Morgunblaðið - 28.03.1971, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. MARZ 1971
Ragnheiður Benja-
mínsdóttir — Minning

„Um héraðsbrest ei getur
þótt hrökkvi spirek í tvemint.1
ÞAÐ var hvorki hátt tiil tefts
né viitt til veggja í kotiiniu, þar
aem Ragnheiður Benjamíinisdótt-
iir leit fyrst ásjónu þeirrair ver-
aldar, sem hún nú hefur kvatt
eftir 89 ára vist. Hún fæddist 4.
marz 1882 á Titlu tómthúsbýli,
sem foreldrar hennar höfðu
byggt, skamimt ininian við Bjam-
arnes í Stemgrímsfirði. Fooneldr-
ar hennar voru Benjaimín Ólafs-
son og Magndís Óíafsdóttir, fá-
tæk og umkomulítil hjón, sem
l'ífið viirtist ekki miundi bjóða
beztu kosti. En þótt heimslystin
hossaði þeim ekki hátt, gátu þau
án hiimar sárbeittu aðstoðar
sveitari.nnar haldið saman heim-
ilii og veitt bömum sínum upp-
fóstur ekki lakara en almeinint
gerðist hjá fátæku fóltki á síð-
ustu tugum 19. aldar og fram
eftir þessari öld.
Ragnheiði urðu það því engin
viðbrigði, þótt ekki gemgi hún í
ríkra maimna garð, þegar hún
umg að árum gekk að eiga Jó-
hiamn Karl Hj álmarsson frá
Gjögri í Árneshreppi og stoínaði
með homum heimili.
Frumbýlimgsiáriin munu hafa
orðið þeim, Jóhamni og Ragn
heiði, talsvert örðug. Jarðnæði
lá hvergi á lausu, sjórinm var
misgjöfufln. og sig'lingar strjálatr,
tómthúsmaminiavist var því eng-
inm veraldarmumaður.
Það var á björtu vori, að upp
f vörima hei.ma á Kafldramam'esi
lemti lítifl áraskekta og á land
siteig dökkhærður hvaitlegur
maður og með honum HditíQfl.
dremigur. Þetta voru Jóhamm,
miaður Ragnheiðar, og elzti son-
ur þeirra, Ólafur, þá tíu eða
ellefu ára.
Milli Gjögurs norðam Reykj ar-
fjarðar og Kafldramianess í Bjarn-
arfirði eru áraflog ekki fá og þvi
tæpast lagt út á slíkum farkosti,
sem þeim er hér var á ferð,
merma mokkuð þætti við liggjia.
Ekki veit ég gjörla erimdið, en
vorið er sá tími árs, sem drjúg
mtatfömg berast í bú á Kaldrana-
nesi, frá gjöfulfli náttúru, og vissi
ég ekki anmað em þau væru föl
þeim er þurfamdi þóttu og eftir
leituðu.
Fáum árum seimma voru þau
Ragmiheiður og Jóhamm ásarnt
börmium sínum fhitt að Hvammi
í Bjarmiarfirði og farim að búa
þar. Eftir að hafa verið þar í
firnm ár, fluttu þau svo vorið
1926, að Bakka, sem þá var hjá-
ibeiga frá Kalldraimamesi, og urðu
lamdsetar föður míms og mæstu
nágrammiar okkar.
Ragnheiður hefur því átt
heima á „bakkamium við áma“ í
hálfa öld eims og María frá
Knútsstöðurn, og ef til viill verð-
ur æviþráður þeirra tveggja
kvemmia býsnia áþekkur á köflum,
ef vefl er eftir leitað. Em orð-
gnótt sMk sem sikáldsms á Samdi,
er Maríu mimmtist er mér ekki
mummtöm.
Ragmheiður, að gera ekk'i 'alíla
viðhlæjemdur að vinium, en trú-
flega hiiýtt þeim mum traustari
bönd.
Og bezt sé ég, hve samsfldptm
höfðu spummið þarmia smaram þátt
gegnum árin, eftir að foreldrar
míniir voru að heimam ffluttir. Þá
töiuðu bréfim .rmáli minmiimigammia,
og aidrei komu þau svo í Fjörð-
imm, að ekki væri lemgri eða
skemmri viðdvöi á Bakka.
Kunmar eru miargar siögur um
sambandið milli (Lamdsdrottins og
leiguJliða, og efldd aifliar á þamm
veg að virðimg sé að.
Em í þessu tilviki er mér
óhætt að segja, að ábýláð skipti
litlu máli, það var manmgildið,
sem marfeaði spoirin.
Miflii foreidra mimna og þeirra
Bakkaihjóna myndaðist vimátta,
sem vei emitist, og varð því nán-
ari og betri sem samvistarárin
uirðu flieiri. Þær mumu hafa átt
það sameigimlegt, móðir mím og
Ragníheiður á Bakka var eim-
örð koma, dugmikil og vimmiuisöm,
ernda þurfti húrn á ölílu þneki símu
að halda, ekki sízt meðam bömdm
voru ung og ekki lalflitof rúmt
um hendur. En öliu tólcst hemmi
að haga á þamm veg að sómi var
að. Bömin urðu manmvæmilegt
dugandi fólk og yngsti somurinm,
Eimar, hefur nú sameioað kotim,
sem foreldrar hams hokruðu á
fyrir háflifri öld, og gert þau að
vel setnu mymdarhýli og er þar
sj álfseigtnarbóndi. Það var því
hvað þetta smierti, bjairt í kring-
um Ragmheiði síðiustu árin.
Jóhanm Hjálmarsison, maður
Ragnheiðar, amd'aðist 6. septem-
ber 1949, og þó að það væri þumgf
áfail, voru börm þeirra þá fu.ll-
orðim og situddu móður sáma til
áframhaldamdi búskapar í nokk-
ur ár, og ekkj ustaikkurimm því
efldd eims þröngur og eflffia mumdi
veirið haifa. Seimmia varð húín fyr-
iir þeirri þumgu sorg, að somur
benmar, Ófliafur, lézt á mdðjum
áfldri, vimsæfll m'aðiur og drengur
góður. En Ragníheiður á Baikka
volaði ekki framiam í veröldina.
Ragmheiðiur var eim í hópi
þeiinra kvenma, sem gegndu nær-
komuhlutverki og oft var tifl leit-
að. Mun hemmi hafa lámast það
vel og margir bafa átt þar sikuld
að gjalda.
Þótt böm þeirra Baikkahjóma
væru upp komnm var starfsdeg-
imum hvergi naerri lokið, bama-
bönndm þurftu umönnumar með
og nokkur þeáirra ólust upp frá
æsflsu till fuliiliarðims ára á he.im-
ili afa siíms og ömmu.
Hlutskipti Ragnheiðar varð
það, að strjúka bermiskutár af
hvörmum þriiggja kynslóða. —
Hver verður vegur þjóðarimnar,
ef hverfa þær konur, sem þamm-
ig bregða ljósi yfir leið þeiæra
unigu.
Það varð aidrei hlutur þesisar-
ar góðu konu að „setjasit í hel'g-
am steim.“ Húm vamm þar til dag-
ur var að kvöldi. Síðustu árim
var hún rúmiliggj'andi, sökium
byltu, sem húm fékk. En huigur
og hönd störfuðu þó, þar t'ifl stutt
var að flieið'airlokum.
f Bj amarfirði hefur einm kjör-
viðarstofm haBast fölur að fold-
arbeði. Sveitim stendur svip-
mimmi eftir. Vom framtíðarinmiar
er sú, að upp vaxd vaiimm kviistur
frá vænni rót.
Við systkimim frá Kaldrama-
nesi, sem iemigi vorum mágranm-
ar Ragmheiðar á Bakfoa, og fjöl-
sikyldur okfoar, þökfoum þá vin-
áttu og tryggð er hún sýndi for-
eMnum okfoar og fj ölskyldummi
alílri til himztu stund'ar.
Börnum hemmaæ og aðstamdend
um semdum við samúðarkveðjur.
Þorsteinn frá Kaldrananesi.
Björg
dóttir
Kristófers-
— Kveðja
F. 22/12 1886 — D. 9/3 1971.
EITT tímabil ævi mimimar má ég
sérstafolega mumia. Það að við sjö
systkin stóðum uppi munaðarlaus
á fátæku heimiii í lítilli íbúð frá
bænum og móðir okkar dáin.
Þá var það auðvitað Guð, sem
lét ættirigja foreldra okkar taka
börnin hvert að sínu heimili.
Þorgeir Kr. Jónsson, móðurbróðir
okkar, bauð mér til sín, að söomu
kjörum og hans eigin börmum.
Konam hams var mér alveg
vandalaus. En þáð var hún, sem
tók mig að sér sem ástrík móðir
og reyndist mér jafnan svo til
minna fullorðinsára. Nú er sú
blessuð vimkona mín dáin. Húm
hét Björg Rristófersdóttir og
bjó lerngst í Svefmeyjum á Breiða
firði, en síðar að Laugalandi í
Borgarfirði. Mum ég alfltaf hugsa
tili hennar mieð þakklæti og biðja
Guð að launa og veita henmi
áfram sína eillífu miskumn, laum
fyrir hemmar hlýðni við stjórm
hans og kærleika.
Þorgeir fræmdi minn liggur
veikur í sjúkrahúsi með sína
song og sinm veiklieika. En það
veit ég að Guð lætur hann eflaki
mum aðarlausan eftir.
Ég semdi Þorgeiri og börnum
hanis, míma hjartans þakkir og
samúðarkveðjur.
í Jesú nafnd hefi ég þá vissu,
að Guð er athvarf alk-a bág-
staddra manma á jörðu vorri.
Þóra Guðnadóttir.
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jarðarför
JÚNS PAl-SSONAR
frá Bjamarstöðum.
Jófríður Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Jónsdóttir, Bjami Sigurðsson,
Guðmundur Jónsson, Margrét Júlíusdóttir,
Páll Jónsson, Edda Magnúsdóttir.
Reyðarfjörður
aðalhöfn fyrir
Austfirði
AÐ ósk Saimbamdis sveitarfélaga
í Austurlandskjördæimi hefur
Eimskipafélagið álkveðið að í
framtdðimmi verði Reyðarfjörður
aðalhöfn fyrir Ausitfirði, og igildi
sömu reglur um fiuitnimiga þamg-
að og til ammarra aðalhafna eims
og t.d. ísafjarðar og Alkureyrar,
sem hvor um sig er aðalhöfm i
viðkomamdi lamdshlutum.
Aðalhafnir Eimskipaféflagsins
eru nú alfls áitta á landinu og eru
þasr auflt Reyðarfjarðar: Rieykja-
vík, Hafnarfjörður, Kefflavik,
Vestmammaeyjar, Isafjörður,
•Akureyri og Húsavík.
Dagmar Una Gísla
dóttir — Minning
Fædd 1898. Dáin 21. marz 1971.
Á MORGUN, mániudag, varður
tiil moldar borim D'agmiar Uma
Gísiadóttir, sem lézt á Borgar-
isjúkrahúsimu eftir situitta, en
þumiga legu. EkM gruniaði O'kfcur
að dauðimm væri svomia nlálæ'gur.
Dodda, en svo var hún feödfliuð,
var ynigst bamna þeirra hjómia
Margrétar Jónsdóttur og Gísfla
Jónsisomiar trésmiðs, sem bjuggu
í Garðshormi á Ísafirðí. Eftir lifa
Majia Svava, Alfons fymnum
hreppstjóri í Hnífsdail, kvæntur
Helgu Siigurðardóttur, búsett í
Hvenagerði, og svo Jónímia,
ekkja, búsett héæ í bæ.
Dadda giftist árið 1918 Fimm.-
boga Maignússymi bifredðasitjóra
ag bjuggu á ísafirði til ársima
1937, en fluttust þá til Reykj'avík
ur og bjuggu iemigst af á Vestur-
vaflfliagötu 5. Bi'gnuðuist þau 6
börm. Þau eru Guðrún Margrét,
dáim 1941 og var öflflumi htarm-
dauði, llét eftir sig eigimmamm og
tvo kormuinga synd, Þröst og
Ægi, sem aflíia tíð hafa veríð
ömimu Simmi mjög kærir; Rögn-
valdur, ókvæmtur, og hefur aifla
tíð búið með móður simm'i; Ellen
Svava, gift H'afliigrími Heligasyn'i,
Kristjám, kvæmtur Björgu Ófliafs-
dóttur og Bogi Armiar, kvæmtur
HuHu Viflhjáimsdóttur. Dóttur
missitu þau umiga, 1936. Fimmibogi
lézt 30. des 1951.
Mifcifl. var tiflhlökkumim h j á
Döddu að flytja í mýj/a húsið að
Limdairflöt 52, sem Diddi, em svo
er RögnvaMur kaflilaður, var bú-
imn að byggja og voru þau búim
að búa þar umdamf arim ár. Dadda
var mjög glaðvær
komia.
!Nú ríkir sár söknuður í þess-
ari stóru fjöfliskyldu, sem var
mieð eimdæmium saimheldi'n, bæði
á sorgar- og á gleðiistundum. Var
mjög ksert með systrumium og
kveðja þær efldkuilega systur og
þaikka hemmi allílit.
Vifl. ég svo Ijúka þessum fá-
tæbliegu orðurn mímum og þakfoa
þér aJlflt, sem þú hefur fyrir miiig
gert.
Bið ég ®vt> Guð að styrfoj a
börmiim og aðra ættimigjia og enda
svo með þesisum Ijóðlímum úr
þefofotum sálmi:
Hamm mum þig miiskumm forýnia
þú mæðist fliitfla hríð,
þér inmiam stoamms mium sfeíma
úr slkýjum sólim blíð.
Þ. Þ.
MOTMÆLI
— frá Félagi stúdenta
í heimspekideild
1 nýgerðu námsmati, sem gert
hefur verið vegna launasamn-
imga opinberra starfsmEinna er
stúdentspróf metið 80 stig; B.A.
próf, fflmm stiga, án uppeldis-
og kennsliufræða 120 stig, (80 15
15 10),
B.A. próf, sex stig, án uppeld-
is- og kennsflufræða 130 stig,
(80 15 15 20).
B.A. próf, sex stiig, með upp-
eldis- og kennslufræðum 150
stig, (80 15 15 20 20).
1 rnati þessu er gert ráð fyrir
að eðlilegur mámstiimi fimm
stiiga B.A. prófs án uppeldis- og
kennslufræða hafi verið 2V* ár,
en sex stiga B.A. próf án upp-
eldis- og kennsfafræða tafld 3 ár.
Sé uppeldis- og kennsflufræði tek
in, er gert ráð fyrir að 1 náms-
ár bæflist við, serni er þá sam-
bvaamt afangreindu metið til 20
stiga.
FSH mótmælir harðliega þessu
mati og teliur, að frálleitt sé að
gera ráð fyrir minna en fjög-
urra lágmarksnámstíma fyrir nú
verandi B.A. pröf án uppefldis-
og kemnsflufræða. Af athiugum,
sem FSH hefur gert, sést að
meðalmáimstliimi 47 nemenda, sem
takið hafa B.A. próf án uppeld-
is- og kennsl'U'fræða samlkvæmt
regiugerð frá 1965, eru rúm 4
ár. Namið hefur verið þyngt
verulega á undanförnum árum
og forprófum fjoligað. Bkkerttil-
lit er tekið tifl hinna ýrnsu for-
prófa í ofanigreindu námsmati,
þótt náimssikeið og próf virðisí
metin að fuliu í öðrum greinum.
Til sEumamburðar vill FSH
benda á, að eftirfaramdi prótf eru
mietin svo:
Tæknipróf, danstot, ísflenzikt
eða þýztot 170 stig
Búfræðikandidat, Hvamneyri
140 stig
Féflagsráðgjafar 150 stig
Teiur FSH þeissi dæmi sýna,
hve ósanngjamt mat er lagt á
B.A. próf frá heimispekidieild Há-
skóla Isiands. Eimnig viflfl FSH
benda á, að mismunur verður í
námsimatii á cand. mag. prófi eft
ir eldri reglugerð og camd. mag.
prófi efltir reglugerð frá 1965.
Er elldra camd. mag. próf metið
á 190 stig, en yngra cand. mag.
próf mun metast á 175 stig. ViM
FSH ekki una þesisu.
Auk þessa flýsir FSH yfir 6-
ánægju sinni með hið nýja kerfi
starfsþjáflfunarþrepa, sem tekið
er upp í samningumium, og flor-
dæimir, að krafizt er þrigigja
starfsþjálÆunarþrepa í ifLestium
þeim starfsgreinum, þar sem B.
A. próf er álitið nauðsynlegt, en
hvert starfsþjálfunarþrep svar-
ar tM læfldíunar um einn launa-
floklk.
Af ofangreindiu ályktar FSH,
að uppbygging hinna nýju kjara
samnimiga opimberra starfls-
manna stefni markvissfl að þvi
að fæla þá frá náimi, sem sflunda
eða hyggja.st srtunda nám í hiug-
vísimdium. Átefar FSH harðlega
þessa sitefnu B.S.R.B. og rákiis-
VEifldisins.
Lokoð vegna jarðnrlorar
frú Dagmar Gísladóttur frá kl. 2 á mánudag.
SKINFAXI HF.,
Siðumúla 27.