Morgunblaðið - 01.11.1972, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. NÓVEMBER 1S72
7
Bridge
Hér fer á eftír spil frá leikn-
nim miM V-Þýzkalamds og Italíu
í Olympiu.keppninmi 1972.
Norður
S: —
H: G-7-6-5-2
T: 10-7-5-4-2
L: D-10-3
Vestur Austur
S: G-10-8-3 S: Á-K-D-6-5-4
H: Á-9-3 H: D-10-4
T: D-3 T: Á-G 9 8
L: Á-8-5-2 L: —
Suður
S: 9-7-2
H: K-8
T: K-6
L: K-G-9-7-6-4
Við annað borðið sátu itölsku
spiiararnir Beiladonna og Avar
elli A.-V. og sögðu þanmig:
A. S. V. N.
1 1. 2 1. 2gr. P.
3 sp. P. 4 hj. P.
4 sp. P. 51. D.
Red. P. 5 hj. P.
6 sp. P. P. P.
Suður lét út laufa 7, sagnhafi
(BeMadonna) drap með ás, tók
tromp þrisvar og lét út tígul 8.
Suður drap með kóngi og þar
með var spilið unnið, þvi sagn-
ihafi losnar við ‘2 hjörtu í borði
í tigul ás og gosa.
Við hitt borðið sátu þýzku
spilararnir Dewitz og Mattson
A.-V. og sögðu þannig:
A. S. V. N.
2 sp. P. 3 sp. P.
4 t. P. 4 hj. P.
6 sp. P. P. P.
Suður lét út lauf, sagnhafi
trompaði heima, lét út tromp,
drap í borði, lét út tigul drottn-
ingu og suður fékk slaginn á
kónginn. Suður lét út tromp,
sagnhafi drap í borði, lét út
!tauf, trompaði heima, lét út
framp, drap í borði og tók síðan
laufa ás. Nú lét sagnhafi út tig-
ul 3 úr borði og svínaði tígul
9 og þar sem það heppnaðist þá
vannsf spilið.
iiiiiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijii(iiiiiiiiJiiiiiiiiiii]iiiiifiiiiiiiihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuii|||
JCRNAÐ HEILLA
iiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiilll
Áttræð er í dag Sigurborg Sig
urðardóttir til heimilis að Þing-
holtsbraut 15, Kópavogi.
Þann 30.9 voru gefin saman
í hjónaband í Dómkirkjunni af
séra Óskari J. Þorlákssyni ung-
frú Stefanía G. Guðnmunds-
döttír ; og Arnór Hannesson.
Heimili þeirra er að Bergstaða-
Stræti 33a Rvlk.
Studi'o Guðonundar Garðastr. 2.
DAGBOK
BAKKAWA..
Stolta prinsessan
Eftir Howard Pyle
EINU sinni var prinsessa, sem var alveg gullfalleg, en
hún var svo stolt, að hún gat varla litið á nokkurn mann.
Samt sem áður vantaði hana ekki biðlana, sem áttu þá
ósk heitasta að eignast hana fyrir konu, af því að hún
var svo falleg. En hún vildi ekki sjá neinn þeirra. Annað
hVort fannst henni þeir of ungir eða of gamlir, of grann-
ir eða of feitir, of lágir vexti eða of háir, of dökkhærðir
eða ljósir. Aldrei féll henni nokkur í geð.
Einu sinni kom biðill, sem var kóngur í sínu eigin ríki
og það stóru ríki. Það eina, sem mátti finna honum til
foráttu, var það að hann hafði svólítinn fæðingarblett
á hökunni. Að öðru leyti var hann hinn glæsilegasti mað
ur.
En þegar prinsessan sá hann fór hún að hlæja. „Hver
mundi velja sér flekkótt epli úr körfunni,“ sagði hún,
og hann var sendur burt.
Hann lét þó ekki þar við sitja, heldur klæddi sig í
tötra og kom aftur til hallarinnar. Enginn þekkti hann.
Rapp-tapp-tapp . . . hann barði að dyrum og spurði,
hvort ekki vantaði vikapilt til starfa í kóngsgarðinum?
Ja-a-a-jú, það vantaði gæsasmala og þá stöðu gæti
hann fengið.
Hann var harðánægður með það og næsta dag rak
hann gæsahópinn upp á hólinn á bak við höll kóngsins
þar sem þær gátu étið grænt og gott gras. Brátt tók
hann gullbolta upp úr vasa sínum og fór að leika sér
að því að grípa hann. Boltinn gljáði svo í sólskininu,
að maður fékk glýju í augun af að horfa á hann.
Prinsessan sat við gluggann sinn og ég get sagt ykk-
ur, að ekki leið á löngu þangað til hún kom auga á bolt-
ann. Mikið óskaplega var hann fallegur, þessi gullbolti.
Sannarlega langaði prinsessuna til að eiga sh'kt leikfang.
Hún sendi því eina af hirðmeyjum sínum út til að
spyrja, hvort gæsasmalinn viidi ekki selja boltann.
O-jú, hann var til sölu og meira að segja var hann
ódýr. Prinsessan gæti fengið hann í skiptum fyrir vasa-
klútinn sinn.
FRflMWILDS&fl&RN
Ja, svei, sagði prinsessan. Sá var ágætur. Og þó . . .
vasaklútur er nú varla annað en vasaklútur . . . sækið
þið smalann og ég læt hann hafa klútinn, sagði hún
því hana sárlangaði í boltann og fá hann skyldi hún.
En gæsasmalinn var ekki á því að koma. Ef prinsess-
an vildi kaupa boltann yrði hún að koma upp á hólinn
og borga honum, því hann komst ekki frá gæsunum,
þær mundu hlaupa út um allt ef hann færi frá þeim.
Útkoman varð því sú, að prinsessan fór út með hirð-
meyjum sínum og afhenti gæsasmalanum klútinn sinn,
en fékk sjálf gullboltann.
Gæsasmalinn batt klútinn um handlegginn á sér svo
að allir gætu séð hann, og fólkið rak upp stór augu og
sagði: Ne-e-e, er þetta ekki vasaklúturinn prinsessunn-
ar?
Næsta dag þegar hann rak gæsahópinn upp á hólinn,
tók hann silfurspegil og greiðu upp úr vasa sínum og
fór að greiða hár sitt og þið hefðuð átt að sjá, hvernig
glampaði á spegilinn og greiðuna í sólinni.
Prinsessan kom von bráðar auga á greiðuna og speg-
ilinn úr glugganum sínum og hún sendi eina af hirð-
MISTÖK í VEFNAÐI
Stúlkan á myndinni er
glöð á svip, því hún hefur
fengið sér kjól á útsölu á
niðursettu verði. En það
eru mistök í vefnaði kjóls-
ins. Getur þú fundið hvar
þau eru?
SMÁFOLK
PEANUTS
I/wmenwleave\
0NANA#I6NM£NT
FORTME HEAP,
PEAae^oi/PöNV
HAVETIME TO
\eM6œmi
“'mOMPéON 16 IN TROUBLéí
THAT MEAN5 i’VE 60T TO 6ET
10 HIM BEF0R6 “TTfEV" PO...
THtf REMIND5 MEOF7146
“MOROCCAN AFFAIR;:.THAT WA5
A NAéTV PIECE Of WIHZ66...
THAT 5TUPIP TH0MP5ÖN...HE
NEVERÚANTED10 TAKE ANV
ADVlCe..NOU),MAVBE ITÍ5 TOO LATE„
— Ætlar hann ekki einu
sinni að kveðja?
— Þegar maðnr fer í verk-
efni fyrir Æðsta-Seppa hefitr
maðnr ekki tima til að
kveðja.
— Rétt.
— „Sámur í klípu“. Það þýð
ir að ég verð að finna hann
áður en „þeim“ tekst það.
— Þetta minnir mig á
„Ma.rt>kkó-máiið“ . . . það var
heldlur ógeðfeilt iwál . . .
— Þessi Sámsbjáifi . . .
ha.nn tét sér alifrei neitt að
kenningu verða . . . og nú er
það kannski orðið um sein-
an . . .
•suisipfji tutjo ursuiA j nuiæj rpCui jbjuba gnc[ iRVAS
FERDINAND