Morgunblaðið - 28.10.1971, Blaðsíða 21

Morgunblaðið - 28.10.1971, Blaðsíða 21
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. OKTÓBER 1971 .................. ★★★* Frábær, ★★★ mjög góð, *★ góð, ★ sæmileg, léleg, ...i sverr[r Björn Vignir Sæbjörn Pálsson Sigurpálsson Valdimarsson í KVIKMYNDA HÚSUNUM Háskólabíó: UTLENDINGURINN Myndin er gerö eftir samnefndri sögu Albert Camus, og greinir frá frönskum skrifstofumanni í Alsír, sem verður fórnarlamb tilviljana kenndra atkvika, og leiöir til þess að hann fremur næsta tilefnislítið morð. Verður hann að gjalda fyr ir það þyngstu refsingu — dauða dómi. 1 aðalhlutverkum Marcello Mastroianni og Anna Karina. — beikstjóri Luchino Visconti. ★ ★ Visconti virðist ekki vera mjög hrifinn af verkefni sinu. Myndin fylgir bók Alberts Camus dyggilega og litið fer fyrir snilli Viscontis til frekari túlkunar á efninu. Myndin er látlaus í aliri gerð, efnið hins vegar skemmtiiiega forvitni- legt. ★ ★★ Mastroianni vinnur hér mesta leiksigur sinn frá því hann ' lék blaðamanninn í „Hinu ljúfa lífi“ Fellinis. Túlk un hans á skrifstofumanninum er óaðfinnanleg. Kvikmynda- búningur Viscontis er allgóð ur — myndin er oft ofurhæg en skapar viðeigandi stemn- ingu fyrir tilvistarspeki Cam- us. Austurbæ jarbíó: RAKEL er kennslukona f sniúbæ í Bandarfkjunum. Hún llfir fá- brotuu lífi, þvl fyrlr utan skól- ann, snýst líf heniiar einungis um móóur hennar, sem hún hefur þurft aó annast frá þvf að faðir hennar lé/.t. I»ó að hún sé orðín 35 ára hefur liún aldriú verið við karlmann keiind. Ilún er orðin örvæntingarfull; hún sér hilla und ir elliárin án þess að liafa orðlð fyrir nokkurri lífsreynslu. I»á verður á vegi hennar gamall fé hiRÍ frá æsku — Niek, sem er orð inn menntaskólakennari í stór- borginni. Þau endurnýja vinátt- una, og svo fer að þau eyða sam an tveimur nóttum við ástarleik Ojí eitthvað fleira. Niek hverfur á brott að nýju, en Rakel er reynslunni ríkari. ★ ★★ Mjög næm sálarlíís lýsing, þar sem Paul Newman tekst fádæma snyrtilega að hlaupa fram og aftur í tíma, jafnvel snilldarlega á köflum. Einstaklega heiðarleg mynd, þar. sem höfundurinn sýnir efni sínu fyllstu nærgætni og mikla natni. ★ ★★ Woodward er frábær í hlutverki Rakelar. —- Þessi fyrsta mynd Newmans er ein athyglisverðasta frumraun bandarísks leikstjóra hin síð ari ár. Sérstaklega má benda á skemmtilegar klippingar hans milli æsku Rakelar, löng unar og svo raunveruleikans. ★ ★★ Einkar hugljúf lýsing á hugarfarsbreytingum konu, sem komin er á „örvæntingar aldurinn". Joanne Woodward vinnur leiksigur, og Paul New man sannar að hann er jafn- vígur báðum megin kvik- myndavélarinnar. Tónabíó: FLOTTI HANNIBALS Hér greinir frá Hannibal nokkr- um Brooks, brezkum stríðsfanga l Þýzkalandi í síðari heimsst.yrj- öldinni. Hann unir sér vel i fanga búðunum, hefur engan áhuga á stríðsdáðum og allir flóttaþank- ar eru fjarlægir. Honum er feng- ið starf i dýragarði, og kemur i hans hlut umönnun filslns Lucy. Tekst með þelm náin vinátta, og þegar dýragarðurinn verður fyrir loftárás, svo að buey er ekki óhult þarna iengur, er afráðið að Brooks skuli fylgja Lucy á frið- sælan stað í Austurríki. Ekkert rúm er fyrir Lucy með lestum þriðja rikisins, og fara þau hjúin því fótgangandi áleiðis til fyrir- heitna landsins undir sterkum herverði. Brooks verður þaö á að drepa þýzkan hermann á leið- inni, og á hann því ekki annars kost en flýja með Lucy yfir Alp- ana áleiðis til Sviss . . . . í aðal- hlutverkum Oliver Reed og Mic- hael Pollard. Leikstjóri Michael Winner. ★ Þrátt fyrir þann ásetning að gera ádeilukvikmynd, klúðrar Winner öllu, ekki sízt handritinu svo hrapallega, að ádeilan snýst í höndum hans i háð gegn honum sjálfum. Otrúlega bamalegur samsetn- mgur, sem hvergi nær mark- miði sínu. Michael J. er all- fyndinn en mætti gjarnan vera ofurlítið fjölhæfari. ★ ★ Winner er að ýmsu leyti athyglisverður leikstjóri, og hann færist hér mikið í fang. Árangurinn er þokkaleg skemmtimynd, en efnið verð- ur oft æði reyfaralegt og Winner getur vissulega gert betur en þetta. ★ Hvað svo sem Winner hef ur haft í huga, þá hefur það skolazt til á þessu undarlega ferðalagi — útkoman er lát- laus skemmtimynd. Pollard er auðsjáanlega ekki búinn að gleyma því hvernig hann gretti sig í „Rússarnir koma“, og „Bonnie og Clyde“. Hann skyldi þó aldrei hafa fælt Jón Laxdal frá myndavélinni? Hafnarbíó: EG, NATALIE Natalie er gyöingastúlka, sem frá barnæsku hefur þjáðst af minnimáttarkennd vegna ófríð- leika síns. Hún er önnum kafin við aö breyta í einu og öllu eftir óskum millistéttarforeldra sinna, sem auövitaö reyna aö gera henni allt til hæfis — gera nieira aö segja örvæntingarfullar titraunir tii aö útvega henni lifsförunaut. Aö lokum er mælirinn fullur, Nat alic fer að heiman og sezt aö í GrenWk'h Village. Þar kynnist hún nýjum lifsskoöunum og kyn legum kvistum, veröur ástfangin og finnur sjálfa sig. 1 aðalhlut- verkum Patty Duke og James Far entino. Leikstjóri B'red Coe. ★★★ Fjallað á skilningsríkan og oft bráðfyndinn hátt um erfiðleika ungrar stúlku við að ná sambandi við hitt kjm ið. Frábært handrit lyftir myndinni vel yfir meðallag, þótt kvikmyndalega séð, sé út færsla efnisins mjög hefðbund in. ★ ★★ Sérlega viðfelldin mynd um kynslóðaskiptin — við- horfamisklíð barna og foreldra og örðugleika ungrar stúlku í uppvextinum. Myndin er laus við tepruskap og væmni, og Patty Duke sýnir athyglisverð an leik i hlutverki Natalie. ★ ★★ Lítil, hjartnæm mynd, blessunarlega laus við væmni og tilgerð. Einstaklega vel leikin, vel skrifuð, ef nokkuð mætti að henni finna, er að Patty Duke getur illa kallazt óaðlaðandi, heldur þvert á móti. En Hollywood hefur nú aldrei átt mikið af ófríðum kvenstjörnum. Stjörnubíó: IIRYLLINGS- HERBERGIÐ Galdramaöurinn Diablo býður mönnum al vita framtið sína með því aö dáleiöa þá. Hann útskýrir, aö ef menn láti stjórnast af illum hvötum og ágirnd, þá muni fara fyrir þeim líkt og i dáleiöslunni. Hjá honum eru staddar fjórar manneskjur, sem ailar láta tilleið ast og er sýnt inn í framtíðina. Og óhugnanlegir atburöir eiga sér staö. Meö aðalhlutverk fara Eur gess Meredith, Jaek Palance og Maurice Denham. Leikstjóri er Freddie Francis. ★ Það sem gerir þessa mynd einnar stjörnu virði er efnið, sem er allfrábrugðið öðrum hryllingsmyndum. Hér er það hið illa í mannkindinni, sem manni stafar ótti af, en ekki forynjur né afturgenginn rumpulýður. En allt er sam sullið skelfing barnalegt og leikur nánast enginn. Gamla Bíó: BEITTUR SVIKUM (The Violent Enemy) Sean Rogan (Tom Bell) er írsk ur ættjarðarsinni, sem setiö hei’ur sex ár I fangelsi i Englandi fyrir skemmdarverkastarfsemi. Rétt áð ur en hann er náðaður, er hann vélaður af gömlum starfsbróður sinum, Colum, til að strjúka. — Colum þarf á hjálp Rogans að halda, til þess að sprengja upp enska raftækjaverksmiðju, sem honum er þyrnir í augum. Colum er ofstækisfullur og sá eini úr gömlu klíkunni, sem enn ber í brjósti von um sameinað, frjálst írland, þó að það kosti blóð og ofbeldi. Allir fyrrverandi starfs- bræður hans lýsa sig mótfallna þessari ráðagerð, einnig Sean. En Colum hefur ráðið tvo gangstera í sína þjónustu (fyrir máistaðinn), og tekst þeim að þvinga Sean til að skipta um skoðun. ★ Baksvið sögunnar er hjá- róma rödd gamals mann>s, heit trúnaðs frelsissinna, sem neit ar að sætta sig við endalok ír- lands. Þetta hefði getað verið verðugt viðfangsefni, en því miður er hér aðeins um að ræða lélega glæpamynd. Haf a valdamenn okkar gleymt Alþingi ? HVERNIG væri nú að rifja upp þjóðarstolt okkar og koma á lög um og reglum í þjóðarskipulagi okkar og berjast gegn þeim öfl um aem eru að reyna að ræna okkur sjálfum okkur. Til að byrja með: hvenær hafa valdamenn farið í ferðalög til annarra þjóð ríkja til að spyrja ráða eða biðja um leyfi hvernig skuli ráða fram úr einföldustu atriðum í innan- ríkismálum? Landhelgi okkar er hlutur sem við ráðum sjálfir á okkar Alþingi, ef þá valdamenn muna það og starfssvið þess í þjóðfélagi okkar. En mig langar til að minna núverandi valda- menn á, að Alþingi er ein af okk ar helgustu stofnunum og fyrir- mynd lýðræðisþinga um allan heim. Þessi orð eru til að minna á sögu lands okkar, menningu og lög og starfsreglur Alþingis og þjóðarskipulag. Það eru nóg verk efni í þjóðfélagi okkar til að vinna að, þótt ekki séu svið- settir hlutir sem skipta okkur engu eins og 50—100 mítna land helgi, sem ætti að vera minnst 200 mílur. Það sem skiptir þjóð ina einhverju, er að losna un-dan ofriki og stjórnleysi. Aliir hljóta að sjá að þjóðarskútan er eins og stjórnlaust rekald, sem stefn- ir að feigðarósi, ef ekki er að gáð. Þjóðfélag krefst þess að þvi sé stjórnað og viðhaldið hollu og heilbrigðu þjóðlífi. Þess ber að geta að það eru grænjaxlar við stjórnvöld og bera verk þeirra merki þess! Það er einnig verkefni stjórnar að sjá um að halda hollu og heil brigðu mannlífi. — Fréttir af drykkju- og svallveizlum óþrosk aðra unglinga á fridögum þjóðar innar í sumar og helgarfylliríum eru allt annað en skemmtilegar fréttir. Loka á öllum skemmtistöð um, sem hleypa inn á samkomur sínar unglingum yngri en 18 ára, nema með sérleyfi Æskulýðsráðs og skólayfirvalda. Baráttuleiðir gegn áfengi og eiturlyfjum eiga að hefjast í öllum skólum. Færi vel ef tilvonandi mótendur í þjóð félagi okkar, en það eru þeir, sem eru við nám i æðri skólum lands ins, læknanemar, guðfræðinemar og ef til vill félagsfræðinemar, stæðu fyrir herferð gegn þessum einhverjum mesta skaðvaldi þjóðfélags okkar, Það eru m.au þessir ofangreindir hlutir, sem spillingunni valda ásamt van- þekkingu sijórnarvalda á starfs háttum og lögum, en það er engu líkara en þetta séu utanaðkom- andi öfl, eða glansmyndafólk, sem ekki þekkir störf -sín eða verk. Ég ætla að ljúka þessum orðum á björtum nóttuim vegna þess að það er alltaf eitthvað Frainhald ú hls. ‘i'A

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.