKOSTLEGT LITAÚRVAL
STAKAR BUXUR
BOLIR — SlÐERMA
TÖSKUR
<§» KARNABÆR
• \

1 * m t);

/ír P
[Vb
(páí
( • m
Tr
iS
|2

1 °

6
æt r 1
(* C'< yv
Tr 6
i

■ • 1*
jJ <o|

í • )c4
■O £
, \ ^jj1

STAKSIIIWAR
í*jóðviljinn
og sósíalisminn
Um áratuga skeið hefur dag-
blaffið Þjóffviljinn boðaff fagn-
aðarerindi sósíalismans á Islandi.
Varla hefur liffiff sá dagur, að
Þjóffviljinn hafi ekki fariff um
það mörgum fögrum orffum aff
beita þyrfti félagslegum affferff-
um viff lausn ýmissa efnahags-
mála. Ekkert annaff íslenzkt
blaff hefur gagnrýnt meir þá
stefnu aff láta efnahagslífið ráff-
ast af lögmáli framboffs- og eft-
irspumar. Ósjaldan hefur Þjóff-
viljinn fariff hörðum orffum um
þetta „jámharffa“ lögmál, sem
blaffið telur að þjóni einungis
„gróffahyggju“ og „fjárplógs-
mönniun.” Það eru ekki heldur
fá skiptin, sem Þjóffviljinn hef-
ur talaff um þaff fjálglega að
treysta þyrfti hina „þjóðlegu"
atvinnuvegi og þá auffvitað með
sósialískum affgerffum.
Nú nýverið hafa orffið veru-
legar hækkanir á verffi land-
búnaðarvara; það er ákaflega
frófflegt að athuga viffbrögff
Þjóðviljans í þessu tilvikL
Vegna tillögu Stéttarsambands
bænda um auknar niðurgreiðsl-
ur, segir Þjóffviljinn á forsíffu:
„Slíkar tillögur fela ekki í sér
neina lausn á vandamálum
þeim sem íslenzkur landbúnaður
á nú við að stríffa. Hundruð
milljóna króna niffurgreiðslur
effa uppbætur úr ríkissjóffi
lækna ekki offramleiffsluvanda-
málið. Og hverjir ætli greiði
uppbæturnar og niffurgreiffslum
ar þegar allt kemur til alls?
Auffvitaff neytendur aff lang-
mestu leyti, þótt svo aff ríkis-
sjóffur sé látinn annast hlutverk
milliliffar.“
Á einni svipstundu hverfur
Þjóffviljinn frá þeirri hefff-
bundnu stefnu sdnni að gæta
eigi félagslegra sjónarmiffa viff
stjórn efnahagsmála.
Það er mjög eðlilegt aff menn
velti því fyrir sér, hvaffa ástæff-
ur liggi aff baki, þegar Þjóffvilj-
inn viffurkennir á þennan hátt
gildi lögmálsins um framboð og
eftirspum. Líklegt er þó, aff hér
sé einungis um eins konar fram-
sóknarhentistefnu að ræffa. Til
þess eins aff geta veriff á móti
ríkisstjóminni er hugsjón fé-
iagshyggjunnar fóraað.
Dýrtíðar-
vandinn
Vísir ræffir um dýrtíffarvand-
ann í forystugrein í gær, sem
ber yfirskriftina: Deiluefnið
mikla. Vísir segir m.a.:
„Sá áróður, sem rekinn hefur
verið um launamál mörg und-
anfarin ár, er á þá leið, að laun
megi stöðugt hækka án tillits til
þess, hve þjóffarframleiðslan vex
á hvem íbúa landsins. Það er þó
hinn eini rétti grundvöllur fyrir
kauphækkunum. Sé ekki við
það miðaff, verffa launahækkan-
ir gagnslausar svo til um leið
og þær eru gerffar, og verra en
þaff. Þær magna dýrtíffina og
verðbólguna. Lífskjör geta ekki
batnaff viff launakollsteypur,
nema þjóffarframleiðslan vaxi
að sama skapi. Þetta eru einföld
sannindi, sem margsinnis hafa
veriff skýrff og rökstudd svo vel,
aff allir vitibomir menn ættu að
geta skilið þau. . . .
Lausn dýrtíffarvandamáisins
verffur aldrei fundin meff því
aff hver höndin sé uppi á móti
annarri og endalaust aliff á 111-
deilum. Viffræffur eru nú aff hefj
ast milli ríkisstjómarinnar og
fulltrúa verkalýffssamtakanna og
vinnuveitenda um ráffstafanir til
þess aff draga úr víxlhækkun
verfflags og kaupgjalds og reyna
þannig aff hamla gegn dýrtáð og
verffbólgu. Væri ekki æskilegt
aff lofa þessum affilum aff hafa
vinnufriff um stund?"