Morgunblaðið - 11.08.1973, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ — LAUGARDAGUR 11. ÁGÚST 1973
Hreinsunin á sjálfu hrauninu við ísféiag Vestmannaeyja og Fiskiðjuna h.f. í Vestmannaeyjum gengur ótrúlega vel og stórvirk tæld hreinlega moka
hrauninu upp. Hraunið lagðist á sinum tima á þessi glæsilegustu frystihús lanúsins og braut þau nokkuð, en hraunjaðarinn, sem lagðist að þeim var jafn-
hár húsunum, 20 metrar. Það sem veklur því m.a. nii hve auðvelt er að fjarlægja hraxmið þarna af götunxun við frystihúsin er það að hraunkælingin olli
því að hraunið varð mjög brothætt og sprungið þegar það kólnaði. Malbikið á Strandveginum kemur heilt undan þessu allt að 20 metra þykka hrauni. Á
næstunni verður hafizt handa við að gera við skemmdirnar á ísfélaginu og Fiskiðjunni og er ekki gert ráð fyrir að það taki langan tíma. Ljósmyndir
Mbl. Sigurgeir í Eyjiun.
V estmannaey j ar:
Búa
í húsi sínu
við hraunkantinn
MEÐAL Eyjamainin'a sem sóttu
þjóðhátlð Vestmannaeyiinga
var Jóin Hjaltason lögfræðtog
ur og kona hans og þau gerðu
sér lítið fyrir og bjuggu í húsi
• sínu við Heimagötu, en þar er
gatan við hús þeirra horfto
undir hraunkant sem er tvisv
ar sinnum hænri en þriggja
hæða hús þeirra, sem reynd-
Það var svolítið óvenjxileg-
ur búskapurinn, en fór vel um
fólkið samt og hugur í því.
Jón Hjaitason fær sér kaffi-
sopa.
ar er nú varla rneira en tvær
hæðir, þvi jarðhæðto er á kafi
í vikiri og hraunruðntogi, sem
hraunkanturinin hefur lagt að
húsl þei-rra. Hann er þó allur
hrein-sanlegur, en neðsti hluti
hússtos er nokkuð sprunginn
vegn.a þrýstings af hraunjaðr
inum. Til dæm-is hefur einn
gliugginn á jarðhæðinni færs-t
inn í heUu Líxigi um 20 sm og
er aðeins öranur rúðan i tvö-
falda glerinu brotin.
I>að var létt hljóðið í þei-m
hjón-um og þau voru bjartsýn.
Jón vildi ekki gera miteið úr
skemmdunum á húsinu og
kvað iítið vandamái að gera
við það og í hústou ætia þau
að búa hvort sem þau verða
að afskrifa j-arðhæðtaa eða
ekki. Heldur var þó hrikalegt
að sjá hraunteantton gína yfir
húsinu, en það er nú hægt að
iaga hann til og svo ber fóltei
saman um að þetta nýja land
venjist ekki iila, jafnvel þó
það sé við húsgaflaraa. Ann-
ars er talsverður hiiti sem legg
ur þarna upp hjá sumum hús
um í Heimagötunrai, uppguf-
un frá kóXnandi hraun'tnu, og
vestan við hús Jóns lieggur
gufu upp úr bilskúmium hans.
Það verður held-ur enigan teait
ef hann sezt þarna á ös-kuna,
en toni í húsi þeinra hjóna var
allt í lagi, nema hvað það vant

aði rafmagn og vatn. Ehi raf-
magnið er á næstu grös-um og
vatnið verður ten-gt þama á
aftur. Hreirasun bæjartos geng
ur stórkostlega og það er alit
í sókn tffl endurreiisnar Vest-
maranaeyjakaupstaðar, en það
er þó margt sem e-n-r. á eiftir
að gera í því efn-i, margt sem
getur riðið ba-ggamunimn
hvort stærs-tur hluti Eyjafóltes
iras fer aftur heiim.
Við kvöddum þau hjón við
Heimagöturaa. Hraunjaðarinn,
þeirra nýi granrai, v-ar hætt-
ur að Láta ölium iiium látum
og Jón hló þegar hann sagði
að það væru nú þægtodi í
þessu líka, þvi nú væri húsiö
hitað upp af j-arðhita um sinn,
en líklega yrði nú að taka
upp gamla fyrirkomulagið
aftu-r. — á.j.

l>að var nokkurs konar þjóð hátíðarbiiskapur á heimiili þeirra
hjóna við Heimagötu, en þau sáu fram á betri tið með vænt-
aniegri tilkomu rafmagns og vatns. Steinunn kveikir á prím-
Jón og Steinunn fyrir utan hús sitt á fyrstu hæð. Hratmjað-
arinn gerði sprungnna i veggiim er hann seig undan sjáifum
sér við kólntin.
Það er stutt í hraunjaðarinn, sem reyndar liggur yfir sjálfa Heimagötuna og húsin handan
við vesturhlið götunnar eru h orfin saman við hraunið.