Morgunblaðið - 21.04.1971, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. APRÍL 1971
9
urmat á samskiptum Dana og íslendinga
er mun auðveldara á hlutlægum grund-
velli en áður. Samtengsl hafa styrkzt
við það, að nú eru tvö ríki i sam-
skiptum; annað konungsríkið, brot af
því veldi, sem áður var; hitt lýðveldið,
sem reynir eftir megni að standa eigin
fótum sem ein Norðurlandaþjóðanna.
Og í þeirri viðleitni nýtur það sifellt,
beint og óbeint, styrks og fullting-
is konungsríkisins,' er með þarf. Sönn
og einlæg vinátta ríkir nú milli ríkj-
anna tveggja og hefur reyndar gert um
mun lengri tima, en mönnum er almennt
ljóst, jafnvel um aldir. Og stjórnarat-
hafnir fomar eru margar hverjar þess
eðlis, að þeim var komið á með valdi
gegn hagsmunum innlendra höfðingja,
svo sem er Kristján IV og Friðrik III
konungar réttu við hlut leiguliða, en
þéir voru þá um 80% af bændum lands-
ins. Sifellt hættir mönnum til að gleyma
hinu stóra í dægurþrasinu og eru því
atburðir eins og þessir — og mýmargir
aðrir — ekki nefndir enn i söguefni
því, sem almennt er kennt. Né heldur
er minnzt allra þeirra mætu Dana, er
stuðlað hafa að menntun og menningu,
framförum og umbótum hérlendis, allt
fram á þennan dag. Og eigi er unnt að
gera annað og meira en benda á þá
"taðrevnd. Þó gnæfir eitt nafn á spjöld
um sögunnar, sem vert væri að nefna:
Rasmus Christian Rask; hinn mikli jöf
ur málvísinda, er Steingrimur Thor-
steinsson minntist svo fagurlega 1866;
Frá
Háskóla-
rektor
Magnúsi Má
Lárussyni
Háskóli íslands fagnar sumarkom-
unni, sem verður til þess að veita hon-
um nýjan þátt og nýja von sextugum.
Á þessum degi, er honum, landi og þjóð
sýndur einhver sá mesti sómi, sem önn-
ur þjóð getur í té látið. Háskóli Islands
er eins og háskólinn í Osló afsprengi
hins aldna háskóla í Kaupmannahöfn,
er stofnað var til 1477. 1 dag minnist
Háskóli Islands með þakklæti, hversu
veitull Hafnarháskóli var um aldir í
garð íslenzkra stúdenta, sem með ýms-
um hætti nutu þar forréttinda, umfram
aðra þegna konungsveldisins forna. En
hinu má heldur ekki gleyma, að marg-
ir hinna íslenzku stúdenta reyndust
þar afburðanámsmenn í harðri sam-
keppni við danska og norska stúdenta,
auk þeirra mörgu, er komu úr hertoga-
dæmunum fornu, enda þótt háskólinn i
Kiel gegndi þar mikilsverðu verkefni.
Sá timi er nú runninn upp, að end-
Vorrar móður komstu’í faðminn kalda,
Kæa- varð henni þín hin göfga sál.
Ástverk þín með elsku vill hún gjalda
Efldar mentir, göfgað feðra mál;
Verndarengils augum líttu björtum
Oss, er blessum þína vinar gjöf;
Helgust blóm, sem vaxa í vorum
hjörtum,
Verða’að sveigum handa þinni gröf.
Þá skal einum þakkir klökkar inna,
Þér, sem veldur nú að finnumst hér:
Rask! á heiti þitt ei þarf að minna,
Þar sem verk þitt hver einn skarta sér
Hér í sal og himni Snælands undir
Hljómi fögrum skal það gjalla í kvöld
Fannhvit man það foldin allar stundir,
Fegra nafn ei prýðir hennar skjöld.
Stjórnmálin þurfa nú eigi að varpa
skugga og feimnishjúp yfir menningar-
og menntunarsamskipti.
Herskip hans hátignar Danakonungs
hefur flutt heim yfir höfin handrit tvö,
Framhald á bls. 10

KX-x**:
■

:' ' > 'Z

'' ' |

: '■ -i
: ’kx-':
■;