Morgunblaðið - 23.06.1976, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. JUNl 1976
3
ÞAÐ voru óvæntir og gleðilegir
fagnaðarfundir i Casa Nova í
Menntaskólanum í Reyk.iavík
nú fyrir skömmu er þar hittust
landskunnar systur í fyrsta
skipti í 13 ár.
Hér er um að ræða engar
aðrar en þær Hallbjörgu og
Steinunni Bjarnadætur, sem
eru kunnar fyrir hæfileika sína
á ýmsum sviðum. Hallbjörg er
sennilega þekktust sem söng-
kona, en ýmislegt annað hefur
hún þó tekið sér fyrri hendur
og Steinunni eða „Steinku
stuð“ þekkja allir eftir að hún
söng lagið „Stína stuð“ inn á
plötu.
Hallbjörg er hingað komin
ásamt manni sinum Fischer til
að setja upp málverkasýningu
og sýna þau nú sameiginlega í
Casa Nova út mánuðinn.
Blaðamaður Morgunblaðsins
hitti þær systur að máli I Casa
Nova, þar sem þær voru önnum
kafnar við að taka á móti gest-
um en gáfu sér þó örlítinn tima
til að rabba um ýmislegt sem á
daga þeirra hefur drifið.
„Ég hreint og beint þekkti
hana Steinunni ekki,“ sagði
Hallbjörg, „enda hafði ég ekki
minnstu hugmynd um að hún
væri stödd hér. Hún labbaði sér
einfaldlega inn á sýninguna og
ég varð hreinlega orðlaus þegar
ég komst að því að þetta var
engin önnur en hún Steina syst-
ir.“
Þær sögðust vera mjög
ánægðar með að hittast nú loks
eftir þennan langa tíma og
gamlir vinir þeirra og kunn-
ingjar streymdu til þeirra og
rifjuðu upp gamlar minningar.
Hallbjörg hefur búið I Banda-
ríkjunum alla tíð frá því hún
fluttist utan fyrir 17 árum.
„Það er ákaflega gott að vera
listamaður I Bandaríkjunum,
og ég hef málað mikið og tekið
þátt í mörgum samsýningum.
Auk þess hef ég gert mikið af
því að syngja og skemmta og
aldrei verið myndarlegra."
Steinunn býr hins vegar í
London og er gift skozkum
manni.
„Mér líkar með afbrigðum
vel að búa á Bretlandi," sagði
hún, „og það er alltaf mikið um
að vera á mínu heimili og geysi-
legur gestagangur. Ég hef kom-
ið nokkrum sinnum heim eftir
að ég fluttist utan og hef þá
gert töluvert af því að syngja og
skemmtun eða að bregða á leik
á annan hátt.
„Það er aldrei að vita hvað
okkur dettur í hug,“ sagði
Steinunn og sendi systur sinni
tvírætt bros og Hallbjörg sagði:
„Já, vissulega yrði það stórkost-
legt að fá að syngja með Steinu
og kannski komum við heim
aftur eftir 2—3 ár...
Að lokum voru þær spurðar
strákarnir í hljómsveitinni
Change og ýmsir brezkir tón-
listarmenn sem munu aðstoða
mig við þessa upptöku."
— „Ég mun halda áfram á
sömu braut og áður, þ.e.a.s.
mála, sýna, syngja og
skemmta," sagði Hallbjörg.
„Við hjónin höfum komið
okkur upp mjög góðri aðstöðu i
húsinu okkar til að mála og
„Það er
aldrei að
vita hvað
okkur
dettur
Endurfundir eftir 13 ár hjá Hallbjörgu og Steinunni Bjarnadætrum
reyni þá ávallt að kynna Island
og Islendinga eftir þvi sem
kostur er. Ég er mjög ham-
ingjusöm yfir því að vera kom-
in hingað til Islands og mér
finnst allt gífurlega mikið
breytt. Hér er allt orðið miklu
fallegra en áður var, gróður
aukizt og unga fólkið hefur
skemmta og verð ég að segja að
mér finnst alveg dásamlegt að
skemmta íslenzkum unglingum
og ég hef hreinlega grátið af
gíeði yfir móttökunum sem ég
hef víða fengið.“
Talið barst nú að þvi hvort
þeim hefði ekki komið til hugar
að halda sameiginlega söng-
hvað tæki við hjá þeim þegar
þær halda aftur heim.
— „Það er geysilega mikið
framundan hjá mér,“ sagði
Steinunn. Þegar ég kem út
aftur fer ég beint i upptöku á
12 laga plötu, sem á að koma á
markaðinn í haust. Það verða
munum halda þvi áfram af full-
um krafti. Auk þess hef ég í
hyggju að skrifa skátdsögu á
dönsku og er þegar byrjuð að
viða að mér efni i hana en get
ekki alveg sagt um hvenær ég
kem til með að hefjast handa
við hana.“ ,
a. rós.
Alþingi 1 úti-
stöðum við konur
Löggjafarsamkundan sökuð um brot á
lögum um launajafnrétti karla og kvenna
Úr réttarsalnum, f.v. lögmaður stefnanda dr. Gunnlaugur Þórðarson, stefnandi Ragnhildur Smith.
Hákon Guðmundsson meðdómandi, setudómari Már Pétursson og Adda Bára Sigfúsdóttir meðdóm-
andi.
FYRIR bæjarþingi Reykjavík-
ur er nú í gangi mál sem telja
má merkilegt fyrir þær sakir,
að hér mun vera i fyrsta sinn
sem Alþingi er sótt til saka
vegna brots á lagaákvæðum
auk þess sem málið fléttast inn
í jafnréttisbaráttu kvenna, sem
svo mjög hefur verið ritað og
rætt um á undanförnum árum.
Stefnendur eru fyrrum þing-
skrifarar, sjö konur, sem hættu
störfum vegna óánægju með
kaup og kjör og spratt sú
óánægja af samanburði þeirra
við einn þingskrifara, sem er
karlmaður. Konurnar telja að
hann hafi ómaklega notið betri
kjara en þær, þar sem hann
hafi gengið að sömu vinnu en
þó þegið mun hærri laun. Verj-
enduc telja sig hins vegar hafa
lagt fram gögn í málinu, sem
réttlæti þennan kjaramun, og
telja að málið komi jafnréttis-
baráttunni ekki við, þar sem
einungis sé um að ræða kjara-
mun í launaflokkum sam-
kvæmt gerðum kjarasamning-
um enda hafi umræddur þing-
skrifari gegnt fleiri störfum en
þingskrifarastörfum einum.
Vitnaleiðslum í málinu lauk (
gær og var það tekið til munn-
legs flutnings. Dómsniðurstöðu
er að vænta innan þriggja
vikna.
Ragnhildur Smith er stefn-
andi í fyrsta málinu, sem nú
liggur fyrir borgardómi, og er
lögmaður hennar dr. Gunnlaug-
ur Þórðarson hrl. Þorsteinn
Geirsson, fulltrúi í fjármála-
ráðuneytinu, fer með vörn
málsins fyrir hönd forseta Al-
þingis og fjármálaráðuneytið en
setudómari er Már Pétursson
og meðdómendur Hákon Guð-
mundsson og Adda Bára Sigfús-
dóttir, en samkvæmt lögum
jafnréttirráðs er skylda að hafa
meðdómendur í málum sem
snerta ráðið. í máli þessu hafa
74 dómsskjöl verið lögð fyrir
dóminn.
I gær lagði lögmaður stefn-
anda fram nýtt vitni í málinu,
Magnús Jóhannsson sem nefnd-
ur var upptökustjóri Alþingis.
Var Magnús einkum spurður
um atriði varðandi störf hans
hjá Alþingi, en hann sér um
segulbandsupptökur I þing-
deildum, sér um að skila spól-
um til afspilunardeilda og þjón-
ustu á afritunartækjum. Kom
þá m.a. fram, að skipulags-
breytingar voru gerðar á upp-
tökum og vörzlu upptökugagna
fyrir nokkrum árum. Siðan
mun Magnús ekki hafa haft
umsjón með vörzlu spólanna og
sagði hann, að sér hefði skilizt
að umræddur þingskrifari (þ.e.
karlmaðurinn) hefði haft um-
sjón þeirra með höndum þó
honum hefði ekki verið kunn-
ugt um það af eigin raun.
Að loknum vitnaleiðslum var
málið tekið til munnlegs flutn-
ings og fluttu báðir aðilar ýtar-
legar greinargerðir um málið
frá báðum hliðum. Lögmaður
stefnanda taldi að málið fjallaði
fyrst og fremst um það grund-
vallaratriði, að sömu laun væru
greidd fyrir sömu vinnu og
máli sínu til stuðnings vísaði
hann til reglugerð^ um launa-
jafnrétti, þ.e. ák^Seða laga um
launajöfnuð karla og kvenna
nr. 69 frá 1961 og laga um jafn-
launaráð frá 1973. Kvað hann
stefnanda hafa á grundvelli
þessara laga farið fram á launa-
hækkun. Hafi konurnar þá
verið hækkaðar I launaflokkum
en þá hafi umræddur þing-
skrifari verið kominn enn ofar,
í 21. launaflokk. Þannig hafi
Alþingi hunzað tilmæli kvenn-
anna um sömu laun fyrir sömu
vinnu. Lagði lögmaður stefn-
anda á það áherzlu, að málið
væri ekki höfðað til að ráðast á
Alþingi og grafa undan virð-
ingu þess, heldur til að stuðla
að raunhæfu jafnrétti kynj-
anna.
Lögmaður stefnanda fjallaði
síðan um skýrslu jafnlaunaráðs
sem lögð hafði verið fyrir dóm-
inn en þar kemur m.a. fram, að
ráðið telur sér ekki fært að
hrekja, að umræddur þing-
skrifari hafi unnið ýmis mikil-
væg störf auk vélritunarstarfa.
Taldi lögmaðurinn að skýrsla
jafnréttisráðs bæri þess glöggt
vitni, að ráðið væri einungis
silkihúfa kerfisins, — bundið
af kerfinu og því væri tómt mál
að leggja þetta fyrir jafnlauna-
ráðið. Þá dró lögmaðurinn í efa
gildi læknisvottorða þ.á m. frá
þingskrifaranum og þótti fyrir
þvi að þurfa að lýsa skrifstofu-
stjóra Alþingis ósanninda-
mann, en hann hafði áður borið
vitni í málinu þar sem borið
var, að þingskrifarinn hefði
unnið fleiri störf en vélritun.
Lögmaður stefndu reifaði síð-
an málið og lagði áherzlu á að
stefnanda hefði verið greitt
samkvæmt flokki sem starfs-
mannafélag ríkisstarfsmanna
hefði raðað honum í og því væri
'félagið í raun aðili að málinu.
Jafnréttislögin hefðu því ekki
verið brotin. Rakti hann síðan
nokkur atriði þar sem fram
kom að þingskrifarinn hefði
unnið ýmis fleiri störf en vél-
ritun, t.d. verið aðstoðareftir-
litsmaður, unnið við ræðusafn á
segulböndum, prófarkalestur,
við efnisyfirlit Alþingistiðinda,
sérstök verkefni fyrir þing-
menn og verið staðgengill
deildarstjóra. Þá taldi hann
kröfu stefnanda óraunhæfa en
stefnandi krefst þess að
stefndu verði gert að greiða 4/7
hluta mismunar launa sam-
kvæmt 13. og 18. launaflokki
frá 1. janúar 1973 til 31. janúar
1974 og 4/7 hluta mismunar
launa samkv. 17. og 21. launa-
flokki 31. jafn,—30. apríl 1974.
Stefnandi færi þannig fram á
14.7% hærri laun en honum
bæri samkvæmt vinnutíma þ.e.
hálft starf miðað við 40 stunda
vinnuviku. Mótmælti hann sið-
an ýmsum ummælum lögmanns
stefnanda í garð vitna og þing-
skrifarans, sem í raun væri
ekki aðili að málinu.
Hér er þess ekki kostur að
rekja nánar málflutning aðilja í
máli þessu, en það var að lokum
lagt undir dóm og er eins og
áður segir úrskurðar að vænta
innan fárra vikna.