Morgunblaðið - 19.07.1975, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. JÚLI 1975.
Piltur og stúlka
Eftir Jón Thoroddsen
bleðla með sírópi og sykri á. Það er
lagaleiga hjá kaupmönnum.
Allir skemmubúar gjörðu góðan róm
að máli Þorsteins. Matgoggur tók og toll-
ana greinilega, og varð það svo mikill
forði, að hann nauðugur gekk frá leigðu.
Þegar borðsálmurinn var sunginn, hné
hetjan og hallaðist að skemmugaflinum
þar^em hann hafði setið um daginn, lét
augun aftur og sofnaði; en þess hafa
greindir menn getið, er við voru, að
kvöldbæn hans hafi verið þannig: Guð
gæfi, að ég væri kominn í rúmið,
háttaður, sofnaður, vaknaður aftur og
farinn að éta. — Það höfum vér frétt með
sönnu, að Þorsteinn komst til hvílu með
góðra manna tilstyrk í makindum og
allvel saddur, en hvort hann hefur fengið
ósk sína uppfyllta næsta morgun, vitum
vér eigi, og er hann úr sögunni eins og
aðrir skemmubúar.
Nú víkur því frásögninni til stofunnar,
þar sem heldra fólkið og brúðhjónin
sátu. Þar fór allt vel fram og lystilega.
Síra Tómas stýrði söngnum og öllum
siðum vel og vandlega. Þar var fyrst
graútur á borð borinn, eigi almennur
r“COSPER-----------------------\
Mér skilst að þetta sé lokaður toppfundur.
________________’______________________________/
Ormur reisti hann upp frá dauðum.
Pési hrekkjalómur
var honum kennt allt mögulegt, sem
stúlkum er kennt, og kóngur fór með
hann eins og dóttur sína, og hann lék við
dætur kóngsins þrjár, saumaði með þeim
og las með þeim, og var með þeim seint
og snemma.
Þegar tímar liðu fram, kom konungs-
sonur í bónorðsför þangað.
„Ég á þrjár dætur“, sagði kóngur
„Hverja viltu helst af þeim?“
„Konungssonur fékk nú að fara upp í
saumaherbergið og líta á kóngsdæturnar,
en best leist honum á Pésa og hann
sagðist vilja fá þessa fyrir konu, og svo
var gert brúðkaup, og margt stórmenni
kom til veislu, og var nú farið að
skemmta sér. En þegar leið á kvöldið,
þorði Pési ekki að vera þar lengur, og
skaust í burtu, svo brúðurin týndist gjör-
samlega og varð harmur og undrun í
kóngsgarði.
Kóngi þótti þetta undarlegt og leiðin-
legt, og gerðist mjög hugsandi. Oft tók
hann hest sinn og reið langar leiðir í
þungum hugsunum. Og á einni slíkri ferð
sá hann Pésa sitja á steini og vera að
spila á munnhörpu.
„Situr þú þarna, Pési?“ sagði kóngur.
MORöJF/-
KAttlNU
fc
Ég tala betur við þig
seinna — hann Óli er
orðinn svo þreyttur í
herðunum.
Kertiur hann oft svona reiður úr vinnunni.
BjANAL£CT^eiATO5ÉRDemTTjtÍ&Ae3
HA&T S£ AÐ EfPA EÍNHVERÍUM HtUTA;
TTNATURÍNNAR HElMA BÖHx
2Í.3-4 -->i
Maigret og guli hundurinn
Eftir Georges Simenon
Þýðandi Jóhanna
Kristjónsdóttir
40
... og ef fólk kemur auga á
manninn meó sfóru faeiurna er
Ifka mögulcíki á þvf aó kauói
vcrói skotinn f brjóstió .,.
Það munar líka mjóu ... fyrst
er skotió á hundinn ... IWenn
hefóu áreióanlega skotió á mann-
inn hefðu þeir getað ... æstur og
hræddur múgur er til alls vís ...
A sunnudeginum situr hræðsl-
an að völdum í bænum ...
Miehoux stfgur ekki fæti út af
hótclinu ... hann er sjúkur af
hræðslu. En hann er staðráðinn f
að verja sig tíl hins síóasta meó
öllum tiltækum ráðum ...
fcg fer og skil hann eftir einan
með Le Pommeret ...Ég veít
ékki hvað þcim tveimur hefur
farið á milli ...Servieres cr flú-
inn .. .Le Pommeret sem telsf til
betri borgara bæjarins hefur
sennilega fundió hjá sér hvöt til
að fara til lögreglunnar og segja
allt af létta, því aó hann getur
ekki afborið að hrærast f þessari
martröó öllu lengur ... Hverju
hættir hann? ... Skaðabótum?
Kannski stuttri fangelsisdvöl ...
varlaþaó ... Hin eiginlegi glæpur
hafði veriö framinn í Amoríku.
Og Miehoux finnur aó hann er á
báðum áttum. Michoux sem hefur
morótiltaunina á Mostaguen á
samvizkunni og sama hvað það
mun kosta hann, þá hikar hann
ekki viö að eitra fyrir hann ...
Emma er nærstödd ... gæti ekki
verið hugsanlegt að grunur félli á
hana...
Ég ætla reyndar að tala ögn
meira um óttann. þvi að það cr
óttínn sem er kjarnf málsins.
Michoux er hræddur, og óskar
þess heitar að yfirvinna ótta sinn
en f jandmann sinn.
Iíann þekkir Leon Guerec.
Hann veit aðhann læturekkf taka
sig höndum án þcss að veita viö
nám ... Og hann reiknar með að
varðmennirnir skjóti þá kúlu f
hann, og þar með er hann laus við
erkióvininn.
Enn rótar hann sér ekki frá
hótclinu ... Ég kem meé særðan
hundinn ... Ég vil fá að vita hvort
flækingurinn reyni að ná honum
og það gerir hann.
Hundurinn hefur ekkí sézt
sfðan og ég býst við hann sé
dauður.
Undarlegt korr heyrðist f Leon
þegar hann sagði eitt orð aðeins:
— Já...
— Ilafið þér grafið hann?
— Við Cabelaou. Ég setti lítinn
kross úr grenigreinum á gröfina
hans.
—• Lögreglan finnur Leon Le
Guerec ... Hann flýr, þvf að hans
eina hugsun er að þvinga
Michoux til að ráðast til atlögu ...
Hann sagði áðan að hann vildi fá
hann dæmdan f fangelsi...
— Og þar sem skylda mfn er sú
að koma í veg fyrir glæp verð ég
að taka Miehoux höndum og full-
vissa hann um að það sé til að
tryggja öryggí hans ... og það var
á sinn hátt dagsanna ... En sam-
tfmis kem ég f veg fyrir að hann
fremji fleiri ódæði ... Ilann er
viti sfnu fjær og til alls vís ...
Ilann telur sig umkringdan úr
öllum áttum.
Samt sem áður hefur hann
rænu á því að hafa uppi tilgeró
gagnvart mér, hann segir mér frá
afleitu heilsufari sínu og skellir
skuldinni á duiarfullan atburð —
gamlan spádóm um gulaii hund
... uppspuni frá rótum!
Það sem hann þarf á að hakla er
að fbúar bæjarins ráði niður-
lögum óvinarins.
Hann veit að hann má gruna
fyrir það sem fram að þessu hefur
gerzt. Hann situr einn f klefa
sfnum og brýtur heilann. Er ekki
til örugg leið til að beina frá
honum öllum grunsemdum f eitt
skipti fyrir öl)? Ef nýr glæpur
yrði framinn meðan hann situr á
bak við lás og slá og hefur hina
pottþéttustu fjarvistarsönnun
sem hægt er að hugsa sér?
Móðir hans kemur f heimsókn
... Hún veit allt ... Hún verður
að bjarga honum ... En grunur
má ckki falla á hana né heldur
má hún verða fyrir höggi óvinar-
ins.
Hún snæðir kvöldverð hjá
bæjarstjðranum, Eiginkona
bæjarstjórans ekur henni heim
til sfn, þar sem ljós logar allt
kvöldið ... hún fer aftur inn f
bæinn ... allir eru f svefni ...
nema á Cafe de I 'Amiral... Hún
þarf aðeíns að bfða þar til einhver
kemur út, læðast þá fyrir horn ...
og til að vera viss um að mað-
urinn geti ekki elt sig miðar hún
á fæturna Þessi gersamlega
óþarfa glæpur er einhver alvar-
legasta ákæran gegn Michoux,
það er að segja ef ekki væru aðrar
fyrir. Þegar ég kem til hans um
morgunín er hann taugaóstyrkur
... hann veit ekki að Sevieres
hefur verið handtekinn. Og þaó
sem hann veit alls ekki er að á
þeirri stundu sem skotið var á
toilvöröínn var ég að horfa á flæk-
inginn ogEmmu ...
Því að sannleikurinn er sá að
meðan lögreglan leitar Leons
heldur hann hinn rólegasti til í
mannlausa húsinu ... Hann vill
fá endi á þetta ... Hann vill ekki
víkja af verðinum ... Hann sefur
f einu herbergjanna ... Cfr glugg-
anum sfnum kcmur Emma auga á
hann. Og svo fer hún á fund hans
... Hún fullvissar hann um að
hún sé ekki sek um neitt... hún