Tíminn - 29.05.1965, Blaðsíða 12

LAUGARDAGUR 29. maí 196»
12
TIL SÖLU
3ja herb. risíbúð við Melabraut:
Sér inngangur og sér hiti. Stór eignarlóð. Bíl-
s'kúrsréttur. Borgunarskilmálar óvenju þægi-
legir.
4ra her. íbúðarhæð í Smáíbúðahverfinu:
Stærð 104 ferm. Allt sér. Bílskúrsréttur. Út-
borgun gæti verið innan við 400 þús.
6 herb. risíbúð á fallegum stað
í Kleppsholtinu. (Gæti einnig verið 4ra og 2ja
herb. íbúðir). Sér inngangur. Hitaveitan er að
koma og þá verður sér hiti. Bílskúr. Útborgun
aðeins 500 þús.
3ja herb. íbúðir í steinhúsum
við Laugaveg. Útborgun ca. 450 þús. á íbúð.
3ja herb. íbúðir í Kópavogi,
ýmist í smíðum eða fullgerðar. Verð hagstætt.
3ja herb. íbúðir í timburhúsum
nálægt miðborginni. Sér hitaveita. Eignarlóð.
Verða seldar nýstandsettar. Útb. 250 þús. á
íbúð.
Góðar 3ja herb. íbúðir í steinhúsum
við Framnesveg og Bergþórugötu.
Falleg 4ra herb. risíbúð við Skipasund:
Stofur teppalagðar.
Nýtízku íbúð við Safamýri:
Stærð 120 ferm. Bílskúrsréttur.
Tvær 2ja herb. íbúðir við Eskihlíð:
Annarri fylgir íbúðarherbergi í kjallara.
Lítið einbýlishús við Kópavogsbraut:
Byggingarlóð fylgir.
Einbýlishús og tvíbýlishús
í Reykjavík, Kópavogi, Seltjarnarnesi og víðar.
FASTE IGNASALAd
HÚS&EIGNIR
BANKASTRÆTI 4
Sfm.r: I8W8 — 14837
ALCON
DÆLUR
UJOLBARÐA VIDGERÐIB
OpfB *il* aag»
(líka <aueardags ug
- $unnað-aga
frá kl <Jií tÐ 22
(íUMMIV1NI\UJSTOI<AJM ttJ.
Skíphoit' itö Kevkjavík.
Simf I895S
- FJOLFÆTLAN -
DREIFIR — SNÝR
Ó m i s s a n d i
heyvinnuvél
í óþurrkatíð
ÞÚR HF
REYKJAVÍK
I SKÓLAVÖRDUSTÍG 25
FYRIR SUMAR-
BÚSTAÐINN,
GRIPAHÚSIN
OG ALLS STAÐAR
SEM ÞÖRF ER
FYRIR VATNSDÆLU
UMBOÐ:
GÍSLI JÓNSSON & CO.
SKÚLAGÖTU 26
REYKJAVÍK
SÍMI 11740
Bjarni Beinteinsson
LÖGFRÆÐINGUR
AUSTURSTRÆTI 17 (SILLI a valdi)
SÍMI 13536
GRASRÆKT
Framnald af !>. síðu
jarðveg á okkar mælikvarða. Það
sem fyrir mér vakti var að fá ein-
hverja hugmynd um hinn náttúru-
lega, óræktaða jarðveg, jafnvel
með tilliti til hugsaniegrar land-
græðslu. Þar kom meðal annars
skógræktaráhugi minn. líka inn í.
En ’ í þeim efnum hef ég ýmsar
sérskoðanir. Annars var það sem
mér fannst eiginlega skemmtileg-
asta niðurstaðan í þessum rann-
sóknum 'mínum á „landnámi Ing
ólfs“, var híð reikningslega sam-
band milli hinna ýmsu jarðvegseig
inleika. T. d., ef við mælum, hve
mikið er af lífrænum efnum í
jarðveginum á þessu svæði, þá á
að vera hægt innan vissra marka
að áætla sýrustig jarðvegsins, hve
mikið hann getur bundið af nær-
ingarefnum, hvert sé leirinnihald
ið o. fl. Sem sagt vitnéskja um
einn eiginleika getur gefið vís-
bendingu um fjölda marga aðra
eiginleika án þess að rannsaka
þá ætíð sérstaklega.
— "Hvort er ísland grasræktar-
lánd eða skógræktarland?
— Eg held, að í grasræktinui
og skógræktinni gildi ákafiega
svipuð iögmál. að er fyrst og
fremst spurning um að velja rátt
ar tegundir að því er varðar iofts
lag. Síðan er þetta spurning um
áburð og kostnað. Alls staðar þar
sem gras vex vel á norðurslóðum,
getur skógur vaxið líka, en það
tekur tíma, og svo lengi geta
sumir sauðfjárræktarpostularnir
okkar víst ekki beðið. Óþolinmæði
þeirra byggist eflaust fyrst og
fremst á misskilningi.
— Eru einhverjar fyrirhugaðar
stórframkvæmdir eða meiri hattar
áform á döfinni í jarðvegsrann-
sóknum ykkar?
— Það er auðvitað alltaf eitt-
hvað r.ýtt fyrírhugað, en því mið
ur verður ekki yfir allt komizt.
f ár verða áburðartilraunir i gias-
rækt að einhverju leyti á okkar
vegum gerðar a 30 stöðum víðs
vegar um land, auðvitifi j. s.m
vinnu við marga aðila, tilrauna-
stövarnar, Hvanneyri, einstaka
héraðsráðunauta og bændur. Við
byrjuðum í fyrra aðeins að reyna
við kartöflurnar líka, en þar er
geysimikið verkefni og ég býst
við að sama skapi vandasamt ef
eitthvað gagnlegt á að koma ut
úr því. Eg hefi alltaf haft áhuga
fyrir að taka upp aftur athuganir
sem ég gerði einu sinni á Korpúlfs
stöðum varðandi hita- og raka í
jarðveginum. Þær athuganir bentu
m.a. til, að túngrösin geta þurrkað
jarðveginn svo, að vafasamt er,
að áburður nýtist að fullu, nema
með einhverri vökvun jafnvel þótt
tiltölulega eðlileg úrkoma sé. Eg
tek fram, að hér var um þurrt
móatún að ræða. Þetta eru athug
anir, sem ég held að væri mjög
nauðsjmlegt að gera á miklu full
komnari hátt, ef spara mætti ein-
hverjum ævintýramennsku við að
leggja út í vökvun að lítt rannsök
uðu máli. Það, sem 'mnars mest
knýr á og við erum að reyna að
gera eitthvað í, er í sambandi við
kalkið.
— Margir tala nú orðið um, að
það sé nauðsynlegt að bera kalk
á túnin, er skortur á kalki í jarð
vegi hér á landi?
— Þessu er ákaflega erfitt að
svara almennt. Kalk er án efa til
bóta sums staðar, en hvar og hve-
nær og hve mikið er ómögulegt að
segja nema að undangenginni at-
hugun og jafnvel það dugar ekki
til enn sem komið er hér hjá okk
ur. Mér finnst ekki hægt eins og
sumir eru farnir að gera að ráð-
leggja bændum að bera kalk á
túnin, ef maður veit ekki, hve
mikið á að ráðleggja þeim að
nota. Þannig vinnubrögð kunna vel
að hafa verið nógu góð einhvern
tíma, en í dag vilja menn líka fá
að vita, hve mikið þeir eiga að
nota. Það hefur líka verið of mik
ið um það undanfarið að telja
mönnum trú um, að kalkið sé allra
meina bót og þá um leið, að Kjarn
inn sé upphaf alls ills í ræktun
inni. En þetta er auðvitað hvort
tveggja alrangt. Kalkrannsóknirn
ar eru enn á byrjunarstigi og litl-
ar ályktanir hægt að draga af
þeim enn.
Nú, og um „Kjarnann" vita allir,
að kornunin er ekki í lagi, en
engu að síður er ammóníum nítrat
sem áburður ef það er rétt notað,
afburðagóður áburður, enda fram
leiddur í ört vaxandi mæli um all-
an heim, líka hér í Vestur-Evrópu.
En eins og ég sagði víst í upp-
hafi viðtals okkar, takmarkast
starfsemin af mannfæð, húsnæði
mætti mjög gjarnan vera rýmra,
en kannski háir það okkur mest
að hafa ekki tíma til að gera
meiri grundvallarrannsóknir til
skilningsauka á viðfangsefninu,
en þetta eru rannsóknir, sem t.d.
áburðarleiðbeiningarnar til bænda
grundvallast á. Jarðvegsefnagrein-
ingarnar í þágu bænda eru orðnar
stór liður í starfseminni, en tak-
markast engu að síður oft og tíð-
um af því, hve fræðilegi grund-
völlurinn er veikur. Við afgreið
um eitthvað miili 1000 og 1500
jarðvegssýnishorn á ári og virðist
það fara furðu langt til að full-
nægja raunverulegum óskum
bændanna sjálfra.
G.B.
Vettvangurinn
Framhaltí af 8. síðu
1 milljón fer til Alþjóðlega þró
unarsjóðsins, IDA, en 70 miilj
ónir fara beint til vanþróaðra
ríkja.
Tækniaðstoðin nemur 111.9
milijónum sænskra króna. Þess
ari aðstoð má skipta i þrennt.
71.7 milljónir fara i gegnum
ýmsar alþjóðlegar stofnanir,
einkum stofnanir á vegum Sam
einuðu þjóðanna, eins og t. d.
EPTA, SF og UNICEF. 34.3
milljónir fara beint til vanþró
aðra ríkja í gegnum sérstaka
sænska ríkisstofnun, sem ann
ast sænska tækniaðstoð í vanþró
uðum ríkjum og kallast Namnd
en för internationellt bistánd.
Og 5.9 milljónir sænskra króna
fara tii samnorrænna ,,prós-
jtkta“ í vanþróuðum löndum.
Mannúðarstarfsemin nemur
7.5 milljónum sænskra króna
■ og felst í þessari starfsemi m.
a. aðstoð við flóttafólk og fólk
sem er í nauðum statt t. d.
vegna náttúruhainfara. Sam-
tals gerir þetta 225.5 milljónir
sænskra króna í aðstoð við van
þróuð ríki fjárhagsárið 1964/
1965.
Fyrir utan þessa aðstoð veit
ir sænska ríkisstjórnin í gegn
um viðskiptamálaráðuneytið út
fiutningstryggingu til þess að
styrkja útflutning vanþróaðra
ríkja. Trygging þessi nam fjár
hagsárið 1964/1965 800 miilj
ónum sænskra króna.
BRIDGE
Hinir frægu, ensku bridge-
spilarar Terence Reese og Bor-
is Schapiro voru ákærðir fyrir
að nota fingramerkingar á
heimsmeistaramótinu í Buenos
Aires og hefur mótið sjálft
alveg fallið í skuggann vegna
þessarar ákæru, en ítalir sigr
uðu í sjöunda skiptið í röð á
Því. Fréxtir af þessu máli hafa
verið mjög óljósar en hér á
eftir fer úrdráttur úr greín,
sem Alan Truscott, fréttaritari
New York Times, skrifaði í
blað sitt, en hann var frétta
maður á mótinu.
„Mótið komst á hápunkt
snemma í morgun (mánudag)
þegar fyrirliðá ensku sveitar
innar, Ralph Swimer, tiikynnti
að lið hans gæfi leikinn við
Bandaríkin. Á því stigi hafði
England 43 stig yfir, en eftir
voru 20 spil. England gaf eínn
ig leikinn gegn Argentínu,
sem hafði lokið með sigri Eng-
lands með 196 stigum deginum
áður. Reese og Schapiro, sem
voru heimsmeistarar 1956, og
hafa verið taldir eítt bezta par
í heimi, neituðu ákærunum.
Reese sagði:
„Slíkar ákærur eru mjög al-
gengar á stórmótum, einkum
þó þegar spilað er við Banda-
ríkjamenn. Alveg frá því við
komum urðum við varir við
óvingjarnlegt andrúmsloft
gagnvart okkur. Stöðugt var
fylgzt með okkur og víð viss
um af því. Það hefði verið
kjánalegt að reyna ólöglegar
aðferðir undir þeim kringum
stæðum“.
Forráðamenn alþjóðabridge
sambandsins gáfu eftirfarandi
yfiriýsingu „Ákveðin atvik hafa
verið tilkynnt, og dómnefnd-
in rannsakaði málið og fór síð
an fram á fund stjórnar heims
sambandsins. Fyrirliði Eng-
lands, Ralph Swimer mætti á
fundinum. Árangur fundarins
varð sá, að fyrirliðinn ákvað
að láta Harrison Grey, Kon-
stam, Flint og Rose spila þau
spil, sem eftir voru í leikjum
Englands, jafnframt því sem
hann á mjög íþróttamannslegan
hátt gaf leikina við Bandarík
in og Argentínu. Skýrsla um
málið verður send enska bridge
sambandinu“.
Þá telur Truscott upp hverj
ír skrifuðu undir og segir síð
an. „Ásakanir gegn Þeim
Reese og Scharpiro byggjast á
því, að þeir hafi sent upplýs-
ingar hvor til annars við borð-
ið um ákveðinn fjölda spila í
hjarta. Slíkar upplýsingar geta
auðvitað haft mikla þýðingu
í sögnum og vörn.“
Slíkar ásakanír hafa fyrr ver
ið bornar fram gegn spilurum
í alþjóðakeppni. f heimsmeist-
arakeppninni 1958 ákærði
bandarískur spilari tvo ítalska
spilara, og einnig hafa slík mál
komið fram gegn frönskum og
austurrískum spilurum. Þetta
er híns vegar í fyrsta skipti,
sem slíkt hefur haft áhrif á
úrslit í leikjum í heimsmeist-
arakeppninni.
Ákvörðun Swimers í sam-
bandi við hina tvo leiki settu
hinn mikla sigur ítala alveg í
skuggan. orquet og Garozzo
voru taldir „bezta par keppn
innar“ og þeir fengu góða að-
stoð frá fél.ögum sínum, Bella
donna og Avarelli, sem þó virt
ust ekki eins steririr og undan
farin ár, og D'Alelio og Pabis-
Ticci og sá síðastnefndí er nú
í hópi albeztu spilara heims.
ítalir höfðu 79 stig yfir gegn
Framhald á 14 síðu.