Morgunblaðið - 18.05.1976, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MAl 1976
sem væri á næsta leiti, en það bar
engan árangur. Til dæmis um sof-
andaháttinn í þessum málum, þá
var Norðurlandaráðstefna haldin
hér á tslandi, og þegar ráðherrar
hinna Norðurlandanna tóku sér
tíma til að ræða fíniefnavandamál
sinna landa töldu islenzkir ráða-
menn ekki ástæðu til. að sitja
fundina þar sem ekkert slíkt
vandamál væri til á íslandi.
— Einnig boðaði ég til fundar
ásamt mörgu ungu fólki sem vissi
sitt hvað um þessi mál hér, með
fulltrúum allra fjölmiðla og var
það höfuðbón min að þeir lyftu
sér upp fyrir allan pólitískan rig
og æsifréttatilhneigingar og
hjálpaði okkur til að kynna þetta
mál hér á landi á réttan hátt.
— Þessi fundur sprakk gjör-
samlega i andlitið á mér, sagði
Guðlaugur, þar sem hin pólitísku
og fréttaflutningslegu sjónarmið
voru gjörsamlega Iátin sitja í fyr-
irrúmi.
— Ekki get ég lokið við þennan
þátt án þess að geta Kristjáns
Péturssonar sem ötullega hafði
barist frá upphafi fyrir traustri
löggæzlu til þess að uppræta
skipulagða dreifingu fíkniefna
sagði Guðlaugur. Hann talaði
einnig fyrir daufum eyrum.
— Allir vita nú hvernig þessum
málum er háttað.
— Við hérna hjá Karnabæ ráð-
um engan starfsmann án þess að
gera honum það fyllilega ljóst að
neyti hann fíkniefna eða umgang-
ist hópa af fólki sem geri slíkt,
óskum við ekki eftir starfskrafti
þeirra.
Ein af hljómplötudeildum Karnabæjar.
Verri hliðar popp-
byltingarinnar
— Jú, ýmislegt slæmt fylgdi
þessari poppbyltingu, agði Guð-
laugur. Fíkniefnaneyzla var orðin
Séð yfir fatadeildina f Austurstræti.
(Ljósm. Friðþjófur).
Karnabær 10 ára:
„ Ahugamál og stolt
okkar að framleiða
íslenzkan
tízkufatnað”
Stofnun Karnabæjar
— Fyrsta ástæðan fyrir að ég
fór út í þetta var að ég hafði heyrt
um John Stephen sem hafði keypt
gamla bjórkrá í Carnaby Street í
London og setti þar upp tízku-
verzlun, sagði Guðlaugur. Þessi
tízkuverzlun var í takt við popp-
byltinguna, sem var að hefjast um
þessar mundir.
— Mér, ásamt félaga mínum
Birni Péturssyni og Jóni Baldurs-
syni, datt strax í hug að fram-
kvæma þetta hér á Islandi. En þar
sem við vorum heildsalar þá hugs-
uðum við fyrst og fremst um að
selja þessa vöru öðrum verzlun-
um. Við sömdum því við nokkrar
verzlanir um að kaupa vöruna af
okkur, þegar við værum búnir að
fá hana. Svo fórum við og keypt-
um þessa vöru sem átti að vera til
eftir nokkra mánuði. En þegar til
kom þá þorðu verzlanirnar ekki
út í málið og við urðum að stofna
Karnabæ til að geta selt vöruna
okkar.
— Fyrsta verzlunin var að Týs-
götu 1. Þar átti mesta baráttan sér
stað fyrir tilveru þessarar bylting-
ar í landinu, sagði Guðlaugur. Á
þessum tíma er hægt að segja að
tízkan hafi komið hingað svona 6
mánuðum til ári eftir að hún var á
toppnum erlendis. Við byrjuðum
strax með vörur sem allar tízku-
verzlanir ungs fólks í heiminum
voru að berjast um.
— I þrjú ár vorum við alveg
einir. Enginn trúði á framtíð þess-
arar byltingar sem nú vissulega
er orðin stórkostleg staðreynd.
Skódeild Karnabæjar.
Fegurðarsamkeppni
— ekki fyrir
fegurðina eina
— Þá beittum við hjá Karnabæ
okkur einnig fyrir stefnubreyt-
ingu í fegurðarsamkeppnum. Við
létum kjósa fulltrúa ungu kyn-
slóðarinnar á skemmtun sem
haldin var í Austurbæjarbíói
ásamt vinsælustu hljómsveit
landsins.
— Sú nýjung var höfð í vali á
fulltrúa ungu kynslóðarinnar að
dómnefndin átti að meta kepp-
endur fyrst eftir persónuleika,
síðan eftir hæfileikum og að síð-
ustu eftir útliti. Vildum við með
þessu undirstrika fyrir ungu fólki
að ekki nægir útlitið eitt.
Upphaf
starfseminnar
— Starfsemin hjá Karnabæ
hófst raunverulega með því að við
stofnuðum hlutafélag og opnuð-
um búð að Týsgötu 1 16. maí fyrir
10 árum, sagði Björn Pétursson.
Verzluninni var vel tekið og var
vörusalan á þessum sjö mánuðum
árið 1966 tæþlega 5 milljónir kr.
Þá var eingöngu seldur fatnaður
og svo til allur innfluttur frá
Bretlandi.
Þá sagði Björn að tæpu ári eftir
að verzlunarreksturinn hófst var
stofnúð ný verzlun að Klapparstíg
37. Var áformað að selja þar
snyrtivörur og hljómplötur.
— Ekki reyndist þó hægt að
byrja að selja hljómplötur þá, því
að um þá verzlunargrein var
þröngur hringur sem ekki tókst
að rjúfa. í þess stað var farið að
selja skó.
segja eigendurnir
Björn Pétursson.
Á SUNNUDAG, 16. mai voru liðin 10 ár frá því að
tízkuverzlunin Karnabær var stofnuð. Hófst verzlunar-
reksturinn í lítilli verzlun á Týsgötu 1, en hefur á þessum
10 árum vaxið og dafnað mjög. Karnabær rekur nú
stærstu tízkuverzlanir á landinu auk þess sem fyrirtækið
er meóal stærstu fataframleiðenda landsins. í upphafi
verzlunarrekstursins voru allar vörur innfluttar, en nú
er svo komið að um 40% vörusölunnar er eigin fram-
leiðsla.
Morgunblaðið kom að máli við eigendur fyrirtækisins,
þá Björn Pétursson og Guðlaug Bergmann, til að ræða
við þá um þróun fyrirtækisins á þessum 10 ára ferli.
Guðlaugur Bergmann.
Sævar Baldursson fulltrúi. Hann hefur starfað hjá Karnabæ 110 ár.
Popp-byltingunni
líkt við Viet-Nam
— A þessum árum stóð maður i
miklu meira heldur en bara gera
þennan fatnað að tízku, heldur
Guðlaugur áfram. Ég þurfti stöð-
ugt að berjast við forkastanlega
fordóma eldri kynslóðarinnar, t.d.
varðandi hársídd karla, skegg,
popptónlist svo eitthvað sé nefnt.
T.d. sagði Sigurlaug Bjarnadóttir
núverandi alþingismaður í blaða-
grein, að þún líkti popp-
byltingunni við styrjöldina i Viet-
Nam og dómana yfir rithöfundum
í Rússlandi. Og hún taldi einnig
að e.t.v. gæti eitt og eitt efni í
sæmilega tónlistarmenn leynst
meðal þessa öskrandi hljómlista-
manna. Á sama tíma kepptust
menn eins og Leonard Bernstein
og Stravinsky við að hrósa sömu
mönnum í stórblöðum eins og
Time og Newsweek, og líktu þeim
jafnvel við hina stóru meistara.
staðreynd erlendis. Því sá ég að
ekki var nema eðlilegt að
hún myndi berast hingað eins og
aðrir straumar og því þurfti eitt-
hvað að gera til varnaðar.
— Fyrir utan það að ræða við
flest það unga fólk sem ég hafði
samband við reyndi ég að ræða
við valdamenn og leiða þeim fyrir
sjónir þessa geigvænlegu hættu