Morgunblaðið - 29.12.1972, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. DESEMBER 1972
SAGAIM
lega ... — viðvíkjandi Pétri?
— Já, auðvitað. Svo var þér
íyrir að þakka.
— Ó, mér þykir þetta svo
leitt, Jenny. Ég vcA ekki, hvem
ig hann hafði þetta upp úr mér,
en hann hlýtur að hafa spurt,
hvers vegna þú værir héma yf-
irleitt. Til hvers þú hafir komið.
En kannski hefur þetta nú ekki
komið svo mjög að sök. Það vona
ég að minnsta kosti.
— Það vona ég líka, sagði
Jenny önug.
— Sagði hann þér, að þú mætt
ir fara aftur til borgarinnar?
— Já.
— Það sagði hann líka við
mig. Blanche settist niður,
þreytulega. — Við erum eins og
fiskar á öngli. Hann veit, að
hann getur dregið okkur að
landi, hvenær sem honum þókn-
ast. Hver heldurðu, að hafi skot-
ið hana, Jenny?
— Það veit ég ekki, en sýni-
iega hefur það verið einhver að-
komandi. Ég veit, að það var
ekki Pétur. Og ég sé ekki, að
það geti hugsanlega hafa verið
Cal eða þú.
— Ég! ?
— Og ekki myrti ég hana.
Veiztu, Bianche, hvort hún átti
nofckum óvin, sem hefði getað
gert það?
— Þetta spurði lögreglumaður
inn mig líka um. Nei, það veit
ég ekki.
— En þú bjóst nú með Fioru.
Þú hlytir að hafa vitað það.
— Ég bjó nú ekki alltaf með
Fioru. Það var rétt til að byrja
með. Fiora hafði ekki at-
vinnu. Ég fékk strax stöðu og
hélt henni. Ég er ekkert að
grobba, en eins og þú veizt, þá
gekk mér vel. Arthur var alltaf
að hækka við mig kaupið, en
þú veizt, að það átti ég líka skii-
ið. Fiora fékk einhverja smáveg-
is úrlausn hjá umferða-leikfélög-
um, og var að heiman lengst af.
Mér fannst ég geta fengið mér
almennilega íbúð og fékk mér
hana líka. Eftir það held ég að
Fiora hafi verið mikið á flæk-
ingi, en hún kom samt til mín
þegar hún þurfti að fá peninga.
Við héldum ciltaf kunningsskap
okkar, en við bjuggum ekki sam
an eins og fyrst. En við héld-
um sambandi hvor við aðra. Og
þannig gekk það til, að ég stakk
upp á því við Arthur að bjóða
henni út með mér, ásamt Pétri
— Já, það veit ég, sagðd Jenny
snöggt. Hafði Fiora nokkum
tíma verið gift áður?
Blanche glenntá upp grænu
augun. — Nei. Það er að segja
ekki mér vitanlega. Jú, ég er
alveg viss um, að hún hefði sagt
Hríngt eftir midncetti
M.G.EBERHART
mér frá þvi. Eða það held ég að
minnsta kosti. Hvernig hefði hún
annars getað gifzt Pétri?
— Það er nú til skilnaður,
sagði Jenny þurrlega.
— Ég held, að Fiora hefði eitt-
hvað nefnt það, hefði hún verið
gift áður.
— Þeir hafa væntanlega leit-
að i herbergi Fioru?
— Þú átt við að skjölum eða
bréfum? Já, vitanlega. Þeir voru
að leita þar snemma í morgun.
Hvenær ætlarðu til borgarinn-
ar?
Valdsmannslegur tónninn hjá
Blanche æsti enn upp þverúð-
ina í Jenny. — Ég æfla að vera
meðan Pétur þarf á mér að
hálda.
Blanche hringlaði armband-
inu. — Getur þér ekki dottið í
hug, að það gæti verið óheppi-
legt fyrir Pétur? Að þú, fyrri
konan hans, sért hérna i hús-
inu? Það gæti litið grunsamiega
út fyrir hann.
Jenny óskaði þess einu sinni
enn, að Blanche gæti ályktað
skakkt eða hlaupið á sig. En
það varð ekki nú. Hún sagði
dræmt? — Ef um skaða er að
ræða, þá er hann þegar orðinn.
En annars getur þetta svo sem
verið rétt hjá þér. En mér datt
í hug, að Pétur þyrfti á vinum
sínuim að halda.
— Cal verður kyrr. Og ég
líka, ef hann óskar þess. Hún
sneri sér við um leið og Pétur
kom inn í stofuna.
— Blanche, sagði hann, —- ef
þér væri sama, þá þyrfti ég að
tala við Jenny eina.
Blanche sagði: — Mér þykir
fyrir þvi, Pétur, að þessi lög-
reglumaður skyldi veiða þetta
upp úr mér. Ég á við, að ég ætl-
aði alls ekki að segja honum
þetta um ykkur Jenny. Ég á við
þetta í eldhúsinu, rétt áður en
Fiora var myrt. En ég þóttist
viss um, að vinur þinn, John
Calender, VEeri búinn að segja
honum það, og við yrðum að
vera srmhljóða ...
— Cal hefði aldrei sagt hon-
um það og betra hefði verið, ef
þú hefðir heldur ekki gert það.
— Þess vildi ég líka óska —
en ég gat bara ekki að mér gert.
Þú ert alltaf svo hrifimn af Cal.
Ég vona, að hann sé þess brausts
verður.
— Hvers vegr" þy a ekk»
að vera? Pétur var e:_____ -í
vafa.
— O, það var ekki neitt.
—■ Þú ættir heldur að segja
það fullum fetum.
— Ég meinti ekkert með þvi.
Mér fannst bara ... en það er
kannski vitleysa ... að Cal væri
afbrýðisamur gagnvart þér.
í þýðingu
Páls Skúlasonar.
— Cal!?
-—■ Já, þá skjátlast mér, sagði
Blanche og brosti. — Mér fainnst
einhvem veginn, sem Cal lang-
aði til að bola þér algjörlega út
úr járnbrautarfélaginu, og
verða sjálfur forstjóri. En mér
þykir vænt um, að mér skuli
hafa skjátlazt, Pétur. Jæja, ég
skal lofa ykkur að tala saman.
Og hún gekk hátignarlega út
úr stofunni. Pétur horfði á eftir
henni, reiður, en um leið dálítið
órólegur. — Oal er ekkert af-
brýðisamur, sagði Jenny. —
Hann er bezti vinur þinn. Láttu
hana ekki vekja með þér neina
tortryggni.
Pétur treysti Blanche jafnvel
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi ti!
föstudags kl. 14—15.
• „Staupasteinn“
Skúli Ólafsson skrifar:
Seðlabankinn er með áform
uim að byggja sér og öðrum til
ánægjuauka eða hneykslunar,
eftir því sem á er litið.
Einar Magnússon bendir
réttilega á, að hornið við Skóla
vörðustíg verði borgarprýði
með þeirri tilhliðrun, sem þar
var gerð, þar sem Hallgriims-
kirkja njóti sín betur, eftir að
breyting var gerð á fyrirhug-
aðri kassabyggingu.
Kassabygging Seðlabankans,
sem reisa átti á horni Skothús-
vegar varð sem betur fer, að-
eins pappírsgagn, svo að segja
má, að þar hafi einnig verið
gerð tilhliðrun sem til bóta er.
Brei'kkun Lækjargötu og þá
fyrst og fremst „skerðing" lóð-
ar Menntaskólans varð mikið
hitamál á sínum tíma, en allir
sanngjamir menn hljóta að við
urkenna, að Menntaskólinn nýt
ur sín betur í dag, eftir að fúa
slakkinn var sniðinn neðan af
lóðinni, þar sem bréfarusl og
önnur óþrif söfnuðust saiman.
Með fyrirhugaðri byggingu
Seðlabankans, þá sé ég ekki
betur, en að byggingin dragi at
hyglina frá ömurlegri flatn-
eskju bílastæðanna, sem þama
myndast og margþættú urnferð
ameti, sem verður þar í ná-
grenninu þegar lokið er fyrir-
huguðum gatnaframkvæmdum.
Bygging Seðlabankans, sem
minnir nokk-uð á Staupastein,
gæti orðið borgarprýði, eins
og Hailgrímskirkja, sem þrátt
fyrir hrakspá mun lengi setja
reisulegan svip á borgina.
Skúli Ólafsson,
Klapparstig 10.
• Um skaðsenii áfengis
Sigrún Þ. Hörgdal skrifar:
Sem kunnugt er sglur Áfeng
isverzlun rikisins og útsölur
hennar mestmegnis áfenga
drykki og tóbaksvörur. Þvi
meira sem selzt, þvi meiri
ágóði. Mikið er fflutt imn af
áfengi, og mikið selzt. Drykkju
sjúku fólki fjölgar ört. Áfeng-
isneyzla barna er að verða ógn
vekjandi. Áhrif áfengisneyzlu
segja fljótt til sín. Áfengið er
fíknilyf, inniheldur eitur, sem
nefnist alkóhól. Það hefur svip
uð áhrif og önnur fiknilyf.
Flestir, sem neyta þess, verða
því háðir. Samkvæmt rann-
sóknum lækna verkar það á
heilann og miðtaugakerfið,
skemmir lifrina, sljóvgar
dómgreind og ábyrgðartilfinn-
ingu. Áhrif áfengisneyzlu leyn-
ast ekki, þvi að útlit þeirra,
sem neyta þess, verður sjúk-
legt. Þetta ætti að vera þeim
kunnugt, er farið hafa með
stjórn áfengismálanna og
stjórna þeim nú.
Þið, sem eruð sljóir fyrir
eyðileggingu áfengisins, leggið
leið ykkar í hæiin og í fang-
elsin. Athugið vel þetta fólk,
sem margt er mjög illa farið
vegna skipta sinna við Áfeng-
isverzlun ríkisins og útsölur
hennar. Illa er því farið, að
þeir, sem þjóðin hefur falið
framkvæmd þjóðmála, vinna
að því að byrla þegnunum eit-
ur og valda þar með öilum
þeim þjáningum, sem þessir
sjúklingar líða og ástvinir
þeirra. Áfengið hefur margan
góðan dreng blekkt. Undir
áhrifum þess hafa margir fram
ið afbrot, sem þeir hefðu
aldrei framið allsgáðir. Það
verður því að krefjast þess, að
þessari skemmdarstarfsemi sé
ekki haldið áfram. Fjölgun
sjúkrahúsa og fangelsa á ekki
að vera markmið nema það,
sem óhjákvæmilegt er í þeim
efnum. Markmiðið verði: Tóm-
ar ámur í áfengismiðstöðinr|V
Þá mætti sjálfsagt nota þær í
þágu einhvers betri atvinnu-
vegar.
• Aukum áfengisfræðslu
Auka þarf mjög mikið
fræðslu um gjörspillandi
áhrif áfengisins á líf og heilsu
manna. Þá fræðslu eiga læknar
að veita og meira en þeir hafa
gert. Drykkjumenning hefur
ekki verið til og verður aldrei
til. Það er engum manni til
vegsauka eða menningar, neyti
hann eiturs.
Það er sannkallað neyðar-
ástand í áfengismálunum, sem
kemur harðast niður á ungum
foreldrum, börnum þeirra og
öðrum nánum ástvinum. Hjálp
arstöðvum verður að koma sem
fyrst upp, einnig að leggja nið-
ur þann ósið að selja áfengi í
veitingahúsum. Þau hafa orðið
mörgum sannkallaðir drykkju-
skólar.
Fyrst af öllu verður þó að
stórminnka innflutning áfengis.
Væri fróðlegt að vita, hve
mikið magn er fflutt inn á ári af
áfengi handa þessari smáþjóð,
sem við Islendingar erum. Við
þurfum ekki að taka aðrar þjóð
ir tU samanburðar. Erum við
ekki sjálfstæðari en það? Gæt-
um við ekki orðáð öðrum þjóð-
um til fyrirmyndar í bindindi á
áfengi og tóbak?
Ekki er neinn styrk að fá
eða læknisdóm með áfengis-
neyzlu. En hjá Jesú Kristi er
fullkomna hvíld og hjálp að fá
í öllum vandamálium, sem
mæta. Hann sagði: „Komið til
min allir þér, sem erfiðið og
þunga eruð hlaðnir, og ég mun
veita yður hvíld.“
Með fyrirfram þökk fyrir
birtinguna.
Styrkir til háskóla-
náms í Danmörku
Dönsk stjórnvöld bjóða fram fjóra styrki handa islendingum til
háskólanáms í Danmörku námsárið 1973—1974. Einn styrkjanna
er einkum ætlaður kandidat eða stúdent, sem leggur stund á
danska tungu, danskar bókmenntir eða sögu Danmerkur, og
annar er ætlaður kennara til náms við Kennaraháskóla Dan-
merkur. Allir styrkirnir eru miðaðir við 8 mánaða námsdvöl, en
til greina kemur að skipta þeim, ef henta þykir. Styrkfjárhæðin
er áætluð um 1.384 danskar krónur á mánuði.
Umsóknum um styrki þessa skal komið til menntamálaráðu-
neytisins, Hverfisgötu 6, Reykjavík, fyrir 15. febrúar 1973. Um-
sókn fylgi staðfest afrit af prófskírteinum ásamt meðmælum,
svo og heilbrigðisvottorð. — Sérstök umsóknareyðublöð fást
í ráðuneytinu.
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ,
22. desember 1972.
Sigrún Þ. Hörgdal.