Morgunblaðið - 05.12.1972, Blaðsíða 7
MOR.GUN3BLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. DESEMBER 1972
7
Bridge
Eftiirfiaram'di spil er írá ieifcn-
iwn -innnQDá Bandiarikjianina og Svi-
þjóðar í ikveininaÆlo'kikd í Ol-
ympíiukeppniinni 1972.
Norðmr
S: 6-4-2
H: D-4-2
T: Á-7
L: K-9-6-4-2
Vestur Austnr
S: 8-7 S: Á-K-D
H: Á-10 9-8 5-3 H: K-G-7
T: G-9 T: K-10-863
L: 10-5-3 L: Á-7
Suður
S: G-109-5 3
H: 6
T: D-5-4-2
L: D-G-8
Við asninað barðdð isátni saarasku
dömiuimax A—V en þæir bamda-
rí'Sku N—S og þar gemigu sagm-
dir þanniig.
N A. S. V.
P. 2 'gr. P. 4 •:
D. P. P. p.
Fjögiur iaiuf er biðsögn og þeg
air moröuir doblar, þá á'kveður aust
uir að gena það einndig, þvi nú
igieti vestur sýnt hvaða idit ihiann
á. Vestur mdsskildi þetta og ádeit
að austuir vdddi gjiaiman spála 4
lauf ag sa-gðd því einni'g pass.
N—S fengu 500 fyrdr spiJdð.
Við hitt borðið var lokasögn
dn 4 hjörtu hjá bandarisku döm
umuim, sem sátu A—V og
vianinst sú sögn auðveldJega.
Fyrnr þetta spd'l fékk banda-
ríska sveitin 17 stiig, en það
n-ægði efcki tdJ sdgums þvi Svi-
þjóð sá'graði með 17 stdigum
'gegn 3 (117:80).
Kvenfélagið Seltjörn
Jólafundurinn verður í fédags-
heditoiOdnu, mdðvdkudaginn 6. des.
!kd. 20.30. Fundarefni: Kynndng
á smáréttum. Frásögn af jóQasdð
um í Noregi. Jódavaika.
Kvenfélag HaUgrímskirkju
minnir á kökubasardnn, sem
haiddnn verður 9. nóv. k.i. 3 e.h.
Kökum veitt móttaika frá kd. 10
saroa dag, í féJiagsheknáJd kirkj-
unnar.
Gangið
úti í góða
veðrinu
Vinningsnúmer í leikfangahapp
ilrætti Thorvaldsensfélagsins.
1281, 1737, 1744, 1985, 2099,
2658, 2738, 2921, 3984 4077
4098 4105 4193, 4376, 4652,
4983, 5173, 5411, 6464, 6471,
6595, 6612, 6707, 7190 7238
7514. 7668, 7897, 8108, 8392,
8646, 8882, 9372, 9384, 9630,
9764, 9765, 10490 10616 11209,
11295, 11322, 11351, 11472, 11668,
32605, 13022, 13174, 13222, 15022,
35159, 15182, 15293, 15572, 15700,
15906, 15956, 16018, 16226, 16629,
16682, 17087, 17122, 17151, 17152,
17314, 17689, 18904, 19187, 19390,
19802, 19881, 19995, 20276, 21509,
22005, 22565, 22615, 22616, 23347,
23361, 23555, 23556, 23748, 23779,
24565, 24838, 24960, 25044, 25626,
27100, 27354, 27762, 28207, 28457,
28532, 28548, 28578, 28733, 28946,
ilSl
DAGBOK
BARWWA..
Pétur í
hættu staddur
eftir Edward Aridzzone
Til allxar hamingju rakst hann á einn yfirmannanna,
sem var vingjarnlegur við hann og hann lofaði að biðja
loftskeytamannihn að senda skeyti. Þá létti Pétri mikið.
Fyxstu dagana fannst Klöru starfið mjög erfitt og
þegar hún vax komin í „kojuna“ á kvöldin, gat hún
ekki annað en grátið svoiítið, því hún óskaði þess inni-
lega að hún vseri komin heim. En þar sem hún bjó til
ágætan mat, fór allri skipshöfninni að þykja mjög vænt
um hama.
Pétri fannst vinnán líka erfið og honum leiddist oft
að þurfa sí og æ að skrúbba þilfarið eða klefana. En
þar sem hann reyndi alltaf að gera eins vel og hann
gat og kvartaði aldrei, voru aliir mjög vingjamlegir við
hann.
Bezti vinur Péturs og Klöru um borð var anmar stýri-
maður. Hann var ákaflega feitur og ákaflega sorgmædd-
ur. Hann var sorgmæddur vegna þess, að hann var
alltaf óheppinn og honum fannst engum vera hlýtt til
sín. Samt sem áður var hann góður maður og sagði
oft við bömin: „Svona, hættið þið nú að vinna, börnin
góð og setjizt þið snöggvast og spjallið við mig.“
Þau sögðu honum frá foreidrum sínum og húsinu,
sem þau áttu heima í við sjóinn og þau sögðu honum
frá Ása. Þá stundi hann og sagði að hann vildi óska
að hann ætti skemmtilegt heimili, eins og allir aðrir.
Satt að segja átti hann mjög bágt. AUt sem hann
gerði, vildi mistakast. Skipstjórinn varð oft mjög reið-
ur við hann og skipverjamir gerðu gys að honum og
kölluðu hann „fituhlunk“, þegar hann heyrði ekki til.
Jafnvel skipskötturinn, sem var vingjarnlegur við alla,
vildi ekki gefa sig að hónum.
Dag nokkurn þegar Klara sat úti á þilfarinu og var
FRflMtfHLBSSflBflN
að stoppa í sokkana fyrir hásetana, sá hún að annar
stýrimaður var venju fremur sorgmæddur á svipinn.
Hún spurði hann hvað gengi að honum.
„Æ,“ sagði hann, „ég á afmæli ekki á morgun held-
ur hinn daginn og ég veit að enginn man eftir því. Og
það gerir svo sem ekkert til, því ég er svo ólánssamur
að alltaf gerist eitthvað leiðinlegt á afmælisdaginn
minn.“
Klara kenndi svo mikið í brjósti um hann, að hún
ákvað að baka handa honum köku. Og það varð líka
góð kaka, get ég sagt ykkur, með rúsínum og möndlum.
Pétur skreytti svo kökuna og teiknaði á hana skip
með hvítri og blárri sykurkvoðu.
Um kvöldið fór að versna veðrið. Sjórinn varð úfinn
og skipið valt í hafrótinu. En það sem verra var, að nú
kom þétt þoka. Þokan læadist inn í hásetaklefann, svo
hásetarnir fóru að hósta þar sem þeir lágu í „kojum“
sínum. Hún læddist inn í matsalinn, þar sem Pétur og
Klara sátu og voru að lesa og skrifa, svo að þau sveið
í augun og skipskötturinn hnerraði.
Þokan læddist inn í klefann hjá öðrum stýrimanni og
gerði það að verkum að hann varð sorgmæddari en
nokkru sinni fyrr.
Hún laaddist upp í brúna, svo að erfitt varð fyrir
manninn sem stóð við stýrið að halda stefnunni. Yfir-
mennirnir voru allir í öngum sínum. Þeir vissu ekkert
1 hvaða átt þeir sigldu.
Næsta morgun var þokan ennþá þéttari. Skipstjórinn
og allir yfirmennirnir voru í brúnni og reyndu að rýna
út í þokuna. Þokulúðurinn var þeyttur í sífelluc „Bú-
hú, bú-hú.“ Allt í einu kallaði einhver: „Við rekumst á
annað skip. “ Svo heyrðust bjölluhringingar og véla-
glamur og loks ógurlegar drunur um leið og árekstur-
inn varð. Svo varð þögn í nokkrar mínútur. Þeir höfðu
siglt á annað skip og brotið það í tvennt og nú var það
að sökkva.
SMAFOLK
l’fANUTS
ACn/ALLV, HE’S A VEW emTlVE
PER50N...EVEN TH0U6H HE
FAINT5 A LOT.... HE APMITTED
THAT HE'5 NEVER REALLV REAP
MI55 5WEET5T0R‘i'/5 B00K.«
HE 5AIP HE 0NLY REAP5
MEPICAL J0URNAL5...
ALTHOOSH 50METIME51HE)
PICTI/RE5 UP5ET HIM J
— Jæja, ég vona að þú sért — í rauniimi er hann
áimægður . . . Ég talaði við fjarska viðkvæmur maður . . .
lækiMíin miitm. jafnvel þó að það iiði töluvert
yflr liann . . . Hann viðnr-
kenndi að hann hefði aldrei
lesið liókina hennar Rósu Svan
fríðar ...
FERDTNAND
— Hann sagrðist aðeins lesa
læknatímarit ...
- • £n þ.. I.a-.nu myndir hon
um stnndum úr jafnvægi . ..