Morgunblaðið - 14.03.1976, Side 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. MARZ 1976
MASHVILLE
Sýnd kl. 5 og8.30.
— Hjálparstarf
Framhald af bls. 19
Afríku og færu þeir þaðan yrði þess hvergi vart, að þeir
hefðu nokkurn tíma komið. Það virðist þó svo, að einn
þáttur í utanríkisstefnu þeirra geti orðið langlífari i
Afríkulöi dum en margir hyggja. Þessi þáttur er varla til
í utanríkisstefnu ríkja á Vesturlöndum. Þetta mætti kalla
ósérplægni. Ösérplægnin, sem Kínverjar hafa sýnt i
Afríku, getur orðið þeim drjúg. Mörg ríki hafa orðið til
þess að hjálpa Afríkumönnum að koma upp „sið-
menningu" heima hjá sér, en þeim skammrifjum hafa
jafnan fylgt augljósir bögglar. Öðru máli virðist gegna
um aðstoð Kínverja, og hefur þess vegna verið sagt, að
hjálp þeirra við Afríkumenn sé á „hærra siðferðisstigi"
en jafnmikil hjálp margra annarra ríkja. Nokkuð er það
að Kínverjar hafa komið sér vel á þessum slóðum. Þeir
hafa reyndar grætt margt á umsvifum sínum í Afríku.
Þau hafa aflað þeim virðingar um heiminn. Og Afríku-
ríkin studdu þá dyggilega til sætis í Sameinuðu þjóðun-
um og til þess að öðlast almenna viðurkenningu i heimin-
um.
Kínverjum gengur auðvitað ýmislegt til i Afriku. Er
keppnin við Sovétmenn eitt hið helzta. Hafa Kínverjar
hvergi sparað að styrkja sjálfstæðishreyfingar, ef það
mætti verða til að spilla fyrir Sovétríkjunum. Ríður
Kínverjum mjög á því að halda hlut sinum i þófinu við
Sovétmenn og bera helzt hærri hlut. Sovétmenn hafa
fengið mörg áföll í Afríku og má ætla að Kínverjar séu
vinsælli þar núna. Ekki er þó að vita hvort það endist
lengi. Skammt er frá því að flest Afríkuríkin urðu
sjálfstæð. Munu fæstir Afríkumenn hafa hug á því að
gera lönd sín aftur að hjálendum stórvelda, enda verða
þeir sármóðgaðir þegar orð er haft á því að ríkjum þeirra
sé „fjarstýrt" frá Moskvu eða Peking. Vilji Kínverjar
halda vinsældum sínum í Afríku er þeim áreiðanlega
hollast að fara varlega. En því er ekki að neita, að þeim
hefurtekizt vel fram að þessu.
—DEREKINGRAM
Útíljós
sem fegra
umhverfið
Mikið úrval af úti-veggljósum og útiloft-
Ijósum, og einnig af Ijósum á garðstaura,
léttar, sígildar línur og mörg litbrigði á
málmi og gleri. Verð við allra hæfi.
r——
1 *l
— Þættir úr lífi
Framhald af bls. 33
lega rétt. Ef ég er reiður og fer út á
ströndina og öskra, þá flýgur kannski
eitthvert fuglsgrey af trjágrein. En ef ég
kem inn í upptökusal og öskra þá verður
griðarleg sprenging og allir rjúka upp til
handa og fóta. Þar get ég þannig fengið
alranga hugmynd um mikilvægi sjálfs
mín. Á eyjunni stendur öllum á sama.
Vinnurðu meira þar?
— Nei, mun minna. Um fjórar stundir
á dag. Ég vinn frá kl. 10 f.h. til 12 og frá
1 e.h. til 3. Þá sef égí klukkustund. Eftir
það fer ég til aðaleyjunnar og næ mér í
dagblöðin og póstinn minn. Á kvöldin
lesum við eða hittum vini eða horfum á
kvikmynd, en ég á stórt kvikmyndasafn.
Þú kannt að hafa fundið Iáusnir sjálfum
þér til handa, en ertu bjartsýnn á til-
raunir Svía til að búa til félagslega para-
dis?
— Ekkert sérstaklega. En maður
verður að viðurkenna að viðleitnin sjálf
er ánægjuleg. Vandinn er sá að hún
mætir því vandamáli sem kallað er
manneskja, og manneskjan er að mínu
viti mjög illa byggt fyrirbæri. Ef maður
gæti horft utan frá á sína eigin hegðun
og á hegðun fóiks almennt kæmist
maður að þeirri niðurstöðu að þessi
hegðun er gjörsamlega óskiljanleg; hana
er ekki unnt að skýra pólitískt eða trúar-
lega. Við erum skrýtinn tilbúningur, ein-
kennileg tilraun með lífið. Ég held að
dag einn munum við hverfa og skordýrin
muni halda innreið sína að nýju vegna
þess að þau eru eina fullkomna sköp-
unarverkið. Köstler er með þá kenningu
að mannsheilinn sé eins og krabbamein.
Fyrir þúsundum ára gerðist eitthvað i
höfði apa. Yfir hinn fullkomna litla heila
hans tók annar heili að framleiða frum-
ur eins og krabbamein. Þessi nýi heili er
alveg geggjaður tilbúningur sem ekki er
tengt neinu öðru sköpunarverki í
heiminum. Og sambandið milli gamla
heilans og hins nýja er mjög slæmt.
Mannkynið þjáist því af þessum krabba-
meinsheila, þessu gríðarlega, ópraktíska
fyrirbæri sem við verðum að dröslast
með yfir litla heilanum sem við þurftum
til okkar frumstæðu, einföldu athafna.
Ég kann vel við þessa kennirigu. Líklega
er hún ekki rétt, en ég kann vel við hana
vegna þess að ég er hræðilega bölsýnn á
framtíð mannkynsins. Engu að siður
finnst mér yndislegt að lifa... Og ég vil
ekki fara aftur til hins upprunalega. Ég
kann þvi vel að vakna upp kl. fjögur á
morgnana í dauðans angist. Já, ég kann
vel við að vera í dauðans angist.
— Hernaður
Framhald af bls. 19
auk þess orðið til lítils. Sá, sem á
kjarnorku á valdi sínu, hann
getur og beitt henni. Það er allt
og sumt. Svo er bara að vona hið
bezta.
Líkt er að segja um hernað með
náttúruöflum. 1 umleitunum
Bandaríkjamanna og Sovét-
manna, sem minnzt var á í byrjun,
er aðeins nefnt „bann við notkun
náttúruafla í hernaði". En nú er
hugsanlegt að „hagræða" náttúru-
öflunum með ýmsu móti í frið-
samlegu skyni. Allar þær aðferðir
má því miður lika nota i ófriði. En
þar við bætist misjafnlega stór-
felld hætta, sem stafar af því að
„breyta gangi náttúrunnar".
Verði það ekki aftur tekið og
valdi varanlegum spjöllum gildir
einu, þótt það hafi verið í friðsam-
legum tilgangi gert.
Ur þessu verður líklega erfitt
að koma í veg fyrir það, að þeir
sem geta fari að gera tilraunir
með náttúruöflin heima hjá sér.
Og þá er ekki gott að vita, hvað
alþjóðlegar samþykktir gegn því
duga. . .
— ROD CHAPMAN.
fulltrúar hafa svo sem engu feng-
ið áorkað og hafa þeir jafnvel
sýnt lítinn áhuga á högum um-
bjóðenda sinna, er þeir voru
komnir á þingið. Þá má nefna
það, að margir ósnertanlegir hafa
hlotið háskólamenntun fyrirsakir
góðmennsku stjórnvalda. En þeir
hverfa jafnharðan i skrifstofu-
báknið og eru tamdir þar á
skömmum tíma — einmitt þeir úr
flokknum sem helzt hefðu þekk-
ingu og áræði til að beita sér.
Beitt er fyrir þá agni, sem þá
bresturþrek aðneitaog „gleyma“
þeir svo uppruna sinum smám
saman yfir kjötkötlunum í borg-
unum.
Stjórnvöld hafa jafnvel sett lög,
sem banna gersamlega, að hinum
ósnertanlegu sé haldið áfram í
gömlu viðjunum. Þau lög eru því
miður máttlaus. En yfirvöld
landsins verða að hafa frumkvæði
að umbótura Það verður bið á
þvi, að hlutur hinna ósnertanlegu
verði réttur, ef almenningur í
stéttunum á að taka upp á því.
—GAMINI SENEVIRATNE.
— Menn og
þjóðir
Framhald af bls. 18
látið sig hag hinna ósnertanlegu
alls engu skipta. Þau hafa ýmis-
legt gert. En allt hefur það verið
gert með hangandi hendi og
reynzt lítið hald í því, þegar til
átti að taka. Hinir ósnertanlegu
hafa fengið fulltrúa sína á þing,
svo eitthvað sé nefnt. En þeir
— Flóttafólk
Framhald af bls. 18
geysimikið átak til bjargar flóttafólkinu.
En það mun þó duga skammt, ef ekki
verður meira gert Hjálparaðgerðirnar,
sem eru í blgerð, munu ef til vill forða
einhverjum frá dauða. En það verður
að forða þeim, sem lifa, frá því að
verða ólæknandi vesalingar, sem drag-
ast áfram allt sitt llf komnir upp á
stopula náð annarra. Það verður að
koma fóJkinu I burtu, gefa þvl mat,
lækna það af sjúkdómum, finna því
atvinnu og finna þvi staði. Annars er
hætt við þvi, að örlög þess séu ráðin
þegar. Bangladeshbúar eru einhver
fátækasta þjóð I heimi Þeir mega við
engum ómögum I viðbót
— GAMINI SENEVIRATNE.