Morgunblaðið - 12.09.1970, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGABDAGUR 12. 9BPT. 1970
27
NÝSKIPAÐIR sendiherrar Spán-
ar og Níger Juan de las Barcenas
y de la Huerta ambassador og
Jean Poisson ambassador, af-
hentu í dag forseta Islands trún
aðarbréf sín í skrifstofu forseta
í Alþingishúsinu, að viðstöddum
utanríkisráðherra.
Siðdegis þágu sendiherrarnir
heimboð forsetahjónanna að
Bessastöðum ásamt nokkrum
fleiri gestum.
Bardagar í Amman
hættir í bili
— Arabaríkin
Fran hald af bls. 1
féklkst etkki til að getfa nánari
skýringu á þeiim ttmaniaekim.
Síðari hluti dagsims í gær vair
sagt að skærúliðam'ir íhetfðu
framlenigt frest sinn um óáikveð-
irm tíma,, en það hefur sáðan ver-
ið borið til baka, og er ekki gott
»ð átta sig á hverjum slkal trúa.
Faa-þegairnir sem hatfðir voru í
haldi í eyðimörkinni haí-a nú
verið fluttir til Aimiman, þeir eru
280 að töliu. Fanþegar þeir sem
fyrir vo.ru í Imterniatiomal hótel-
inu (Frá Boeing 747 þotunmi)
hafa fengið heimild til að yfir-
gefa Jórdaníu, og voru á leið
þaðan seinnipartinn í dag. Það
mun hatfa veirið leyft að leysa
farþegana úr „fiugvélaprísund-
inni“ meðail annars vegna ihanð-
orðra mótmælia fuiltrúa Rauða
krossins, sem sagði að farþegarn-
ir hefðu verið beittir bæði and-
legum og líkamlegum pynding-
uim, og að meðiferðiin á þeim
bryti algerleiga í bága við allar
alþjóða samþykktiir. M. a. neit-
uðu Arabar ófrígkri konu um
leyfi til að yfirgetfá flugvélina og
Ikomast í sjúkra'hús, og ól hún
barn sitt í flugvélinni.
Nixon, forseti, hiefuir nú sikip-
að svo fyrir að vo'pniaWdr verðir
skiuli vera í ölluim farþiagaivélum
sieim fljúgi inn.anlaind8 eða milli
lianida frá Bamdiaríkjuiniuim. Fyrst
í stað verða verðir þeesir úr
bainid.aríslkiu rí'káisilagreglunni, og
einlhverjir sérþjálfaðir hermienn.
Flugfélög í ýmsuim öðirumi lömd-
um hatfa eiiininiig tetkið utpp sér-
stafcar varú'ðarTáðistafa'n'ir, eins
og t.d. að krefjaist þess að tfar-
miiðar séu pamitiaðir 72 timiuim
fyrir brottför.
Fluigivélarániin hiafa meelzt
rnjög: illa fyrir viðaist hvar og
niokikiur Arabairílki eru nú farin
að iaggjia h'art að skæruliðum
að láta fatfþ'eigsina liauisa þ'agiar í
stað. Meðal þeirra o*g milkilvæg-
ast, er írafe, stem hietfur verið
(þeirra helzta stoð og stytta
hiragað til.
Flugmóðu rsfcip oig fylgigkip
Iþeiss úir sjötta flota Baindiaríkj-
anna. er nú komin upp að strönd
Jórdamiíu, og j atfntfraimt hafa sex
stórar flutniiinigaivélair verið send-
ar til Tyrkl.ainidis, þa;r sam þær
eru reiðuibúntar að flytja tfarþeig-
.ania burt ftfá Jórdiainíu. Talamáð-
ur Raiuða krossiinis hetfur þó saigt
að efcki veirði beitt vopruavaldi
til að ná tfatþeguniuim.
Amman, 11. september. AP.
BARDÖGUM milli skæruliða og
stjórnarhersins í Jórdaníu, virð-
ist lokið í bili, þar sem leiðtog-
ar þessara aðiia Iiafa komizt að
bráðabirgðasamkomulagi um
vopnahlé. Þetta er þriðji samn-
ingurinn sem þeir hafa gert
með sér á einni viku, og óvist
er að hann hafi meira gildi en
hinir tveir, sem voru virtir að
vettugi af striðsmönnum beggja
aðila.
Margir skæruliðanna eru sér-
staklega reiðir vegna tilrauna
Husseins Jórdaníukonungs til að
frelsa farþeganna sem haldið er
föngnum, eftir flugvélaránin
Konungur sendi skriðdrekasveit
að flugvellinum, og hefur hún
verið á verði þar síðan.
Stjórnin skoraði í dag á fólk
að hverfa aftur til vinnu sinnar,
en algert öngþveiti var komið á
alla verzlun og þjónustugreinar
aðrar. Eftir þvi sem leið á dag-
inn, fóru hlutirnir að færast i
eðlilegt horf, en þó er mikil
spenna í loftinu, þvi hvenær sem
er, geta bardagar brotizt út að
nýju.
Brezka stjórnin hefur ráðlagt
öllum brezkum þegnum sem
staddir eru i Jórdaníu, að hverfa
þaðan svo skjótt sem auðið er,
ef þeir eigi ekki bráðnauðsyn-
legum erindum að gegna.
Leiðtogar skæruliða og Jórdan
iu munu innan skamms koma
saman til fundar til að reyna
að koma á varanlegum friði, en
það getur reynzt erfið þraut, því
skæruliðar eru óbilgjarnir mjög,
og ólíklegt að konungur telji
sér fært að ganga að öllum kröf
um þeirra, sem fela í sér nær al
gera stjórn á tilhögun innan- og
utanríkismála.
Olympiuskákmótiö:
Danir eygja vonir
um úrslitariðil
Siegen, 11. sieptieimbier. — AP
ÓVENJU hörð keppni milli
Ungverjalands og Rúmeníu í
sjöttu umferð Ólympíuskákmóts-
ins í Siegen varð til þess, að
Danmörk hefur að nýju öðlazt
möguleika á því að komast í
efsta riffil I úrslitakeppni móts-
ins í næstu viku. Ungverjar
hlutu iy2 vinning gegn j/2, en
tvær skákir fóru í bið. Búizt
hafði veríð við, að lítil spenna
yrði í keppni þessara landa, en
útkoman virtist ætla að sýna
annað og gaf dönsku sveitinni,
sem fylgir sveitum framan-
greindra landa fast eftir, nýjar
vonir.
Danatoa sveitin, sem gerir sér
vonir uim að sigra sk'áfcsveitiina
frá Guemisey (lítál eyja í Eivniar-
4. rfðill: Uonigveirjialand 18
(tvær biðsfciáíkir), DanimÖTfc
1714 (eiin biðiskláik), Rúmienia 17
(tvær biðötoákir).
5. riðdill: Tékkóisióiviaitoía 18
(tvær biðlskiákir), Argentíinia 17.
6. riðill: Vestur-í>ýzkialanid 19,
Búlgairía 10. Isiiamd tefliir í þesis-
um riðli oig hatfði ísl. sveitin
hlotið 1014 vinninlg etftir sex uim-
tferðir.
Sænisltoa sveitin var með 1414
vinining í 4. riðli og norstoa
— 320 milljónir
Framhald af bls. 28
hetfur vetrið í stórum stíl ræfctun
túna af ísilenzku fræi og í vor
seld um 30 tonn atf íslenzku vall-
arfoxgrasfræi. Góðar fréttir ber-
ast nú frá Noregi, þar sem ís-
lenzkur túnvingull hetfur fyrsta
sinni þroslkað fræ á þessu sumri.
Þetta fræ verður notað til fjölg-
unar og tekur enn 2 ti'l 3 ár þair
tii það kemur á markað hér-
lendis.
Dr. Sturla Friðrilksson sagði að
tjón af völdum kals árið 1951
mætti áætla að næmi um 100
miililjónum fcróna, en árið 1952
vair það noktouð minna . Árið
1965 var kalið aðallega á Austur-
landi og var að mofcfcru leyti bætt
af Bjargráðasjóði með 14 milijón-
um króna. Það er þó lítið brot
á raunverulegu uppskerutjóni,
svo sem eininig árið 1968 ©r sjóð-
urinin greiddi bætur að upphæð
18 milljónir króna. Þeir bændutf,
sem verða fyrir litlu tjóni fá
enigar bætur.
Þá gait dr. Stfurla þess, að á
þessu ári hafi verið aUknar fjátf-
veitingar til kairannsókna og
ein'kum til taékjalkáupa, sem eig-a
að auðvelda rannsóknir á kai-
vainidamálinu.'
Spasskv hcimsmristari við taflborðið.
suindi) með 4:0, hafði fallið náð-
ur í þriðja sæti riðilsd'nis á mið-
vikudag eftir ósiiguir fyrir Ung-
verjiuim og talið var 'þá, að ósig-
urinin hefði í reynid slegið Dani
út í fceppniinni um að ver’ða á
rneðlai 12 efstu liðaninia. Nú lítuir
svo út sem Danir hafi enn mikla
möguiieiika á því að verða í hópi
þeissara liðia.
Eftir sex umtferðir voru tvö
etfistiu liðiin í hverjum riðli þessi:
1. riðill: Sovétrífcáin ag Spánn
1914 (ein biðstoák).
2. rilðill: Júgóslavía 1914 (tvær
biðUkákir), írtain 13 (tvær bið-
sikákir).
3. riðill: Bandaríkin 22, Auist-
ur-'Þýakalamd 2014.

í fyrrakvöld valt bíll á Hringbrautinni nálægt I.andspitalan-
'ini, eins og myndin sýnir. Ekki munu hafa orðið slvs á fólki.
sveitin var með 1314 (ein bið-
stoáfc) í 5. riðli.
Finnislka sveitin var með 14
vininimga í 3. riðli. Eftir sex um-
ferðir virtiist damiskia sveitin
vera eina skáksiveitin frá Norð-
urlönidum, sem ætti möguleitoa
á því að tootmaist í A-riðil í úr-
slitaíkeppni mótsina.
— Fjórar mynd-
listarsýningar
Framhald af bls. 20
framtíð Rósu Kristínar á lista-
brautinni.
SIGFÚS HALLDÓRSSON
í CASA NOVA
Hinn góðkunni og fjölhæfi
listamaður Sigfús Halldórsson
sýnir um þessar mundir í Casa
Nova, viðbyggingu Menntaskól-
ans við Lækjargötu, en nafn
þessa sýningarsalar er orðið svo
þekkt að óþarfi mun í framtíð-
inni að kynna það nánar. Ég hefi
séð flestar sýningar Sigfúsar í
Rvík, auk einnar i Keflavík og
hef því allvel fylgzt með list
hans, þó ég hafi ekki fjallað um
hana fyrr hér í blaðinu. Sigfús
er menntaður leikmyndamálari
og þar sem hann kemur þeirri
menntun við í myndum sínum
nær hann, að ég hygg, langbezt-
um árangri. Einkum á ég þá við
þær myndir af húsum, sem
hann hefur lagt mesta alúð við,
unnar í hreinum og fáum litum.
í þeim speglast sá græskulausi
innileiki, sem við þekkjum hjá
persónunni á bak við þær. Næst
eftir húsamyndunum tel ég koma
mannamyndirnar, því að þar
kemur fram skynjun listamanns
ins á fyrirmynd sinni, og eru þær
sterkastar, þar sem hann vinnur
einfalt og lætur hughrifin ráða
ferðinni fremur en að einbeita
sér að sannverðugri útlitsmynd.
Þessa tvo þætti hygg ég, að
Sigfús ætti að leggja hvað mesta
rækt við og fara sér hægt. Eng-
inn er listamaður, fyrr en hann
skynjar, að olíuliturinn er ekki
nema einn strengur á hörpu
myndlistarinnar og þó að hann sé-
e.t.v. hljómmestur, þá er hann
naumast einhlítur. Sigfús
skynjar listina, en hann skynj-
ar líka fullmikið nærveru fólks-
ins. Raunar gerum við það allir
í einhverjum mæli, er við mynd
list fáumst, því að listin spegl-
ar tilfinningar mannsins gagn-
vart umhverfinu, en þó ekki
endilega á skoðunum fólksins. . .
Sigfús lifir og hrærist meðal
fólksins, hann er fagurkeri út i
fingurgóma. Hann storkar því
ekki né vinnur sér óvinsældir
með því að leita út yfir landa-
mæri hins þekkjanlega sviðs.
En hann gerir hlutina svo
falslaust og elskulega að við sem
erum honum að ýmsu leyti ósam-
mála í listinni, hljótum að gera
hlé á harðri, listrænni rökræðu,
þegar um myndir Sigfúsar er að
ræða.
Rík tilfinning Sigfúsar fyrir
gömlum menningarminjum er
auðsæ 'í myndum hans, og vel
skynjar hann hinn ramma hljóm
upprunaleikans, sem er á bak við
viðleitni ungra manna, er vinna
að því að opna augu fólks. Hér
sjáum við hinn menntaða leik-
myndamálara er skyggnist yfir
svið lífsins og skynjar þörf áhorf-
andans fyrir listrænu samræmi,
sem er æðra tímanlegri velferð,
og einnig vandann við að láta
þetta tvennt haldast í hendur.
JÓN JÓNSSON í
ÁSMUNDARSAL
Tvö ár eru liðin síðan Jón Jóns
son sýndi í Bogasal Þjóðminja-
safnsins og gat ég hans þá í
syrpu yfir sýningar haustsins.
Þar sagði ég m.a.: að Jón ætti
ekki til skrum í list sinni, að
hann setti sig ekki á háan hest,
en að myndir hans væru verð-
mætari en tölurnar í sýningar-
skránni gæfu til kynna — hann
ætti til þann innileika, sem þeg-
ar til lengdar léti yrði drýgri
skrautlegri yfirborðstækni. Jafn
framt sagði ég, að auðsæ væri
sú nautn og ánægja sem Jón
hefði af því að mála. Allt þetta
get ég með góðri samvizku end-
urtekið um sýningu þessa lista-
manns í Ásmundarsal um þessar
mundir og vil bæta við, að ég
tel það skaða að hann skyldi
ekki taka hraustlegar á verki
við myndlistina um dagana, —
það skiptir engu máli hve marg
ir mála i fjölskyldunni ef hæfi-
leikar eru fyrir hendi. Við eigum
Veturliða og Benedikt Gunn-
arssyni. Frakkar áttu á þessari
öld Jacques (Duchamp) Vill-
on, Marchel Duchamp, Raymond
Duchamp-Villon og Suzanne Duc
hamp Crotti — tveir hinna fyrst
nefndu eru meðal frægustu mynd
listarmanna veraldar á þessari
öld og hin systkinin tvö voru
meir en vel liðtæk. Dæmin eru
fleiri en flestir halda um list-
ræna hæfileika i fjölskyldunni,
sem ná að þróast, þó að í mismun
andi ríkum mæli sé. Almennir
fordómar og samanburðarfræði
eiga hér ekki heima. Kuldi sá
sem nú ríkir yfir Ásmundarsal,
fellur ekki jafnvel að myndum
Jóns Jónssonar og hlýleiki Boga
salarins, og geldur sýningin þess
mjög, jafnframt að of mikið af
myndum eru samankomnar í litl
um sal. En það er jafnan ánægju
legt að koma á sýningar Jóns,
fyrir áðurnefnd eigindi, og fróð
leik þeim er hann miðlar blaða-
mönnum um listalíf á fyrri ára-
tugum í höfuðborginni þyrfti
nauðsynlega að forða frá glöt-
un.
Bragi Asgeirsson.