Morgunblaðið - 24.07.1976, Blaðsíða 20

20
MORCUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. JULÍ 1976
— Landið,
þar sem . . .
I' ramhald af bls. 15
spaUK á ckki virt hór f)rt ))art kosti
almonnmjj okkcrt.
Drtmurinn trtk frávísunarkröf-
una okki til j"roina oj? j;otur þoss
um loirt, art rárthorra hafi vorirt
hær um art folla úrskurrt um kær-
una.
I>á tokur drtmurinn fyrir ákæru-
titrirtin. Um stærrt bilskúrsins soj;-
ir
...vorrtur art tolja, art sú rárt-
stöfun art loyfa stærri hifroirta-
jjoymslu on 50 fm á mörkum Irtrt-
anna nr. 8 oj; 10 virt Gnitanos hafi
vorirt rtortliloj; mirtart virt artsta'rt-
ur."
Um hærtina soj;ir:
„Hsort hifroirtaj;oymslunnar or
rtvofonj;janloj;a 2.70 m m;olt frá
j>rtlfi oj; upp á ofri hrún |>aks.
Samkviomt 4. mj;r. 95. j;r. hyj;j;-
inj;arsam|)ykktar skal lofthært art
jafnarti okkl vora moiri on 2.50 m.
Kkki or skilj;roint nánar hvart átt
só hör virt mort lofthært, on fiora
má rök fyrir |>vi art þar só átt virt
innanmál, shr. 79. j;r. hyj;j;inj;ar-
sainþykktar."
I þossari 79. j;r. soj;ir:
„Lofthiort íhúrtarhorhorjjis, som
j;onj;irt hofur verirt frá art fullu,
má ekki vora minni art innanmáli
en 2.45 m, nema um sé art rærta
þak orta kvistherberjþ."
1 78. j;r. byj;j;inj;arsamþykktar
stendur:
,,Í húrtarherherj;i er hvert þart
herberjp, sem notart or til vistar
fyrir fólk.“
Hvorj;i hefur komirt fram, art
bifroirtaj;oymslan art Gnitanesi 10
só ætlurt til íhúrtar fyrir fólk oj;
um j;oymsluhcrborj;i oru enj;in
ákværti um lofthært. Sýnist okkur
þá röksomdafærsla dómsins hald-
lítil.
Kru og hámarksákværti 95. j;r.
byj;j;int;ar.samþykktar öþörf oj; út
i hött, of hver sem vildi j;æti hætt
ofan á 2.50 m lofthært því sem
honum dytti í huj;.
I>á soj;ir svo í byj;t;inj!arsam-
þykkt Roykjavikur frá 1945 um
h.ort á bifreirtaj;eymslurr>:
,,... onda só hært þoirra okki
moiri on 2.50 m art þaki mert-
töldu“, en í þeirri frá 1965, som
nú j;ildir, hafa sírtustu orrtin verirt
folld nirtur.
Um lonj;inj;u skúrsins sejþr i
forsondum dómsins:
„Mort því art leyfa lenj;inj;u bif-
reirtaj;oymslunnar art Gnitanosi 10
um 2.50 m til vosturs hofur byj;j;-
injiarnofndin art mati dömsins tví-
mælalaust j*onj;irt lonj;ra on talirt
verrtur eðlilegt miðað við artstæö-
ur og hagsmuni eiganda Gnita-
ness 8.“
Þess má geta hér, að bílskúrinn
nær 5 m en ekki 2.50 m lengra til
vesturs en gert er ráð fyrir á
skipulagsuppdrætti, en ekki vit-
um virt hvar eða hvenær j' með-
fcrrt málsins þessi rangfærsla hef-
ur komirt.
Um startsetningu bílskúrsins er
þetta sagt:
„Bifreirtageymslan að Gnitanesi
10 er artskilin frá íbúrtarhúsinu á
lórtinni með 2.40 m breirtum gangí
og eru steinbitar yfir honum, sem
tengja húsirt og bilskúrinn."
Og sirtar segir:
„Dómurinn lítur ekki svo á, að
byggingarnefnd hafi brotirt
ákværti skipulagsskilmátanna
mert því art' leyfa þessa afstööu
miili húss og bifreirtageymslu."
Bitarnir milli húss og bilskúrs
eru ekki úr steini heldur tré og
skiftir þart engu máli örtru en þvi,
art betra er art hafa þart sem rétt
er.
4. gr. skilmála á skipulagsupp-
drætti fyrir hverfirt hljórtar svo:
„Biíreirtageymsla skal art jafn-
arti vera í húsinu. Leyfilegt er þó
art startsetja hana virt hús erta
fram úr þvi, þar sem svo er sýnt á
mæliblarti."
Snemma var leitart álits Dr.
Jakobs Benediktssonar, orða-
bókarstjóra, eins fremsta kunn-
áttumanns um íslenskt mál, sem
nú er uppi. Lét hann i ljós álit sitt
í eftirfylgjandi bréfi:
„Dr. med. Bjarni Jónsson hefur
beðið mig að láta uppi álit mitt á
þvi hvernig skilja beri eftirfar-
andi grein á skipulagsuppdrætti
fyrir Skildinganes:
„Bifreiðageymsla skal að jafn-
aði vera i húsinu. Leyfilegt er þó
.jtaðsetja hana við hús eða
fram úr þvi, þar sem svo er sýnt á
mæliblaði."
Mér virðist auðsætt að orðin
„við hús erta fram úr því" hljóti
art merkja aö geymslan sé áföst
j'-rt húsið, annaðhvort til hliðar
eða fram úr því, enda er þvi bætt
. ii í greininni að slik skipun skuli
sýnd á mælibiaðinu, og þar virð-
ast allar bifreiðageymslur teikn-
aðar í húsunum eða áfastar viö
þau.
Jakob Benediktsson (sign.)
oröabókarstjóri"
Art bilskúrinn að Gnitanesi 10
er skilinn frá húsinu með 2.40 m
gangi er augljóst og óvefengt og
breytir það engu þó spýtur séu'
lagðar yfir göngin. En væri reft
yfir sundið, þvi lokaö og bætt við
húsið, þá er húsið orðið stærra, en
leyfilegt er að byggja á lóðinni.
Ber þá allt að sama brunni. Til
, ess að f'.tllnægja áður; efndu
skilorði verður annaðhvort að
færa skúrinn að húsinu eða húsið
art skúrnum.
Um birtu á suðurhlið Gnitaness
8, kemst dómurinn að þeirri
niðurstöðu að hún sé næg. Um
það skal ekki fjölyrt. Engin
ákvæði eru til um birtu og er
hverjum i sjálfsvald sett að meta
hvað honum finnst nóg.
Dómurinn kemst að þeirri nið-
urstöðu, að byggingarnefnd
Reykjavíkur hafi leyft:
1) að byggja of stóran bilskúr
að Gnitanesi 10
2) að lengja skúrinn of mikið til
vesturs
Ennfremur:
Að skúrinn sé of lágur að innan-
máli væri hann ætlaður til íbúðar
og þessvegna brjóti hann ekki i
bág við hámarksákvæði bygg-
ingarsamþykktar.
Dómurinn hafnar 4. gr. skil-
mála á skipulagsuppdrætti og er
þá annaðhvort, að hann teiur skil-
málana lögleysu eða að hann
dæmir islenskuþekkingu af dr.
Jakob Benediktssyni.
I ljósi þessa er það athyglisvert,
að svo flóir út af, að dómurinn
getur ekki orða bundist um fram-
ferði byggingarnefndar. Hann
segir:
„Dómurinn vill í þessu sam-
bandi og leggja áherslu á, að hann
telur framkomu byggingaryfir-
valda í Reykjavík gagnvart hús-
eiganda að Gnitanesi 8 mjög að-
finnsluverða."
Nokkru siðar stendur:
„Samkvæmt gildandi reglum og
skipulagi er að mati dómsins, svo
sem fyrr er rökstutt, gengið á rétt
húseiganda að Gnitanesi 8 með
stærð bifreiðageymslunnar, sem
er a.m.k. 2.80 fm meiri en eðlilegt
verður að telja og með staðsetn-
ingu hennar lengra til vesturs en
eðlilegt var og áður er lýst."
Ekki er þá sýknudómurinn
byggður á þvi, að byggingarnefnd
hafi i einu og öllu farið að réttum
reglum við veitingu byggingar-
leyfisins. Dómurinn telur þvert á
móti, að þar hafi brostið á.
ÞÚ AUGLÝSIR UM
ALLT LAND ÞEGAR
ÞÚ AUGLÝSIR í
MORGUNBLAÐENU
STYRKIÐ G0TT MALEFNI
Kaupið smámiða
í Happdrætti Rauða krossins
2. flokkur 1976
112 VIMNIMGAI
llMMIMI»miElTI
5 URVALS
sólarferðir
URVAL
Sýknan er byggð á allt öðrum
forsendum. Dómurinn segir:
„Bifreiðageymsla af þe.irri
stærð, sem er hér um fjallað, er að
mati hinna sérfróóu meðdómenda
að verðmæti u.þ.b. 1300—1400
þúsund krónur. íNiðurrif hennar
ásamt tilheyrandi framkvæmdum
myndi kosta u.þ.b. 400 — 500 þús-
und krónur."
Þetta er orsök og forsenda
dómsins.
Það eru peningar.
Þegar á aðra vogarskálina eru
lögð regiur, lög og réttlæti, en
peningar á hina, þá er gullió
þyngra en bókin.
XIII. NIÐLJRLAG
Það, sem veigamest er í þessu
máli er ekki það, að opinber
nefnd bæjarfélagsins gerir sig i
einu tilfelli bera að valdníðslu við
borgara i stað þess að gæta hags-
muna þeirra — þó óneitaniega sé
það mikilvægt — heldur hitt
hvort byggingarnefnd Reykjavík-
ur á að haldast uppi um ókomna
tima, framkoma, sem að mati
sakadóms er „mjög aðfinnslu-
verð", hvort „kerfið" á að geta
verndað sig sjálft.
I Morgunblaðinu 22. febrúar
1972 er frásögn af Umræðufundi
Arkitektafélagsins um þjóðarbók-
hlöðu, sem haldinn var 19. s.m.
Þar segir:
„Skúli Norðdahl, arkitekt," (en
hann er annar meðdómenda í
þessu bílskúrsmáli) „sagði, að
með þessu máli ætti mönnum að
verða ljóst, að „Kerfið", verndaði
sig alltaf: Þeir menn, sem skipað-
ir væru i nefnd til að gera tillögur
um málið, væru lika látnir vera
dómarar á niðurstöður sínar og
gagnrýni annarra óg siðan væri
aðeins farið eftir því, sem þeir
segðu. Sagði hann að þessi um-
ræðufundur væri mjög mikilvæg-
ur, þó svo að ekkert kæmi út úr
honum annað en að þessi hópur
sem fundinn sækti gerði sér grein
fyrir þessum vinnubrögðum.
Lagði Skúli áherslu á það, að
menn ynnu að því, hver á sfnum
vettvangi, að vinnubrögðum sem
þessum yrði útrýmt."
Við hyggjum, að æði margir
verði til þess að taka undir þessi
ummæli Skúla, en stundum er
holdið veikt, þó andinn sé reiðu-
búinn.
í Reykjavikurbréfi Morgun-
blaðsins þ. 10. júlí 1976 er þörf
hugvekja. Þar stendur:
„Hvað hefur gerst hjá okkur
islendingum á svo sem einum ára-
tug? Hvað höfum við gert rangt?
Hvað veldur því, að óhugnanleg
ofbeldisverk færast í vöxt og að
hér eru menn teknir upp á því að
myrða af ásettu ráði með köldu
blóði? Hvað hefur okkur mistek-
ist i uppeldi þjóðarinnar?"
Siðar í Reykjavíkurbréfi segir:
„Þess hefur gætt í vaxandi
mæli hin siðari ár, að virðingin
fyrir lögum og reglum hefur farið
þverrandi."
Ekki ætlum við okkur þá dul að
svara þessum spurningum. Hér
liggja fleiri orsakir til en ein. En
skyldi ekki ein af þeim vera sú, að
á engu máli er tekið með festu og
stundum virðist enginn áhugi
vera á því þó mikið sé talað.
Skýr ákvæði og ótvíræð eru
numin úr lögum, en önnur loðin
og gagnslaus sett í þeirra stað.
Stjórnvöld á öllum stigum eiga
það til að taka ákvarðanir að eigin
geðþótta, sem sniðganga reglur
þeim settar. Til eru þau lög lýð-
veldisins, sem stangast á við
réttlætiskennd þjóðarinnar og
sama máli gegnír um suma dóma.
Rannsóknarlögreglumenn þreyt-
ast á „að vinna mál i ruslakörf-
una."
Er þá furða þó ýmsum, sem
aldrei hafa fengið neitt aðhald
eða uppeldi, þyki ástæðulaust að
sinna öðru en þvi, sem þeim hent-
ar hverju sinni?
Yfirmönnunum er þvi vant,
undirsátarnir hnýsa grant
eftir því, sem fyrir augun ber,
auðnæmast þó hið vonda er.
Hvað höfðingjarnir hafast að,
hinir meina sér leyfist það.
sagði séra Hallgrímur fyrir þrem-
ur öldum.
Búum við i réttarríki?
Reykjavík 2l.júlf 1976
Bjarni Jónsson
Þóra Arnadóttir