Morgunblaðið - 12.11.1974, Side 17

ÞRIÐJUDAGURINN 12. NÓVEMBER. 8 SlÐUR
Verðum að herða okkur
— £G ER hræddur um að róð-
urinn verði erfiður hjá.okkur
úti, sagði Geir Hallsteinsson,
fyrirliði FH-Iiðsins, eftir leik-
inn á sunnudaginn. — Þetta
var ekki nógu gott hjá okkur,
— við áttum að vinna þennan
leik með meiri mun. Spilið datt
niður hjá okkur í seinni hálf-
leiknum, þegar þeir breyttu
vörn sinni. Knötturinn var ekki
látinn ganga nógu vel, og það
var alltof lftil ógnun í spilinu
hjá okkur. Þegar maður er
tekinn úr umferð er það algjör-
lega númer eitt að láta knött-
inn ganga- sem hraðast og fara
vel út í hornin. Þegar við gerð-
um þetta heppnaðist það bæri-
lega, en það var bara alltof
sjaldan. IVlenn héldu knettin-
um of lengi og hnoðuðu of
mikið inn I vörnina. Sá ógn-
valdur sem okkur vantaði I
þennan leik var tvímælalaust
Ólafur Einarsson, en það er
ergilegt að hann þarf að sitja
hjá I svo mikilsverðum viður-
eignum. Þá kom það sér líka
illa fyrir okkur að Gunnar
Einarsson var greinilega ekki í
fullu f jöri og gat Iítið beitt sér.
— En það er engin ástæða til
að örvænta, sagði Geir Hall-
steinsson, — þótt við vitum að
St. Otmar er erfitt lið heim að
sækja. — Við verðum bara að
herða okkur upp og vera
ákveðnir að komast í átta liða
úrslitin.
St. Otmar er aðeins sýnd veiði
En fimm marka forskot FH ætti þó að nægja úti
Það verður að teljast vafamál
hvort þau fimm mörk sem FH-
ingar hafa f forskot á svissneska
liðið St. Otmar, eftir fyrri leik
liðanna í sextán liða úrslitum
Evrópubikarkeppninnar í hand-
knattleik, nægir þeim til áfram-
halds f keppninni. Sagt er, að St.
Otmarliðið sé tvíeflt á heimavelli,
og benda sigrar þess yfir mjög
góðum liðum til þess að svo sé.
Hins vegar sýndu Svisslending-
arnir ekkert í lciknum á sunnu-
daginn, umfram það sem gerist
hjá miðlungsgóðum fslenzkum
liðum, og það var raunar furðu-
legt að FH-ingar skyldu ekki
vinna þetta lið með a.m.k. tfu
marka mun. Allt virtist benda til
þess að svo yrði, eftir að staðan
var orðin 12—5 I hálflcik, FH í
vil, en ákaflega slakur leikur FH-
inga í seinni hálfleiknum varð
þess valdandi að Svisslending-
unum tókst að minnka bilið
nokkuð — ef til vill það mikið að
þcim tekst að fleyta sér áfram í
keppninni.
Nú hefði maður haldið að lið
með einstaklinga eins og Geir
Hallsteinsson, Viðar Simonarson
og Gunnar Einarsson ætti að vera
erfiður keppinautur. Það reyndist
a.m.k. svo í íslandsmótinu I fyrra,
og var Geir þó ekki með liðinu þá.
1 þessum leik var heldur ekki
hægt að kvarta yfir markvörzl-
unni, þar sem Birgir Finnboga-
son, sem var nær allan tímann í
marki varði mjög vel á köflum.
Það sem aðallega virtist vera að
hjá FH-liðinu í þessum leik var
skipulagsleysi bæði i sókn og
vörn. Kemur glögglega fram að
liðið er ekki búið að ná að fylla í
það skarð i vörninni sem þjálfari
þess, Birgir Björnsson, skildi eftir
sig, þegar hann hætti að leika, en
Birgir stjórnaði jafnan vörn FH-
liðsins og batt hana saman.
Stundum í þessum leik var hrein-
asta hörmung að sjá hvernig leik-
menn St. Otmar fengu að leika
lausum hala á línunni, en sem
betur fer kom það ekki alvarlega
að sök, þar sem útispilararnir
voru oftast mjög seinir að átta sig
á því að senda á þá.
Sóknarleikur FH var einnig í
algjörum molum í seinni hálf-
leiknum, en þá breyttu Sviss-
lendingarnir vörn sinni. Léku
hana framar og tóku Geir Hall-
steinsson í sérstaka gæzlu. Eftir
það var um tómar niðurstungur
og hnoð að ræða og sáralitil ógnun
í spilinu. Linusendingar heyrðu
þá til algjörrar undantekningar,
en slikt hefði þó verið mjög
mikilsvert, þó ekki væri til annars
en að ögna. Þennan þátt í leik
sinum verða FH-ingar að bæta
verulega ef þeir ætla að ná
árangri i vetur. Það má teljast
mjög sennilegt að mótstöðulið FH
í Islandsmótinu komi til með að
reyna sömu varnaraðferð í leikj-
um sínum gegn þeim og St. Otmar
gerði með svo góðum árangri í
þessum leik, og við þvi veróa FH-
ingar að finna svör.
Auðvitað bera að taka það með í
reikninginn að Ölafur Einarsson
lék ekki þennan leik með FH-lið-
inu, en sem kunnugt er verður
hann i leikbanni í alþjóðlegum
leikjum til 10. apríl næsta vor.
Þótt ekki hafi reyndar sézt ntikið
tíl Ólafs það sem af er keppnis-
tímabilinu, er það vitað, að hann
er mjög ógnandi leikmaður, og
með betri skotanýtingu en hann
hefur venjulega haft, verður
hann mjög hættulegur leikmaður.
Þá var greinilegt að Gunnar
Einarsson gat litið beitt sér í
þessum leik og var ekki nema
svipur hjá sjón, ef miðað er við
þegar hann er upp á sitt bezta.
Hefur forráðamaður Göppingen-
liðsins sem kom hingað til þess að
sjá Gunnar leika þennan leik, litil
sannindi fengið um getu hans.
Satt bezt að segja varð maður
fyrir miklum vonbrigóum með St.
Otmarliðið, sem náði sannarlega
þvi út úr þessum leik, sem það
átti skilið og vel það. Það var
aðeins eitt sem leikmenn þess liðs
höfðu til jafns við leikmenn ís-
lenzkra liða: Gripið — en þeir
sendu knöttinn oft mjög fast og
skemmtilega á milli sín. Liðið
reyndi að keyra upp hraðann i
leiknum, en fljótlega kom i ljós að
lítið bjó að baki þessara spretta.
Ógnun liðsins var mjög einhæf,
og það virtist gjörsamlega skorta
skyttur. Helzt var það leikmaður
nr. 3, Urs Stahlberger, sem reyndí
eitthvað að skjóta með langskot-
um. Ella byggðist allt upp á hálf-
vandræðalegum „blokkeringum"
á bakverðina og síðan gegnum-
brotum. Línuspil eins og maður á
að venjast hjá góðum liðum sást
varia.
Þetta er lið sem þó má alls ekki
vanmeta, og það er örugglega
erfitt að ná árangri gegn þvi. Bar-
áttan i liðinu er góð, og það leikur
skynsamlegan varnarleik, a.m.k. í
seinni hálfleiknum, þegar það
setti mann til þess aó gæta Geirs
Hallsteinssonar, án þess þó að
taka hann úr umferð. Hreyfing
varnarmannanna var mjög góð,
utan annars hornamannsins, sem
sleppti Þórarni Ragnarssyni
stundum of lausum. Notaði Þór-
arinn þetta frelsi mjög vel — fór
laglega inn úr hornunum og skor-
aði þannig a.m.k. þrjú mörk. Má
segja að Þórarinn hafi verið sá
leikmaður FH-liðsins sem kom
einna bezt frá þessum leik, svo og
Árni' Guðjónsson sem nýtti vel
það svigrúm sem hann fékk, sér-
staklega i fyrri hálfleiknum og
fiskaði þannig vitaköst. Þá kom
Gils Stefánsson einnig vel út.
Hann er sá leikmaður FH-liðsins
sem virðist kunna mest fyrir sér í
varnarleiknum. Tekur mennina
vel, en er stundum of grófur —
alltof grófur. Má það vera af því
að Gils er nokkuð þungur, og þar
af leiðandi ekki eins snar i snún-
ingum og hann þyrfti að vera.
Aðrir leikmenn FH-liðsins voru
nokkuð frá sinu bezta i þessum
leik, að Birgi Finnbogasyni
undanskildum, sem varði oft
mjög laglega, eins og áður segir.
Þetta breytir þó ekki að bæði Geir
og Viðar gerðu fallega hluti ?
þessum leik, og var t.d. eitt marka
Geirs bókstaflega stórglæsilegt.
Undirskot svo fast að enginn sá
knöttinn fyrr en hann dansaði i
netinu að baki markvarðarins.
Undirritaður er þeirrar skoð-
unar að FH-ingar hafi alla burði
til þess að komast frá leiknum við
Framhald á bls. 23
Þetta
verður
erfitt
Það var fremur dauft
hljóðið f FH-ingunum eftir
leikinn við St. Otmar á
sunnudaginn. Allir voru
sammáia um að FH-Iiðið
hefði ekki náð því út úr leik
sfnum, sem vonast var eftir,
og að tvísýnt væri að það
fimm marka forskot sem
náðist myndi nægja til þess
að komast f átta liða úrslitin.
— Þetta verður örugglega
erfitt hjá okkur úti, sagði
Birgir Björnsson, þjálfari
FH-inganna. — Við erum
langt frá þvf að vera öruggir
áfram. Við töldum þetta á
góðri leið hjá okkur, en ein-
hvern veginn virtist mann-
skapurinn slaka á í byrjun
seinni hálfleiksins, og þá
náðu Svissiendingarnir
betri tökum á leiknum.
Ógnunin var ekki nóg hjá
okkur, og einhvern veginn
gekk illa hjá okkur að
breyta til, ef til vill mest af
því að vel hafði gengið i
fyrri hálfleiknum. Einbeitni
j leikmannanna var ekki
I nógu mikil í seinni hálf-
S leiknum.
f Birgir sagði að það
Imunaði miklu fyrir FH-liðið
að Ólafur Einarsson gæti
ekki leikið með því vegna
leikhannsins sem hann var
settur í, svo og að Guniiar
Einarsson hefði ekkert get-
að beitt sér í leiknum. —
Þetta varð til þess að ieikur
okkar varð miklu einhæfari.
en vera skyldi, sagði Birgir.
Birgir sagði að svissneska
liðið hefði verið mjög svipað
því sem hann átti voil á. —
Þeir leika af miklum hraða,
en skortir greinilega lang-
skyttur, sagði Birgir. Þeir
spiluðu mikiö upp á blokk-
eringar á hægri bakvörðinn.
og því hefði átt að vera unnt
> að stöðva þá betur en raun
j bar vitni.
LIÐ FH: Hjalti Einarsson 1, Geir Hallsteinsson 3, Sæmundur
Stefánsson 1, Viðar Símonarson 2, Gils Stefánsson 3, Árni
Guðjónsson 2, Kristján Stefánsson 1, Jón Gestur Viggósson 1,
Örn Sigurðsson 1, Gunnar Einarsson 1, Þórarinn Ragnarsson 3,
Birgir Finnbogason 3.
LIÐ ST. OTMAR: Tomasic Nino 1, Josef Caniga 2, Urs Stahl-
berger 3, Robert Jehle 2, Kurt Wber 1, Rainer Schalch 1, Urs
Berger 2, Herbert Thaler 2, René Weibel 1, Peter Notter 3, Urs
Winistörfer 2.
Geir Hallsteinsson gerði marga laglega hluti f leiknum á móti St. Otmar, sérstaklega f fyrri hálfleik. I seinni hálfleiknum var hann svo f
strangri gæzlu. Þegar Friðþjófur tók þessa mynd, gnæfði Geir yfir vörn Svisslendinganna, en ekki varð úr skoti hjá honum.