Morgunblaðið - 14.03.1976, Page 45
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. MARZ 1976
45
VELVAKAINIDI
Velvakandi svarar i síma 10-100
kl. 14—15, frá mánudegi til föstu-
dags.
• 30% tollur á
ávaxtasafa
en enginn á
gosdrykkjar-
blöndu
„Kæri Velvakandi,“ skrifar
„Fjögurra barna faðir f Alfheim-
um“.
„Ég get ekki látið hjá líða að
vekja athygli þina og lesenda
þinna á furðulegu ósamræmi i
tollapólitik ríkisvaldsins.
Á markaði hér er ávaxtasafi,
sem fluttur er frystur til landsins.
Þetta er hreinn ávaxtasafi, að
öðru leyti en þvi, að nokkuð af
vatninu í honum er numið á brott
til að auðvelda flutninga, þannig,
að þegar hann kemur til Iandsins
er hann eiginlega meira en 100%
hreinn og ómengaður, ef svo
mætti segja. Hér er hann siðan
blandaður vatni og verður þá eins
og safinn, sem kemur úr appelsin-
unurn.
Ekki þarf að fara mörgum orð-
um um hollustu ávaxtasafa. Ekki
opnar maður svo blað eða bók þar
sem fjallað er um hollustuhætti
að ekki sé þar eindregið ráðlagt
að drekka sem mest af hreinum
og ómenguðum ávaxtasafa, ekki
sizt fólki, sem elur aldur sinn á
sólarsnauðum kuldaslóðum.
Nú hefi ég komizt að því, mér
til mikillar furðu, að á safa eins
og þann, sem ég er að lýsa, er
lagður 30% toliur. Hvorki meira
né minna. Hins vegar er enginn
tollur lagður á appelsínur með
berki, steinum og tilheyrandi
trefjum.
Svo kemur nú rúsínan í pylsu-
endanum. 1 gosdrykki, sem bland-
aðir eru hér á landi, er fluttur inn
sérstakur elexír, sem búinn er til
ytra. Hér er hann siðan blandaður
sykri og vatni, settur á flöskur og
sendur á markaðinn. A hráefni
það, sem notað er til þessarar
blöndunar, er enginn tollur
lagður.
Hver er nú eiginlega meiningin
með svona háttalagi? Er nokkurt
vit í þvi, að gosdrykkir, sem skað-
legir eru fyrir tennur og engin
hollusta er í, skuli vera tollfrjáls-
ir, en heilsubótarfæði, eins og
ávaxtasafi skuli hins vegar vera
haft að tekjulind fyrir ríkissjóð.
Einmitt hefði ég nú haldið, að
ríkið sæi sér hag i þvi að fólk
innbyrti sem mest af hollri fæðu
en sem minnst af miður hollri, —
sérstaklega eftir að hið opinbera
er farið að kosta tannviðgerðir
mikils hlutaþjóðarinnar.
Nú langar mig til að spyrja þá,
sem þessu ráða, hvort ekki væri
ráð að kippa þessu I lag. Ég hugsa
bara, að það yrði finn bisness
fyrir ríkið, ef fólk neytti meira af
heyra að þau voru langt frá sam-
mála.
— Ilann ga'ti alténd fengið sér
vinnu. tautaði Helen á ensku.
David sneri sér að henni.
— Hvers vegna skyldi hann
gera það? Hann erfir þetta allt
einn góðan veðurdag.
Hún brosti.
— Er huglestur sérgrein yðar,
sagði hann.
— Viðbrögð vðar eru tiltölu-
lega augljós.
— Mér likar ekki við hann, ein-
faldlega vegna þess að honum lík-
ar ekki við mig, sagði David. —
Ég er ósköp hversdagslegur mað-
ur. Og hvers vegna allt þetta húll-
umha' og fagnaðarla-ti vegna mín.
— Öllum gestum hér er vel
fagnað.
— Kkki er ég viss um það.
— Marcel fellur vel við yður.
— Hann hefur aldrci hitt mig.
Né heyrt um mig.
— Hann hefur vissulega heyrt
um yður. Þegar ég sagði honum
að þér væruð komnir, Ijómaði
andlit hans af áhuga.
— Hvers vegna.
— Ég veit það ekki sagði He-
len. — Kannski það hafi fært
hann á vit liðinna daga. Kannski
voru þeir dagar góðir þótt margt
hollri fæðu en sykurvatni, sem
ekki er einungis snautt af nauð-
synlegum næringarefnum, heldur
beinlinis óhollt.
Blessuð mjólkin er holl og
nauðsynleg, en samt held ég nú,
að hér á landi drekki fólk einum
of mikið af henni. Það, sem við
þurfum hér, er fjölbreytni í fæðu-
vali, en það getur orðið anzi dýrt
að hafa það i huga þegar fæða á
marga munna, og ríkið á ekki að
vera sá aðili, sem gerir almenn-
ingi erfitt fyrir um að verja
matarpeningunum á skynsam-
legan hátt.“
% Hellulögn
eyðilögð
Húsmóðir i Hamrahlið
skrifar:
Nú hillir undir vorið eftir snjó-
þungan vetur, og létt var lundin,
er ég gekk heim til mín I gær i
hlýjum blæ, og virti fyrir mér,
hve grasið hafði komið grænt
undan snjónum.
En köld var aðkoman að garð-
inum. Svo hagar til að í stað girð-
ingar við Hamrahlið 1—3 er hlað-
inn kantur með runnum, en til
stuðnings er gangstéttarhellum
raðað lóðrétt. Búið var að fella
niður um það bil helming af hell-
unum okkar megin, nokkrar
þeirra voru brotnar, og moldin
hrundi niður á gangstéttina. Nú
leyfi ég mér að biðja Velvakanda
fyrir kveðju til þess eða þeirra,
sem unnu þetta skítverk, og
vonast til að hún komist til skila.
Var virkilega gaman að ráðast á
hellurnar og ryðja niður gróður-
moldinni? Er borgarprýði að
verksummerkjunum? Ætla
prakkararnir kannski að kippa
þessu sjálfir i lag?
Varla verða þeir menn til þess.
Allt er erfiðara að byggja upp en
rifa niður. Þó er auðvelt að ráða
bót á þessum skemmdum, hjá því
að lækna það sýkta hugarfar, sem
að baki slíku býr, og sterk eru þau
niðurrifsöfl, sem leika saklausar
sálir svo grátt. Megi þær þó með
auknum þroska, finna guð sinn og
fótfestu í hinu flókna þjóðfélagi.
0 Enn um
„forlögin"
Enn hefur Velvakanda
borist bréf um vísuna: Forlög
koma ofan að. Það hljóðar svo og
látum við nú staðar numið:
1 dálkum þínum í dag segir þú
m.a. um vísuna: Forlög koma ofan
að —......Það breytir ekki þvi,
að visan er eftir Pál, eins og fleiri
hafa bent okkur á“. Þó að hér sé
ekki um stórmál að ræða, þá vilja
margir heldur hafa það sem sann-
ara reynist. Ef þú vilt leggja það á
þig að líta I Persíus rímur, sem dr.
Jakob Benediktsson gaf út árið
1949 á vegum Rímnafélagsins,
getur þú sjálfur lesið þessa um-
deildu vísu i mansöng sjöttu
rimu, og er hún sjötta erindið þar.
Þér hefur áður verið bent á þetta,
en þú virðist trúa betur þeim sem
vilja eigna Páli Vidalín visuna. Sá
ljóður er þó á þeim úrskurði, að
Páll Vidalin hafði ekki litið Ijós
þessa heims þegar höfundur
Persíusrimna, Guðmundur
Andrésson, geispaði golunni.
HÖGNI HREKKVISI
,Hvað hefur orðió af hárkolluöskjunni?“
32P S\GeA V/öGA £ ‘í/LVtfcAW
wem
<ILrfÍN, UiVA
Vl\N, %ölf GVEWV
UR,0(s<AVTö ^VK-
SUáOVA HÍN/A 06r
VCOMftJ
VxVáEWl
RE/V\IN(jTON RAND
SKJALASKÁPAR.
MÖPPUR OG SKJALABÚNAÐUR
í fjölbreyttu úrvali.
ELDVARÐIR SKJALASKÁPAR
Tveggja og fjögurra skúffu.
gk?Œésj Laugavegi 178. Sími 38000.
SIGLFIRÐINGAFELAGIÐ
Siglfirðingar
um land allt
Okkar vinsæla árshátíð verður haldin að Hótel
Sögu, Súlnasal 26. marz n.k. og hefst með
borðhaldi kl. 19.30 stundvíslega. Skemmtun-
ina setur formaður skemmtinefndar, ávarp Jón
Kjartansson, forstjóri, stutt ræða Jóhann Jó-
hannsson, fyrrum skólastjóri, skemmtiatriði
töfrabrögð Baldur Brjánsson og Gísli Baldur,
táningadans frá Dansskóla Heiðars Ástvalds-
sonar, Gylfi Ægisson syngur nokkur af sínum
vinsælu lögum, gamanmál Karl Einarsson og
Alli Rúts.
Miðasala í Tözku- og hanzka búðinni,
Skólavörðustíg, Bílasölu Alla Rúts og Stein-
grími Lillendal, Keflavík, sími 3216.
Mætum allir ungir sem gamlir. Nefndin.
WBLA VÖ VÆ.m Uö VAVNGKI
AC> V5KKJA VLAOQAÍ
IN í\(Kl WFTU VUóL-
VÖfúV TlL VLGSÍ VÖ
WtffuZ A9
HALVlQA WENNI