Morgunblaðið - 14.11.1976, Blaðsíða 6
38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. NÖVEMBER 1976
plastverksmiðja —
\J y S_|j yjj Ijj tT BYGGINGAVÖRUVERZLUN
HLÝPLAST
Einangrunarplast, stærst 110x300 cm. og 100x400 cm.
HLÝPLAST þykkt eftir eigin vali
HLÝPLAST Leitið tilboða hjá okkur
HAMRABORG 7 - KÓPAVOGI - SÍMI 40600 - 40840
Merkjasala Blindrafélagsins
Verður n.k sunnudag. Aðstoðið blinda og
sjónskerta og takið því vel á móti sölubörnum
okkar.
BLINDRAFÉLAGIÐ HAMRAHLÍÐ 17.
^mmmmmmmm^mmm^^m^^mm^^mmm^
WEEDW-BAR
KEÐJUR er lausnin
Suðurlandsbraut
Það er staðreynd, að
keðjur eru öruggasta
vörnin gegn slysum í
snjó og hálku.
WEED keðjurnar
stöðva bílinn
öruggar.
Eru viðbragðsbetri
og halda bílnum
stöðugri á vegi
Þér getið treyst
WEED-V-BAR
keðjunum.
Sendum í póstkröfu
um allt land.
.Liat-LLí ta?
20. Sfmi 8-66-33.
Frímerkja-
uppboð
í síðasta þætti var gert ráð fyrir
frásögn um Hafnia 76 í þessum
þætti. Sakir annríkis hefur mér
ekki enn tekizt að setja saman
lýsingu á þeirri miklu sýningu,
s\’o að gagn sé í. Verður það
efni því að bfða að sinni. Mun
ég þess vegna minnast á annað
við frfmerkjasafnara í dag, en
það efni á einnig að geta vakið
athygli allra þeirra, sem halda
frímerkjum til haga, þótt þeir
teljist ekki safnarar í eiginleg-
um skilningi.
Laugardaginn 27. þ.m. er
ákveðið, að frimerkjauppboð
verði haldið á vegum Félags
frímerkjasafnara í ráðstefnusal
Hótel Loftleiða, og hefst það kl.
14. F.F. hefur á undanförnum
árum haldið nokkur uppboð, og
hefur áhugi frímerkjasafnara
farið mjög vaxandi á þeim.
Þessi uppboð eru öllum opin,
bæði til að kaupa og selja. Vil
ég sérstaklega vekja athygli les-
enda þáttarins á því síðar-
nefnda. Vitað er, að margir eiga
í fórum sínum íslenzk frímerki
og annað frímerkjaefni, og á ég
þá t.d. við heil umslög með frf-
merkjum á og frfmerki með
fallegum og vel læsilegum
stimplum o.s.frv.
Sannleikurinn er sá,að söfn-
un heilla umslaga og stimpla af
ig getur það líka verið. En hitt
er samt miklu oftar, að um er
að ræða algeng frfmerki, sem
eru ekki mikils virði — a.m.k.
ekki svo mikils virði sem eig-
andinn hefur haldið. Verður þá
margur fyrir vonbrigðum, þeg-
ar hið sanna kemur í ljós, enda
getur verið erfitt að sannfæra
menn um, að svo sé i raun og
veru.
Margt veldur þvf, að frfmerki
eru misdýr, og hér er ekki hægt
að rekja það út f æsar. Miklu
ræður um þetta upplagsstærð
merkjanna og ásigkomulag.
Gömul merki, sem eru óhrein
og illa útlftandi, missa mikið af
verðgildi sfnu, enda vilja safn-
arar helzt ekki láta þau f söfn
sfn. Og séu merkin rifin eða
með skemmda takka, eru þau
að jafnaði verðlaus með öllu.
Frfmerki
eftir JÓN
AÐALSTEEN
JÓNSSON
slögum — og framboðið verður
miklu meira en eftarspurnin.
Afleiðingin verður svo auðvitað
sú, að verðið lækkar til muna.
Hér sem annars staðar er hóf
bezt f hverjum hlut. Menn ættu
aðeins að geyma falleg umslög,
sem eru vel stimpluð, og ekki
sízt, ef á þeim eru frímerki af
háum verðgildum. Öll eða flest
umslög frá síðari árum geta því
aldrei komizt í mjög hátt verð.
Þessu er aftur á móti öðruvísi
farið um umslögin frá því fyrir
1950, að ég tali ekki um fyrrir
1940. Þá var tiltölulega óal-
gengt, að menn geymdu umslög
sín, og þess vegna eru þau
sjaldséð, jafnvel með almenn-
um og venjulegum frímerkjum
á. Þar sem frímerkjasafnarar
hafa í auknum mæli beint at-
hygli sinni að umslögum frá
þessum tíma, er ljóst, að fram-
boðið fullnægir ekki eftir-
spurninni — og þá hækkar
verðið. Þetta skyldu menn hafa
hugfast.
Að lokum vil ég enn minna
lesendur á uppboðið 27. þ.m.
Nú er orðið of seint að koma
efni á það uppboð. En þar sem
líklegt má telja, að aftur verði
uppboð á vegum F.F. f febrúar
eða marz n.k., vil ég benda
mönnum á það. Er ekkert ann-
að auðveldara en snúa sér til
formanns uppboðsnefndar
F.F., Sigurðar P. Gestssonar
verzlunarmanns, en hann er
jafnframt uppboðshaldari
félagsins. Hann mun fúslega
veita mönnum allar upplýs-
ingar um það, hvernig bezt er
að koma frimerkjaefni á fram-
færi við safnara.
Eitt er það, sem er mikill
þyrnir f augum frímerkjasafn-
ara, sem sækja uppboð félags-
ins og vilja kaupa þar girnilega
hluti fyrir söfn sfn. Það er sölu-
skatturinn. Er það ekki nema
eðlilegt, þvf að mjög er vafa-
samt að taka hann af frímerkj-
um og yfirleitt öðrum safngrip-
um, svo sem bókum, þvf að
þessir sömu hlutir ganga kaup-
um og sölum æ ofan f æ, og
þannig eru þeir margskattaðir í
þessu tilliti. Því miður hefur
rfkisvaldið alveg skort skilning
á þessu máli fram að þessu.
Vonandi opnast samt að lokum
augu fjarmálaráðherra fyrir
óréttmæti þessarar skatt-
heimtu, svo að hann sjái sér
fært að afnema hana. Vera má,
að mér gefist síðar tækifæri hér
i þættinum til að rökstyðja bet-
ur mál frimerkjasafnara f bar-
áttunni fyrir niður fellingu
söluskatts en nú er hægt.
Þá er Dagur ffmerkisins ný-
liðinn. Tókst hann örugglega
eins vel og efni stóðu til og
vakti nokkra athygli. Þó segja
mér fróðir menn, að dofnað
hafi yfir þessum degi sfðustu
árin. Er það lfka skoðun mfn og
margra annarra, að tæplega sé
nóg gert til að auglýsa og kynna
þennan dag, áður en hann er
haldinn. Er áreiðanlega mikil
þörf fyrir stjórn F.F. og nefnd
þá, sem undirbýr daginn, að
endurskipuleggja allt starf f
sambandi við hann og auka
verulega alla kynningu á gildi
frfmerkjasöfnunar meðal al-
mennings og þá einkum meðal
unglinga.
Að endingu minni ég lesend-
ur þessa þáttar á það að senda
honum Ifnur, ef þeir vilja kom
á framfæri spurningum um frf-
merki og annað efni þeim
skylt.
öllum gerðum hefur aukizt
mjög á síðustu árum — eða
jafnvel áratug. Er engin efi á,
að víða leynast slíkir hluti
hlutir hjá almenningi, oft úr
gömlum dánarbúum. Vil ég ein-
dregið vara menn við að henda
þessu eða rífa frímerki af um-
slögum og reyna þannig að
losna við þau fyrir einhvern
pening. Frímerki á heilum um-
slögum og vel með farin eru
yfirleitt margfalt meira virði
en uppleyst og stök.
Þegar frfmerkjasafnarar
falla frá, fer eðlilega oft svo, að
erfingjar þeirra geta hvorki
gert sér grein fyrir raunveru-
legu verðmæti safnanna né því,
á hvern hátt er bezt að koma
þeim f verð. Fyrir mörgum ár-
um auglýsti F.F., að félags-
menn vildu leiðbeina mönnum
í þessum efnum. Notfærðu ýms-
ir sér þetta um eitt skeið, en ég
hygg, að heldur hafi dregið úr
þessari leiðbeiningarstarfsemi
félagsins hin sfðari ár. Þó er
mönnum að sjalfsögðu heimilt
að leita til F.F., hvenær sem er,
og fá upplýsingar um frímerki.
Herbergi félagsins að Amt-
mannsstfg 2 er opið alla mið-
vikudaga kl. 17 — 19 og laugar-
daga kl. 15 — 18. Þar eru alltaf
einhverjir við, sem geta leið-
beint almenningi og svarað
spurningum um frímerki, sem
ég hef oft sjálfur orðið að glíma
við, og þvf vil ég sérstaklega
minnast á það hér í þættinum.
Oft má lesa frásagnir af frí-
merkjum, sem seld hafa verið
við geipiverði á uppboðum,
enda sleppa dagblöð ekki tæki-
færi til að segja frá slfku, þegar
það gerist. Verður þetta á
stundum til þess, að menn fara
að leita í fórum sínum að göml-
um frímerkjum. Imyndar fólk
sér þá eðlilega oft, að það hafi
fundað mikla fjársjóði, þegar
það finnur gömul merki. Þann-
Fólk gerir sér almennt ekki
grein fyrir mikilvægi þessara
atriða. Mörg íslenzk frfmerki
hafa verið gefin út í allstórum
upplögum og notuð lengi. Þau
verða þá algeng og auðfengin.
önnur frfmerki hafa aftur á
móti komið út í litlum upplög-
um, einkum há verðgildi frá
fyrri árum, og enn önnur verið
notuð um skamman tíma, svo
sem yfirprentuð frfmerki og
minningarmerki. Slfk merki
sjást að vonum sjaldnar en hin
á frímerkjamarkaði og eftir-
spurnin því mikil — og þá stfg-
ur verðið. Hér ræður þá mestu
um verðið framboð og eftir-
spurn eins og f öðrum viðskipt-
um. Hér hafa verið rakin aðal-
atriðin, sem segja má um þetta,
en einstök dæmi nefni ég ekki
að sinni. Vel má vera, að síðar
gefist tækifæri til að skýra
verðmun frímerkja með ná-
kvæmum dæmum.
Þrátt fyrir allt skulu menn
hafa f huga, að upplag fslenzkra
frímerkja er yfirleitt svo lágt,
þegar miðað er við aðrar og
fjölmennari þjóðir, að þau
hljóta að vera verðmeiri en t.d.
merki frá öðrum Norðurlönd-
um, að ég tali ekki um merki
stórþjóðanna. Þess vegna er
sjálfsagt, að menn haldi merkj-
um sínum til haga og hendi
þeim ekki.
Aður en ég lýk þessum hug-
leiðingum um verðmæti
íslenzkra frfmerkja, vil ég
nefna eitt enn f þessu sam-
bandi. Hér framar minnist ég á
það, að frfmerki á heilum um-
slögum væru margfalt dýrari
en þegar þau væru stök. Þetta
er allt rétt. En eftir að menn
gerðu sér þetta Ijóst, hefur svo
farið, að ýmsir halda til haga
öllum eða flestum umslögum,
sem þeir fá. Við þetta safnast
vitanlega upp haugur af um-
Hlutavelta — Hlutavelta
Hlutavelta verður í félagsheimilinu Seltjarnar-
nesi í dag sunnud. 14. nóv. kl. 2.
Fjöldi góðra muna. Ekkert núll. Ekkert happ-
drætti. Komið og styrkið gott málefni.
Kvenfélagið Seltjörn.