Morgunblaðið - 31.08.1971, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐÍÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. AGOST 1971
*
/
25555
■ ^ If&W.
wuism
BILALEIGA
HVERFISGÖTU 103
VW Seníferðabifreíd-VW 5 manna-VW svefnvaga
VW 9 manna - Landfover 7 manna
IlTf A
BÍLALEIGAN
Bérgstaðastræti 13
Sím/14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
Tf 21190 21188
BÍLALEICA
Keflavík, sími 92-2210
Reykjavík — Lúkasþjónustan
Sv^u.'landsbraut 10. s. 83330.
g „Nótt hinna löngu
hnífa“
Guðrún Jónasdóttir skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Ég skil ekkert í þessu fólki,
sem vill afnema bann við hunda
háldi í Reykjavík. Meðan ungt
fólk er að stofna félög gegn
hvers konar mengun (þar inni-
falið hundahald) í erlendum
borgum, þá er fólk hér í Reykja
vik að stofna „pressure-group“,
lobby-klíku, sem ætlar sér að
kúga borgarfulltrúa okkar til
þess að láta undan sér. Ofstæk-
ið er svo mikið hjá þessu fólki,
að talað er um „blóðbað" og
„slátrun", þótt ekki sé um ann
að að ræða en framfylgja lög-
um, sem við borgaramir höfum
sjálfir sett okkur og eigum
heimtingu á, að yfirvöld taki
tíl greina. Skrilblöð erlendis,
eins og „The People“ b>rta „hyst
eriskar“ „fréttir" um þetta í
sínu venjulega fregnahallæri á
„the silly season“ (um hásum-
arið), og blöð hér endurprenta
vitleysuna, en augljóst er af
fréttaburðinum, að blaðamenn-
irnir hafa fengið rangar upplýs
ingar héðan að heiman. Hvað-
an? Svari því hver fyrir sig.
Það sýnir æsinginn í þessu fólki
að það talar um „blóðbað“ og
„Bartólómeusarmessunótt“, þeg
ar því hefur verið gefinn að
ástæðulitlu langur frestur til
þess að koma hundum sínum
Bilaleigan
SKÚLATÚNI 4 SÍMI15808 (10937)
fyrir utan borgarinnar. Ve«rði
einhverjir hundar aflífaðir, er
það þeim að kenna, sem hafa
tekið sér hund í óleyfi og að
ólögum og hafa látið undir höf
uð leggjast að frelsa líf hans
með því að koma honum í
burtu. Verði „nótt hinna löngu
hnífa“ hjá hundunum, hafa
hundahaldarar sj álf úr brýnt
hnífana.
Talað er um það í blöðum, að
þetta stríði gegn „réttarmeðvit
und“ (!) fólks. Hér mun átt við
réttarvitund lögbrjótanna. En
hugsar enginn um okkur, meiri
hlutann, sem krefjumst þess,
að lögum og reglum sé fylgt?
Ætli yfirvöld að láta undan á-
róðri þessa fámenna og „fína“
ofstækiahóps, munum við, ó-
breyttir borgarar, sjá til þess,
að lögin séu haldin í heiðri. —
Nóg um það að sinni.
0 Hujidalífsreynslusaga
frá Akureyri
Ég undirrituð fór til Akureyr
ar í sumar og bjó í miðjum bæn
um. Þar hefur mér alltaf þótt
indælt að ve.:'a; bærinn fallegur
og snyrtilegur, yfirleitt veður-
blíða. Það, sem spillti nokkuð
fyrir dvöl minni nyrðra í þetta
skipti, var hundur í húsi, ekki
langt frá náttstað mínum.
0 Geyr nú garmr
mjök ...
Ekki veit ég, hvar hundurinn
var hafður á daginn; sennilega
inni, en annars var ég lítið
heima við þessa góðviðrisdaga.
En það brást ekki upp úr kl.
ellefu á kvöldin, þegar ég hall
aði mér á koddann og ætlaði
að sofna, að þá var hundurinn
Þeim fjölgar stöðugt
sem fá sér
áklæði og mottur
í bílinn.
ifr Við seljum
ÁKLÆÐI og MOTTUR
í litla bíla — stóra bíla,
gamla bíla — nýja bíla.
Nýir litir — ný mynstur.
Stuttur afgreiðslutími.
nmKnBúflin
FRAKKASTIG 7 SIMI 22677
settur út á baksvalir á húsinu,
þar sem hann eigraði um í
taugaveiklun og gelti í sífellu,
unz hann var tekinn inn, oftast
um miðnættið, rétt fyrir eða
eftir klukkan tólf. Sennilega hef
ur hann verið settur út á svaiirn
ar til þess að losa sig við úr-
gangsefni og fá sér friskt loft
fyrir svefninn. Má segja, að
það hafi verið betra, að hann
skildi sín stykki eftir þar held
ur en á götunum, en til þess
eru þessir göngutúrar farni-r
með hundana á kvöldin, að þeir
sofni með tóma þarma og léttan
maga, eftir að hafa atað út gang
stéttir, sem ætlaðar eru mann-
kyni en ekki hundakyni.
Hundur þessi gelti svo hátt
og viðstöðulaust, að ekki var við
lit að sofna á meðan. Ekki bætti
það úr skák, að unglingar, sem
leið áttu um næstu götu, góluðu
á hundinn eða hermdu eftir hon
um, svo að hann trylltist enn
mei.ra. Ekki sá ég betur en sum-
ir hentu stemvolum i hann, svo
að ekki hefur þetta hundahald
haft góð uppeldisleg áhrif. Eitt
kvöldið var hundurinn óvenju-
lega mikið trylltur, svo að ég
dró gluggatjöldin frá og fór að
horfa út um gluggann. Sá ég
þá konu koma út á svalirnar,
og bjóst ég við því, að hún ætl
aði að taka greyið inn. En, ónei,
hún fór þá bara að hengja upp
þvott og leit ekki við hundin
um, sem gelti allan tímann, og
svo fór hún inn, án þess að
segja svo mikið sem eitt hugg-
unar- eða blíðuorð við’ kvikind-
isgreyið. Þótt ég sé enginn sér-
stakur hundavinur (ntema uppi
í sveit), þá rann mér þetta til
rifja og fór að þykja hálfvænt
um hvutta upp frá þessu, þótt
hann truflaði svefnfrið minn.
0 Skortur á tillitssemi
Þetta leiddi hug minn að því,
hvort allir hundahaldarar væru
virkilega færir um að hafa
hund. Honum þarf að sýna ást,
umhyggju og tillitssemi, en það
er einmitt skortur á tillitssemi
við nágranna og yfirhöfuð aðra
menn, sem einkennir málflutn
ing hundahaldara hér i Reykja-
vík. Þeir vilja hafa sina hunda
í friði, en hugsa ekki um okkar
frið. En við segjum sem satt er,
að börnin okka*r titra af ótta við
að sj á hund, og vitnum í hunda
bitssögur (frá þessu sumri), —
þá er bara sagt, að við eigum að
ala böm okkar öðruvísi upp!
0 Nei, góð borgarstjórn
Nei, góð borgarstjórn, nú
verður að taka tillit til meiri-
hlutans. Til þess kusum við ykk
ur, að við gætum treyst ykkur
til þess að halda uppi löigum og
reglu, en ekki til þess að láta
undan Cámennum hópi ofstækis
manna, sem vill setja sér eigin
lög, þótt „fínn“ sé.
Guðrún Jónasdóttlr".
0 „Þá þekkir hún ekki
sinn vitjunartíma“
Þorsteinn Jónsson skrifar:
„Heiðraði Velvakandi!
Með því að láta hunda í friðl
um langt árabil, hefur lögregl
an viðurkennt í verki, að hið
ómannúðlega bann við hundum
í Reykjavík, er ó&amkvæman-
legt. Við, sem viljum frelsi ein
staklingsins, höfum haft völdin
hér í Reykjavík sem betur fer
alla tið frá stofnun kaupstaðar
hér. Innifalið i þessu frelsi er
vitanlega leyfi til þess að hafa
tamin dýr á heimilinu. Hundur
inn er bezti vinur mannsins, hef
ur oft verið sagt. Þetta er ekki
innantómt vígorð (,,slogan“),
heldur sannleikur, sem allir
hundavinir þekkja. Við érum
ekki að fara fram á að hafa
krókódíla á heimilum okkar,
heldur góðan, elskulega vin,
sem aldrei bregzt. (Betur, að
slíkt væri hægt að segja um
okkur mennina). Eigi að fara að
slátra hundum okkar, missum
við marga vini í hinum sið-
menntaða heimi. Ætli vinum
okkar í Englandi, Þýzkalandi
og Bandarikjunum, að ég tali
nú ekki um Norðurlöndin, þyki
ekki nóg um, þegar við erum að
reka ho-rnin í allar fyrri vina-
þjóðir (sbr. vamarliðið, land-
helgina, Efnahagsbandalagið og
fleira, en stefna núvei'andi rík-
isstjómar getur kostað Loftieið
ir lífið, atvinnu fyrixvinnu -1500
manns í Reykjaneskjördæmi,
hækkaða fisktolla, einangrua
frá frændum okkar á Norður-
löndum, erfiða samninga jvið
sameinaða Evrópu o.s.frv.), þótt
útrýming bezta vinaj* mannisins
í Reykjavík bætist ekki við? Þá
loks verða allir sannfærðir um
það, að á íslandi búi bara sér-
góðir barbarar, sem heimti allt
hið bezta fyrir sig, en láti ekk-
ert á móti. Við erum þegar bú
in að gera okkur að nógu mikl-
um fíflum á alþjóðavettvangi,
þótt að almenn hundaslátrun
bætist ekki við.
Ætli borgarstjórn að leyfa út
rýmingu hundanna, þá þekkir
hún ekki sinn vitjunartíma. Nú
er tækifærið til þess að gera sig
fræga af fremdarverkum, en
ekki alræmda af illverkum.
Þorsteinn Jónsson".
TIL ALLRA ATTA
NEWYORK
Alla daga
*
REYKJAVÍK
OSLÓ
Mánudaga
Miðvikudaga
Laugardaga
KAUPMANNAHÖFN
Mánudaga
Miðvikudaga
Laugardaga
L0FTLEIDIR
%