Morgunblaðið - 26.05.1971, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 26.05.1971, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐH), MIÐVIKUDAGUR 26. MAl 1971 23 Karl Stefánsson - Minning Fæddur 9. nóvember 1919. Dáinn 16. maí 1971. Á fögrum vormorgni nú í maí fréttum við í innflutningsdeild S.Ii5. að Karl Stefánsson væri látinn. Eins og ávalit, þegar vinir okkar fliytjast yfir á annað tilverusvið, renna minningarnar fram í hugann. Einn vetrardag fyrir tæplega 26 árum, þegar við í Samband- inu komum inn i kaffistofuna okkar til þess að fá okkur mið diegiskaffi, sat þar við kaffiborð að hurðarbaki maður, sem við höfðum ekki séð áður. Hann stóð brosandi á fætur, heilsaði okkur og sagðist heita Karl Stefánsson. Hann var að koma heim frá störfum hjá Samband- inu i New York, og átti nú að taka til starfa hjá innflutniings- deild S.l.S. Það, sem hlaut að vekja mesta athygii við fyrstu sýn var glæsimennska hans og fáguð framkoma ásamt óvenju mikilli hliýju í viðmóti. Hann hafði ekki starfað lengi með okkur, þegar það kom í ljós, að hann bjó yfir mikilli kimnigáfu og átfi óvenju létt með að beita henni, og gerði þar með störf- in auðveld og skemimtileg og andrúmsloftið i kringum sig glaðara og hlýrra. Kalli, eins og við kölluðum hann alltaf i dag- liegu tali, var sérstakt snyrti- menni við alla vinnu og urðu t.d. allir hlutir á skrifborðinu hans að vera á sínum stað og ailt fágað og hreint í kringum hann. Hann skrifaði vel og viidi hafa allan frágang á pappirum og öðru alveg í fulikomnu lagi og fallega frá gengið. Eins var þetta í klæðaburði og allri fram komu. Alveg sérstaklega áttu allir, sem voru minni máttar og óframfærndr, visa samúð hans og hjálp eftir þvi, sem í hans valdi stóð, og tók hann ávallt málstað þeirra ef honum þótti með órétti á þá hallað. Ennfrem- ur var hann óvenju lipur og hjáipsamur við eldra fólk og fljótur til að rétta hjálparhönd, ef honium fannst það með þurfa. Þett.a kom oft fram við störf hans, þegar hann átti viðskipti við eldri menn, sem ef til vill kunnu ekki nógu vel á hraða nútimans, hann taldi aldrei eft- ir sér að greiða fyrir þeim eins vel og hann gat. Kaili átti ekki því láni að fagna að vera hraust ur til heiisu, þess vegna átti hann margar ferðir á sjúkrahús í stórar aðgerðir þar, og þess vegna hvarf hann frá störfum hér úr S.l.S. fyrr en annars hefði orðið. En hann átti alltaf sín ítök í hjörtum okkar sam- starfsmanna sinna og við rifjum oft upp glaðvær og hnyttin svör hans og skemmtilegar frásagn- ir, vinátta hans var trygg og einlœg og ekkert gat breytt henni þótt á móti blési. Nú hafa leiðir skiilið um sinn, hann hef- ur flengið að láta þann morgun- roða, sem okkur hérna megin er enn hulinn. Ég votta ástvinum hans samúð og biö góðan guð að varðveita hann á nýju til- verusviði. Guðrún Þorvaldsdóttir. Löngu stríði lokið. Ótal marg ar orrustur en alitaf staðið upp með sigurbros á vör. Aldrei von leysi eða æðruorð. Oft bitið á jaxlinn og safnað kröftum. Aldrei kvartanir eða mæða. Á stundum sótt að úr mörgum átt- um í einu. Aldrei uppgjöf eða undansláttur. Hetjuvörn til hinizta dags. Karl Stefánsson var fæddur i Neskaupstað 9. nóvember 1919 sonur hjónanna Stefáns Guð- mundssonar og Sesselju Jó- hannesdóttur. Foreldrarnir sitt úr hvorum landsfjórðungi, hún að norðan og hann að austan. Karl dvaldi með foreldrum sín- um og systkinum fram undir tví tugt og stundaði alis kyns störf í heimahögum bæði til sjós og lands. Hann var við nám í Samvinniuskóla Islandis og út- skrifaðist þaðan árið 1942. Starf aði hjá Sambandi íslenzkra saum vinnufélaga um tuttugu ára skeið og dvaldist þá m.a. er- lendis að minnsta kosti tvíveg- is bæði i Bandaríkjum Norður- Ameriku og Danmörku. Sið- ustu árin var hann starfsmaður Kassagerðar Reykjavíkur. Árið 1944 kvæntiist Karl Heiðu Aðalsteinsdóttur og áttu þau einn son Aðalstein, sem nú er uppkominn, kvæntur Stein- unni Margréti Tómasdóttur og eiga þau eina dóttur. Þau Heiða og Karl slitu samvistum. Eins og að framan greinir stundaði Karl verzlunarstörf eftir að hann lauk námi og það er ekki ofsagt, að störf sin rækti hann betur en flestir aðrir með- an guð gaf honum heilsu og þrek. Karl var glæsimenni á velli, fríður sýnum, vörpulegur og vel á sig kominn svo að sópaði að honum hvar sem hann fór. Hann var snyrtimenni svo af bar, hafði heimsborgaralegt fas án hroka eða yfirlsetis. Hann var ljúfmenni og allra manna greiðviknastur og bónbeztur. Þeir sem minna máttu sin áttu ætíð skjól hjá Karli. Þótt Karl nyti sin vel á breiðgötum stórborganna og bæri þar af öðrum mönnum, þá var hann fyrst í essinu sinu, þegar hann sprangaði um götur og bryggjur heima á Norðfirði í sumarleyfum og þá var spjall að við gömlu kunningjana, tek- ið í nefið, rætt um fiskiriið og veðrið, rifjaðir upp atburðir frá löngu liðnum árum, hlegið og gert að gamni sínu, og hann var þá einn af heimamönnum rétt eins og hann hefði aldrei nema brugðið sér bæjarleið úr pláss- inu. Karl hafði til að bera ein- hvern þann hlýleika, sem smit- aði frá sér svo að mönnum leið ætíð notalega í návist hans. Þau verða seint talin vikin, sem hann leysti af hendi óbeðinn bæði fyrir skyldmenni og vandalausa. Hann var alltaf boð inn og búinn að leysa hvers manns vanda og maður hafði það á tilfinningunni að ekkert væri honum eðlilegra en snúast fyrir aðra og láta gott af sér leiða. Karl var. skapheitur og stór- lyndur en bar aldrei tilfinning ar sinar á torg og var dulur um eigin hagi. Heim að sækja var hann höfðingi og naut þess að veita og láta gestum sinum líða vel. Þótt oft syrti í álinn siðustu árin og stundum stutt bilið milli heims og heljar svo að öll von virtist víðs fjarri, þá tókst Karli ætíð að komast aftur á fætur, horfa í sólarátt og brosa, og þrátt fyrir mikið andstreymi og alls kyns mótlæti var hann gæfumaður, sem aldrei miissti sjónar á þeim raunverulegu gæðum, sem gefa llfinu gildi. Ég séndi ættingjum hans nær og fjær samúðarkveðjur. Far í friði kæri vinur. Björn. Til moldar er borinn Karl Stefánsson frá Norðfirði, sem fallinn er fyrir aldur fram. Við starfssystkini Karls Stefánssonar kveðjum nú góð- an dreng og góðan starfsféiaga, sem í öllum greinum umgengni, sýndi frábæra háttvisi, nær- gætni og hreinlyndi. Hann skil- ur eftir í minningunni gljáfægð- an skjöld hins sanna og prúða manns og tekur með sér fölskva lausa vináttu úr samstarfi f jölda margra ára. Karl Stefánsson hóf störf hjá innflutningsdeild Sambands isl. samvinnufélaga 1946, þá ungur að árum, nýkominn frá Ameriku eftir 2ja ára nám og starf hjá SlS þar. Hann var vel undir störfin búinn og glæsimenni að vallarsýn. Hann vann ötullega öll sín störf og bar sinn hlut með prýði og var fús til að rétta hjálparhönd ef á þurfti að halda. Hann var glaðvær og gat komið til glettnum og góðum starfsanda ekki sízt þegar tima bundnar starfsannir gengu yfir. Árin urðu því all mörg, sem hann helgaði samvinnustarfinu, bæði hér heima og erlendis, eða rúmlega tveir áratugir. Veikindi hrjáðu Karl og svo fór, að þeirra vegna varð hann að hætta störfum. 1 mörg ár háði hann þá baráttu, sem veikindi orsaka, var skorinn upp og sendur utan á skurðarborðið og nú síðast beið hann einnar slíkr- ar ferðar. Það var alltaf léttara yfi-r þeg- ar maður háfði hitt Karl Stefánsson á förnum vegi og þetta breyttist ekki þótt hann bæri þess merki í göngulagi og væri hrjáður af sárum. Hann kom gamanseminni að með sín- um hætti, og rnaður sá hann fyrir sér, eftir á, ungan teinrétt- an, þennan friða mann. Minning um góðan dreng lifir. Við sendum ástvinum og að- standendum okkar dýpstu sam- úðarkveðjur. Gamlir starfsfélagar. KVEÐJA FRÁ TENGDADÓTTUR Nú að leiðarlokum langar mig að minnast míns kæra tengda- föður nokkrum fátæklegum kveðjuorðum, og þakka honum alla þá velvild og hugulsemi sem hann sýndi mér þann stutta tíma, sem við áttum samleið í þessu lífi. Ég held mér sé óhætt að full yrða, að betri tengdaföður hefði vart verið hægt að kjósa sér. Þar fór allt saman, sérstök prúð mennska, alúð og nærgætni. — Hann var alltaf boðinn og bú- inn til að leggja sitt af mörk um, svo að okkar litla fjölskylda hefði það sem bezt, og er þa8 víst, að okkar velferð var hon um efst í huga fram á síðustu stundu. Ég og Heiða Lára, litla ljósiS þitt, eins og þú nefndir hana, munum ávallt minnast þín með virðingu og þakklæti, og mikill er söknuður okkar, er vlð kveðjum þig nú í hinzta sinn. Okkur er þá efst i huga, að nú vitum við, að góður guð hefur losað þig undan þeim þjáningum sem þú síðustu árin barst með þinni einstöku karlmennsku og rósemi, þar til yfir lauk. Aldrei heyrðist frá þér eitt æðruorð, þó að heilsa þín vart leyfði að hægt væri að stíga í fætur. Megi góður guð leiða þig um ókomna stigu. Steinunn Margrét Tómasdóttir. — Minning Framhald af bls. 22 við höfðum lesið hana. Alltaf var hlustað á unga fólkið og það hvatt til dáða og drengskapar, en aldrei dregið úr áhugamálun um. Katrin fór líka oft með okk ur í skíða- og gönguferðir og var hún þá eins og systir dætr- anna. Alls þessa minnist ég nú með þakklæti i huga. Þegar Katrín giftist Jón Sigurðssyni, skóla- stjóra varð engin breyting á, og virtu systurnar hann og mátu að verðleikum. Já, Drífa var alltaf sannur gleðigjafi fram til síðasta dags. Hún var mjög fjölhæf gáfukona eins og hún átti ætt til. Henni fylgdi birta og gleði, sem hún átti svo hægt með að miðla öðr um af. Það birti ævinlega, þegar hún kom. Heimili þeirra Skúla varð líka menningarheimili, þar sem hjón in og börnin voru samhent og vildu leysa hvers manns vanda. Fyrir allt, sem þau hafa verið mér og minni fjölskyldu, vil ég þakka nú á kveðjustund og bið algóðan guð að styrkja ástvin- ina á komandi tímum. Sigfríður Nieljohníusdóttir. M.S. GULLFOSS HVÍTASUNNUFERÐ TIL VESTMANNAEYJA FRÁ REYKJAVlK 28/5. Frá Reykjavík í júní 2/6 til Leith og Kaupmannahafnar. 16/6 til Kaupmannahafnar um Akureyri, Thorshavn og Bergen. 30/6 til Kaupmannahafnar um Akureyri, Thorshavn og Bergen. EIMSKIP Allar nánari upplýsingar veitir: FARÞEGADEILD EIMSKIPS, Sími 21460 Ferðizt ódýrt ferðizt með GULLFOSSI Ég þakka öllum skyldum og vandalausum fyrir þá miklu vinsemd og virðingu, sem mér var sýnd á 90 ára af- mæli mínu 22. maí. Guðbjörg Þorláksdóttir Vídalín, Njálsgötu 33. Hjartans þakkir til allra þeirra er glöddu okkur á 50 ára hjúskaparafmæli okkar 15. þ.m. Guð blessi ykkur öll. Petrína Þórðardóttir, Sigurbaldur Gíslason, Fjarðarstræti 38, Isafirðl. Lokað verður vegna jarðarfarar eftir hádegi dag. KOSANGAS-SALAN OPTIMA Sjávarbraut 2. Suðurlandsbraut 10. FLUGMALAFELAG ISLANDS Félagsfundur verður haldinn í hinni nýju álmu Hótel Loftleiða fimmtudaginn 27. þ.m. kl. 20. Fundarefni: Kosning fulltrúa á þing Flugmálafélags Isiands 1971. Arngrímur Sigurðsson talar um ritun flugsöau Isiands. Félagsmál. STJÓRNIN. Fiskiskip til sölu 200, 170, 156, 101 lesta stálskip. 105, 96, 76, 68, 64, 59, 55, 38, 26 lesta eikarbátar. TRYGGINGAR & FASTEIGNIR Austurstræti 10 A, sími 26560, kvöldsími 13742.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.