Morgunblaðið - 31.08.1971, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. ÁGÚST 1971
27
Kirkjan A Breiðabólstað féö algjörlega til jarðar eftir brunann, eins og sjá má af þessari mynd.
— Kirkjubruni
Framhald af bls. 28.
bBHíkj'uim. sem notiuO voru tii að
hita kirkjuna upp fyrir messu.
E2neu varð bjargaO aí imniium
úr ktrkjmrwii, og brarsn hún gjíir
aamiega á steömmufln tísna.
Þama voru ýmsiir verðmætir
m/unir. Hins vegar voru noídkr-
ir nsunir .geymdir í íbúAarhús-
iniu og siuppu þeir. Kirkj'ain var
97 ára tiimibuiilkirkijá, en í fyrra-
sumar var gert Við haaia og hún
rnáliuð aif brottfluittum söknar-
bömuirn. — Frétfaritari.
Áður en Breiðabólstaðarkirkja
brann var síðasti kirkjubruni á
Islaridi er Möðruvallakirkja
brann sunnudaginn 5. márz 1865.
Samkvæmt upplýsingum séra
Péturs Sigurgeirssonar, vígslu-
biskups á Akureyri, mun séra
Þórður Þórðarson síðar prestur
i Reykholti hafa verið á leið til
prédikunar i kirkjunni, þegar
hann varð fyrstur eldsins var.
Brann Möðruvallakirkja til
kaldra kola á skammri stundu,
en hún hafði verið byggð 1788.
Or Möðruvallakirkju bjargaðist
skírnarfonturinn og eitthvað
fleira kirkjumuna.
— Er ekki ...
Framhald af bls. 28.
ur — kvi'kn'að befði í bílnum,
og þá varð þeim að orði: —
Þebta er ekki eini bruninn á
Skógarströnd í dag, og bættu
þvi sivo við að kirkjan á
Breiðabólstað hefði staðið í
ljósum logurn, er þeir óku þar
framihjá. Okkur hnykkti við
fregnimar, en ekki var annað
að gera en snúa til Stykkis-
hölims. Ég koimst ekki inn eft-
ir í gær, en fór hins vegar i
dag til að líita á staðinn.
— Til forna hefði þetta ef-
laust verið lagt út á þann veg,
að þú hefðir fengið sendingu.
Óttastu ekki sffikt?
— Já, þefcta er algjört stór-
merki. Ég er þó ekki hjátrúar
fullur maður, en emgu að síð-
ur er þetta einkennileg tiilvilj-
un, og vafalaust mjög sér-
stætt í sögunni.
— Hvemig verður nú með
messugjörðir á Breiðaból-
stað?
— Kirkjan var nú þannig
orðin, að hún var varla not-
hæf nema yfir sumarfcímann.
Á veturna hef ég hins vegar
messað inni í bæ eins og
gjaman tíðkast til sveita, þar
sem kirkjur eru orðnar léleg-
ar. Ætli sá báttiur verði ekki
á hafður þar til frekari úr-
ræði finnast.
Af mununum sem brunnu
má fyrst nefna aitaristöfluna,
sem var orðin gömul og sýndi
kvöJdmáMáðina. Þá voru þar
fcveir gamlir höklar, kerta-
stjakar tveir, kaleikur, patína
og brauðoskjur, alH úr siifri.
Eins fór þama kertaijósa-
króna með ántalmu 1874 eða
frá þeim tíma, er byrjað var
á byggingu kirkj-unnar, en
hún er talin smíðuð 1875. —
Doiks má nefria skimairfaít,
stórt og fallegt, litlar kirkju-
kijutkkur og harmoniumorgel,
sem var hinn sæmilegasti
gripur. Allar sálma- og nótna-
bækur kirkjunnar brunnu
þama einnig.
Eins og tíðkast til sveita
voru ýmsir miunir geymdir í
bænum, og þeir björguðust.
STJÓRN Félags háskólamennt-
aðra kennara fagnar því að nokk
ur bæjar- og sveitarfélög hafa
ákveðið að háskólamenntaðir
kennarar, seim kenna vilja við
gagnfræðastigið, fái ákveðnar
launauppbætur.
Þau laun, sem háskólamonnt-
Halda gamla
launaflokknum
ÞEIR opinberir starfsmenn, sem
lækkuðu í númerum í launa-
flokki, þegar síðasta starfsendur-
miat var tekið í gildi, hafa nú
fengið hækkun aftur. Að sögn
Jóns Sigurðssonar, ráðuneytis-
stjóra í fjáirmálaráðuneytinu, var
þessu breytt fyrir skömmu, þann
ig að þeir, sem áður höfðu lækk-
að um eimn flokk, hækka aftur
og halda flofeknum persónulega.
Láklega er hér um að ræða eitt-
hvað á annað hundrað starfs-
menn, en ekki var hægt að fá
það staðfest í ráðuneytinu hvað
þessi ráðstöfun kostar ríkissjóð.
Jón sagði þó, að ekki væri um
stórar upphæðir að ræða.
Fellibylur
í Japan
Tókíó, 30. ágúst, AP.
FELLIBYLURINN Trix fer nú
yfir Japan og síðdegis á mámu-
dag nálgaðist hamn iðnaðarbc.rg-
imar Osaka og Nagoya. Vitað er
að tólf manns létust í Miyazaka,
sem er sunnan til í eyjaklasan-
um, 49 hafa slasazt og saknað er
fjölda manns. Milkil rigning hef-
ur fylgt í kjölfar fellibylsins,
sem sagður er einn hinn kröftug-
asti í Japam í langan tíma. Enn
hefur ekki dregið úr vindhraða
og er hann um 126 km á klukku-
stur.d.
Eignatjón er sagt mikið af
völdum fellibylsins og hafa mtarg
ir neyðzt til að flýja heimili sín.
Merkastur af þeim er grænn
hökiuH, sem núverandi bisk-
up»sírú, frú Magnea gerði, en
Breiðabólstaður var fyrsta
prestakall biskupshjónanna. Á
hökuiinn hefur frú Magnea
saumað krosstfestingarmynd,
og er hún gerð eftir teikningu
Nínu Tryggvadóttur, listmál-
ara. Er því ein'kar gieðiiegt,
að hann skyldi bjargast. Eins
bjargaðist altarisdúkur, einn-
ig saumaður af frú Magneu.
uðum gagnfræðaskólakennurum
eru nú ætiuð innan launakerfis
rikisins eru alls óviðunandi; eink
um er óviðumandi að kennarar
með sötnu manntun skuli fá mis-
munandi laun eftir því hvort þeir
kenna við gagnfræðaskóla eða
menntasfeóla. Þetta skapar m. a.
þá hættu að menntaðir starfs-
kraftar fáist efeki lengur til
kennslu við gagnfræðastigið. Við
leitni einstakra sveitar- og bæj-
arfélaga til að veita háskóla-
menntuðum kennurum betri
launakjör en bjóðast innan
ramima launakerfis ríkisins er
því ábyrg menntamálastefma og
harma ber ef einhverjir aðilar
reyna að hindra þessa þróun.
Stjóm FHK mún fylgjast með
því hvaða kjör einstök sveitar-
og bæjarfélög bjóða og ef kjörin
teljast viðunandi mun stjómin
hvetja háskólamienntaða kehinara
til að ráða sig samikvæmt þeim
kjörum fremur en til þeirra stofn
ana, sem halda sig innan ramma
launakerfis rfkisiins að öllu leyti.
— Hætt komnir
Framhald af bls. 28.
vegalengd. Við vorum þá allir
inni í bílnum, en áin var mjög
straumhörð þama og sviptt bíln
um til og írá, en bíllinn er af
Ford-gerð og hefur verið um 3
tonn að þyngd með öllum far-
angri. Eftir 100 metra skrið nið
ur fljótið lenti bíllmn í stnengn
um þar sem hann- var harðastur
og þá byrjaði að grafast undan
honum og fór hann strax
að sökkva. Fóru þrír okkar
þá strax upp á þak bílsins og
einn stóð á aurbrettinu upp í
mitti, því við urðum að ná út úr
bílinium litkum igúmimiibátli, siem
þar var óuppblásinn. Tókst það
og einnig náðum við lítilii lausri
talstöð. Billinn, sem er sendiferða
bifreið með gluggum á hliðunum
fór fljótt að hallast, en ekki töld-
um við mögulegt að synda
þarna í land, því beljandi streng
ur var á þeirri 20 metra vega-
lengd, sem var í land öðrum meg
in og ekki var það fremur álitlegt
að fara 100 metra í hina áttina.
Þegar við vorum að pumpa bát-
inn upp á bílþakinu hallaðist
bUlinn skyndilega í straumkast-
inu og misstum við þá pumpuna
um leið og við köstuðum okkur
á þá hlið bílsins, sem upp úr var,
til þess að reyna að rétta bíiinn
af. Tókst okkur þrívegis að rétta
bílinn þannig af aftur þegar
hann var að falla á hliðina, en
um leið og pumpan hrökk úr
bátnum misstum við mest allt
loft úr honum, svo ekki var við
liít nieimia fyrir einn rnann að fiara
um borð í hann.
Nælonband úr bátnum höfðum
við misst, en til allrar hamingju
festist það á bílnum og náði ann-
ar endinn þá liðlega 109 metra
niður eftir fljótinu. Var þetta ör
grönn nælonlína.
Nú voru góð ráð dýr, þvi stöð
ugt gróf undan bilnum í beljandi
strengnum og afréðum við að
reyna að koma manni' fyrst á
land í gúmmíbátnum, þótt lítið
loft væri í honum. Ég fór fyrstur
oig igæct fiikrað mig niöuir áina eifit-
ir linurmi, sem var föst á bilnum,
en þegar ég var kominn nokkra
tugi metra niður ána kom eitt
vairvdaimiáihð enn upp, þvi líinaai
hiatfiði þá Æesitisit í bortmi og það
vaoð ttt þeisis að Saian, sem óg
haáíJL bnusgðið wn hendiitna
skanst inn í bein 4
þremur fingrum. Þegar þetta
gerðist var ég í miðjum strengn-
um, en líklega varð það mér til
lífs að línan slitnaði við átökin.
Ég hrökk þá út úr bátnum en
hélt honum með annarri hendi
og í hinni hafði ég skóflu, sern
ég sleppti ekki heldur og kom
hún sér vel síðar þegar ég gat
haft stuðning af henni þegar nær
dró landi.
Um það bil sem ég var að kom-
ast að landi stukku strákarnir
allir í vatnið, því bíllinn var við
það að grafast niður i beljandi
straumiðuna. Þeir fóru allir á
bólaikaif, en hélldiu þó saimiain ag
■rak þannig niður eftir fljótinu
þangað til fór að gryranka nokkr
um tugum metra neðar. Tveir
þeirra höfðu farið úr skónum
vegna þess að þeir reiknuðu með
að þurfa að synda og skárusit
þeir illa á fótum á grýttum ár-
botninum, en ekki va.r viðlit að
reyna að stjórna sér á sundi. —
Komum við allir á land um 100
metrum neðar en bíllinn var og
vorum þá allir orðnir kaldir og
hraktir, því vatnið þarna var
skrambi kalt og allir höfðum við
þurft að krafsa okkur á land.
Líklega höfum við verið u.þ.b.
15-—20 mín. á þaki bílsins, áður
en við fórum í vatnið og áður
vorum við auðvitað blautir upp
í mitti. Við tveir sem vorum
göngufærir í skóm fórum þá að
Núpi, sem var næsti bær, þar
sem við fengum um síðir mann
til þess að sækja félaga okkar á
jeppa og keyra okkur síðan niður
að Klaustri, þar sem við hittum
Lárus á Klaustri. Á Núpi höfðum
við beðið í klukkutíma kaldir og
blautir en Lárust vildi allt fyrir
okkur gera með sinn góða bíl, þó
að hann væri í heyönnum. Á
Klaustri hringdum við til tveggja
félaga okkar í Reykjavík, þeirra
Sigurðar Daviðssonar og Þórar-
ins Jakobssonar og komu þeir
strax austur til þess að hjálpa
okkur, en Lárus fór með okkur
að Núpsvötnum til þess að kanna
aðstæður. Þá var klukkan um 5
á sunnudeginum og hlaup var
komið í Núpsvötn þannig að ekki
bólaði á bilnum. Héldum við þá
aftur að Klaustri, en um kl. 4
ajðffiarartnóitt mámudagis fióru Þórar
inn og Sigurður aftur til þess að
líta eftir bílnum. Sást hann þá
hvergi, svo við héldum í bæinn,
en munum fara austur til þess að
reyna að bjarga þó ekki væri
nerna einhverju af farangri okk-
ar strax og vatnið minnkar i
ánni.“
Morgunblaðið hafði einnig sam
band við Jón Jónasson eiganda
bílsins ásamt Herði Guðlaugssyni
og sagði Jón að hann vildi nota
tækifærið til þess að þakka þeim
sem aðstoðuðu þá og sérstaklega
Lárusi á Klaustri, sem á trukkinn
og allt vildi fyrir þá gera.

FramhaW af bls. 28.
róku sig þá út úr hópmrim, spöttk j
uðu upp spja'di I hurð-
inini út. í fairageillsisigairíSiirani,
stukku sí*ðan út í garðinira, og
þaðan fel'jfruiðu þeir ytfiir v<eigig-
inn, sem umi’yfeur famigeisiisgarð-
inn. Fanigaverðirrair hlupu þegiar
út, og tókst þe'm að hiandisainm
einn fanigann, sfeömmu efitir að
hanm var kom'iran yfiir vegig'iirara,
j en hinir voru þá horfraiir úr aug-
sýn.
AHt eru þetta fastir heiimiiiis/-
vinir að Sfeólaivörðuistíg, og sit jia
irani fyrir rruangs feranar brot &
hegnirag'ariögun um.
———---------------
— Bleiklax
Framhaid af bls. 28.
alið seiðin a. m. k. upp í 5 oun
áður en þeim var sleppt.
Urðu menn varir við miklar
bleiklaxagöngur í Norður-Rúss-
landi árið 1960 og einnig nokkuð
árið 1961.
Hér á landi veiddust 30 bleilc-
laxar á árunum 1960 til 1967
v*8a um landið, en urudan-
farin 3 ár hefur háns ekkert orð-
ið vart.
Eins og fyrr segir er þetta
annar bleiklaxinn sem hér veið-
ist í sumar, en hinn veiddist i
net í Hvitá í Borgarfirði i byrj-
un ágúst og vó hann eimiig 3,2
pund.
— Stækkun
Framhald af Ws. 28.
grein fyrir athU'gun'Uim á fjláir-
hagislegri hagfcvæmmi stækfcuira-
ar á giistirými BeendahallarLnai-
ar og þörfiinrai á að koma upp
ráðstefrausal, var efi^rfaæara(R
dagskrárt rilaga samþyktot að
viðhöfðu raafnafcaffii með 24 at-
kvæðum getgn 20, tveir sáibu hjá
era eimra var fjárstaddiur.
„Þar sem mál það, siem hér
liglg'ur fiyrir er stórmáBi, er sraert-
ir bæriaástéttina ailla, sem áneít-
arallega er löigð í verutegam fijár-
hagslegan varada, ef illa tietast
til, og þar sem málið hetfiur elkfci
verið kynrat fiyrir bæmduirh. svo
sam sfcylit og sjáifsagt er, fiekitr
fiundiurinn sér efeki færat að veita
því jiátovæða aágreiðis'liu, en tek-
ur fiyrir nœsta miái á dagsktá."
Á furadiraiuim fl'uttu ávörp sem
gesitir haras: HaAldór E. Sigurðs-
son, 1 an dbúnaða'rrá ðher ra, KriSt-
ján Thorlaeiuis, formaður BSRB
og Ásgeir Bjarraason, fiormaður
Búnaðarfélags Islands. I ræðu
laradbúraaðarráðherra feorn m.a.
fram:
Haran kvaðst hafá átt furad
með aðalbankas.tjóra SeðBa-
baraka íslands og tjáð horauimþá
stetfnu sína, að í sambaradi við
eufiurðalán.ira „ættu bændur að
sitja við sa.ma borð og sjávar-
útvegurinn." „Ég geri mér vorair
uim, að þetta tafeist," sa'gði harara.
Harara taldi, að fjármaigra það,
sem varið væri til laradhúraaðar-
ims, væri etaki nógiu vel raýtt. Stofln
a-rair laradbúnaðariras væru of
margar. Við verðum að feMa nið-
ur eitthvað £uf eidri stofnunum,
sem ekfci faffiá iran í núgildanidi
fcérafi, sag'ðd hamm. ,
Lofes boðaði hanra, að éktoi
yrði „iangt í það að við hiefjuim
iminiflraitniraig á búfjársæði," nuu
rraeð ræfetura hoManaiuita fyirir
aiuigum.
1 stjóm Stéttarsamharads ins
voiru eradurkj'ömir til tvegigja
ára: Guraraar Guðb j artssorai,
HjarðarfieliM, Pálll Diðrifcssorii,
BúrfeHi, Bjarini Haffldiórssora,
Uppsöluim, Vilhjákraur Hjlátenars
son, Brekiku, Ólaifiur Aradróssora,
Sograi, Guðrrauindiuir Iragi Kristj-
árassora, Kirkjnbó4i, Inigi Tryggva
sora, Kárhólá.
Til vara: Sigsfieinm Pátssora,
Brifcastöðum, Jón Helgasora,
Seglbúðujn, Sigrarðiur LiradaA,
Læfcjarmóti, Guraralaugiur FimT»-
sora, Hvilft, Hermarara GuðmundS
sora, Fyjókftes töðutm, Iraginuarariur
Ásgeirssoni, HæJ’i, HemuóOur
Guðmiuindssort., Ámesi.
Brdurstooðeradiur voru endiur-
kjömir Hararaes Jónssora oig Batv-
ar Halidórsison.
Fteraim stjómaimarana Stéthar-
sainibandlsiras vwu kjömár i
fraaraleiðlsliuráð.
Ályktun stjórnar
F.H.K. vegna
launauppbóta